Europese Klimaatstrategie 2030 bijna rond, ondanks valse Belgische noot

foto RC

De Belgische regering stemde dinsdag tegen de normen voor energiebesparing  die voorlagen op de Europese Raad.  De tegenstem kwam enkele dagen na de grote klimaatmars in Brussel.
Greenpeace is niet te spreken over de houding van de Belgische politiek en reageert via een petitie, niet gericht aan de regering maar aan de koning. We hebben Joeri Thijs van Greenpeace aan de lijn. “We richten ons naar de koning omdat de bevoegde politici het signaal van afgelopen zondag niet begrepen hebben.”.
Zoals alle EU wetgeving moeten Parlement, Commissie en de Staten hun zeg doen.  Met de stemming van dinsdag door de staten in de Raad is de Europese klimaatstrategie voor 2030 bijna rond. Volgens Joeri Thijs volstaat is de 33% energiebesparing die nu overeengekomen zelfs niet. Aangezien de goedkeuring van de besparingsnormen bij meerderheid gebeurde kon België met haar valse noot een wetgeving op Europees niveau niet blokkeren.
“De Belgische houding verschilt duidelijk met die van Holland. Daar heeft de Klimaatzaak wel wat teweeggebracht. Er valt nog wel wat op te merken op het beleid van de Hollandse regering maar er worden echte stappen vooruit gezet en ze zijn samen met de scandinavische landen voortrekkers voor de implementatie van wat nu voorligt. Ze beseffen dat ze als kustland veel te verliezen hebben.”
“Bij ons heeft minister Marghem niets gedaan en zij is dus zeer slecht geplaatst om met de vinger te wijzen naar Vlaanderen, maar ze heeft wel gelijk. En binnen Vlaanderen is het vooral N-VA die blokkeert. Het is duidelijk dat de lobby van de petrochemische industrie het standpunt van de N-VA bepaalt.  Het is het goed recht dat de industrie zich zo opstelt maar dat daardoor de houding van een partij en die van gans het land helemaal bepaald wordt is beschamend. Het is cynisch om enerzijds de kernuitstap te willen tegenhouden omdat we de stroom nodig hebben maar anderzijds energiebesparende maatregels ook tegen te houden.”
Nu zal België de 2030 doelstellingen in een plan moeten gieten en de inspanning verdelen tussen de drie gewesten.  Dit gebeurt op confederale wijze: het zijn de gewesten die er onderling moeten uitgeraken.  Bij de opmaak van het plan voor 2020 zijn ze daar pas 4 jaar na de deadline in geslaagd. Het politiek getouwtrek heeft voor een achterstand gezorgd. Joeri Thijs: ” We halen onze 2020 doelstellingen absoluut niet. Dat we goed bezig zijn in Vlaanderen zoals de Vlaamse regering zegt klopt absoluut niet. De Vlaamse regering moet vooral een beleid voeren voor de sectoren die buiten de emissiehandel vallen (De industriële sectoren die aan de emissiehandel mee moeten doen worden geregeld op Europees niveau, nvdr). Dat gaat dan over transport en uitstoot van gebouwen.  Die uitstoot moest tegen 2020 met 15% zakken ten opzichte van 2005. We zitten aan een daling van 0.4%.”
“En hoe langer je wacht met actie te ondernemen, hoe moeilijker het wordt. Ook daarom zegt de regering nu dat de doelstellingen te ambitieus zijn. Inderdaad.. Als je tien tot vijftien jaar lang niet de keuzes maakt die helpen om de uitstoot te doen dalen dan wordt het heel moeilijk. ”
Link:
Uitslag stemmming Europese Raad
– Richtlijn Energie-Efficiëntie, Richtlijn Hernieuwbare Energie

Genua: corruptie, partijfinaciering en privatisering

foto: Giorgio Stagni (Creative commons)

