Wat onthouden van de verkiezingen in Frankrijk en Nederland?

Pertinente vraag, die we doorspelen aan onze huispoliticoloog Wolf van Tulden. Met hem bespreken we opvallende gelijkenissen tussen de provinciale verkiezingen in Nederland en de departementsverkiezingen in Frankrijk. We zetten enkele boompjes op over de comeback van Sarkozy, extreem-rechts en hun discours dat naar goeddunken gekaapt wordt door Sarko en Rutten, de sociaaldemocratie, en in hoeverre politieke partijen nog echt ‘partij’ zijn, en niet gewoon ‘merk’.

Park Spoor Oost: update (en bezwaarschriften)

Nog tot 4 april kunnen inwoners van Borgerhout bezwaarinschriften indienen tegen de huidige plannen voor de site van Spoor Oost. Wij ontvangen woordvoerder Michel Franssens voor een stand van zaken over het dossier, wie er allemaal in de bewonersvereniging actief is en hoe je als inwoner van 2140 een bezwaarschrift indient. Daarnaast lanceert Franssens een oproep voor steun, want: ‘koken kost geld’.
Borgerhoutenaar? Bezwaarschriften vind je hier: http://www.parkspooroost.be/doe-mee/bezwaarschriften/
Wie nog meer wil weten over Park Spoor Oost, kan hier doorklikken naar vorige items over Spoor Oost.

Mega-gevangenis in Haren

Haren is een pittoresk heuvelig dorpje, een abrupte oase van landelijke rust vlak achter de superdrukke Haachtsesteenweg, één van de veelvuldig geconstipeerde invalswegen van Brussel. Het dorp raakte zowat omsingeld door grootschalige infrastructuur: een site van Infrabel (spoorwegen), een busrangeerstation, en sinds een paar jaar de gigantische bouwwerf van het nieuwe NAVO-hoofdkwartier. Er is nog één mooi terrein van 18 ha over, met veel groen en bomen, een trage weg erover, en een hoek met wat leegstaande fabrieken. Maar kijk, ook daarvoor werd een invulling gevonden: hier moet het grootste gevangeniscomplex van België verrijzen, met maar liefst zes verschillende detentie-eenheden erin. Het project kadert in het masterplan voor het gevangeniswezen van 2008, en zou zowel drie verouderde gevangenissen vervangen als voor een uitbreiding van de nationale opsluitcapaciteit zorgen.
Onnodig te zeggen dat de meeste Harenaars hier geen trek in hebben. Zij zien liever een stadslandbouwproject komen, zodat deze groene long van onze hoofdstad bewaard blijft. Sinds augustus is er bij wijze van protest permanente bezetting (fb), met moestuin, kippen en geiten. Het gevangeniscomplex zou ook veel extra verkeer met zich meebrengen, in Haren en op de al overbezette Haachtsesteenweg. Voor de bezoekers kan wel een extra bushalte ingepland worden, maar de advocaten (tenzij de heel hippe) en gedetineerden zullen toch per auto heen en weer naar het justitiepaleis gaan, vaak met loeiende sirenes, een rit van 40 minuten als er geen opstopping is.
Dan zijn er nog de principiële bezwaren tegen het repressieve opsluit-beleid. In verschillende landen komt men daar intussen van terug, want mensen komen na hun straftijd duidelijk niet bepaald altijd als betere burgers terug in de maatschappij. Bovendien speelt ook bij gevangenissen blijkbaar het fietsenstalling-effect: hoe veel je er ook bijzet, ze zitten meteen vol.
De start van de werken was oorspronkelijk voorzien voor mei dit jaar. Eerst moet er een openbaar onderzoek komen. Dat had op 12 maart moeten starten, maar is uitgesteld naar april, en wordt mogelijk nog verder uitgesteld. Daarna pas kan er een bouwvergunning komen. Toch werd in februari al een deel van het terrein als werf met hekken omringd, waarbij een aantal bomen sneuvelden. Toen daar protest tegen kwam, verdwenen de hekken weer.
We belden over deze zaak (in het Frans) met Camille Latin van het Plate-forme pour sortir du désastre carcéral.
Voor uw agenda: feestelijk actieweekend (fb) op het bezette terrein naar aanleiding van 17 april, de internationale dag van de boerenstrijd

Doel: update en film- en discussie-avond

Als u alles over het Doel-dossier wil weten en daar graag een Doelse Dwarskop bij drinkt, kunt u maandagavond 6 april naar Klappei komen waar om 19u30 De Engel van Doel vertoond wordt, gevolgd door een discussie over het samengaan van polder en haven. Bij wijze van opwarming kwam Denis Malcorps, één van de nog steeds zowat twintig bewoners van Doel en actief bij Doel2020, een stand van zaken brengen in onze studio.
Even recapituleren. Doel2020 stapte een paar jaar geleden naar de Raad van State met 18 bezwaren tegen het GRUP voor het Saeftingedok, dat dwars over het dorp heen gepland is. In december 2013 schorste de Raad van State dat GRUP gedeeltelijk. In april 2014 keurde de Vlaamse regering een decreetswijziging goed die het mogelijk maakt een geschorst GRUP, terwijl het nog bij de Raad van State in verdere behandeling is, in te trekken en gewijzigd terug op te maken. Dat gewijzigd GRUP werd in oktober voorgesteld. Er was daarin rekening gehouden met slechts één van de 18 hogervermelde bezwaren, i.v.m. de fasering voor het aanleggen van compenserende natuurgebieden. Met de overige 17 bezwaren stapte Doel2020 begin dit jaar opnieuw naar de Raad van State. Eén gegrond bezwaar volstaat om het GRUP opnieuw te laten schorsen.
Verder is Doel2020 ook naar het Grondwettelijk Hof gestapt om klacht neer te leggen tegen de decreetswijziging, weer een stap waarmee de overheid het altijd maar moeilijker maakt voor wakkere burgers om beslissingen van de overheid aan te vechten.
In het geval van Doel werd er al eens eerder een rare bocht gemaakt: het nooddecreet. De werken aan het Deurganckdok waren toen stilgelegd vanwege de vogeltjes. Vogeltjes? Wel: in de jaren zeventig begon men bij Antwerpen ambitieus poldergrond op te spuiten om de haven geweldig uit te breiden. Toen de verwachte economische groei uitbleef, ontdekten bepaalde zeldzame vogelsoorten deze heerlijk rustige lege zandvlaktes (Googel: grutto, tureluur, scholekster). Heel dat gebied, plus nog wat polderland omheen Doel, is toen aangeduid als vogelrichtlijngebied. Daarrond bestaat Europese wetgeving, waarop o.a. de BBL zich beriep om de werken aan het Deurganckdok te laten stilleggen. Omdat daardoor grote kosten dreigden in de vorm van schadeclaims voor de aannemers e.d., kwam de overheid met dat nooddecreet.
Meteen daarop sloot het havenbedrijf een overeenkomst met Natuurpunt, om eenzelfde vogelscenario in de toekomst te voorkomen. Er werden diverse braakliggende terreinen als natuurgebied ingericht. Die natuurcompensatie-stukjes wil men nu dan overhevelen naar het noorden van de polder, met tureluurs en al. De mensen die in die polders wonen en werken, moeten dan wel weg (geen beschermde diersoort). Ook andere diersoorten zullen moeten verhuizen, want het idee is dat het hele gebied moerasland wordt.
Omwille van die drassige aanleg, waarbij maar één toegangsweg tot de kerncentrale bewaard blijft, stapten ook de het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (een overheidsagentschap, nota bene) en Electrabel naar de Raad van State. Dit natuurgebied zou namelijk overstromingsgebied worden, en de kans op overstroming is door het uitdiepen van de Schelde groter geworden. Die ene toegangsweg zou dan afgesneden kunnen worden.
Alles hangt nu af van het oordeel van de Raad van State over het aangepaste GRUP. De uitspraak wordt dit jaar ergens verwacht. Worden de bezwaren niet ontvankelijk geacht, dan dient Doel tegen 2017 helemaal weg te zijn. Anders heeft het dorp weer een paar jaar respijt om hun eigen alternatief te promoten: géén Saeftingedok, en de aanleg van een agrarisch natuurgebied, waar landbouw en natuurbeheer samen gaan.
Na deze gerechtelijke stand van zaken hadden we het nog even over het absurde fenomeen dat welhaast ieder weekend massa’s mensen naar Doel afzakken, niet in de hoop een tureluur te spotten, maar er vanuit gaand dat het een spookdorp is waar men lustig zijn gangen mag gaan: rondracen met auto’s / motors, huizen binnenbreken … Dit zijn vaak georganiseerde, maar duidelijk niet aangevraagde evenementen. De politie van Beveren treedt daar blijkbaar gewoon niet tegen op. De Doelenaars richtten een dorpswacht op, die op één zondag b.v. 1300 mensen tegenhield.
Foto: Actie van De Derde Generatie bij publieksbezoeken Deurganckdoksluis op 7 en 8 maart

