150 jaar Commune van Parijs

foto Leen

We spreken met Monika Triest , feministe en auteur van Wat zoudt gij zonder ’t vrouwvolk zijn? over de vrouwen in de Commune van Parijs.
Het is dit jaar 150 jaar geleden dat deze revolutionaire regering in Parijs na 72 dagen bloedig werd neergeslagen. Wij zijn vooral benieuwd wat we vandaag kunnen leren over de toen heersende ideeën en welke rol vrouwen in de strijd vervulden.
Wie meer wil lezen van de auteur: in februari 2019 verscheen haar nieuwe boek Het andere Amerika – in de schaduw van Trump over de geschiedenis en de traditie van de verschillende verzetsbewegingen in de Verenigde Staten.

Impressies vanop het 'es ahora'-plein op internationale vrouwendag

foto Leen

Voor internationale vrouwendag werden dit jaar op 3 verschillende pleinen acties voorzien, vanwege de coronamaatregelen. Het De Conickplein werd voor de gelegenheid omgedoopt tot het ‘Es Ahora ‘-plein, naar de slogan van de Argentijnse vrouwen die recent na jaren strijd het recht op abortus verwierven. Ook in België moet abortus nog steeds uit het strafrecht gehaald worden. Verder stonden de acties op dit plein in het kader van de strijd tegen seksisme en geweld, met getuigenissen van jonge vrouwen.
Radio Centraal was ter plaatse met haar vliegende reporters Yves Kibi Puati Nelen, Hans De Beuckelaer en Leen Nicolas. Ze interviewden enkele deelnemers.
Nadine Peeters, medeorganisator van het collecti(e)f 8 ma(a)rs , Mariane , Mr. Retro, de Koerdische vrouwenbeweging (Jineology), en tot slot een pakkende getuigenis van Marylin.

Impressies vanop het Sint Jansplein op internationale vrouwendag

Onze vliegende reporters Yves Kibi Puati Nelen en Gert Buscops brengen verslag uit vanop het Sint Jansplein, dat in het thema stond van de economische strijd.
De eisen :

  • Een minimumloon van € 14,00 per uur.
  • Een volwaardig pensioen voor iedereen van € 1.500 netto per maand
  • Een einde aan seksueel geweld.
  • Verlenging van de abortustermijn van 12 naar 18 weken en het schrappen van abortus uit het strafwetboek.
  • Investeringen in sterke openbare diensten.
  • Een einde aan de vermarkting van de zorg: investeringen in kwaliteitsvolle, betaalbare en toegankelijke publieke zorginstellingen voor iedereen.

We horen 8 Maartje, Ann CV, en Burlesque Noemie op het Sint Jansplein, interview door Yves Kibi Puati Nelen.

Een pleidooi voor radicaal-feministische porno

Genoeg met de mainstream, tijd voor radicaal feministische pornografie waarin het niet-heteronormatieve aan bod komt, een diversiteit aan lichamen getoond wordt en het seksueel genot van de vrouw ook centraal kan staan.
We bellen met Julia Roeselers, documentairemaakster en camera-vrouw van vrouwvriendelijke porno.
In het huidige pornolandschap verschoof de nadruk van langspeelfilms of blootmagazines naar ontelbare korte clips die je kosteloos kan bekijken op het web. Door het genot van de vrouw even centraal te stellen als het genot van de man, door de camera niet alleen op het naakte vrouwenlichaam maar ook op het mannenlichaam te richten, en door het bewust ondermijnen van genderstereotypen, kan egalitaire pornografie misschien helpen om de invloed van mainstream pornografie terug te dringen. Of je nu juist zou moeten gaan betalen voor radicaal-feministische porno of het beter gratis ter beschikking zou gesteld worden zodat het gewoon de norm kan gaan uitmaken, is dan iets om over na te denken.
Vrouwvriendelijke porno versus egalitaire porno
Egalitaire pornografie vertrekt vanuit een volledige gelijkheid tussen seksuele partners.Het volstaat niet voor een film om als egalitaire porno te worden omschreven als deze enkel een vrouw laat zien die instemt met wat er gebeurt. We hebben ook zoiets als adaptieve voorkeuren die mensen in precaire omstandigheden ontwikkelen. Zo bevestigt The good girl van Erika Lust het meest prominente cliché van niet- egalitaire porno: het mannelijk genot als apotheose van elke vrijpartij en de vrouw als gewillige ontvangster van zijn zaad.
Ook de principes ‘vrouwen mogen niet tegen hun wil worden onderworpen aan geweld of dwang’ in het manifest van Puzzy power en ‘de films moeten gebaseerd zijn op het plezier en het verlangen van de vrouw’ gaan voor velen lang niet ver genoeg. Films als Constance, Pink prison, All about Anna zijn geregisseerd door en gericht op vrouwen, maar laten ook slechts 1 type lichaam als echt sexy zien. Daarnaast zijn ze ook behoorlijk heteronormatief. Ze bouwen veelal verder op een essentialistische kijk op vrouwelijke seksualiteit als emotioneel, zacht en gevoelig.
Continue reading “Een pleidooi voor radicaal-feministische porno”