Op 14 augustus stortte in Genua de Morandi-brug in. Freddy De Pauw van Uitpers legt uit hoe  het smeergeldcircuit bij de bouw van openbare infrastructuurwerken functioneerde in Italie. “De ChristenDemoctarische partij had zelfs een dik handboek dat voorschreef hoe de smeergelden onder de verschillende stromingen binnen de partij  moesten verdeeld worden. Na de propere handen-campagne van begin jaren negentig veranderde er wel wat, maar het systeem bestaat nog altijd in een meer verdoken vorm.”
De extreemrechtse Lega heeft ook geen propere handen, maar sterke man en vicepremier Salvini kan alsnog niets aangewreven worden. De kans bestaat dan ook dat hij het drama in Genua gebruikt om zijn positie binnen de partij verder te versterken door met de besmeurde oude garde van de Lega Nord af te rekenen.
Naast de nefaste invloed van de smeergelden op de kwaliteit van de gebouwde infrastructuur verwijst De Pauw naar de desinvestering, niet alleen in Italië maar overal in het Westen. “Overal in Europa moet er al meer dan 30 jaar dringend bespaard worden. Privatisering wordt dan als oplossing voorgesteld. Macron wil nu de Parijse luchthaven privatiseren. Atlantia, de beheerder van het viaduct in Genua,  is één van de kandidaat-kopers. De opbrengst zou dienen voor schuldafbouw. Die opbrengst van de verkoop zal de staatsschuld met amper 0.2% doen dalen. Peanuts, maar de staat verliest wel een bron van inkomsten. Premier Raffarin heeft onder president Jacques Chirac  tolwegen toegewezen aan vrienden van hem die naar hartenlust tarieven verhogen. De afspraak was dat de tarieven niet meer zouden stijgen dan de inflatie, maar daar houden ze zich niet aan.”
Privatisering wordt soms als middel voorgesteld om de corruptie die gepaard gaat bij de aanbesteding van infrastructuurwerken te verminderen. De Pauw: “Als de infrastructuur geprivatiseerd wordt, dan moeten er nog altijd concessies verleend worden. Dat gebeurt ook niet transparant. In Italië is er dan ook nog de invloed van maffia-organisaties. De maffia is geen folklore maar zeer aanwezig. Veel bouwmaatschappijen zijn in handen van maffia-organisaties. In België waren we in hetzelfde bedje ziek, er zijn veel parallellen.”

Protest in Armenië


Ook in Armenië  is een partij  met geaffilieerde oligarchen al veel te lang aan de macht. De bevolking is het beu en komt massaal op straat. Achtergrond bij de protesten door Gor, een Armeense Antwerpenaar.
“Er is een vreedzame revolutie gaande. De president/premier moet opstappen en er moet een dialoog komen over nieuwe verkiezingen. Het regime is er beducht voor dat dit de westerse media haalt.”
 
 
 
 

De Oekraïense oligarchie op zoek naar steun tegen Rusland

Derek Monroe, onze man uit Chicago brengt verslag vanuit Kiev in Oekraïne over het 11de Kyiv Security Forum  (#ksf2018) dat er deze week doorging.
“Een keure van neo-conservatieven van over de ganse wereld komt af op deze conferentie die samengeroepen werd door   verschillende lokale stichtingen, zoals de Yatsenyuk Foundation van de voormalige eerste minister van Oekraïne, de Pinchuk Foundation van de gelijknamige oligarch; maar ook de conservatieve Amerikaanse Hudson Foundation. BBC correspondent David Eades was moderator. ”
“Dit is een poging van de elites van  Oekraïne om steun te krijgen van de  VS en de EU lidstaten waarbij Rusland als grote bedreiging wordt voorgesteld. Twee derden van de tussenkomsten gingen over Rusland. Het was een soort echokamer waar iedereen dezelfde mening toegedaan was. Zo sprak Jeffrey Gedmin, voormalig hoofd van Radio Free Europe, op de conferentie. Mijn vraag waarom iemand zijn organisatie, die mee verantwoordelijk is voor het verkopen van de oorlogen in Irak, Libië en Afghanistan,  zou geloven werd niet geapprecieerd Continue reading “De Oekraïense oligarchie op zoek naar steun tegen Rusland”

