Maand: maart 2022

Protest aan banden: Poetin in Antwerpen

In Vlaanderen wordt het steeds moeilijker om een mening publiekelijk te laten horen. In Antwerpen moeten manifestaties minstens drie weken op voorhand aangevraagd worden, waarna ze  gebannen worden van de belangrijkste stedelijke pleinen. Ook in Gent werden al GAS-boetes uitgedeeld. Thomas Goorden  kreeg na een Critical Mass Bike Ride vorige zomer een GAS-boete . “Ik had al gehoord van anderen die hetzelfde overkomen was, dus dat leek mij een goede gelegenheid hier iets mee te doen.”
Volgens Goorden gaat de stad Antwerpen haar boekje te buiten. “De overheid kan inderdaad wel vragen dat manifestaties gemeld worden, dat  gebeurt ook elders. Het probleem in Antwerpen is dat gevraagd wordt om de melding drie weken vóór het evenement te doen. Dat zorgt ervoor dat je niet op de actualiteit kan reageren, wat problematisch is. Dat was het geval vorige zomer, toen twee kinderen doodgereden waren in de Lange Leemstraat (nadat schepen Koen Kennis de verkeersregeling had laten aanpassen, nvdr). Wat ook gebeurt is dat de aanvragers van een manifestatie uitgenodigd worden voor een gesprek, en daar wordt dan druk uitgeoefend op die mensen.
Dat kan allemaal niet. De grondwet stelt dat er recht is op vereniging en protest. Dat mag onderworpen worden aan politiewetten, maar er mogen geen onredelijke beperkingen opgeworpen worden, en dat gebeurt ondertussen in Antwerpen wel. Bovenop de meldplicht van drie weken mag je geen protesten meer houden op de Grote Markt, Meir, Astridplein …  Er wordt opgemerkt dat je in Rusland niet meer op het Rode Plein mag staan, en met en wit blad als protest kunt opgepakt worden, maar in Antwerpen is dat dus ook zo.”
Eind april komt de GAS-boete-zaak van Thomas Goorden voor: “Ik zal proberen een pre-judiciële vraag bij het grondwettelijk hof uit te lokken, dus de rechter erop opmerkzaam te maken dat dit een zeer belangrijk onderwerp is, dat het advies van het Grondwettelijk Hof verdient.”

Els Schelfhout: "De regering organiseert zelf het racisme zelf".

Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V) besliste om vier gesloten asielcentra te laten bijbouwen om uitgeprocedeerde asielzoekers vast te houden vóór hun deportatie naar het land van Oorsprong.  Voormalig CD&V-senator Els Schelfhout, ook actief bij VLOS, is niet te spreken over de beslissing.
Els Schelfhout: “Sommigen zijn hier al meer dan tien jaar en kunnen niet terug. De evaluatie van de migratiedossiers is een Russische roulette-dosier want er zijn geen duidelijke regularisatiecriteria. We vragen al jaren dat er een onafhankelijke regularisatiecommisie zou opgericht worden. Honderden Afghanen zien momenteel hun dossier afgewezen terwijl toch niet kan ontkend worden dat de situatie in Afghanistan verschrikkelijk is met hongersnood, executies en mishandelingen. Die zullen dus terecht komen in de gesloten centra van de staatssecretaris.”
“De vluchtelingen worden ook gecriminaliseerd. De misdaad die die mensen hebben begaan is dat ze geen wettelijke verblijfsvergunning hebben, of dat ze zwart werk doen. Werken is de enige manier voor hen om in hun levensonderhoud te voorzien. Ik ken mensen die clandestien werken in knelpuntberoepen in dienst van lokale overheden.”
“Men wil nu dus 100 miljoen uitgeven om gesloten centra op te zetten, die dan ook nog eens 138 duizend euro per dag zullen kosten, terwijl het aantal uitzettingen niet stijgt.”
Het contrast tussen de behandeling van de Afghaanse en Afrikaanse vluchtelingen contrasteert scherp met dat van de Oekraïense. “Het onderscheid tussen de verschillende groepen vluchtelingen, de ‘goede’ uit Oekraïne en de ‘minder goede’ uit Azië of de hoorn van Afrika, met een andere godsdienst, is onacceptabel. Men heeft het ‘Vlaams Belang’ niet meer nodig om het racisme te organiseren, men doet het zelf.”
Schelfhout zegde haar CD&V-lidmaatschap op: “CD&V noemt zich een centrumpartij, maar ik stel vast dat een belangrijke vleugel zeer sterk naar rechts neigt.”

Oekraïne

We spraken met Jürgen Kräftner, die nu een kwart eeuw in Oekraïne woont op één van de coöperatieve boerderijen van het Europese netwerk Longo maï. De regio ligt in het zuidwesten, dicht bij de Hongaarse en Roemeense grens, zo’n 600 km verwijderd van het oorlogstoneel. Er zijn honderdduizenden vluchtelingen aanwezig, waarvan de overgrote meerderheid zo snel mogelijk terug naar huis wil en dus niet verder naar Europa wil doorreizen. In het dorp zijn een gemeenschapscentrum en een kleuterschool omgevormd tot opvang voor gevluchte kinderen.
De boerderij van Longo maï in Oekraïne is daar al dertig jaar en is grondig lokaal verankerd. Sinds het uitbreken van het conflict, nu acht jaar geleden, zijn er in Oekraïne heel wat kleinschalige hulpinitiatieven ontstaan. Longo maï kan zich nu uiterst nuttig maken door via hun Europees netwerk grote buitenlandse hulporganisaties, die het terrein niet kennen, met deze lokale initiatieven in contact te brengen, zodat ze hun hulp efficiënt op de juiste plaats kunnen krijgen.
Volgens Jürgen zou Rusland vijf keer zo veel manschappen en materiaal nodig hebben om heel Oekraïne te bezetten. De weerstand onder de bevolking is solide. Het afstaan van een deel van het grondgebied is voor hen absoluut niet acceptabel. Hij hoopt dat de aandacht voor Oekraïne ook na het conflict blijft standhouden. Er zal dan enorm veel hulp nodig zijn bij de wederopbouw, zowel fysiek als psychisch.
1) Herbeluister het interview:

2) Herbeluister de special over Longo maï uit 2014, toen het conflict in Oekraïne net begonnen was.

welKOM OP STRAAT

Van 16 tot 22 mei loopt in de stad Antwerpen een actieweek onder de noemer welKOM OP STRAAT. Alle mogelijke buurtcomités, organisaties, vzw’s … die op de één of andere manier de stad graag beter zien functioneren, zouden in de loop van die week hun eigen ding doen, waarna er op zondag 22 mei een gemeenschappelijke parade volgt.
In onze studio: Marlies Lenaerts van Recht op Lucht.

 

Kaaien: verkeersluw of expressweg?


De heraanleg van de Antwerpse kaaien is volop aan de gang en daarbij valt vooral de gedaanteverwisseling van de voormalige parkeerzone  op. Minder bekend is dat ook de kaaiweg zal aangepakt worden.
Bewonersgroep Kaailink vreest dat het stadsbestuur zich niet aan eerder gemaakte afspraken wil houden en de doorgang van autoverkeer als prioriteit stelt. In een petitie wordt opgeroepen om van de kaaien geen expresweg te maken. 
Iris Vandewalle van Kaailink legt uit: “In 2008 is een Participatiecharter afgesloten tussen de stad en en een aantal burger- en middenstandsverenigingen, waarin afgesproken werd om de kaaiweg verkeersluw te maken zodat de stad weer verbonden zou worden met de Schelde.”
Plannen
Tijdens een voorstelling over de heraanleg van de kaaien in januari wilde schepen Annick De Ridder niets kwijt over wat met de kaaiweg zal gebeuren, behalve dat ‘opties onderzocht worden’.
Iris Vandewalle: “Midden vorig jaar gingen we op zoek naar plannen en we vonden er enkel met tunnels. Zo was er  een variant met een tunnelsleuf van 800 meter ter hoogte van het Steen en de Suikerrui, en een andere met een sleuf van 200 meter. Informeel horen we dat de 800-meter-sleuf afgevoerd is en dat verder gewerkt wordt aan het 200-meter-scenario. Die versie overkapt de Via Sinjoor (het  shopping/wandel-tracé van het Centraal station naar Schelde, nvdr) voor de toeristen, maar is geen connectie voor de Antwerpenaars naar de Schelde. Tenzij we allemaal aan de Suikerrui oversteken …” Continue reading “Kaaien: verkeersluw of expressweg?” →

