De groene en minder groene stroomfaktuur

De SERV waarschuwde de afgelopen week voor de op ons afkomende rekening van het groen stroombeleid. Eind 2013 was al een factuur  van 1,2 miljard € opgebouwd en die kan tegen 2015 oplopen tot 1,8 miljard als niet ingegrepen wordt. Naast het feit dat er een kost is, is het probleem ook dat die kost momenteel dus niet betaald wordt, met als risico dat in de toekomst  de stroomprijzen opeens zeer sterk verhoogd zullen worden.
 Sara Van Dijck van milieuorganisatie BBL geeft tekst en uitleg. “Het zonnepanelenfiasco is slechts een deel van het verhaal. De overheid moet de kost ook eerlijker verdelen en niet alleen afwentelen op de gezinnen.  Bovendien moet de ambitie verhoogd worden, want meer groene stroomproductie doet marktprijzen dalen. Tenslotte wordt te veel ingezet op stroomproductie uit biomassa, en die is helemaal niet groen.” Continue reading “De groene en minder groene stroomfaktuur”

Na Banken en Bonussen ook Boekhoudregels aan strengere overheidscontrole toe

Gesjoemel met de boekhouding leidde in het verleden al tot wereldwijde schokgolven, denk maar aan ENRON. Des te belangrijker dus dat goede internationale boekhoudregels opgesteld worden. Dat gebeurt door onbekende 4- of 5-letter-organisaties zoals IFRS, EFRAG en PIOB.
Toen EU-parlementslid Saïd El Khadraoui (sp.a) onlangs gevraagd werd door de Europese Commissie om miljoenenfondsen voor die organisaties goed te keuren, bleek er genoeg reden te zijn om dat niet zomaar te doen, en hij legt uit waarom.
De bewuste  instellingen schrikken er niet voor terug om zich te vestigen in belastingparadijzen en zijn ook niet vies van belangenvermenging. ”
Of hoe de grote boekhoudmultinationals zelf de regels proberen op te stellen.
Terwijl we hem aan de lijn hebben, vragen we wat de houding is van de socialistische fractie over het gecontesteerd vrijhandelsakkoord dat momenteel door Europa achter de schermen met de VSA , en bedrijfslobbyisten, onderhandeld wordt (TAFTA / TTIP). “We hebben ons akkoord verklaard met de start van de onderhandelingen, maar hebben een lijst met voorwaarden gegeven in verband met milieu en sociale standaarden. Het parlement kan het eindakkoord alleen goed- of afkeuren, want we zijn niet bij de onderhandelingen betrokken. We hebben wel kunnen bekomen dat we geïnformeerd worden. Maar op het einde van de rit zal dus moeten blijken of het akkoord aanvaardbaar is of niet en we zullen een strenge houding aannemen.”

Joris Giebens: "Groen kleurtje van Oosterweelsaga is perverse volksverlakkerij"

Het Antwerps stadsbestuur bevestigde gisteren dat ze een positief advies geeft aan de plannen van Brussel om de Antwerpse verkeersknoop te ontwarren via het BAM tracé. Terzelfdertijd formuleert de stad ook een aantal wensen…
Zo wordt gevraagd dat flexibel met de stedebouwkundige bestemming van de bufferzones tussen de ring en de woonwijken kan worden omgegaan. Er is sprake van het aanleggen van fietspaden, speelruimte en volkstuintjes.Verder zou het stadsbestuur parkeer- en kantoorgebouwen op of over de ring willen laten aanleggen. Er is ook sprake van een ‘Scheldepark’ op linkeroever.
Van de Park Spoor Oost zone wil men dan weer gedurende 10 jaar een parking maken om het verlies aan parkeerplaatsen  rond het sportpaleis gedurende de werken aan de ring op te vangen.
De woordvoerder van het college was niet onmiddelijk beschikbaar voor verdere uitleg, dus belden we naar Joris Giebens van de Groen-oppositie die wel tijd had.
Giebens zegt dat de stad woordbreuk pleegt door van het beloofd parkgebied van 10.5 hectare parking te maken. De rest van de 19 hectares van Park Spoor Oost zou gebruikt worden voor parking, recreatieruimte  en voor  de Sinksenfoor. In 2012 was er zelf nog sprake van 14 hectare park.
Wat betreft de buffergebieden aan de ring zegt Joris Giebens dat het stadsbestuur ons een rad voor de ogen wil draaien. “Dat ze flexibiliteit willen om fietspaden aan te leggen is een drogreden want dat kan nu al als ze dat willen. En speeltuinen aanleggen in de buurt van de ring is geen goed idee, tenzij de ring overkapt is en dit kan niet met dit tracé.”
De achterliggende agenda is dat ze de bufferzones willen gebruiken voor de ontwikkeling van kantoorzones en parkeergebouwen. Die parkeergebouwen zijn geen goed idee want ze zullen te dicht tegen het stadscentrum liggen.”
“Van het zogenaamd Scheldepark heb ik nog niet gehoord en men vertelt er niet bij dat gans het Sint Annabos eerst gekapt zal worden. Door dit Oosterweelproject te realiseren zal de ring nooit kunnen overkapt worden, men weet dat ook en men tracht aan deze Oosterweelsaga een groen kleurtje te geven maar het is perverse volksverlakkerij.”
Het Scheldepark waarvan sprake is een al lang circulerend concept om het potentieel van linkeroever te ontwikkelen door het creëren van een parkzone strekkende van de Zuidelijke Schelde-oever aan het Galgenweel tot Noordelijke Scheldoever aan het St.-Annabos.  Tijdens het vorig stadsbestuur werd dit uitgewerkt en ingepast in de Oosterweelplannen.
Maar enige logische band met de keuze voor het BAM tracé lijkt er niet te zijn. In tegendeel, het BAM tracé doorsnijdt en schaadt de zone van het Scheldepark.
Links:
* Persmededeling 14 maart
Scheldepark:
* Actiecomité Linkeroever over het Scheldepark  (2006)
* Ontwikkelingsconcept, Feb 2008 (48MByte!): HIER

