Marc Bontemps is één van de initiatiefnemers van NewB, een in oprichting zijnde coöperatieve bank. Met slogans als ‘Ik bank mee!’ en ‘Een andere bank is mogelijk!’ wierven ze sinds zondag al 25.000 private mede-coöperanten (er was gehoopt op 10.000 binnen de 100 dagen). We hadden het met hem over hoe het allemaal begon; over wat deze bank nu zo bijzonder maakt; en over wat men als deelnemende persoon of organisatie van de bank zal kunnen verwachten.
Maand: maart 2013
De Antwerpse staart van het Dexia-debacle
Het Antwerps stadsbestuur maakt 2,5 miljoen vrij om een erfenis van het Dexia-fiasco af te handelen, maar laat terzelfdertijd de belangrijkste Dexia-verantwoordelijken op post om de geïnvesteerde miljoenen te beheren.
Op 25 maart stemde de meerderheid van de Antwerpse gemeenteraad ermee in om 2,5 miljoen€ te pompen in Publi-T. Publi-T is een holding van de Belgische gemeenten en de belangrijkste aandeelhouder van Elia, de eigenaar van het nationaal hoogspanningsnet.
De 2,5 miljoen zijn nodig als gevolg van het faillissement van die andere instelling, de Gemeentelijke Holding (GH). Die ging in 2011 over de kop door van het wanbeheer bij Dexia waarvan de GH een belangrijke aandeelhouder was. Aangezien de GH echter niet alleen in Dexia investeerde, maar ook de belangrijkste aandeelhouder was van Publi-T werd ook bij Publi-T een gat geslagen. Daarom worden de gemeenten nu gevraagd om dit gat op te vullen en het aandeel van de GH in Publi-T over te nemen.
Mogelijks een interessante investering, aangezien de stad zich inkoopt in Elia aan een prijs die een stuk lager ligt dan de huidige beurskoers van het bedrijf. Voorzichtigheid is echter geboden: het risico op een tweede Dexia debacle mag dan wel klein zijn, het is zeker niet onbestaand. Ook Elia is bezig met een internationale expansie, iets dat Dexia uiteindelijk de das omdeed. Elia lijkt zich vooralsnog niet te buiten te gaan aan onverantwoorde risico’s, maar of dat werkelijk zo is en in de toekomst zal blijven zal mee bepaald worden door de controle door de bestuurders van Publi-T en Elia.
En daar wringt het schoentje: Het meest verontrustend is dat de verantwoordelijken op gemeentelijk niveau voor het ten onder gaan van Dexia en de GH ook bij Publi-T en Elia mandaten hebben.
– Burgemeester van Zaventem Francis Vermeiren (VLD) was Voorzitter Van de Raad van Bestuur van de GH en bestuurder bij Dexia. Zelfs zijn hoge leeftijd (76) is niet aangegrepen om hem te vragen zijn mandaten neer te leggen: Vermeiren is vice-voorzitter van de twee raden van bestuur van Elia, en ook nog bestuurder bij Publi-t.
– De tweede opvallen de naam is die van Antwerps CD&V schepen Philip Heylen. De minzame Heylen, die tientallen mandaten heeft, was in het Dexia tijdperk bestuurder bij de Gemeentelijke Holding. Maar bovendien was hij voorzitter van het Auditcomité – en dus hoofdcontroleur- van de holding. Antwerpen bezat voor 130miljoen € aan aandelen van de GH; door het faillissement werden die waardeloos. Nu is Philip Heylen bestuurder bij Elia en Publi-t.
Links:
– jaarverslagen gemeentelijke Holding: 2010 — 2011
– balansen Publi-T: 2010 — 2011
– Jaarverslag Elia: 2011
– Bijlagen gemeenteraad 25 maart. Dossier FINEA/Publi-t/Elia op pagina’s 42 tot 58: HIER
Earth Hour: ook Antwerpen doet mee (maar houdt het liever stil)
Een paar weken geleden trokken het Antwerps en Gents stadsbestuur onze aandacht met een promo filmpje voor Earth Hour, een klimaat-initiatief van WWF dat doorgaat op 23 maart en dat overheden en bevolking wil engageren tot het verminderen van CO2 uitstoot.
Earth Hour is een symbolische actie waarin gevraagd wordt om het licht uit te doen gedurened één uur, maar anderszijds wel de grootste gezamenlijke klimaatactie ter wereld. Daarnaast dagen WWF en de gecontacteerde burgemeesters de burger uit om ook een energie-besparende actie te doen. U kunt nog altijd meedoen en zo een signaal uitsturen naar de beleidsmakers dat klimaatactie belangrijk is.