Nieuwkomers en het klimaat

Omar Nahas, afkomstig uit Syrië, woonde al lang in ons land (en daarvoor nog langer in Nederland) toen de oorlog in zijn land uitbrak. Hij ging zich actief inzetten voor de vele Syrische nieuwkomers. Zo was hij de bezieler van het initiatief Tafels van Vrede, een groep nieuwkomers uit het Midden-Oosten die allerlei initiatieven ontplooien voor de eigen groep, en die ook sterk inzet op ontmoeting met anderen.
Omdat Omar ook bij andere sociale vraagstukken betrokken is, merkte hij op dat de diversiteit in veel actiegroepen te wensen over laat, overigens meestal tot grote frustratie van die actiegroepen zelf. Vandaar dit nieuw initiatief: een wandeling in het teken van de duurzaamheid, waarbij een nieuwkomer praat met een ‘oude Belg’ over thema’s die daarmee te maken hebben. De wandeling kadert binnen de activiteiten van het initiatief Taalsleutels, dat dit jaar in het teken staat van het klimaat.

 

Verantwoordelijk bankieren: de kleintjes nemen het voortouw

fairfin.be

Het tweejaarlijks ‘Bankwijzer‘-rapport over het investeringsbeleid van de Belgische banken is uit. De kleinere spelers doen het veel beter dan de Belgische grootbanken.
Jozef Vandermeulen van FairFin, dat de Bankwijzer opstelt: “Het geld op onze rekeningen staat niet stil en wordt door de banken geïnvesteerd en er worden projecten mee gefinancierd. Het beleid van de banken is dus belangrijk. FairFin beoordeelt dat beleid op tien thema’s: op transparantie, klimaatbeleid, respect voor mensen- en arbeidsrechten, gendergelijkheid enzovoort.”
Klein is fijn
Jozef Vandermeulen: “De vier grootbanken (KBC, Belfius, ING en BNP Paribas) doen het iets beter dan in de vorige editie, maar het kan nog veel beter. Ze beginnen wel te erkennen dat ze iets aan hun beleid moeten doen, maar het blijft vaag. Als het erop aankomt worden er geen knopen doorgehakt en blijven ze bijvoorbeeld steenkoolprojecten financieren.”
“De kleinere banken nemen het voortouw: VdK bank, bijvoorbeeld, heeft haar beleid herzien en heeft besloten alle fossiele brandstoffen uit te sluiten. Ook Argenta scoort goed. Kleinere banken investeren meer lokaal en voeren daardoor een strenger beleid. De grootbanken zelf stellen dat het voor hen moeilijker is om een ethisch beleid te voeren, maar ze hebben veel meer middelen, mensen en ook macht om eisen te stellen, dus is het eigenlijk gemakkelijker voor hen. Door hun grotere impact op de maatschappij hebben ze ook veel meer verantwoordelijkheid en zou men dus net van hen een strenger beleid mogen verwachten.” Continue reading “Verantwoordelijk bankieren: de kleintjes nemen het voortouw” →