We bellen met Francis Jorissen van vzw Vrede en Uitpers.be voor achtergrond bij de oorlog tussen Armenië en Azerbeidzjan over Nagorno-Karabach.

“Neen, het bestand dat overeengekomen is, zal niet stand houden.”

Van 1992 tot 1994 voerden de twee landen al een oorlog over het etnisch-Armeens gebied in Azerbeidzjan. Er kwam een wapenstilstand, maar nooit een vredesakkoord, waardoor het conflict bleef sluimeren.
Ondertussen versterkte vooral Azerbeidzjan haar leger, en recentelijk is de steun vanuit Turkije onder Erdogan voor Azerbeidzjan veel explicieter geworden. Er is zelfs sprake van de levering van Syrische huurlingen aan Azerbeidzjan door Turkije. Armenië wordt dan weer gesteund door Rusland, waarmee het samen in de militaire CSTO- alliantie zit. Dat Rusland anderzijds de grootste wapenleverancier was voor Azerbeidzjan toont de complexiteit van de allianties. Israël levert niet alleen drones aan het islamitische Azerbeidzjan, het heeft er ook een wapenfabriek, en het Israëlisch leger kan gebruik maken van Azerische militaire basissen. Dat Israël de aartsvijand steunt van het land dat het slachtoffer werd van een  genocide heeft ook te maken met het feit dat Iran historisch op gespannen voet leeft met Azerbeidzjan.
Gisteren werd een bestand overeengekomen tussen de partijen, maar volgens Jorissen is er weinig kans dat het nageleefd wordt.