Vroeger nadenken over later

PSC Open Huis is al enkele decennia actief in de buurt rond het Stuivenbergziekenhuis. Eén van de thema’s waar zij rond werken, is woonvormen voor ouderen. We spraken met Timor en Clementine over een bijzonder project in de buurt.
PSC Open Huis organiseert rond dit thema op maandag 6 juni een avond in Filmhuis Klappei. Eerst wordt Home Sweet Home vertoond, een Belgische film uit de jaren zeventig over opstand in een bejaardentehuis. Daarna volgt nog een groepsdiscussie over ‘vroeger nadenken over later’.

Impact van certificaatgesjoemel op Antwerpse kerncentrales onduidelijk

Eerst waren er de ‘scheurtjes’ in Doel 3 (en Tihange 1), nu blijkt dat er mogelijks ook iets scheelt met onderdelen van de andere Antwerpse kernreactoren.
Drie weken nadat in de media kwam dat de Franse leverancier van de Belgische kerncentrales met de certificaten sjoemelde doet Electrabel er het zwijgen toe.
De bal ging vorig jaar al aan het rollen toen aan het licht kwam dat het reactordeksel van de nieuwe Franse kerncentrale in Flammanville niet voldeed aan de technische eisen. Het staal in een deel van het deksel bevat meer koolstof dan was gespecifieerd, wat een impact heeft op de hardheid van het materiaal. Maar daar bleef het niet bij: op 4 mei maakte de Franse nucleaire veiligheidsregulator ASN bekend dat staalfabrikant Creusot , de dochter van het nucleair consortium Areva die het reactordeksel produceerde, al decennia lang certificaten van goedkeuring aflevert zonder dat de geleverde stukken aan alle vereiste technische ASME specificaties  voldoen. Als een geproduceerd stuk niet aan alle specificaties voldoet moet het onderdeel afgekeurd worden; in plaats daarvan oordeelden de Creusot-ingenieurs zélf of het stuk al dan niet geschikt zou zijn voor gebruik en maakten ze geen melding van de irregulariteit in het certificaat dat ze aan de klant afleverden.

Of het reactordeksel van Flammanville al dan niet kan gebruikt worden is nog altijd niet duidelijk. 

De praktijk ruikt naar schriftvervalsing maar betekent niet a-priori dat de geproduceerde onderdelen niet bruikbaar zouden zijn. Nadat de zaak aan het licht kwam vroeg de Franse nucleaire veiligheidsregulator ASN  aan Creusot/Areva om een audit te doen van de 10.000 stukken die het bedrijf de afgelopen 50 jaar leverde. Areva bekende daarna aan ASN dat Creusot 400 keer had gemeld dat een onderdeel geschikt was terwijl het niet voldeed aan de in het lastenboek vooropgestelde normen. 240 van de 400 niet-conforme stukken gingen naar de nucleaire sector en 66 daarvan naar Franse kerncentrales en 180 waren voor het buitenland Continue reading “Impact van certificaatgesjoemel op Antwerpse kerncentrales onduidelijk”

Mechelse vastgoedperikelen: Spreeuwenhoek

Op vijf minuten fietsen van het station van Mechelen ligt een gebied van 71 ha waarop een heel nieuwe wijk gepland is. In de jaren zestig werd het niet als woonuitbreidingsgebied aangeduid vanwege de ondergrond, die bij intense bebouwing wateroverlast met zich mee zou brengen. De huidige plannen zouden, vertelde Peter Boogaerts in onze studio, hier onvoldoende rekening mee houden: om wateroverlast te vermijden zou er zou compacter gebouwd moeten worden, met behoud van veel meer open ruimte.
Daarnaast is er het Bos van Loos, vier hectaren Ferrarisbos, volgens de ene een vieze verwaarloosde rommelplek, volgens de andere een waardevolle biotoop. Daarvan zou volgens de huidige plannen een deel gekapt worden voor een toegangsweg naar de nieuwe wijk, wat natuurlijk qua lawaai, luchtkwaliteit etc ook gevolgen heeft voor wat er van het bos overschiet. Vorige week ging een vleermuisexpert overigens detectie-apparaten plaatsen om uit te maken of er zeldzame vleermuissoorten in het bos huizen, wat kappen zou uitsluiten.
Peter Boogaerts vertelde ook één en ander over de vreemde zaken, noem het prodecurefouten of schriftvervalsing, die in dit dossier al voorkwamen. De openbaarheid van bestuur lijkt intussen niet meer van toepassing op wie tegen de plannen protesteert.

Paniek III

Bar Paniek draait sinds enkele weken en nog tot oktober op een derde en laatste locatie in Antwerpen. Bram Soli, mede-collectivist van Time Circus, vertelt over het ontstaan van de Bar als nevenverschijnsel van een ander project en de doorstart vorig jaar, ongeveer per vergissing, omdat ‘gentrificatie’ blijkbaar ergens in een dossierverwerkingsproces als ‘opwaarderen’ begrepen was.
Verder hoorden we waar Time Circus momenteel nog mee bezig is. Zo lopen de laatste weken van het project in en om bibliotheek Permeke, en die laatste weken is Time Circus helemaal echt ‘in residence’: het Romeins paviljoen dat ze in het najaar op het leesplein achteraan bouwden, is nu in Calaisiaanse stijl voorzien van een aantal slaap-units waar de Time Circusisten elke nacht gaan slapen. Er hangen ook foto’s van hun avonturen in de jungle van Calais en in Duinkerken. Op zondag 29 mei is er een afbraakfeest, eigenlijk eerder een collectief verhuisfeest, want het aanwezige publiek zal het hele paviljoen mee demonteren, manueel naar het Sint-Jansplein vervoeren, en daar weer feestelijk heropbouwen.
In de loop van juni bouwt Time Cirus rond het paviljoen een labyrint van 30 op 40 meter met de geweldige naam Alles in Wonderland. De gigantische voorraad ouwe spullen van Time Circus zal in dat labyrint de sfeer van een stortplaats evoceren, als kritisch contrast met de eenzijdige aandacht van ’t Stad voor een uiterlijk keurig afgeborsteld straatbeeld. In juli is het labyrint overdag open voor het publiek, en ’s avonds kunt u het begeleid bezoeken langsheen een vijftal mini-theatervoorstellingen.
Na juli komt er achter de bar van Bar Paniek een maakfabriek: een atelier met grote machines voor hout- en metaalbewerkings-geknutsel. Er zijn blijkbaar al een paar van die plekken functioneel. Voor een maandelijkse bijdrage kan men er van de machinerie en het vakmanschap van de begeleiders gebruik maken. Net als fietskeukens en repair cafés wil dit initiatief de zelfredzaamheid en duurzaamheid bevorderen.

Intertheatrale uitwisseling

Nest is een driejarig theatertraject voor jongeren, een project dat zich mocht nestelen 🙂 in kunstenaarshuis deFENIKS van muziektheater Walpurgis. De Nest-jongeren kregen deze week bezoek van Le Groupe des 15, iets gelijkaardigs uit Marseille, jongeren die in La Gare Franche een tweejarig traject volgen op initiatief van Cie Vol Plané. Kwamen het uitleggen in onze studio: Samuel en Arevik = twee Nesters, Benjamin en Fiona = twee jongelui van die Groupe des 15, Soraya Rademaker = artistieke leiding Nest, Judith Vindevogel = artistieke leiding Walpurgis, plus Marin van Radio Grenouille, een ‘radio associative’ uit Marseille, die een reportage maakte van heel de reis en uiteraard de passage bij Antwerpens vrije radio zeker niet wilde missen.
De avond na dit interview was er een gemeenschappelijk geproduceerd toonmoment in het Fort van Mortsel, waar u uiteraard niet meer naar toe kunt. Wel kunt u komende zaterdag naar de open Nest-dag, zeker als u een jongere tussen de 14 en de 21 bent of hebt die eventueel volgend jaar zou willen meespelen.

Voorwaarts!? Masereelfonds

Een typisch Vlaams fenomeen zijn de verschillende zogenaamde cultuurfondsen. Die richten culturele activiteiten in vanuit een bepaalde maatschappelijke ideologie, en zijn elk verbonden aan een klassieke zuil. Behalve dan de jongste, in 1971 opgericht met de expliciete bedoeling buitenzuilig te zijn. De initiatiefnemers kregen van Frans Masereel, zelf zowat een ideologisch buitenbeentje, de toestemming zijn naam hieraan te verbinden.
Het Masereelfonds verzorgt lezingen, filmavonden, optredens, debatten, begeleide bezoeken aan een tentoonstelling of een concert, fietstochten … . Daarbij komen verschillende strekkingen aan bod, zodat er een echt debat ontstaat. Het aanbod kan lokaal erg verschillen, naargelang de historiek van de afdeling of de interesse van de daar actieve leden. In Gent is er zo b.v. een goede uitwisseling met het studentenmilieu, en is inclusie een populair thema; in Brussel is er dan weer jaarlijks allerlei te doen rond de Dag van de Verlichting. Wel werkt het nationaal secretariaat in Brussel, ondersteund door twee lokale secretariaten in Antwerpen en in Gent, bepaalde activiteiten uit die desgewenst lokaal in het aanbod opgenomen kunnen worden. Ook onderwerpen die niet gemakkelijk publiek trekken maar wel een grote impact hebben op onze samenleving komen aan bod, zoals het functioneren van de Europese Unie of de inhoud van het TTIP.
Regelmatig is er een groter project, zoals vorig najaar het colloquium Oorlog, Vrede, Verzet, met een heel wat minder melige inhoud dan de doorsnee WO I-herdenkingsactiviteit. Bij deze grotere activiteiten, en vaak ook bij de kleinere, wordt er met andere middenveldorganisaties samengewerkt. Het Masereelfonds is b.v. mede-organisator van het jaarlijkse Eye on Palestine, en voorziet binnenkort weer in een aantal verdeelpunten voor de door Climaxi uit Griekenland geïmporteerde producten.
Aan het tijdschrift Aktief wordt veel zorg besteed. Naast inhoudelijke artikels en boekbesprekingen vinden de leden hierin ook de volledige agenda terug. Aktief ligt als promotiemateriaal in culturele centra, bibliotheken e.d.
In de geluidsbestanden hieronder hoort u dit alles en nog meer verteld door Gerlinda Swillen, die tot 2014 twaalf jaar voorzitter was van het Masereelfonds en nog steeds actief is bij Aktief; en Sven Lauwers, die het Antwerps secretariaat bemant en educatief verantwoordelijk is voor Antwerpen en Sint Niklaas.
Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje