Categorie: Economie

Meer containers, met of zonder Doel?

foto: RC

Toen de Raad van State de plannen van de Vlaamse deelregering vernietigde leek het polderdorp Doel even gered. Daarna werd de procedure ‘Complexe Projecten’  ontwikkeld.
De bedoeling van het Complex Project dat Doel aanbelangt is om de capaciteit aan containeroverslag te verhogen van 15 naar 18 tot 21 miljoen containers per jaar. De procedure kijkt daarbij  ook naar alternatieven.
Maar is Doel nu gered? Waarschijnlijk ligt er dit jaar een nieuw plan op tafel, met of zonder Doel.
“Er werden 8 alternatieven onderzocht”, legt Doel-bewoner Denis Malcorps uit. “Bij vier van die alternatieven kan Doel blijven bestaan. In drie alternatieven komt er een (Saeftinghe-)dok  waar Doel nu ligt. ”

“Havenbestuurder Eddy Bruyninckx  verdeelt vlak  voor zijn afscheid het  Delwaidedok nog snel onder tankparkuitbaters. Daarna wordt bestuurder bij Sea-Invest, één van de firma’s.”

Maar de keuze voor de redding van Doel is daarmee nog niet gemaakt. Denis Malcorps: “Het is mogelijk om Doel te sparen en bijvoorbeeld de Noordzee- en Europaterminal uit te breiden. Maar Continue reading “Meer containers, met of zonder Doel?” →

Antwerpen op eigen kracht 100% klimaatneutraal tegen 2040?


Niet Groen maar PVDA kwam in februari met een ambitieus plan om Antwerpen klimaatneutraal te maken tegen 2040. Jos D’Haese schreef mee aan het plan en kwam het bij ons uit de doeken doen.
Antwerpen heeft een convenant ondertekend om de uitstoot met 40% te verminderen tegen 2050, maar dat dekt niet de uistoot van de industrie. Door de aanwezigheid van de grote petrochemische cluster is 80% van de Antwerpse CO2- uitstoot industrieel en daarmee houdt de stad in haar plan geen rekening mee. Het plan van PVDA streeft er wel naar om ook de industriële produktie klimaatneutraal te maken.
Enerzijds moet de ambitie voor hernieuwbare  energie opgedreven worden via ambitieuse Stroom- en Windplannen.
Er moeten veel grotere zonneparken komen en Antwerpen moet ook zelf investeren. Zeer belangrijk in het plan is het Warmtenet dat sterk moet uitgebouwd worden.  In veel industriële processen wordt de warmte op laag niveau (beneden 150°C) niet gebruikt en worden produktstromen gekoeld met koelwater dat in de schelde geloost wordt. Een warmtenet gebruikt deze restwarmte om warm water te produceren (tot 120°C warm) dat dan getransporteerd wordt naar de stad. “De afstand van de haven naar de stad is geen technisch probleem want in een modern warmtenet koel het water slechts een graad per kilometer.”
De produktie van waterstof via elektrolyse van water speelt een belangrijke rol in het plan van PVDA. “Dit is nodig om de schommelingen op te vangen in de produktie van hernieuwbare energie.” Waterstof, in combinatie met CO of CO2, vormt ook een potentiële bouwsteen voor de produktie van allerhande stoffen.
PVDA wil dit realiseren via een publiek energiebedrijf  dat het al ‘Energie Aan de Stroom’ (EAS) gedoopt heeft. De financiële uitdaging is enorm, geef D’Haese zelf toe. “Het planbureau heeft berekend dat om tegen 2050 de CO2 uitstoot van het land met 80% te verminderen er jaarlijks 10 miljard € moet geïnvesteerd worden. De steden moeten daar ook aan bijdragen.”
“EAS zou een aparte entiteit zijn met een eigen boekhouding, niet gewoon een stadsdienst. Het mag niet de zoveelste intercommunale worden waarin iedereen zijn pionnetjes parachuteert. ”
Link: De brochure over het Klimaatplan  van PVDA

Buitenlands kapitaalfonds vecht Belgische wet aan

Olaf Oliviero Riemer- creative commons

Sommige schulden van arme landen  worden als niet te recupereren beschouwd waardoor de marktwaarde  slechts een fractie is van de nominale waarde.
Aasgierfondsen kopen die schuldbewijzen aan lage prijs op en gaan dan voor procederen om de volledige schuld plus interesten terug te eisen. “Malawi waar op een bepaald moment hongersnood heerste werd aangevallen door een aasgierfonds en moest maisvoorraaden verkopen om haar schulden te kunnen terugbetalen aan het fonds.” zegt Jan Van de Poel van 11.11.11.
Een aasgierfonds van speculant Paul Singer liet in 2008 beslag leggen op Belgisch  ontwikkelingsgeld van Congo Brazzaville.  In 2015  werd in België door alle partijen een wet aangenomen die misbruik door aasgierfondsen aan banden legt. NML Capital van Paul Singer probeert de wet aan te vechten  voor het Grondwettelijk hof. “De Belgische wet is zeer goed maar het probleem wordt pas echt opgelost als alle landen een dergelijk wet aannemen.”
Jan Van de Poel merkt op dat de Belgische aasgierfondsenwet expliciet stelt dat ze enkel van toepassing is voor zover ze internationale verdragen niet schendt. Reguleringsverdragen zoals CETA en TTIP hebben (zogenaamde ISDS) clausules ingebouwd die het mogelijk maken voor buitenlandse ‘investeerders’ om Belgische en Vlaamse wetten aan te vechten.
De afgelopen week was er een zitting in de zaak tegen de aasgierfondsenwet maar een uitspraak wordt pas over enkele maanden verwacht.

Sociaal Europa: "De mooie woorden volstaan al lang niet meer"

Op 17 november 2017 werd een Europese Sociale Pijler  op gesteld. Het gaat over twintig beginselen en rechten zoals het recht op  een billijk loon en gezondheidszorg  en gelijkheid tussen mannen en vrouwen.
Bart Staes (EU parlementslid, Groen) is tevreden over de principes die vastgelegd zijn maar wijst erop dat alles nog moet uitgewerkt worden. “De mooie woorden volstaan al lang niet meer. Als je Europa als instelling wil vrijwaren en de mensen wil tonen dat Europa écht belangrijk is dan moet je concrete maatregels tot stand brengen die ervoor zorgen dat de mensen de zekerheid hebben  dat de rechten gegarandeerd worden door harde wetgeving. ”
De tekst staat van de Sociale Pijler steekt schril af tegenover hoe Europa als instelling omgegaan  is en nog altijd omgaat met Griekenland.

“Jeroen Dijsselbloem blijkt geen sociaal democraat te zijn maar een neo-liberaal van het ergste soort.  De PVDA in Holland heeft daar dan ook de prijs voor betaald.”

Continue reading “Sociaal Europa: "De mooie woorden volstaan al lang niet meer"” →

Woodstock van het grootkapitaal // #MeToo


Met het hem kenmerkend cynisme geeft journalist /activist Derek Monroe  zijn visie op het optreden van president Trump op het jaarlijks Wereld Economisch Forum in Davos.
“Trump is in Davos om zichzelf te promoten en om weg te geraken van de media-aandacht in  de VSA. Zijn speech zal eerder irrelevant zijn dan controversieel. De grote lijnen van de sociaal-economische politiek verschuiven te langzaam om merkbaar te zijn over één of zelfs twee presidentiële termijnen.”
Volgens Monroe betalen de aanwezigen 750.000$ om aanwezig te zijn op Davos. We hebben geverifieerd of er inderdaad bijna anderhalf miljoen uitgegeven  wordt om deelpremier Bourgeois en minister Kris Peeters naar Zwitserland te sturen. Een artikel op cnbc.com laat uitschijnen dat de bedragen lager, maar toch zeer aanzienlijk, zijn.  “De stelling van politici dat ze naar Davos gaan om contracten te helpen afsluiten en jobs  creëren is belachelijk. Ik denk dat ze vooral uitkijken of er geen opportuniteit is voor een jobje na hun politiek leven. Davos is een woodstock voor de elite van het grootkapitaal.”
Trump in Davos:

 
Derek Monroe laat ook nog zijn licht schijnen op #MeToo en de impact ervan:  “De institutionalisering kan de relaties tussen de sexen verzuren.” Ook hier ziet hij de band met corporatisme en neo-liberalisme. ” Ook communistische en fascistische regimes moeiden zich met het sexleven maar er was een terughoudendheid als het over de private levenssfeer ging. Nu bestaat er zelfs een app waarop koppels kunnen verklaren dat ze ermee instemmen om te poepen.”
#MeToo:

Antwerpen schendt handelsverdrag met Emiraten

… althans toch volgens containerbehandelaar DP World.
In juni 2017 legde het bedrijf uit Dubai (Emiraten) in Washington een klacht neer tegen België omdat de haven van Antwerpen een concessieovereenkomst in het Deurganckdok zou geschonden hebben.
Dat de nationale overheid opdraait voor een beslissing van  de stad Antwerpen is een gevolg van een verdrag met de Emiraten uit 2007. Dat verdrag bevat een zogenaamde ISDS clausule die het voor een multinational mogelijk maakt om een land aan te klagen voor een private rechtbank in Washington als het bedrijf vindt  dat een beslissing of wet van een overheid haar financiële belangen schaadt. Het was dat type clausules dat voor Wallonië en Brussel een reden was om het CETA-verdrag met Canada niet te ondertekenen.
DP World is aandeelhouder van Antwerp  Gateway dat de oostelijke kant van het Deurganckdok op linkeroever uitbaat. Het dispuut heeft  te maken met de overdracht door Antwerpen van (een deel van) de uitbatingsvergunning van het Deurganckdok van Antwerp Gateway naar  concurrent MSC. MSC wilde haar activiteiten van het Delwaidedok op rechteroever naar het Deurganckdok  overzetten en had daar dus ruimte nodig.  Eind 2014 werd een compromis bereikt over de overdracht. DP World lijkt daar nu op terug te komen daarop en doet dat via de schadeclaim tegen België. Hoeveel DP World vraagt wil niemand zeggen.

“Zelfs rechtse denktanks zoals het Cato Institute vinden arbitrage geen goed idee, want het creëert een verzorgingsstaat voor het kapitalisme.”

Tine Hens van MO bond de kat de bel aan: “Het is heel moeilijk om te weten te komen waar het echt over gaat. Havenschepen Marc Van Peel antwoordt niet op vragen over de zaak, de Haven van Antwerpen ook niet, Continue reading “Antwerpen schendt handelsverdrag met Emiraten” →

Vlaanderen toont warm hart niet alleen voor Music For Life

screenshot www.zimmo.be/blog

De lokale afdelingen van één van de partijen van de Vlaamse deelregering sprokkelde over gans het gewest de afgelopen weken 51.735 € samen voor een goed doel in het kader van een jaarlijkse mediacampagne van VRT. Niet zonder trots werd dit resultaat bekendgemaakt.
Vandaag kondigde de Vlaamse deelregering, bij monde van ministers Tommelein en Bourgeois, ook trots,  aan dat de registratierechten  bij de aankoop van een woning voor groot beschrijf zullen verminderd worden van 10 naar 7%.
De koper van de duurste woonst van de provincipe Antwerpen zal er zich waarschijnlijk geen zorgen over maken. Hij kreeg vandaag een cadeau van 177.000 €, meer dan drie keer de opbrengst voor het goede doel door de partijafdelingen. De toekomstige  eigenaars van de duurste huizen in de vijf Vlaamse provincies  kregen vandaag samen 560.000 €. (Drie percent van de  gezamenlijke prijs  van 19 miljoen € voor de vijf huizen -via Zimmo.be)  Elf keer de opbrengst van de collecte.
Hoe de taxshift naar vermogen gefinancierd wordt werd niet meegedeeld door de regering. Waarschijnlijk gedeeltelijk door de afschaffing van het klein beschrijf voor woningen boven de 200.000 €. Voor woningen tot 200.000 € wordt de belastingsverhoging gecompenseerd door een korting.