Voorwaarts!? Law Enforcement Against Prohibition

Jack Cole was 26 jaar bij de politie, waarvan 14 jaar als ‘stille’ bij de drugsbrigade. Hij maakte de opstart mee van de ‘War on drugs’, en zag op den duur hoe contraproductief die was. Na zijn pensioen richtte hij met nog vier anderen LEAP op, dat uitgroeide tot een internationaal netwerk met meer dan 100.000 leden in 120 landen. Hun 165 sprekers hebben allemaal een professionele achtergrond in de drugsbestrijding, wat de geloofwaardigheid zeer ten goede komt. Carel Edwards bijvoorbeeld, van 2003 tot 2010 hoofd van de Drugscoördinatie-Eenheid van de Europese Commissie, was zo van hen onder de indruk dat hij lid werd van hun adviesraad. “Kijk naar het einde van de drooglegging in 1933”, zegt Cole: “Meteen viel het hele criminele circuit daarrond weg, en het gebruik daalde.” Maar er zijn belanghebbenden. Vóór 1970 werden in de VSA per jaar zo’n 65.000 mensen gearresteerd voor drugsovertredingen zonder geweld, tegen 2005 waren dat er maar liefst 1.900.000 per jaar. Intussen zit in ’the land of the free’ 1% van de bevolking in de gevangenis, allemaal heerlijk spotgoedkope arbeidskrachten. De (privé-)gevangenisuitbaters lobbyen dan ook sterk voor een zo repressief mogelijk beleid. En intussen heeft de politie duidelijk minder tijd voor andere zaken: het percentage opgeloste moordzaken e.d. zakte spectaculair.
Jim Gierach was een procureur die helemaal achter de harde aanpak van drugs stond. Toen hij inzag dat dat gewoon niet werkte, en het repressieve beleid bovendien zware maatschappelijke problemen veroorzaakte, begon hij daar lezingen over te geven. “Sommige zaken zijn té gevaarlijk om niét te reguleren. Kwaliteit van de drugs, waar en aan wie er verkocht wordt – zo’n beslissingen laten we nu de facto aan de drugcartels over.” De reden dat het overduidelijk falende beleid niet bijgestuurd wordt, is volgens hem dat er zo veel mensen, zowel drugsbarons als hun vervolgers, financieel belang bij hebben. Momenteel is er wel een tendens in de andere richting. Alles begint echter bij het herzien van de VN-verdragen ter zake, die een repressief beleid opleggen. Volgende week gaat Gierach naar een sessie van de VN-narcotica-commissie met een concreet voorstel: een benadering vanuit gezondheid, mensenrechten, en ‘harm reduction’. Vindt u dat een goed idee? Hierzie, een petitie.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
 

Apache.be wil boven de radar komen

Nieuwssite Apache.be besliste onlangs om extra te investeren in  journalistiek.  In  tijden waarin   mediahuizen en- lanen journalisten ontslaan om de teruglopende kranten- en weekbladenverkoop te compenseren roeit Apache dus tegen de stroom.  
De nieuwssite die zich richt op het  diepgaander  journalistiek werk werd vijf jaar geleden opgericht en heeft nog altijd slechts een beperkt bereik. Maar het plan is nu om de komende jaren boven de radar uit te komen en daarom moet anderhalf miljoen opgehaald worden. Dat gebeurt via crowfunding van de coöperatie boven Apache. 
We hebben nu te weinig artikels om de mensen ervan te overtuigen om een abonnement te nemen. We mikken  op 11.000 betalende abonnees binnen 3 jaar“.  zegt hoofdredacteur  Karl Van den Broeck.
Door ons werk komt er druk te staan op de andere media om onderzoeksjournalistiek ernstig te nemen. En dat is nodig: de VRT moet volgens de Beheersovereenkomst aan onderzoeksjournalistiek doen. Maar ze doen het niet, behalve twaalf keer per jaar met Panorama.  Volgens de overeenkomst zouden ze ook op Radio 1 en op de andere zenders aan onderzoeksjournalistiek moeten doen.”
Apache heeft zich verder met een aantal andere kleine mediaorganisaties verenigd in “Media 21” om te pleiten voor een overheidsbeleid dat journalistiek ondersteund in plaats van mediabedrijven.

Oosterweel: niet alle vragen beantwoord na Horta-avond

Op 5 maart organiseerden de  actiegroepen Ademloos en stRaten Generaal een eerste, druk bijgewoonde,  infoavond na de formele beslissing van de Vlaamse Gewestregering om bij haar aangepast Oosterweelplan van 2010 te blijven.
De grote Horta-zaal zat bomvol en de sprekers hebben zich niet uit hun lood laten slaan door de ‘definitieve’keuze van de regering Peeters.
Eerst deed dokter Dirk Avonts nog eens uit de doeken hoe schadelijk de nabijheid van autosnelwegen wel is voor de volksgezondheid en illustreerde hij hoe de overheid volgens hem lucht-en geluidsnormen manupuleert. Daarna spraken Wim van Hees en Manu Claeys, waarbij de manipulatie en verkeerde voorstelling van zaken door de Vlaamse Regering aan de kaak gesteld werden. Ook interessant was de presentatie van van Hees waarbij hij aantoont dat de specialisten die het MER-rapport opstelden BAM personeel zijn.
Toch blijven hebben de actiegroepen enkele obstakels te ruimen om hun verhaal sluitend te maken… Continue reading “Oosterweel: niet alle vragen beantwoord na Horta-avond”

Leeuw uit blik

Aan de lijn: Chris Mercer van Campaign against Canned Hunting, een organisatie die in Zuid-Afrika al zo’n vijftien jaar het fenomeen canned hunting bestrijdt. Dat houdt in dat leeuwen gefokt worden om op volwassen leeftijd uitgezet & meteen afgeschoten te worden, met kogels of zelfs met pijl en boog. Behoorlijk degoutant, want deze dieren zijn tam. De trofee gaat met de jager mee naar huis, de botten brengen een mooie som op als gegeerd ingrediënt bij de Chinese traditionele – heu – kwakzalverij. Heel deze business maakt dat ook de ‘wilde’ leeuwen in Zuid-Afrika en de omringende landen bedreigd worden, als noodzakelijk vers bloed in de kwekerijen.
Chris Mercer vraagt u allen om vooral één ding te onthouden: ga op vakantie in zijn land nooit welpjes knuffelen, en laat u ook niet wijsmaken dat u als vrijwilliger achtergelaten welpjes kunt komen helpen grootbrengen. Dit zijn allemaal diertjes die op volwassen leeftijd afgeknald zullen worden. De knuffel- en vrijwilligers-inkomsten helpen deze industrie voortbestaan.
Een verontwaardigde burger, Christine Jordaan, nam het initiatief om hier wereldwijd campagne over te gaan voeren. Dat resulteert komende zaterdag 15 maart in een leeuwenmars in 55 steden. In Kaapstad zal Desmond Tutu aanwezig zijn, en in Los Angeles treden ten voordele van deze zaak zowaar The Tokens op, die in 1961 een leeuwenhit scoorden.
In Brussel: om 14u30 bij de Zuid-Afrikaanse ambassade, Montoyerstraat 17-19. Er zijn ook (lekker makkelijk) nogal wat petities te tekenen: 12345

Europa geregereerd door bedrijfsbelangen

David Cronin is een Ierse journalist / auteur die al 19 jaar in Brussel woont en er nauwlettend de Europese politiek in de gaten houdt. Zijn laatste boek gaat over hoe de grote bedrijven de facto het EU-beleid bepalen.
In onze studio vertelde Cronin eerst één en ander over het discreet in de maak zijnde  Transatlantisch Vrijhandelsakkoord  tussen de EU en de VSA (TTIP). Daarin wordt o.a. een arbitragetribunaal voorzien waar internationale bedrijven overheden kunnen aanklagen wanneer het in hun land gevoerde beleid de belangen van dat bedrijf schaadt. Zo eiste het Zweedse energiebedrijf Vattenfall b.v. voor het ICSID-tribunaal een enorme schadevergoeding van de Duitse overheid nadat die naar aanleiding van Fukushima besliste volledig met kernenergie te stoppen. De rechters bij zo’n tribunalen houden geen rekening met het algemeen belang.
De invloed van het bedrijfsleven op het Europees beleid loopt via verschillende kanalen. Er zijn de zogenaamde expertgroepen die door bedrijven gedomineerd worden, en er is het draaideur-effect: beleidsmensen stappen over naar het bedrijfsleven en vice versa, wat voor belangenconflicten zorgt.
Wat kunnen we hieraan doen? Bij de komende verkiezingen op de juiste mensen stemmen is volgens Cronin niet genoeg. Hij ziet wel een massabeweging ontstaan die de agenda van de EU volledig in vraag stelt, logischerwijze in de crisislanden (zie interview met Spanje vorige week), maar ook bij ons (zie de D19-20-actiedagen waarbij allerlei middenveld-organisasties mekaar vonden).
Dinsdagavond om 20u komt David Cronin over zijn nieuwe boek spreken in zaal De Stroming in de Nationalestraat 111.
Meer infoook op fb

Haïti: straffeloosheid heerst terwijl Europa zoete broodjes bakt met regime

Op 8 februari werden Daniel Dorsinvil en zijn echtgenote Gerldy Larêche op klaarlichte dag in maffiastijl neergekogeld. Dorsinvil was coördinator van de koepel van Haïtiaanse mensenrechtenorganisaties POHDH, Larêche werkte als verpleegster voor Artsen Zonder Grenzen.
De politieke overheid was er als de kippen bij om aan te geven dat het waarschijnlijk om een roofmoord ging.  Joris Willems sprak met Antoine Mortime, directeur van POHDH, die vermoedt dat er politieke motieven in het spel zijn en hoopt dat het gerechtelijk apparaat de zaak ordentelijk afhandelt. Mortime is er echter niet gerust in, want politie en justitie werken amateuristisch en zijn niet onafhankelijk.
Voor Joris Willems illustreert het voorval de straffeloosheid die heerst in het land. “De heersende klasse wordt van langs om meer arrogant. Er is wel een oppositie, maar die is verdeeld en bovendien heeft de bevolking het geloof in de politieke elite  helemaal verloren. Het is een feit dat de economische en politieke macht de natie leegperst,  en als er dan toch geprotesteerd wordt, dan worden traangas en matrakken snel bovengehaald. ”
De internationale gemeenschap faalt op een miserabele manier om het land er weer bovenop te helpen. Willems: “Het is de norm geworden om te doen alsof onze neus bloedt en alle uitwassen door de vingers te zien. Dus dan verschijnen er ook geen kritische rapporten over het regime, omdat dan de indruk onstaat dat  ons werk niet goed was. Maar natuurlijk is het werk van de internationale gemeenschap niet goed! Het systeem is gecorrumpeerd en wordt actief ondersteund door de internationale gemeenschap. President Martelly kreeg afgelopen week felicitaties van Herman Van Rompuy voor het goede werk dat hij verricht heeft. Maar over welk werk gaat het dan? Alleszins niet over wat hij in Haïti heeft gepresteerd.”
Europa moet stoppen met mensen te feliciteren die ondertussen een regime aan het uitbouwen zijn dat niets, maar dan ook niets, democratisch meer heeft. En er moet veel kritischer omgegaan worden met de hulpgelden.”
Raadsvoorzitter Herman Van Rompuy zal Haïti bezoeken in juli.
Links:
– Verklaring Herman Van Rumpuy n.a.v. het bezoek van president Martelly:  1) Tekst 2) Beeld+Audio   3) Audio: zie verder
Haïti in cijfers, 4 jaar na de aarbeving