GoiA

foto Leen Nicolas

Naar aanleiding van internationale vrouwendag en het debat rond zelfbeschikkingsrecht praten we met Diane Slootmans van GoiA.  GoiA (Gezinnen onder invloed Antwerpen), is een deelwerking van Free Clinic vzw i.s.m. Jeugdzorg Zorgbedrijf Antwerpen die zich richt op gezinnen met jonge kinderen waarbij één of beide ouders kampt met een drugprobleem.
Zelfbeschikkingsrecht voor het ongeboren kind versus zelfbeschikkingsrecht voor de zwangere vrouw. Is een tweedeling nodig of polariseert dit vooral een complexe kwestie waarover best met de nodige zin voor nuance een open debat wordt gevoerd? Valeria Van Peel (NVA) en John Crombez (SPa) komen wederom met een wetsvoorstel waarvoor ze nog een meerderheid zoeken. Ze willen de justitiële bevoegdheid vergroten om zwangere vrouwen in een penibele situatie (bijvoorbeeld door prostitutie of verslaving) gedwongen te laten opnemen, plaatsen of afkicken. Ze bedachten daarvoor een driestappenplan: gedwongen plaatsing of opname van de moeder; de mogelijkheid het kind te plaatsen in een pleeggezin nog voor de geboorte; en als derde instantie een gezinsvoogd die de moeder ‘bijstaat’. Of zulk voorstel haalbaar is met de huidige wachtlijsten in de hulpverlening is nog maar de – praktische – vraag. Men kan zich ook afvragen of zo’n wet wel wenselijk is. Zal het er niet toe leiden dat men te snel automatisch hierop zal teruggrijpen in plaats van echt alle mogelijke pistes uit te proberen voor het welzijn van moeder én kind?
GoiA spreekt ouders met een drugprobleem in eerste instantie aan op hun ouderrol en bekijkt van daaruit samen met de ouder welke zaken binnen het gezin de ontplooiingskansen van het kind in de weg staan. GoiA stelt het belang van het kind centraal, maar ziet de ouder hierbij als belangrijkste gesprekspartner.

Recht op abortus wereldwijd onder druk. Hoe meer controle, hoe meer verzet.

Ellen Verryt ging in gesprek met Patrycja Pompala, Poolse feministe en sociaal activiste. Projectverantwoordelijke ook bij Anti-geweldcentrum Elles pour Elles. Een geanimeerd gesprek over de abortusstrijd in Polen, het land dat de meest liberale abortuswet had onder de communisten en ondertussen met de meest conservatieve restrictieve wetgeving zit onder de nationaal-conservatieve regeringspartij Recht en Rechtvaardigheid (PiS). Eens te meer zien we in Polen het verbond tussen extreem-rechtse politieke krachten en de katholieke kerk aan het werk. Zij trachten met alle middelen het recht op zelfbeschikking van de vrouw nog verder te beperken en het homofoob geweld
aan te moedigen.
Dat gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot. In Polen komen al wekenlang tienduizenden vrouwen op straat. Ondertussen worden ze zelfs ondersteund door mijnwerkers en boeren. Hoogst ongewoon in het huidige conservatieve Polen! Hangt daar een geur van revolutie misschien?
Continue reading “Recht op abortus wereldwijd onder druk. Hoe meer controle, hoe meer verzet.”

Femina Libera must reads 2019

foto Leen Nicolas

Hannah van de Groene Waterman stelt feministische leesgroep Femina Libera voor en deelt met ons haar must reads waaronder:
For a left populism, Chantal Mouffe                                                                                                                        Feminism for the 99%, a manifesto                                                                                                                                    De eerste keer dat ik mijn hoed verloor, Colette                                                                                                        Orlanda, Virginia Woolf                                                                                                                                           Heksen, Mona Chollet                                                                                                                                                      To exist is to resist, black feminism in Europe, Emejulu Francesca                                                                                    I know why the cage bird sings, Maya Angelou

Furia organiseert vrouwendag

Merel stelt de organisatie Furia voor waarin zij actief is. Furia organiseert dit jaar de vrouwendag in Antwerpen (11.11.2019) en schreef een visietekst rond bruto nationaal welzijn. Een idee dat ze oppikten in Nieuw Zeeland naar analogie van het Bruto Nationaal Product met een herwaardering voor de zorgende taken en welzijn, de zogenaamde reproductieve arbeid, voornamelijk onbetaald ipv louter productieve arbeid die gemeten wordt in termen van winst en economische groei.
Furia stelt dat het gelijkheidsdiscours tot nu toe geen soelaas heeft gebracht. Ze neemt kritisch afstand van een neoliberaal marktfeminisme dat seksuele vrijheid en zelfbeschikking zegt te ontarmen, maar zich opwerpt als instrument om het bestaande westerse maatschappijmodel te promoten als het enige dat vrouwen een perspectief op vrijheid geeft. Voor furia geen powerfeminisme maar een solidaire strijd met collectieve oplossingen zodat de menselijke behoeften weer de motor van onze activiteit worden.