Derek Monroe: "Europa wordt het volgend slagveld, niet Noord-Korea"

Na 8 jaar doet journalist/activist Derek Monroe opnieuw Radio Centraal aan. Een gesprek over de kikker die gekookt wordt zonder dat hij het merkt.
In 2009 hadden we het vooral over zijn activisme in consumentenzaken. Acht jaar later is de toestand er niet op verbeterd: in de VSA zetten bedrijven van langs om meer arbitrage-clausules in de ellenlange ‘algemene voorwaarden’ die de consument met een muisklik goedkeurt. Die bepalen dat ingeval van dispuut de zaak niet via een publieke rechtszaak afgehandeld wordt, maar achter gesloten deuren door private advocaten. Dit leidt tot toestanden zoals het geval van dokter Dao die met geweld uit een vlucht van United Airlines gesleept werd.  De zaak was wereldnieuws en Dao kreeg een miljoenenvergoeding.  Maar fundamenteel is er niets veranderd: de  muisklik-contracten van tientallen pagina’s met arbitrageclausules zijn de norm geworden.
Derek Monroe: “Dit maakt van justitie en recht een loterij. Dao had geluk dat hij gefilmd werd en daardoor won hij de jackpot. Maar dit heeft niets meer te maken met gerechtigheid. De bedrijven maken een kosten-baten-analyse ”
Monroe volgt ook internationale politieke dossiers op.  Momenteel richt hij zich op de demonetisering van Zweden en de militaire opbouw die er aan de gang is. Onlangs werden er militaire manoeuvres georganiseerd, er zijn plannen om de militaire dienst opnieuw in te voeren en ook Zweden meent meer publiek geld te moeten besteden aan wapenaankopen. Continue reading “Derek Monroe: "Europa wordt het volgend slagveld, niet Noord-Korea"” →

Moeizame CAO-onderhandelingen in de chemiesector

Momenteel onderhandelen werkgevers en werknemers in de sector van de scheikunde over een nieuwe CAO . Hier moeten de wijzingen over landingsbanen en SWT’s worden opgenomen, die afgesproken zijn in februari in het Interprofessioneel Akkoord. In het IPA staat ook een loonmarge van 1,1 procent.
Werkgevers in de chemie staan echter niet te springen om de loonsverhoging toe te staan. Komt er nog bij dat de werkgevers niet erg happig lijken om echt veel toe te geven aan de werknemers, getuige een zeer dik document waarin hun eisen voor meer flexibiliteit, meer overuren, langere werkweken, enzovoort.
Deze week voerden de bonden actie bij werkgeversorganisatie Essencia. We bellen met Ivo Janssen, syndicaal delegue en lid van de ondernemingsraad voor ABVV bij BASF.
We verwachten hier later nog over te berichten. Onder voorbehoud van een goed akkoord hebben de bonden alvast een stakingsaanzegging van onbepaalde duur gedaan. Wordt zeker vervolgd.
Verslag van de actie en duiding vind je ook terug op de weblog van het ABVV-BASF.

CETA goedgekeurd, maar niet helemaal


Het CETA-verdrag werd deze week door het Europees parlement goedgekeurd.
’t Is te zeggen, grotendeels goedgekeurd, want de nationale en gewestelijke parlementen moeten wel  allemaal nog over de omstreden arbitrage-clausule stemmen.
Een gesprek met Bart Staes (Groen) over het dereguleringsverdrag en over voor en tegenstanders. Opvallend is de verdeeldheid onder de euroskeptici.

CETA wordt begin april van kracht, behalve wat nationale en regionale verantwoordelijkheid is. En dan gaat het vooral over de arbitrageclausule. Die laat toe dat buitenlandse bedrijven (deel)staten voor een supranationale rechtbank dagen als ze vinden dat wetten of acties hun private belangen schaden. Die ICS of ISDS clausule zal maar van kracht worden als álle parlementen die goedkeuren. Bovendien zou het ICS-systeem door de Belgische regering moeten voorgelegd worden aan het Europees hof van justitie die moet oordelen of het arbitrage-systeem wel voldoet aan de Europese wetgeving verantwoordelijkheid.
Bart Staes heeft geen probleem met de klassieke vrijhandelselementen van CETA,  de  vermindering van importtarieven en andere heffingen, maar hij gaat niet akkoord met de zogenaamde Regelgevende Samenwerking. Die stelt dat voorstellen van richtlijnenen en verordeningen eerst geëvalueerd zouden worden door ambtenaren.
Staes: “Het probleem is dat er alleen een evaluatie wordt gedaan over de impact op groei, investeringen, handel. Niet over de impact op het milieu, de duurzaamheid, het sociaal beleid, Continue reading “CETA goedgekeurd, maar niet helemaal” →