Met haar ligging aan de schelde loopt Antwerpen het risico als één van de eersten slachtoffer te worden van de stijgende zeespiegel. De stad beloofd tegen 2020 haar uitstoot met 20% verminderen en 20% hernieuwbare energie te gebruiken door het uitbouwen van warmtenetten en het streven naar klimaatneutrale woningen. Verder zegt schepen Nabila Ait Daoud dat Antwerpen een lage emissie zone wil introduceren in Antwerpen en de meest vervuilende vrachtwagens weren.
We contacteerden de afgelopen twee weken burgemeester en schepen ettelijke malen met de vraag de zaak toe te lichten, maar zij wilden er verder niets over kwijt.
WWF doet later dit jaar een oproep naar de steden om mee te doen aan de Eearth Hour City Challenge, een wedstrijd waarbij de plannen worden vergeleken van de steden om hun CO2 uitstoot te verkleinen.
Vanavond is er nog een groot dansfestijn aan het Atomium.
Toelichting door Koen Stuyck van WWF.
Illegale goederen gelabeld
Volgens het internationaal recht mag men in bezette gebieden geen economische activiteiten voor eigen rekening uitvoeren. Dat is op de Westelijke Jordaanoever heel anders geregeld. Niet alleen wordt er in de Israëlische nederzettingen geproduceerd, die producten worden dan ook nog geëxporteerd als ‘made in Israël’. Conform een verse Europese richtlijn zijn nu in een aantal EU-lidstaten, waaronder België, voorstellen in de maak om deze producten tenminste te labelen als – ja, als wat? Als ‘made in Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever’? Dus eigenlijk als ‘illegaal’? We belden met van Vredesactie, een organisatie die rond deze materie al eerder actie voerde.
Wereld Sociaal Forum in Tunis
Van 26 tot 30 maart is er weer een Wereld Sociaal Forum, in Tunis dus deze keer. We belden met Thea Mathues, een collega van De Wereld Morgen, die daarheen zal gaan om verslag uit te brengen. Ze bood ons al een blik op het programma. We hadden het verder over de voorgeschiedenis en de evolutie van deze alternatieve wereldbijeenkomst, en over de specifieke situatie in Tunesië.
BRICS-top in Durban
Wij dachten dat die S een meervouds-uitgang was, maar kijk, recent is Zuid-Afrika tot het clubje van sterk groeiende economieën toegetreden, vandààr natuurlijk dat die top in Durban doorgaat. Het letterwoord zal gradueel onuitspreekbaarder worden, want nog elf landen zullen waarschijnlijk in het komende decennium hun beginletter aan het rijtje toevoegen. Er vallen van de top geen historische doorbraken te verwachten, vertelt ons Rudy De Meyer van 11.11.11, maar de steeds sterker wordende positie van en alsmaar concretere samenwerking tussen deze ‘grootmachten van de toekomst’ is wel een belangrijke evolutie op het wereldtoneel.
Voorwaarts!? Universitaire Stichting voor Ontwikkelingssamenwerking
Bibiche van Heumen en Megan Van Hoeck, twee UA-studenten, kwamen deze week in de studio meer vertellen over USOS, de Universitaire Stichting voor Ontwikkelingssamenwerking. Al sinds 1985 is deze Antwerpse vzw actief in het sensibiliseren van studenten en het uitwerken van samenwerkingsverbanden tussen d’unif van ’t stad en een aantal universiteiten en onderzoeksinstellingen in landen in ‘het Zuiden’. Recent: deze maand liep het inititatief Campus Zuid, waaraan negen universiteiten in zeven Belgische steden meedoen.
Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
Valt het Europees klimaatbeleid nog te redden?
Het CO2 emissiehandelsysteem, de belangrijkste pijler van het Europees klimaatbeleid, zit aan de grond.
“Er moet nu op korte termijn actie genomen worden en daarna moeten meer drastische stappen gezet worden. Als dat niet lukt, dan moeten we de emissiehandel maar vergeten en een CO2 taks invoeren. Nog beter een taks dan een markt die niet werkt.”
Dat zegt Gerben-Jan Gerbrandy, ondervoorztitter van de Milieucommissie van het Europees parlement. In april volgt een belangrijke stemming…
Het Europees CO2 emissiehandelsysteem werkt niet omdat er teveel gratis uitstootrechten uitgedeeld zijn door de overheden. Van de andere kant daalde de vraag door de crisis en de de-industrialisering. Het resultaat is dat de kost voor de grote vervuilers om CO2 uit te stoten momenteel tot minder dan 5€ per ton gecrasht is, een niveau dat te laag is om ervoor te zorgen dat geïnvesteerd wordt in groene projecten.
De hoogste tijd dus voor Europa om tot actie over te gaan wil ze het systeem, en haar reputatie als voortrekker in het klimaatbeleid, redden.
