De staat van het Privaat Radioland

Het audiovisueel mediadebat in Vlaanderen blijft meestal beperkt tot een discussie over de rol van de VRT. De private radio bestaat ondertussen echter ook al 35 jaar en de evolutie is niet geweest zoals de politiek ze voorzien, laat staan gewenst, had en de wetgever heeft de teloorgang van de lokale radio niet tegengehouden.
De komende twee jaar worden cruciaal want tegen eind 2017 moet de mediawet op orde gesteld worden en de frequenties opnieuw verdeeld.
Tijd dus om de politieke stakeholders van de vijf parlementaire fracties eens te vragen hoe ze de huidige toestand zien en wat hun visie is op de toekomst:
Wat vinden ze van het huidig Vlaams privaat radiolandschap? Wat is de taak van de private zenders die dan wel geen subsidies maar toch een gratis plek op de FM band krijgen? Hoe moet het verder met de handel in zendvergunningen en de ketenvorming die daar een gevolg van is en waardoor nu driekwart van de ‘ lokale’ zenders helemaal niet meer lokaal zijn? En bestaat de FM band nog wel over 10 jaar?
We spreken met Lionel Bajart (open-VLD), Karin Brouwers (CD&V), Bart Caron (Groen), Katia Segers (sp.a) en Wilfried Vandaele (N-VA)
Wat blijkt? Er is grote eensgezindheid over een aantal zaken: het mediadecreet heeft gefaald en moet herschreven worden. Zo moet de handel in zendvergunningen ‘herbekeken’ of gewoon verboden worden, is er een politiek draagvlak voor bijkomende gewestelijke (‘landelijke’) zenders eerder beperkt (‘ één of twee’ ). Verder is het volgens de politici cruciaal dat zenders met een lokale vergunning ook lokaal nieuws en lokale informatie brengen. Tenslotte is de toekomst voor radio blijkbaar wel degelijk digitaal en lijkt er een concensus te zijn dat de overstap naar DAB+ er toch zal komen.
Maar er zijn toch wat nuanceverschillen in het gevoel over de huidige toestand en de visie op de toekomst. Tegen eind 2017 wordt de knoop doorgehakt. Althans volgens de nieuwe planning….
Continue reading “De staat van het Privaat Radioland” →

Geen fijn stof taks voor lease-auto's. Schuld van Wallonië?

Op 19 september presenteerde de Vlaamse deelregering een plan voor een vergroening van de belastingen op auto’s met, onder andere, hogere taksen op de meer vervuildende dieselauto’s. Een dag later al bleek er een serieuze adder onder het gras te zitten: de belastingsverhoging geldt niet voor de al zwaar gesubisidieerde en ook in de realiteit meer vervuilende (want grotere en diesel) lease auto’s
Het probleem zit bij het feit dat belastingen op auto’s naar de gewesten overgeheveld zijn maar dat de belastingen op lease-auto’s via de leasebedrijven verrekend wordt. Een significant hogere belasting in één gewest kan een leasebedrijf zo vermijden door een verhuis naar de buren. Bevoegd Vlaams minister Annemie Turtelboom wijst naar de vinger naar Wallonië “dat momenteel geen samenwerkingsakkoord met de andere gewesten wil ondertekenen”.
We bellen met Charlotte Quevedo, woordvoerster van bevoegd Waals minister van financiën Christophe Lacroix (PS).
Wallonië ziet momenteel de belastingen op lease auto’s volledig aan haar neus voorbij gaan omdat de belaste firma’s in Vlaanderen en brussel gevestigd zijn. Wallonië zegt dat het vragende partij is voor een meer logisch systeem dat de gebruiker belast in plaats van de lease-firma. De vraag is dus of Vlaanderen zal aanvaarden dat een halt toegeroepen wordt aan de transferts in haar richting. Naast de discussie van belasting op lease firma’s resulteert het ganse systeem van geleasde met belastingsgeld gesubsidieerde auto’s sowieso in een aanzienlijke transfert aan belastingsvrijstellingen van nationaal naar Vlaams niveau waar de meeste gebruikers zijn.
Na het klimaatbeleid lijkt ook in dit dossier het milieu het eerste slachtoffer te worden van het Confederaal overlegmodel. Voorlopig altans… “De gesprekken gaan door”aldus Quevedo.

“Het lijkt ons dus logisch om een systeem uit te werken dat de gebruiker zou belasten en niet de eigenaar van de lease-auto.” Continue reading “Geen fijn stof taks voor lease-auto's. Schuld van Wallonië?” →

Actie tegen TTIP/CETA bij Bourgeois en collega's

Gisteren voerde een coalitie van burgerorganisaties actie tegen de CETA en TTIP handelsverdragen die Europa aan het afsluiten is met Canada en de VSA. De consumenten-, milieu-, werknemersorganisaties, ziekenfondsen en NGO’s vrezen dat de akkoorden tot een afbouw van de Europese normen zal leiden. Bovendien maakt het akkoord het ook mogelijk voor multinationals om Belgische en Vlaamse wetten aan te vechten.
Over TTIP wordt momenteel nog onderhandeld met de VSA, maar het CETA verdrag met Canada werd vorig jaar al afgesloten en moet nu door de Europese lidstaten nog goedgekeurd worden. Er wordt nu actie gevoerd omdat het niet onmogelijk is dat de Belgische overheden CETA nog voor het einde van het jaar in stilte goedkeuren.
Simon November van Test Aankoop: “Philippe De Backer (Open VLD) mag beweren dat ‘Amerika geen apenland is’, het is wel degelijk een feit dat in de VSA de wetgeving op vlak van milieu, arbeid en consumentenzaken veel soepeler is. Een voorbeeldje: in Europa zijn er 1000 substanties die niet mogen gebruikt worden in cosmetica, in de VSA slechts elf.”
De burgerorganisaties zijn ontvangen door de verschillende deelpremiers en door minister Peeters. Vlaams deelpremier Bourgeois is hevig voorstander van TTIP. Ook op Europees niveau doen de ‘nationalistische’ eurosceptische partijen niet moeilijk over de internationale verdragen die het voor multinationals mogelijk maken om de door henzelf gestemde wetten aan te vechten.
Links:
– Philippe De Backer (VLD) over TTIP
– Bart Staes (Groen) over TTIP

Pogingen van regering om projecten te versnellen ongrondwettelijk en tegen internationale afspraken

U wilt als Vlaams minister wetgeving invoeren die ervoor zorgt dat het een beetje rapper vooruitgaat, vooral die infrastructuurprojecten. Maar wat te doen als blijkt dat uw wetgeving tegen de grondwet ingaat? Het antwoord van de Vlaamse- en ook nationale politiek: blijven proberen.
Dat is zowat samengevat de vaudeville die aan de gang is met de zogenaamde Bestuurlijke Lus.

Bij Voorbaat Goedgekeurd
De Bestuurlijke Lus is een regel die stelt dat een vergunning niet moet vernietigd worden als ze wettelijk op één of meerdere punten niet in orde is. Het volstaat dat de fout die gemaakt werd rechtgezet wordt, en “daarbij wordt bij voorbaat gezegd dat de nieuwe beslissing die later zal volgen over de rechtzetting wettig is”.
Aldus advocaat Philippe Vande Casteele, die gebruikers-, milieu-, werknemers- en actiegroepen bijstaat die de Lus aanvechten. Continue reading “Pogingen van regering om projecten te versnellen ongrondwettelijk en tegen internationale afspraken” →

70 jaar Hirosima / Nagasaki

Op 6 en 9 augustus is het 70 jaar geleden dat de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki gedropt werden. De verjaardag is de gelegenheid voor Vredesoverleg Gent om een herdenkingsavond te organiseren met concerten in de Sint-Niklaaskerk en Korenlei op zondag 9 augustus. In Antwerpen kan men ’s namiddag al terecht in Filmhuis Klappei voor een vertoning van ‘The Bomb’, van Oliver Stone en Peter Kuznick, georganiseerd door het Vredescentrum. ‘The Bomb’ is deel 3 van de onvertelde geschiedenis van de VSA.
Eerder in de week op 6 augustus, de dag van het bombardement van Hiroshima, wordt Atomic Café vertoond in Dok Gent.
De 16.000 kernkoppen die wereldwijd nog altijd verspreid liggen houden de vernietiging van de de Japanse steden 70 jaar geleden relevant zegt Pieter Teirlinck van Vrede. De kernwapenarsenalen liggen vooral in landen die er zich nochtans via artikel 6 van het non-proliferatievedrag toe verbonden hebben om die af te bouwen.
Ook België heeft nog 20 kernbommen gestockeerd op haar grondgebied. “Er wordt door politici veel lippendienst bewezen voor het weghalen van de bommen. Ook in het regeerakkoord van de huidige regering staat het weghalen vermeld maar in de praktijk beweegt de regering totaal niet.”
Het probleem zit blijkbaar eerder bij de NAVO dan bij de Amerikanen zelf. “Moest het van Obama afhangen zouden de kernwapens hier al weg zijn maar onze lokale beleidsmakers denken blijkbaar dat ze dankzij de bommen op een hoger niveau kunnen meespelen. “

Caroline Copers (ABVV) over de Stand van het Land

Viert feest, maar zeer sober: een jaar geleden stemde Vlaanderen voor een rechts beleid. Zowel in het Vlaams Parlement als op het federale niveau zwaaien N-VA, de liberalen en de CD&V de plak. Hun beleid van besparingen en soberheidsmaatregelen, zoals de indexsprong, pensioenhervorming maar ook 1-euromaaltijden, werden door de straat beantwoord: grootse betogingen, stakingen, acties, enz. Het middenveld verenigde zich in Hart Boven Hard en de vakbonden
We praten over dit bewogen jaar met Caroline Copers, al tien jaar algemeen secretaris van het Vlaamse ABVV. Met haar gaan we dieper in op besparingen, een rechtse politiek, het verzet en de rol van de vakbond.

Analyse: de verkiezingen in het VK

Absolute meerderheid voor de conservatieven, Labour op zijn PASOKS weggevaagd, de Schotse nationalisten die heel Schotland overnemen en een kiessysteem dat ervoor zorgt dat UKIP en Green Party slechts één verkozene halen, terwijl ze allebei meer dan een miljoen stemmen hebben. Veel om over na te praten en dat doen we met Anton die voor ons de verkiezingen op de voet heeft gevolgd.

#miljonairstakshetboek: de 30-urenweek

Recent verscheen bij uitgeverij EPO het boek ‘De miljonairstaks en zeven andere briljante ideëen om de samenleving te veranderen’. Het is een boek van de ‘Hoe durven ze’-generatie, zegt Peter Mertens, voorzitter van de PVDA en samensteller van het boek. Acht ideëen worden telkens uitgewerkt door twee zielsverwanten aan de hand van een reeds bestaand voorbeeld in het buitenland. De schrijvers wijzen erop dat het dus niet onmogelijk is.
Nadat we vorige week Nadine Peeters ontvingen voor een gesprek over ‘De Weense Woonwals‘, zit Maartje de Vries deze week aan onze tafel. De Vries werkt bij Geneeskunde voor het Volk als onthaalmedewerker, maar is ook voorzitster van de vrouwenbeweging ‘Marianne’. Samen met Benjamin Pestiau schreef zij over de 30-urenweek waarvoor de PVDA momenteel campagne voert.
In deel 1 gaan we dieper in op hoe de 30-urenweek kan worden ingevoerd en hoe die gefinancierd wordt.
In deel 2 bespreken we de kloof man-vrouw en hoe doorheen de geschiedenis we steeds meer en flexibeler zijn gaan werken.
Tot slot praten we in een derde deel kort over de peiling van de BRTN en de Standaard waarin PVDA achteruit gaat.

#miljonairstakshetboek: de Weense Woonwals

Recent verscheen bij uitgeverij EPO het boek ‘De miljonairstaks en zeven andere briljante ideëen om de samenleving te veranderen’. Het is een boek van de ‘Hoe durven ze’-generatie, zegt Peter Mertens, voorzitter van de PVDA en samensteller van het boek. Acht ideëen worden telkens uitgewerkt door twee zielsverwanten aan de hand van een reeds bestaand voorbeeld in het buitenland. De schrijvers wijzen erop dat het dus niet onmogelijk is.
Om proefondervindelijk na te gaan of deze ideëen echt briljant zijn of de samenleving kunnen veranderen, ontvangen we Nadine Peeters. Peeters is districtsraadslid voor PVDA+ in Antwerpen en is al enkele jaren actief in de sociale woonsector. Daarover ging ze in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen nog in debat bij ons. Peeters schreef samen met de Brusselse Mathilde El Bakri het hoofdstuk ‘De Weense woonwals’ (geen Suske & Wiske-album) over sociaal wonen in de Oostenrijkse hoofdstad en wat wij daarvan te leren hebben.
In deel 1 schetsen we de problemen in de sociale huisvesting in Vlaanderen en Antwerpen.
In deel 2 zoeken we naar oplossingen in Wenen en welke lessen we kunnen trekken.
Dit gesprek kadert in een tweedelige reeks over het boek ‘De miljonairstaks en zeven andere briljante ideëen om de samenleving te veranderen’. Volgende week: Maartje de Vries over de 30-urige werkweek.

Voorwaarts!? deBuren

Na een aantal andere samenwerkingsverbanden ter bevordering van de uitwisseling binnen het Nederlandstalig gebied, en met het belang van de Europese context in het achterhoofd, stichtten in 2004 de Vlaamse en Nederlandse regeringen in Brussel het Vlaams-Nederlands Huis voor Europa, na een naam-verzin-prijsvraag herdoopt tot deBuren. Opdracht: ons ons leren kennen, Europa ons leren kennen, ons Europa leren kennen, en dat op zowel cultureel als wetenschappelijk als politiek vlak. Naast boekvoorstellingen, optredens, tentoonstellingen, films en dergelijke staan er dus ook colloquia, debatten en lezingen op het programma over allerlei maatschappelijke thema’s, zoals nu b.v. de toekomst van het leger, de kortere werkweek, migratie …
We ontvingen in onze studio adjunct-directeur Willem Bongers-Dek, die in 2009 bij deBuren begon als literair programmator. Hij kwam er dus bij op het moment dat er een nomadische periode van zo’n vier jaar aanbrak, toen het eigen huis gerenoveerd werd. Door deze tijdelijke noodzaak om steeds op locatie te gaan, leerde deBuren heel wat interessante partners kennen, en gaat nu nog steeds zowat de helft van de ongeveer tweehonderd activiteiten per jaar elders door.
Een bijzonder project waarvoor Willem Bongers-Dek instaat, heet Citybooks. Daarbij verblijven telkens vijf auteurs en een fotograaf in een bepaalde stad en schetsen daar een ‘psychogeografisch’ beeld van. Alle teksten zijn gratis downloadbaar als lees- en als luistertekst, in het Nederlands, Engels, Frans en eventueel de nog andere moedertaal van de auteur. Ter herdenking van de gasaanval van 1915 komt er ook zo één in Ieper, met een Syrische dichter en een Algerijnse, een Canadese en een Vlaamse auteur, aangevuld met een Duitse fotograaf. Het project is een voortzetting van de Radioboeken, honderd eveneens gratis downloadbare luisterverhalen die door Nederlandse en Vlaamse auteurs speciaal op verzoek van deBuren geschreven en voor een live publiek ingelezen waren. Veel zijn er vertaald (Dimitri Verhulst in het Spaans!), maar ze verschijnen niet op papier, waardoor ze minder geschikt zijn als lesmateriaal. De Citybooks-teksten kun je b.v. lezen in de ene en beluisteren in een andere taal.
De ploeg van deBuren bestaat uit een tiental collega’s, elk met een eigen expertise. Daarnaast is er bij de samenstelling van het programma samenwerking met allerlei kenniscentra: cultuurhuizen, media-organisaties, universiteiten … Op 1 september volgt mediaman Wim Vanseveren directeur Dorian van der Brempt op.
deBuren krijgt subsidies van de Vlaamse en Nederlandse overheid, en projectsubsidies van Europa. Ook bij hen waren de besparingen goed voelbaar. Hoewel ze zelf nog behoorlijk rond komen, maken ze zich wel hardop zorgen over wat er met het culturele landschap in onze contreien gebeurt.
Om met een feestelijke noot te eindigen: deBuren coördineert langs Vlaamse kant het gezamenlijk Vlaams-Nederlands initiatief Beste Buren, dat een jaar lang uitbundig en divers de twintigste verjaardag van het Cultureel Verdrag Vlaanderen-Nederland viert, met een grande finale tijdens het Valentijnsweekend van 2016.
Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje