Verkiezingen in Uruguay

Morgen, zondag 26 oktober, zijn er verkiezingen in Uruguay, ook bekend als het Zwitserland van Zuid-Amerika, vanwege de rol die de banken daar spelen en vanwege het relatief progressieve sociale beleid (wettelijke abortus, homohuwelijk, en sinds vorig jaar door de staat geregulariseerde handel in cannabis). Vele decennia domineerden twee grote conservatieve partijen het politiek landschap, tot in 2005 het Frente Amplio, een in 1971 opgerichte brede coalitie van linksere initiatieven, de verkiezingen won en president Tabaré Vázquez (rechts op de foto) aanleverde. Die werd in 2010 opgevolgd door de Frente-president José Mujica (links op de foto), een bepaald a-typische politicus met een guerillia- en gevangenisverleden, wereldwijd bekend om zijn uiterst sobere levensstijl en zijn niet altijd even diplomatische uitspraken. Overigens was zijn economisch beleid niet zo bijzonder progressief, met de nadruk op het vergroten van de export. Alles wijst erop dat ook deze keer Frente Amplio zal winnen, en bovendien zelfs in het parlement de meerderheid zal halen. Tabaré Vázquez zou dan opnieuw president worden. Hij is eerder neo-liberaal ingesteld. Raf Custers (MO*) wijst erop dat in deze periode in meerdere Zuidamerikaanse landen verkiezingen gehouden worden, die mogelijk leiden tot een andere koers, onder andere met name het afbouwen van de Zuidamerikaanse landenbonden die een sterkere onderhandelingspositie tegenover de buitenwereld beogen.

Dinsdag het waarschijnlijk finale patatten-proces

Telefoontje met boer Tijs, één van de landbouwers die achter de veldbevrijders staan, van die actie in Wetteren in mei 2011 waarbij gentech-aardappelplanten door bio-aardappelplanten vervangen zouden worden. Het proces ging tot nog toe louter over het criminele gehalte van de actie, voor enige inhoudelijke duiding was geen plaats. Tijs: “Het heeft geen zin activisten te veroordelen zonder de reden van hun actie aan bod te laten komen. In dit geval was het doel het opentrekken van het debat, want tot dan toe hoorden we enkel de stem van de gentech-lobbyisten.” Eerst was gezegd dat deze keer wel ruimte zou zijn voor kadering, met getuigen als anti-gentech-wetenschappers en, heel belangrijk, specialisten van de bioveiligheidsraad die de oorspronkelijke toelating voor het aardappel-experiment juridisch betwistbaar vinden. Een biologische aardappelboer zou uitleggen hoe het perfect zonder gentech of zelfs chemische bestrijdingsmiddelen kan. Intussen is blijkbaar beslist dat voor deze getuigenissen geen tijd is, en dat daarvoor mogelijk een extra procesdag komt.
Het is dinsdag vooral belangrijk dat de aanklacht voor bendevorming geschrapt wordt. Het ging hier om een vooraf aangekondigde actie, dus de term lijkt sowieso misplaatst. Een veroordeling zou een gevaarlijk precedent scheppen voor repressie tegen sociale protest.
Net zoals op de eerste actiedag was er bij de verschillende procesdagen altijd een boerenmarktje. Dat zal dinsdag ook zo zijn, met ontbijt voor- en soep achteraf, zeven boerenstands, info, muziek en kinderanimatie.
Meer info —- op facebook

Eerdere interviews over de patatisten, waarvan het eerste een dubbelinterview met een veldbevrijder en iemand van het Vlaams Instituut voor Biotechnologie vlak vóór de actiedag

Voorwaarts!? Dokters van de Wereld

In 1979 dobberden talloze Vietnamese bootvluchtelingen rond op de Chinese zee. Onder de dokters van Artsen zonder Grenzen die hen te hulp kwamen, ontstond een fundamentele discussie: journalisten mee aan boord om de wereld te laten zien wat daar gebeurde, of niet? Mede-oprichter Bernard Kouchner vond van wel, en startte daarom een nieuwe NGO, Dokters van de Wereld, die de focus naast verzorgen ook meer wilde leggen op getuigen. Daarnaast kwam er aandacht voor het duurzaam verankeren van de inspanningen ter plaatse, door samenwerking met lokale organisaties en/of overheden die dan na een paar jaar zelfstandig verder kunnen. Bovendien wil Dokters van de Wereld ook ‘bij ons’ medische zorg verstrekken aan wie daar (nog) geen toegang tot heeft, altijd met het oog op een (re)ïntegratie van de patiënt in de reguliere gezondheidszorg.
Intussen zijn er in vijftien landen afdelingen, elk met een sterke kern van vrijwillige medici allerhande: artsen, tandartsen, diëtisten, kinesisten … maar ook sociaal assistenten en psychologen. Sinds De Crisis merken zij en sterke verschuiving naar in armoede verzeild rakende ‘autochtonen’. Zo deelt Dokters van de Wereld Griekenland tegenwoordig zelfs voedselpakketten uit aan verkommerende bejaarden.
Elke nationale afdeling functioneert onafhankelijk. Voor hun werking in het buitenland coördineren ze uiteraard wie wat doet, eventueel in samenwerking met mekaar. Er zijn daartoe internationale bijeenkomsten en werkbezoeken over en weer voor overleg en onderlinge inspiratie. Samenwerking in het buitenland is er uiteraard bij noodhulp na een ramp, zoals na de aardbeving in Haïti, waar dan sowieso meerdere NGO’s bij betrokken zijn. Dokters van de Wereld was en is ook werkzaam in conflictgebieden, nu o.a. in Syrië, maar ook tijdens de Balkanoorlog. In die regio lopen nog steeds lokale projecten, waaronder een aantal met de daar sterk gemarginaliseerde Roma.
Een Europees project, dat feiten en cijfers verzamelt over de situatie van de gezondheidszorg in onze unie met de bedoeling druk uit te oefenen op het Europees beleid, wordt wel centraal vanuit Parijs aangestuurd. Ook bij de VN wordt de expertise van Dokters van de Wereld geapprecieerd, wat hen een consultatieve status opleverde bij de economische en sociale raad. Dit jaar loopt op dat niveau de campagne Names not Numbers, om de aandacht te vestigen op het belang van gezinsplanning.
In België werkt Dokters van de Wereld sinds 1993. Het begon met zorgcentra in Brussel en in Antwerpen. Voor elke patiënt bekijkt men daar hoe die toegang kan krijgen tot het reguliere zorgnet. Er wordt een medisch profiel opgemaakt, waarna de arts de klachten behandelt. Zo’n consult duurt heel wat langer dan gebruikelijk, want mensen die in overlevingsmodus staan, stellen een doktersbezoek vaak lang uit, en leggen dan meteen een hele waslijst mankementen op tafel. Bovendien spreken veel patiënten een taal die een tolk noodzakelijk maakt. Op het medisch overlegmoment bespreekt het team dan nog of bepaalde patiënten misschien niet eerder psychologische steun nodig hebben. Omdat niet iedereen de weg vindt naar het zorgcentrum, houdt Dokters van de Wereld Antwerpen in de winter ook zitdagen in de centra voor daklozenopvang.
Recent kwamen er twee zorgcentra bij in ons land: één in La Louvière en één in Oostende, dat in samenwerking met het Oostendse CAW specifiek voor transitvluchtelingen zorgt. Er is voor het opvolgen van hun dossiers ook contact met Dokters van de Wereld Engeland.
Dit alles en meer (luister naar de audio) kwamen Jeroen Janssens, verantwoordelijke evenementen en fondsenwerving, en Kathleen Debruyne, coördinator van de Antwerpse projecten, in onze studio vertellen.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
 

Hinkley Point C: commotie over nieuwe kerncentrale

In Hinkley Point komt er een derde kerncentrale bij. Deze kerncentrale kadert in een ruim plan om acht bijkomende kerncentrales te bouwen in het Verenigd Koninkrijk. Het initiatief voor deze centrale wordt genomen door EDF, alhoewel ze ook geld van de Britse overheid ontvangen. Intussen heeft de Europese commissie haar fiat gegeven aan de Britse overheid om EDF staatssteun te verlenen. De Oostenrijkse overheid heeft hierop aangekondigd om acties te ondernemen tegen de uitspraak.
Wij spreken met Roy Pumfrey van actiegroep Stop Hinkley.
Herbekijk de uitspraak van Europees Commisaris voor Mededinging Joaquin Almunia via deze link.

Fast Food Fatwa's

Jonas Slaats is in socio-culturele middens actief rond religie en maatschappij. Onder de naam Halal Monk voerde hij gesprekken met Islamitische spirituele leiders en artiesten, waaronder imam Feisal Abdul Rauf, Amina Wadud en Abdal Hakim Murad. Uit dit blog-project groeide het multimediaal avondprogramma Fast Food Fatwas, over “de leugens en waarheden die ons huidige wereldbeeld gevangen houden in strijd, conflict en onzin” en “de culturele gaten in ons denken en de religieuze stoppen in onze oren”.
Dinsdagavond 20u30 in de Roma
Vrijdagavond 20u30 in De Markten (Brussel)

Vijf jaar na het Oosterweelreferendum

Op 18 oktober 2009 spraken bijna 60% van de opgedaagde Antwerpen zich uit tegen het BAM-tracé in het referendum over de Oosterweelverbinding. Dankzij de actiegroepen Ademloos, met als gezicht ex-reclameman Wim van Hees, en stRaten-Generaal, geleid door Manu Claeys, werd de bouw van de Lange Wapperbrug tegengehouden. Van Hees vroeg destijds in onze uitzending zelfs “één minuut stilte voor de BAM”, de Beheersmaatschappij Antwerpen Mobiel die de bouw moest bewerkstelligen. Het leek het orgelpunt van een maandenlange strijd tegen het tracé.
Alhoewel. Vijf jaar later blijkt dat het dossier nog steeds als een zwaard van Damocles boven Antwerpen hangt. Intussen heeft ’t Stad er met Ringland wel een nieuwe actiegroep bijgekregen. We blikken met Wim van Hees van Ademloos terug op die magische oktoberavond in 2009.
Herbeluister het live-verslag van Radio Centraal van 18 oktober 2009 met haast profetische woorden van diverse politici: UNGAWAPPER 18/10/2009
Ook in de jaren daarna bleven we regelmatig berichten over Oosterweel.
Leestip: “Stilstand” van Manu Claeys. “Over machtspolitiek, betweterbestuur en achterkamerdemocratie. Het Oosterweeldossier.

Banken boren nieuwe inkomstenbronnen aan: uw zichtrekening

Zorg er vanaf nu maar voor dat er voldoende geld op uw zichtrekening staat: als een domiciliëring niet kan uitgevoerd worden, zal niet alleen diegene die zijn geld niet ziet – terecht – ontevreden zijn, sommige banken rekenen daar nu ook een boete voor aan.
En  het gaat daarbij niet over verwaarloosbare bedragen:  bij ING incasseren ze niet minder dan  7,26 aan ‘administratieve kost’ als er onvoldoende saldo op uw rekening staat om een betaling te laten doorgaan.
De verantwoording hiervoor  dat er iets aan de wetgevingen rond betaling is veranderd waardoor niet alleen de crediteur zijn factuur opnieuw moet opsturen, maar ook de bank moet tussenkomen. Wat dat precies inhoudt is niet duidelijk, maar het lijkt er niet op dat veel manuele interventie nodig is. Twijfelachtig of een factuur van meer dan € 7 dus verantwoord is.
Bovendien stelt de vraag zich waar de bodemgrens is van wat deze dienstverleners aan diensten willen  leveren zonder extra kosten aan te rekenen. Misschien moet  u binnenkort toegangsgeld betalen om uw lokaal bankkantoor binnen te mogen…
Veranderen van bank? Best eerst checken of het bij de anderen niet van hetzelfde laken een broek is. Bovendien kan het goed zijn dat u uw rekening helemaal niet kunt afsluiten, want misschien hebt u 15 jaar geleden wel een hypotheek afgesloten bij uw bank …

De Antwerpse Exxon-coker: milieuinvestering of -bedreiging?

Een paar weken geleden mochten hoogwaardigheidsbekleders de eerste spade in de grond steken van de bouw van  wat verkeerdelijk aangekondigd werd als ‘de nieuwe raffinaderij van Exxon’. Het gaat over de bouw van een Delayed-Coker – eenheid in de bestaande raffinaderij. De coker zal het zwaarste produkt van de raffinaderij omzetten tot lichtere produkten zoals benzine en diesel enerzijds en een steenkool-achtig cokes-produkt anderzijds. Er is een investering van een miljard $ gemoeid met dit  ANWERUP project.
Milieuverenigingen zijn ongerust en vrezen dat de coker zal gebruikt worden om bitumineuse teerzandoliën uit Canada te verwerken. De ontginning van die teerzandolie staat ter discussie want ze is vervuilend en verslindt ook zeer veel energie. Bovendien is de olie zwaar als asfalt en moet ze verdund worden met een licht produkt, of gekraakt worden wat dus typisch gebeurt in een coker zoals er nu één in Antwerpen gebouwd zal worden.
Maar misschien wordt de coker gebouwd om andere redenen: het ziet er namelijk naar uit dat de komende jaren    strengere milieunormen (i.v.m. zwavel uitstoot) voor zware stookolie in voege zullen treden. Zware stookolie wordt gebruikt als brandstof voor zeeschepen en bestaat momenteel hoofdzakelijk uit die zware fractie die Exxon Antwerpen in de coker zou willen verwerken. Eens de strengere milieunormen in voege zal die zware fractie niet langer kunnen verwerkt worden als stookolie.  De raffinaderij heeft er dus belang bij om dit zwaar produkt om te zetten naar produkten die ze wél nog kwijt zal kunnen.
Ook de buren bij Total zijn momenteel een miljard aan het investeren in hun olieraffinaderij. Zij gaan de zware stookolie niet omzetten in een delayed coker maar via een solvent- extractie eenheid.
We bellen met Toon Wassenberg, gemeenteraadslid sp.a en medewerker van EU parlementslid Kathleen Van Brempt.   Hij zal volgende week havenschepen Marc Van Peel bevragen over de Exxon coker.

 “Ik zou wel willen dat het gaat om een milieuinvestering ware het niet dat Exxon zelf aangeeft dat ze de installatie in Antwerpen ook wil gaan gebruiken om teerzanden te verwerken.”

Continue reading “De Antwerpse Exxon-coker: milieuinvestering of -bedreiging?”

Wouter Van Besien: het BAM-fietspad, Koen Kennis' pettencollectie en collaboratie-capriolen

Het fietspad aan de singel wordt heraangelegd. Een goed idee, vindt Wouter Van Besien van Groen .
Het stadsbestuur heeft de heraanleg echter in een contract gegoten met de BAM, het bedrijf van de Vlaamse regering dat ook het Oosterweelproject moet uitvoeren, en daar is hij iets minder over te spreken.
 
BAM-tracé, of anders geen fietspad
Van Besien: “Ze doen dat zó dat ze ook allerhande werken kunnen doen ter voorbereiding van de aanleg van de Oosterweel (BAM-tracé), en daar gaan we niet mee akkoord omdat de Oosterweelverbinding nog helemaal niet beslist is. De zaak van het Singelfietspad moet dus gekaderd worden in een ruimer debat over de vergunningen die de stad heeft afgeleverd voor het slopen van paviljoenen, bedrijven, speelpleintjes die in de weg staan van de Oosterweelverbinding. Zolang er nog inspraak moet komen en bezwaren kunnen ingediend worden, is dit voorbarig, want bezwaren zullen er komen omdat er in Antwerpen terecht veel protest is tegen het Oosterweelproject.”
Van Besien zal daarover in de Antwerpse gemeenteraad volgende week interpelleren, maar het kwam al ter sprake tijdens de commissie mobiliteit afgelopen dinsdag.
Vestzak / broekzak
Schepen Mobiliteit Koen Kennis argumenteert dat dit een kostenbesparing oplevert voor de stad, die anders het fietspad helemaal uit eigen zak zou moeten betalen. Volgens Kennis moeten we ons geen illusies maken dat de Vlaamse regering de financiering van BAM zou overnemen.
Volgens Van Besien klopt de redenering niet, want BAM ís de Vlaamse overheid. “Hier gaat het om publieke middelen. De BAM is een NV van publiek recht, een onderdeel van de Vlaamse overheid. Het plan is nu om dat fietspad te laten betalen door Stad, BAM en de Vlaamse overheid. Dus volledig met belastinggeld. Waar BAM haar geld aan uitgeeft, is een politieke beslissing, en de goede beslissing om in fiestpaden te investeren wordt nu misbruikt om de Oosterweelverbinding op te dringen.”
“Het is trouwens de N-VA die de leidende kracht is, zowel op Vlaams als op Antwerps niveau, en dat zijn de 2 niveaus die de fietspaden gaan aanleggen. Het is hun eigen beslissing of dat doorgaat of niet.”

“Koen Kennis moet maar eens met de minister van Openbare Werken gaan spreken die verantwoordelijke is voor gewestelijke wegen zoals de Singel. Ben Weyts van N-VA.
Het is in de eerste plaats diens verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat er iets gedaan wordt  aan de onveilige toestand  op het fietspad aan de Noordersingel. Dat heeft niets te maken met BAM en Oosterweel, en eigenlijk zelfs niets met de stad Antwerpen, want het gewest is de beheerder.”

 
Het heilig principe van de Scheiding Der Postjes
Koen Kennis is al jaren bestuurder bij BAM, maar doet alsof zijn neus bloed als hij als schepen optreedt. Meer nog, in de debatten vermelden ook anderen de belangenvermenging niet. Van Besien: “Dit is inderdaad een probleem, maar het gaat verder dan Koen Kennis. Er is een verstrengeling van belangen in een klein ‘ons kent ons’-wereldje tussen mensen van de Stad, het Vlaams Gewest en de BAM. Al wat ze naar BAM kunnen doorschuiven is moeilijker kontroleerbaar. Ze moeten alleen om de zoveel maanden een rapportage doen voor het Vlaams parlement en beslissen zelf wat ze zullen meedelen en wat niet. Heel veel documenten worden nog altijd achtergehouden.”
Noot: met de 14 petten van Koen Kennis verwezen we naar  de 14 betaalde mandaten van de schepen.
De irrelavantie van het collaboratieverleden
Weg legden aan Van Besien ook de uitspraken voor van deelpremier Bourgeois na de heisa rond de viering door N-VA ministers Weyts en Franken van Bob Maes, stichter van de VMO en de apartheidslobby Protea. Volgens Bourgeois speelt die zaak niet in Vlaanderen en hebben alleen de franstaligen daar een probleem mee. Bovendien heeft Ben Weyts geen enkele fout begaan, aldus Bourgeois.
Van Besien: “Ben Weyts heeft wel een fout begaan, vooral omdat hij het probleem ontkent en de collaboratie en de daden van de VMO minimaliseert. Bourgeois heeft ook geen gelijk als hij zegt dat het niet speelt in Vlaanderen. Zowel sp.a als Groen hebben bedenkingen geformuleerd. Op federaal niveau was er echter sprake van een accumulatie van zaken. Er was niet alleen Franken’s aanwezigheid op het feestje, maar ook zijn racistische uitspraken over Noord-Afrikaanse migranten en minister Jambon’s minimalisering van de collaboratie.”
 

Thomas Decreus over de stand van het land

“Als je met 400.000 op straat komt, dan mag de politiek zwaaien met het primaat van de politiek, maar dan telt alleen maar het primaat van de straat.”
Een nieuwe regering! Charles Michel I brengt ons een regering zoals we zelden hebben gehad. Een regering met slechts één Franstalige partij, een regering van liberalen, neoliberalen en christendemocraten. Een regering ook met Theo Francken en Jan Jambon, die al enkele keren geblunderd hebben. En daarbovenop nog een portie Johan van Overtveldt. De vakbonden kondigen alvast een hete herfst aan.
Met Thomas Decreus praten we over de stand van het land. Decreus is politiek filosoof, schrijver van “Een paradijs waait door de storm” en journalist bij DeWereldmorgen.be. Op 25 mei zag hij het al vrij somber in. Een gesprek over de noodzaak van staken, het extreem-rechtse karakter van deze regering, de toenemende macht van de politie, democratie, Johan van Overtveldt en het primaat van de politiek.
(primaat van de politiek = politici beslissen en ambtenarij voert uit. Burgers hebben dan pas bij de verkiezingen de kans om zich uit te spreken over het beleid.)