de Parkland schietpartij en onderzoek Robert Mueller, a.k.a Russiagate

We bellen onze VSA correspondent Derek Monroe  over de Parklandschietpartij en voor een stand van zaken in Russiagate.
Monroe is positief over de beweging van vooral jongeren die de vrije wapenverkoop en de macht van de NRA niet langer pikken. Terzelfdertijd merkt hij agresieve reactie van de rechterzijde.  Volgens Fox is de beweging tegen de vrije verkoop van alle vuurwapens gesteund door alle soorten linkse organisaties en door, jawel,  Rusland.
Monroe belde tijdens redactionele uitzending (op 20minuten, 40 seconden HIER) naar publieke radio   WBUR   waar een gesprek aan de gang was over de inbeschuldiging stelling door Special Council Robert Mueller van 13 Russen naar aanleiding van inmenging in de presidentiële verkiezingen  van 2016. Derek Monroe stoort zich eraan dat er geen echt ebat was. De twee studiogasten gingen volledig mee in de rethoriek dat de Russische inmenging zeer ernstig is en ook niet te vergelijken is met wat de VSA zélf doet in andere landen. Eén van de gasten is David Salvo van de ´Alliance for Securing Democracy ´, een organisatie bevolkt met mensen uit de spionagediensten.
We laten ook politiek journalist  Marcy Wheeler horen die tijdens een interview op Democracy Now waar ze het belang van de Russische inmenging erkent maar sterk relativeert.
In het laatste deel wordt het onderzoek door Mueller van een andere kant bekeken en niet gewoon gezien als een zaak gelinkt aan Rusland. De aanklachten in het kader van Russia-gate zijn op basis van de beschuldiging dat personen niet echt waren wie ze pretendeerden te zijn en zo de VSA schade berokkenden.  Dezelfde logica kan doorgetrokken worden naar Jared Kuchner, de schoonzoon van Trump, aldus Marcy Wheeler.  Trump zelf zou dus kunnen gepakt worden via zijn schoonzoon omdat die stelt te handelen in naam van de VSA terwijl hij vooral met zijn  eigen zakenbelangen bezig isvergelijking
De vraag stelt zich dan ook of Mueller niet politiek gemotiveerd is. Is het niet gewoon de bedoeling om Trump te pakken? Monroe: “Natuurlijk is dat het geval”.
Noot: Derek Monroe heeft het op een bepaald moment over journaliste Anna Politskaya maar bedoelde Natalia Veselnitskaya.

Sociaal Europa: "De mooie woorden volstaan al lang niet meer"

Op 17 november 2017 werd een Europese Sociale Pijler  op gesteld. Het gaat over twintig beginselen en rechten zoals het recht op  een billijk loon en gezondheidszorg  en gelijkheid tussen mannen en vrouwen.
Bart Staes (EU parlementslid, Groen) is tevreden over de principes die vastgelegd zijn maar wijst erop dat alles nog moet uitgewerkt worden. “De mooie woorden volstaan al lang niet meer. Als je Europa als instelling wil vrijwaren en de mensen wil tonen dat Europa écht belangrijk is dan moet je concrete maatregels tot stand brengen die ervoor zorgen dat de mensen de zekerheid hebben  dat de rechten gegarandeerd worden door harde wetgeving. ”
De tekst staat van de Sociale Pijler steekt schril af tegenover hoe Europa als instelling omgegaan  is en nog altijd omgaat met Griekenland.

“Jeroen Dijsselbloem blijkt geen sociaal democraat te zijn maar een neo-liberaal van het ergste soort.  De PVDA in Holland heeft daar dan ook de prijs voor betaald.”

Continue reading “Sociaal Europa: "De mooie woorden volstaan al lang niet meer"”

De ambitie van het Europees Energiebeleid -Bart Staes (Groen)

“Tien jaar gelelden zeiden ze ook al dat de doelstellingen niet realistisch waren. Ondertussen  is gebleken dat ze ernaast zaten.” 

Op 17 januari stemde het Europees parlement drie richtlijnen die het Europees energiebeleid tot 2030 uitstippelen. De eerste richtlijn gaat over Energie-efficiëntie, de tweede over het gebruik van hernieuwbare energiebronnen  en de derde over de Energie-Unie, het gemeenschappelijk Europees Energiebeleid.
Groen EU parlementslid Bart Staes: “De EU had in 2009 het klimaatbeleid vastgelegd tot 2020 en stippelt nu het pad uit tot 2030. Het is ook de bedoeling om de factuur van import van gas en olie naar beneden te halen. Dat kost Europa nu jaarlijks 500 miljard €. Verder moeten we naar een Europese energie-unit gaan. Nu zijn er tachtig contracten tussen Rusland en individuele lidtstaen van de Europese Unie over gaslevering alleen.”
We contacteerden Anneleen Van Bossuyt van de N-VA fractie maar die had geen tijd voor een respons.
Bart Staes: “Het Europees Parlement heeft dus op 17 januari voorgesteld om een bindende energiebesparing van 35% op te leggen ten opzichte van 2005. (De doelstelling voor 2020 is 20%, nvdr). De Raad (de lidstaten) stelt 27% voor en de Europese Commissie  had 30% voorgesteld. Uiteindelijk zal het dus een compromis worden dat lager dan 35% zal liggen. Ik kan daar niet blij om zijn want de tijd dringt. We hebben een wetenschappelijke studie besteld en die concludeerde dat er wereldwijd niet meer dan 890 miljard ton broeikasgassen mag uitgestoten worden om de klimaatstijging beneden  twee graden celcius te houden. Dat is gelijk aan amper twintig keer de huidige jaarlijkse uitstoot (van bijna 50 miljard ton).

Alle Belgische en Hollandse parlementsdparlementsleden stemden voor behalve die van de conservatieve ECR fractie (met N-VA) en de extreem rechtse ENF fractie (met Geert Wilders en de afwezige Gerolf Annemans). Anneleen Van Bossuyt stelt Continue reading “De ambitie van het Europees Energiebeleid -Bart Staes (Groen)”

Geen Europees defensiebeleid, wel subsidiemachine voor militair-industrieel complex


De Europese lidstaten willen de komende 10 jaar 40 miljard subsidies te besteden aan de ontwikkeling en aankoop van wapens.

“Voor 75% van de Vlaamse wapenexport is het eindgebruik niet gekend, ook niet door de Vlaamse regering.”

Bram Vranken, Vredesactie: “Dit is ongezien, tot vorig jaar besteedde de EU niets aan bewapening”.
Toch komt wat nu gebeurt niet helemaal uit de lucht vallen. In het kader van het Verdrag van Lissabon wordt er al sinds 2000 over defensie gesproken. “Dat resulteerde in het Europees defensieagentschap. Een lobbyist van wapenfabrikant Airbus Defense zei ooit dat het Defensieagentschap voor 95% gemodelleerd is op voorstellen die zij hebben gedaan.”
Het fonds zal niet zorgen voor een Europees defensiebeleid maar Continue reading “Geen Europees defensiebeleid, wel subsidiemachine voor militair-industrieel complex”

CETA goedgekeurd, maar niet helemaal


Het CETA-verdrag werd deze week door het Europees parlement goedgekeurd.
’t Is te zeggen, grotendeels goedgekeurd, want de nationale en gewestelijke parlementen moeten wel  allemaal nog over de omstreden arbitrage-clausule stemmen.
Een gesprek met Bart Staes (Groen) over het dereguleringsverdrag en over voor en tegenstanders. Opvallend is de verdeeldheid onder de euroskeptici.

CETA wordt begin april van kracht, behalve wat nationale en regionale verantwoordelijkheid is. En dan gaat het vooral over de arbitrageclausule. Die laat toe dat buitenlandse bedrijven (deel)staten voor een supranationale rechtbank dagen als ze vinden dat wetten of acties hun private belangen schaden. Die ICS of ISDS clausule zal maar van kracht worden als álle parlementen die goedkeuren. Bovendien zou het ICS-systeem door de Belgische regering moeten voorgelegd worden aan het Europees hof van justitie die moet oordelen of het arbitrage-systeem wel voldoet aan de Europese wetgeving verantwoordelijkheid.
Bart Staes heeft geen probleem met de klassieke vrijhandelselementen van CETA,  de  vermindering van importtarieven en andere heffingen, maar hij gaat niet akkoord met de zogenaamde Regelgevende Samenwerking. Die stelt dat voorstellen van richtlijnenen en verordeningen eerst geëvalueerd zouden worden door ambtenaren.
Staes: “Het probleem is dat er alleen een evaluatie wordt gedaan over de impact op groei, investeringen, handel. Niet over de impact op het milieu, de duurzaamheid, het sociaal beleid, Continue reading “CETA goedgekeurd, maar niet helemaal”

CETA: "Het gaat niet over vrijhandel maar over Vlaamse en Europese soevereiniteit"


Op 18 oktober zouden alle Europese buitenland-ministers het CETA- dereguleringsverdrag met Canada tekenen. De Brusselse en Waalse regering weigeren echter, waardoor Didier Reynders het akkoord niet mag geven voor België. In Vlaanderen kwam er vooral vanuit liberale hoek protest maar de Waalse deelpremier Magnette mocht het vrijdag ook gaan uitleggen bij de Franse PS-president Hollande.
CETA wil, zoals zijn grote broer TTIP, buitenlandse investeringen bevorderen door risico’s en kosten te verminderen voor het buitenlands kapitaal. Dit gebeurt door regulering van de staten te bemoeilijken en uniformer te maken. Daarnaast bevat het akkoord – met  de vermindering van importtarieven – ook nog een klassiek vrijhandelselement.

“Sp.a is niet tegen vrijhandelsakkoorden. Maar dit gaat niet meer over handel, wel over Vlaamse en Europese soevereiniteit, over hoe we onze maatschappij organiseren, over wat we eten en inademen, over onze verkeersveiligheid. “

Güler Turan heeft zich ontpopt tot specialist ter zake bij sp.a. en is tegast in de studio:  “Na verloop van tijd bleken CETA en TTIP inderdaad Continue reading “CETA: "Het gaat niet over vrijhandel maar over Vlaamse en Europese soevereiniteit"”