Gerben-Jan Gerbrandy, D66 (Nl), probeert als ondervoorzitter van de Commissie Milieu van het Europees parlement het beleid weer recht te trekken. Op 19 februari keurde de Commissie Milieu een voorstel goed om een hoop emissierechten niet aan de uitstotende bedrijven aan te bieden, wat de prijs moet optrekken. In april volgt een stemming in het voltallig parlement. De Polen, maar vooral de Europese VolksPartij van Christen Democraten en conservatieven (met Ivo Belet en voorzitter Wilfried Martens) zijn tegen.
“Maar eigenlijk is die maatregel maar een pleistertje op de wonde” aldus Gerbrandy. “Het is wachten op de grote maatregels die daarna zullen moeten genomen worden. Het probleem zit vooral bij de rechterflank van het parlement, bij Christen Democraten en Conservatieven. Daar zitten nog mensen die de klimaatproblematiek nadrukkelijk ontkennen.”
Om het systeem te redden ” zullen er meer rechten uit de markt moeten gehaald worden. Die operatie is veel zwaarder en is een horde die veel moeilijker zal genomen worden. Maar er moet ingegrepen worden in de markt. Marktinterventie is trouwens niet noodzakelijk een anti-liberale maatregel. En als dát niet lukt, dan moet een CO2 tax overwogen worden in plaats van het emissiehandelsysteem. ”
“Tax, of handel, het doet er eigenlijk niet toe, maar we moeten een systeem hebben dat werkt en de CO2 uitstoot drastisch doet dalen. Ik ben eerder voor een werkend systeem dan voor een liberaal systeem dat niet werkt. En als men niet wil ingrijpen in het marktsysteem dat nu faalt, dan zie ik geen andere oplossing dan een CO2 taks. Volgens de Europese Commissie zou de CO2 prijs nu op 30 á 40 € per ton moeten zitten.”
“Maar door de schaliegasrevolutie in de VSA is de prijs voor uit Amerika geïmporteerde kolen in Europa sterk gezakt, wat het nog moeilijker maakt voor gas in Europa om te concurreren met de meer vervuilende kolen. Dus moet de CO2 prijs misschien hoger dan die 30 á 40€ per ton.”
Eerder deze week liet Gerbrandy ook nog weten dat hij niet zo gelukkig was met de hervorming van het Europees landbouwbeleid. “een gemiste kans om te vergroenen en te liberaliseren”. We vragen hem of dit geen contradictio in terminis is.
Been gebroken? Dement? Thuiszorg!
Morgen ‘Dag van de Zorg’. Ver van uw bed? Jaja, tot u op een Boing Boing party van die speaker dondert! Een geïnformeerd mens is er twee waard, dus luister alvast maar eens naar dit interview met Robby De Munck van de vzw Thuiszorg Vleminckveld. Wat is er zo eigen aan de non-profit-aanpak binnen deze sector? Kan iedereen zomaar huppekee ongeschoold aan de slag? Hoe omgaan met diversiteit? Veel mannen onder de werknemers, zeker? Blijkt vooral dat het takenpakket niet louter technisch is, maar een uitzonderlijk hoge intermenselijke inzet vergt.
Hugo Chávez: einde van de laatste caudillo
Moeilijk om iemand te vinden die genuanceerd op het beleid van Hugo Chávez kan terugkijken. Van beate bewonderaars, over het “linkse populist”van onze media tot de fanatieke haters… Niemand lijkt over de man te kunnen spreken zonder superlatieven boven te halen.
Of toch? Alma De Walsche doet een poging een poging in haar artikel op MO.be.
Voor haar is Chavez de man die de olierijkdom van het land -die in de zakken van een kleine elite verdween- eindelijk is beginnen herverdelen. Verder heeft hij zijn status in de regio te danken aan het feit dat hij de eerste frontaal het imperialisme van de VSA aangevallen heeft.
Anderzijds is het economisch palmares van Chávez niet indrukwekkend. Het land is er niet in geslaagd om zijn olie-afhankelijkheid te verminderen. De herverdeling van de petrodollars heeft tot een spectaculaire daling van honger en armoede geleid, maar niet tot een nieuw economisch systeem, laat staan een economische relance. Verder is de toestand van de infrastructuur van het land niet om over naar huis te schrijven en blijft het moordcijfer in Caracas indrukwekkend. Chávez bond ook de mensen teveel aan zich via cliëntelisme. Dat maakte hem dan toch een traditionele caudillo, eerder dan een nieuwe leider, aldus Alma de Walche.
Of het systeem van Chávez de man zal overleven is niet zeker, maar volgens De Walsche is de bevolking niet bereid om terug te keren naar de toestand van vóór de Bolivariaanse revolutie.