Hart boven Hard: Hartstocht naar Brussel

Sinds de Vlaamse en federale regering zich op gang trokken, hebben zij kunnen rekenen op tegengas van meer dan duizend verenigingen en burgers die zich groepeerden in Hart boven Hard. Talloze lokale groepen werden opgericht, er werd naar buiten gekomen met een alternatieve septemberverklaring, de stakingacties werden ondersteund,… allemaal met één bedoeling: tonen dat er wél een alternatief is voor het gevoerde en aangekondigde beleid. De burgerbeweging onderstreept haar eisen, geformuleerd in tien ‘hartenwensen‘, op zondag 29 maart met een ‘Grote Parade’ in Brussel.
In de studio: bezorgde burger Nick Meynen (die we al een paar keer mochten ontvangen). Meynen is een van de initiatiefnemers van de ‘Hartstocht naar Brussel’. Met de Hartstocht wordt naar de hoofdstad gestapt in drie dagen, met onderweg tussenstops aan diverse plaatsen die aan hartenwens ‘Eco = logisch’ herinneren. Denk aan de kerncentrales of de plaats waar Uplace moet komen.
De dynamiek van Hart boven Hard leidt ook tot diverse lokale acties en momenten. Zo werd net na de uitzending begonnen met het planten van een Hart-boven-Hard-bos in Affligem, op initiatief van BOS+. Bedoeling is dat dit bos de tand des tijds doorstaat.We bellen daarover met Bert De Somviele.
>>>> Alle info over de Hartstocht: https://www.facebook.com/events/791389000916021/
>>>> Inschrijven voor de Hartstocht kan via deze link: https://www.eventbrite.com/e/tickets-hartstocht-naar-brussel-15450140787
>>>> Momenteel loopt er een ‘growfunding’ om Hart boven Hard te steunen. Meer info: https://www.growfunding.be/bxl/de-grote-parade

Netneutraliteit: hollen de landen het Europees parlementair wetsvoorstel uit?

De Europese staten lijken de internetproviders op een deel van het internet hun gang te willen laten gaan. De VSA van haar kant legden Netneutraliteit op 26 februari wettelijk vast. Het klinkt allemaal nogal abstract maar dat is het allesbehalve.
Wat indien Telenet of Belgacom zouden bepalen onder welke voorwaarden ze internetdiensten zouden beschikbaar stellen? Welke websites aan welke snelheid bereikbaar zouden zijn? Of, wanneer en hoe Skype zou werken? En wat moesten ze de mogelijkheid krijgen elkanders digitale uitzendingen te hinderen?
‘Netneutraliteit ‘ betekent dat internetproviders zich niet met dat soort praktijken bezighouden en alle spelers op dezelfde manier toegang verschaffen tot het net.
80 jongerenorganisaties van Europese politieke partijen ondertekenden een manifest dat de staten oproept om het zogenaamd ‘Telecoms Single Market Regulation‘ wetsvoorstel van het Europees parlement te volgen. De N-VA-jongeren blinken uit door als enige Vlaamse politieke jongerenorganisatie met parlementaire vertegenwoordiging het manifest niet mee te ondertekenen.
We bellen met Aaron Ooms voor tekst en uitleg. Ooms is voorzitter van de JongSocialisten, die het manifest wel ondertekenden en ook een persbericht uitstuurden. “Het voorstel van de Raad van ministers specifieert welk deel van het internet neutraal moet blijven. Ze breken de netneutraliteit dus voor een stuk af. De kans bestaat dat dat stuk in de toekomst vergroot wordt tot de neutraliteit helemaal verdwenen is. Voor ons moet het internet volledig vrij blijven.”
We contacteerden ook het kabinet van de bevoegde minister Alexander Decroo voor een reactie. De minister zelf was niet beschikbaar voor een gesprek maar we ontvingen wel volgend standpunt:
“Minister De Croo heeft namens de federale regering steeds beklemtoond dat we verwachten dat voor gebruikers het internet even vlot werkt als water uit de kraan en dat er geen onderscheid gemaakt wordt afhankelijk waarvoor je het gebruikt. Daarom bewaken we het open en neutrale karakter van het internet. Daarbij moet wel steeds voldoende oog zijn voor innovatie.”
“De minister is daarbij voorstander van een Europese regeling van netneutraliteit, waarbij de algemene principes vastgelegd worden op dezelfde manier in alle EU-landen, maar waarbij de mogelijkheden voor toekomstige innovaties gevrijwaard blijven. Daarnaast moet de regulator voldoende de mogelijkheid krijgen om de situatie te onderzoeken en krachtdadig op te treden wanneer het netneutraliteitsprincipe geschonden wordt.”
“Het standpunt van de minister blinkt uit door vaagheid.” repliceert Aaron Ooms. “Het eerste deel klinkt zeer positief, maar de passage over innovatie niet. Wij vragen om de Netneutraliteit te waarborgen en onmiddellijk vast te leggen.”
Onze collega Wim Geraets van de Webgang benadrukt dat NETneutraliteit meer is dan WEBneutraliteit. “Het feit dat Belgacom in principe dataverkeer van concurrent Skype over zijn netwerk zou kunnen hinderen illustreert dit. Of Telenet dat sites zoals Youtube zou vertragen. Technisch is dat perfect mogelijk.”
Verder vindt hij de respons van minister De Croo eigenaardig. “Er wordt gesteld dat Netneutraliteit moet gegarandeerd worden, en dan wordt onmiddellijk gezegd ‘maar innovatie moet gevrijwaard blijven’. De ‘maar’ geeft al aan welk soort innovatie bedoeld wordt. Álle innovatie op het internet is juist ontstaan doordat het internet wél neutraal was.”
Link: achtergrondartikel door EDRi

Jongerenvoorzitter over sp.a

Terwijl we hem aan de lijn hebben over Netneutraliteit vragen we aan de voorzitter van de Jongsocialisten Aaron Ooms wat zijn kijk is op de voorzittersverkiezingen bij sp.a en de staat van de partij.

“De kiesstrijd is slecht voor de partij en voor ons, want het beïnvloedt de sfeer. Ik zal blij zijn als de stemmen geteld zullen zijn en we verder kunnen gaan.”

RC: Er wordt veel gepraat over de personen, maar is er inhoudelijk verschil?
AO: “Het klopt dat er geen wereldschokkend verschil is tussen de twee kandidaten, maar er zijn wel kleine visieverschillen. Voor Tobback moeten we een ledenpartij zijn, terwijl Crombez vindt dat we een partij moeten zijn voor leden én vrijwilligers, en hij vindt ook dat de ganse groep de partij moet leiden. Er is ook een verschil in de behandeling van nieuwe ideeën. Voor mij zit Bruno Tobback nog te veel op de klassieke thema’s terwijl Crombez over nieuwe thema’s wil denken. Crombez wil ook de décumul doorvoeren.”
RC: Dat is allemaal zeer relevant, maar het gaat vooral over interne werking. Niet onbelangrijk, maar wat is de maatschappijvisie? Als we naar Griekenland kijken zitten we met een Eurogroep waarin de sociaal democraten in alle landen behalve vier mee in de regeringen zit. Voorzitter Dijsselbloem is ook een socialist. In verband met Griekenland hebben we de vraag getweet of de Sociaal Democratie de Grieken, dan wel zichzelf probeert de nek om te wringen? Is het probleem niet dat de Sociaal Democratie ‘embedded’ is in het neoliberaal systeem?
AO: “Het grootste probleem is dat we te veel bezig zijn met het rechthouden van dominosteentjes. Een welvaartssysteem dat we opgebouwd hebben als socialisten, waar we trots op zijn. Maar nu zijn we bezig ieder steentje recht te houden en we kijken niet genoeg naar alternatieven. Hoe kunnen we het systeem op zich veranderen? Waarom zouden we niet denken aan een basisinkomen? Dat komt momenteel niet aan bod in de Sociaal Democratie.”
RC: Maar gaat het ook niet over de rol van de Sociaal Democratie in de crisis en het gebrek aan bankhervormingen, de houding ten opzichte van Griekenland, Spanje en Portugal …
AO: “Daar heeft de Sociaal Democratie de cruciale fout gemaakt door te veel mee te stappen in het mantra van besparingen. Je geraakt niet uit een crisis zonder te investeren. We hadden de banken jaren geleden moeten aanpakken. We hebben ze gered met miljarden belastinggeld, en nu doen ze voort zoals ze bezig waren. We hadden daar veel harder in moeten zijn.”

Recht op recht … voor wie het kan betalen.

De regering maakt van de nood een deugd en verhoogt de kosten voor wie een rechtszaak wil beginnen. Op die manier haalt ze meer inkomsten binnen en maakt ze het lastige burgers en actiegroepen moeilijker om haar beleid aan te vechten.
Zo zal vanaf nu in een groepsvordering (‘class action‘) iedere gedupeerde het griffierecht moeten betalen in plaats van één maal per klacht, zegt Els Bruggeman van Test-Aankoop. Op die manier zal in een zaak met 1000 gedupeerden het ‘rolrecht’ stijgen van € 100 naar € 100.000. Bij in beroep gaan komt daar € 210.000 bovenop, en bij cassatie kost hen dat nog eens € 370.000.
De kostenverhoging om groepsvorderingen te blokkeren komt er nog geen jaar nadat de vorige regering de mogelijkheid tot groepsvordering had ingevoerd.
Het argument dat de kostenverhoging dient om overconsumptie van justitie tegen te gaan en overleg te bevorderen is vals volgens Bruggeman: “Juist door het verhogen van de kost wordt bemiddeling bemoeilijkt, want de sterkste partij zal door te dreigen met hoge rechtskosten niets willen toegeven in een bemiddeling”.

Vesalius betoogt

Brasschaat besliste vorig jaar om haar OCMW-Woonzorgcentrum Vesalius te privatiseren.
Kirsten Casteleyn, ACV-secretaris en tewerkgesteld in Vesalius, zegt dat de vakbonden ook meedenken over het efficiënter maken van de dienstverlening. Zo werd voor Vesalius een miljoen aan besparingen geïdentificeerd, een bedrag dat overeenstemt met het verlies dat het WZC vorig jaar leed.
“Nieuwe werknemers zullen onder totaal andere arbeidsvoorwaarden tewerkgesteld worden, en er zal ook geknibbeld worden aan het huidig statuut.”
De problematiek kadert in de ‘inkanteling’ (lees ‘afschaffing’) van de OCMW’s. Casteleyn: “Dat is inderdaad een bekommernis. We zien dat besturen nu al nadenken over hoe ze die ‘inkanteling’ gaan aanpakken en wat ze moeten doen met die zorgpoot die ze nu in handen krijgen. Tot nu toe had een gemeentebestuur daar niet rechtstreeks mee te maken. Een denkpiste in het Waasland is het oprichten van een gezamenlijk zorgbedrijf van elf besturen. Zo blijft het openbaar karakter behouden.”
Vandaag betogen de werknemers van Vesalius tegen de geplande privatisering.

Voorwaarts!? Voedselteams

Vanuit het vormingsaanbod rond de landbouwproblematiek groeide midden jaren negentig bij Elcker-Ik Leuven de drang om een alternatief te creëren voor het overheersende grootschalige landbouwmodel. Inspiratie vond men bij de Japanse Seikatsu-clubs, in de jaren zestig na een kwikschandaal opgericht door verontruste burgers die voortaan 100% zeker wilden weten waar hun voedsel vandaan kwam.
En zo gingen dan in 1996, het jaar van het Europees exportverbod op Brits rundvlees, de Voedselteams van start. Doel: de band tussen producent en consument versterken, lekker en gezond eten voor de klant, respect en een eerlijke prijs voor de boer.
Zo’n 180 producenten leveren momenteel aan bijna evenveel voedselteams. Er komen regelmatig teams bij. Dorinne Agemans, regiocoördinator voor de provincie Antwerpen, begeleidde dit proces al verschillende keren: van de kern enthousiastelingen die de boel op gang trekt, over de eerste, wervende info-avond, het zoeken van een geschikt depot, het verdelen van de bestuurstaken, het aansluiten bij bestaande of zoeken van nieuwe leveranciers, tot het opstellen van de eigen bestellijst op de centrale website.
Buiten het beheer van die website gebeuren er nog wat netwerk- en communicatietaken vanuit het centrale kantoor in Leuven. Coördinator Hilde Delbecque vertelde onder andere over een door Voedselteams ingericht symposium over de korte keten, waaruit een platform ontstond dat momenteel een strategisch plan voor die korte keten uitwerkt. Op Europees niveau voert Voedselteams samen met gelijkaardige initiatieven uit Finland, Frankrijk en Duitsland een Grundtvig-uitwisselingsproject uit, en nog internationaler ging één van de collega’s onlangs naar het agro-ecologisch Nyéléni-forum in Mali, rond voedselsoevereiniteit.
Ook op lokaal niveau wordt er druk geparticipeerd, waarbij het initiatief van de lokale teams zelf uitgaat: meedoen aan de week van de fair trade, de dagen zonder vlees, acties die met voedselveiligheid te maken hebben …
De vzw, die mogelijk ooit nog in een coöperatie transformeert, functioneert dankzij bijdragen van de leden en producenten, en is erkend en gesubsidieerd als socio-culturele beweging.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje