Categorie: Energie/Milieu / gezondheid

Alle uitzendingen met betrekking tot milieu en gezondheid

Een alternatief voor de verkoop van EANDIS aan China

Distributienetbeheerder EANDIS wil geld ophalen door 14% van het bedrijf te verkopen aan SGID, een dochter van het Chinees staats-elektriciteitssbedrijf SGCC.
EANDIS wil de deal laten goedkeuren op 3 oktober, maar de vraag blijft waarom alternatieven weggewimpeld werden.
Begin maart meldde het Hollands FD al dat de Chinezen geïnteresseerd waren in EANDIS. Eind 2014 verkocht Electrabel haar aandeel van 21%  in EANDIS aan de gemeenten, die daarvoor bijna 1 miljard € betaalden via leningen. De gedeeltelijke verkoop aan de Chinese overheid zou bedoeld zijn om die schuld te verminderen en/of om investeringen in het net te vergemakkelijken.

“Voor de politieke bestuurders van EANDIS is het blijkbaar een brug te ver om iets op te zetten met de burgers van Vlaanderen.”

Het contract stipuleert dat SGID jaarlijks 40 miljoen krijgt voor de 800 miljoen dat het staatsbedrijf betaalt voor de verkoop. John Vandaele (MO) vindt het eigenaardig dat EANDIS  5% rendement wil garanderen op geld dat ze leent van de Chinese staat, terwijl er hier 250 miljard op de spaarboekjes staat. Het uitgelekt akkoord bevat nog een aantal andere angels, waaronder een ISDS-clausule die bij betwistingen toelaat dat het Chinees bedrijf onze overheden aan zou klagen bij private rechtbanken, buiten de Vlaamse, Belgische of zelfs Europese jurisdictie. De Vlaamse gemeenten kunnen ook verplicht worden om het Chinees aandeel terug te kopen.
Vandaele: “Een coöperatie zou kunnen investeren, maar dat werd niet overwogen door het EANDIS-bestuur. In Duitsland gebeurt het wél. Continue reading “Een alternatief voor de verkoop van EANDIS aan China” →

Voorwaarts!? Trekt uw Plant & Mambo Social Club

Een ‘cannabis social club’ is een non-profit-organisatie die in een gesloten circuit voorziet in de cannabis-behoefte van de eigen leden, zich baserend op decriminaliserende regelgeving in een land waar cannabis op zich nog illegaal is.
In 2005 kwam er in België zo’n decriminaliserende regelgeving, met name een ministeriële richtlijn om niet te vervolgen als iemand maximum 3 gram cannabis op zak heeft, of één cannabisplant kweekt voor eigen consumptie. Dat is dan wel op voorwaarde dat er geen sprake is van verzwarende omstandigheden of publieke overlast, twee termen die uiteraard voor interpretatie vatbaar zijn.
Naar het voorbeeld van soortgelijke verenigingen in Spanje ging daarop in Antwerpen Trekt uw Plant van start, een paar jaar later volgde de Mambo Social Club in Hasselt. Het idee is dat elk lid één cannabisplant kweekt voor eigen consumptie, zoals in de richtlijn vermeld. Alleen: sommige leden hebben thuis liever geen cannabis staan, vanwege loslopende kinderen / huisdieren, geen groene vingers, te veel inkijk van mogelijk moeilijk doende buren … Andere leden zetten bij hen thuis dus meerdere planten, waarbij elke plant duidelijk gelabeld aan één bepaald lid toebehoort. Met dit systeem kan men de risico’s van het illegale circuit vermijden: onbetrouwbare kwaliteit, mogelijk contact met andere, minder onschuldige drugs … en de illegaliteit zelf, uiteraard. Medicinale gebruikers van cannabis, zoals patiënten van chronische pijn, epilepsie, MS, Parkinson … kunnen bovendien kiezen voor varianten met een laag THC-gehalte (dus minder roesverwekkend) en een hoog CBD-gehalte (ontspannender).
Continue reading “Voorwaarts!? Trekt uw Plant & Mambo Social Club” →

Aanpak plastiek zwerfvuil: divergentie en bevoegdheidsconficten

 
Een Europese richtlijn legt op dat alle lidstaten tegen 2018 plastic zakjes moeten betalend maken of helemaal verbieden. In België voelen 4 verschillende ministers zich verantwoordelijk voor de zaak maar minder geneigd om afspraken met elkaar te maken. Het resultaat is dat Wallonië en Brussel de zakjes gaan verbieden (maar vanaf een verschillende datum), en dat Vlaanderen nog niets beslist heeft en zegt te willen overleggen met de andere regio’s. Begin deze week verklaarde nationaal minister Marghem dan dat ze de zakjes niet wil verbieden maar betalend wil maken, en dat het niet alleen moet gaan over plastieken, maar ook over papieren zakken.

“Papieren zakken meer  vervuilend als het gaat over giftige stoffen of klimaatimpact.”

Rob Buurman van de Bond Beter Leefmilieu: “Een aanpak van de plastiek zakken is nodig, maar het zou verkeerd zijn moest er een verschuiving komen van plastiek naar papieren zakken, die meer vervuilend zijn als het gaat over giftige stoffen of klimaatimpact. ”
“In Holland beginnen de modeketens over te schakelen op papieren zakken om aan de heffing op plastiek zakken te ontsnappen.”
“In België ligt de bevoegdheid op gebied van productcriteria op het federaal niveau (dus bij Marghem) maar de milieuwetgeving zit op het gewestelijk niveau. ’t Hangt dus af van hoe je het bekijkt, en nu komen de ministers met elkaar in conflict. We hopen dat ze dat probleem op een ambitieuze manier oplossen en ook naar de papieren wegwerpzakken kijken.”
Ook wat betreft blikjes was er sprake van een heffing, “maar die invoering van statiegeld is door de industrie afgekocht eerder dit jaar”, zegt Rob Buurman. “Ze hebben 16 miljoen € op tafel gelegd en gaan die spenderen aan sensibilisering . In 2018 zal geëvalueerd worden of dat iets uitgehaald heeft. We zijn sceptisch en hebben weinig vertrouwen in de evaluatiemethodiek.”

Impact van certificaatgesjoemel op Antwerpse kerncentrales onduidelijk

Eerst waren er de ‘scheurtjes’ in Doel 3 (en Tihange 1), nu blijkt dat er mogelijks ook iets scheelt met onderdelen van de andere Antwerpse kernreactoren.
Drie weken nadat in de media kwam dat de Franse leverancier van de Belgische kerncentrales met de certificaten sjoemelde doet Electrabel er het zwijgen toe.
De bal ging vorig jaar al aan het rollen toen aan het licht kwam dat het reactordeksel van de nieuwe Franse kerncentrale in Flammanville niet voldeed aan de technische eisen. Het staal in een deel van het deksel bevat meer koolstof dan was gespecifieerd, wat een impact heeft op de hardheid van het materiaal. Maar daar bleef het niet bij: op 4 mei maakte de Franse nucleaire veiligheidsregulator ASN bekend dat staalfabrikant Creusot , de dochter van het nucleair consortium Areva die het reactordeksel produceerde, al decennia lang certificaten van goedkeuring aflevert zonder dat de geleverde stukken aan alle vereiste technische ASME specificaties  voldoen. Als een geproduceerd stuk niet aan alle specificaties voldoet moet het onderdeel afgekeurd worden; in plaats daarvan oordeelden de Creusot-ingenieurs zélf of het stuk al dan niet geschikt zou zijn voor gebruik en maakten ze geen melding van de irregulariteit in het certificaat dat ze aan de klant afleverden.

Of het reactordeksel van Flammanville al dan niet kan gebruikt worden is nog altijd niet duidelijk. 

De praktijk ruikt naar schriftvervalsing maar betekent niet a-priori dat de geproduceerde onderdelen niet bruikbaar zouden zijn. Nadat de zaak aan het licht kwam vroeg de Franse nucleaire veiligheidsregulator ASN  aan Creusot/Areva om een audit te doen van de 10.000 stukken die het bedrijf de afgelopen 50 jaar leverde. Areva bekende daarna aan ASN dat Creusot 400 keer had gemeld dat een onderdeel geschikt was terwijl het niet voldeed aan de in het lastenboek vooropgestelde normen. 240 van de 400 niet-conforme stukken gingen naar de nucleaire sector en 66 daarvan naar Franse kerncentrales en 180 waren voor het buitenland Continue reading “Impact van certificaatgesjoemel op Antwerpse kerncentrales onduidelijk” →

Mechelse vastgoedperikelen: Spreeuwenhoek

Op vijf minuten fietsen van het station van Mechelen ligt een gebied van 71 ha waarop een heel nieuwe wijk gepland is. In de jaren zestig werd het niet als woonuitbreidingsgebied aangeduid vanwege de ondergrond, die bij intense bebouwing wateroverlast met zich mee zou brengen. De huidige plannen zouden, vertelde Peter Boogaerts in onze studio, hier onvoldoende rekening mee houden: om wateroverlast te vermijden zou er zou compacter gebouwd moeten worden, met behoud van veel meer open ruimte.
Daarnaast is er het Bos van Loos, vier hectaren Ferrarisbos, volgens de ene een vieze verwaarloosde rommelplek, volgens de andere een waardevolle biotoop. Daarvan zou volgens de huidige plannen een deel gekapt worden voor een toegangsweg naar de nieuwe wijk, wat natuurlijk qua lawaai, luchtkwaliteit etc ook gevolgen heeft voor wat er van het bos overschiet. Vorige week ging een vleermuisexpert overigens detectie-apparaten plaatsen om uit te maken of er zeldzame vleermuissoorten in het bos huizen, wat kappen zou uitsluiten.
Peter Boogaerts vertelde ook één en ander over de vreemde zaken, noem het prodecurefouten of schriftvervalsing, die in dit dossier al voorkwamen. De openbaarheid van bestuur lijkt intussen niet meer van toepassing op wie tegen de plannen protesteert.

Voorwaarts!? Universiteit voor het Algemeen Belang

Nadat ze zich van het gezag van de kerk bevrijd hadden, werden universiteiten intellectuele vrijplaatsen. Maar de laatste decennia lijken ze meer en meer op gezag van het bedrijfsleven te functioneren, en enkel nog producten en werkkrachten op maat te leveren, in plaats van kennis te genereren en burgers te vormen met het oog op het algemeen belang.
De Italo-Belg Riccardo Petrella, andersglobalist, hoogleraar, en oprichter van de Groep van Lissabon, wilde de oorspronkelijke missie van universiteiten weer centraal stellen door het her en der oprichten van een Universiteit voor het Algemeen Belang. Toen hij in 2005 in het Kievitklooster een prijs in ontvangst kwam nemen van stRatenGeneraal, leek dat gebouw hem uitermate geschikt voor een Antwerpse vestiging.
Een paar maanden laten was onze eigen Universiteit voor het Algemeen Belang al een feit, alhoewel het klooster een andere bestemming kreeg. In 2006 startte de publiekswerking in een optimaal laagdrempelig winkelpand in de Volkstraat. Daar ontwikkelden de UAB’ers een heel divers aanbod aan vorming, onderzoek en maatschappelijke dienstverlening rond een hele reeks thema’s, waaronder die van de vier ‘faculteiten’ Anderheid, Mondialiteit, Verbeelding en Water. Vaak gebeurt dat in samenwerking met andere middenveldorganisaties, maar ook individuen met een bijzonder idee kunnen dat mogelijk binnen het kader van de UAB verwezenlijken. Soms geeft een bepaald thema aanleiding tot een hele reeks evenementen, zoals dit jaar de 500ste verjaardag van Utopia van Thomas More, dat in Antwerpen geconcipieerd werd.
Een doorsnee-UAB’er bestaat niet, de achterban is heel heterogeen. Wel gaat het steeds om mensen die de holistische benadering van de UAB sterk weten te appreciëren.
Sinds 2011 is de UAB verhuisd naar een lokaal in de kunsthogeschool Sint Lucas, wat meer kruisbestuiving met studenten met zich meebracht. Waar het heen moet na september 2018, als die hogeschool zelf verhuist, is nog niet duidelijk.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
 

Hoezo, geen vuiltje aan de lucht?

Ongeveer een jaar geleden berichtten we hier al over de als een feniks uit haar as verrijzende ‘luchthaven van Deurne’. Via een ingenieuze constructie waarin de Franse firma Egis de luchthaven exploiteert, en de overheid met uw en mijn centen de ontwikkeling van die luchthaven voor haar rekening neemt, zou de kwijnende ‘vliegplaain’ binnen de kortste keren 350.000 à 600.000 passagiers per jaar verwerken, waar dat vroeger een kleine 120.000 waren. Bij VATUV (de Verenigde Actiegroepen Tegen Uitbreiding Vliegveld) denken ze daar het hunne van en vrezen ze dat de ambitie van Egis véél verder rijkt. Sofie Blancke, districtsraadslid van PVDA in Berchem en huisarts bij Geneeskunde Voor Het Volk, deelt die vrees en ziet die ook bewaarheid worden, door het aantal geplande parkeerplaatsen (1400) te vergelijken met de parkeergelegenheid op Zaventem (12000) voor zo’n 22 miljoen passagiers per jaar. Zo kom je aan een 2,5 miljoen passagiers per jaar. Overigens stopt de overheid voor elke passagier nu nog 25 euro toe, en was ze ook niet te benauwd om 54 miljoen euro uit te geven aan de ondertunneling van de de landingsbaan kruisende Krijgsbaan.
Dat die honderdduizenden passagiers allemaal de lucht in schieten en weer neergedonderd komen in de onmiddellijke omgeving van een dichtbevolkte woonwijk, en de jets soms òp de Diksmuidelaan lijken te gaan landen, doet bij velen in de buurt de vraag rijzen : Pàst een luchthaven eigenlijk wel in een woonwijk?
Voor Sofie Blancke is het antwoord duidelijk neen. Ze wijst op de onder druk staande leefbaarheid van de wijk en de gezondheid van haar bewoners, en is met haar partij een petitie gestart om metingen mogelijk te maken, waarbij zowel geluid, fijn- en ultrafijn stof wordt onderzocht.
Meer informatie ook op de facebookgroep van ‘Een luchthaven past niet in een woonwijk’.
ACTIE
Op zaterdag 16 april huldigt de PVDA een eigen meetstation in in Berchem. Meer info: https://www.facebook.com/events/904523803000121/

Nog CurieuzeNeuzen gezocht voor het opvullen van de NO2 -gaten

Vrijdag werd  CurieuzeNeuzen gelanceerd, een project om het stikstofoxide gehalte in de  lucht te laten meten door de Antwerpenaars. CurieuzeNeuzen is een vervolg op AIRbezen (2014) dat het fijn stof gehalte onderzocht.
AIRbezen toonde aan dat de luchtvervuiling sterk varieert van straat tot straat, iets dat de modellen die gebruikt worden om luchtvervuiling in de stad te berekenen niet correct voorspellen.
Naast het verbeteren van de luchtkwaliteit-modellen is  Curieuzeneuzen ook  bedoeld om de bevolking te engageren. Daar zijn de initiatiefnemers alvast in geslaagd want het project is een inslaand succes: na één  dag hadden zich al 1000 kandidaten gemeld om de NO2 meetsensoren op te hangen.  Alhoewel 1000 meetpunten het streefcijfer was wordt toch nog verder gezocht naar kandidaten om de gaten in de stikstofoxide-map te dichten.
Bart Van Wesenbeek van de Ringland Academie geeft tekst en uitleg. De Ringland Academie is een samenwerkingsverband tussen wetenschappers van de UA, VUB en Ringland.

Noordkasteel: sociaal erfgoed

PSC Open Huis is actief in Antwerpen Noord. Eén van hun initiatieven is een wandelgroep, die regelmatig op stap gaat naar het Noordkasteel. Andere initiatieven hebben met poëzie te maken, of met kunst in het algemeen. Zo ontstond het idee om verschillende elementen te combineren in een sociaal-artistiek project ter gelegenheid van de jaarlijkse erfgoeddag.
Het Noordkasteel is of was geen kasteel. Tot 1930 was er een militair fort. In die periode werd er geijverd voor betaald verlof voor arbeiders. Camille Huysmans stelde het domein toen open als recreatie-oord voor ’t volk. Vandaar de symbolische waarde ervan als verworvenheid in de sociale strijd, wat het een geschikte locatie maakt voor de erfgoeddag. Vandaar ook de naam: zoals kraantjeswater gekscherend ‘Château du Robinet’ wordt genoemd, zei men dat men, heel chique, op vakantie ging naar ‘Le Château du Nord’.
Tot 1968 was het mogelijk hier te zwemmen en te zeilen, en er werden op de openingsfeesten op 1 mei ieder jaar volksspelen ingericht. Toen kwamen de plannen voor de Boerinnensluis, die er overigens nooit gekomen is, en was het uit met de pret. Sindsdien vinden nog maar weinig mensen de weg naar het Noordkasteel, alhoewel het op maar 2 km van de Grote Markt ligt. PSC Open Huis wil met dit erfgoedproject het domein weer sterker met de stad verbinden, en ijveren voor het behoud ervan, liefst ook voor het heropenen van de zwemvijver.
Concreet: op zondag 24 april komt u om 13u30 naar Brabo op de Grote Markt. Vandaar wandelt men naar het Noordkasteel. Daar maakt men dan ook een wandeling, langsheen een aantal artistieke punten. Het zal allemaal te maken hebben met fotografie, poëzie en herinneringen. U kunt de wandeling zelf nog een aantal dagen of weken daarna gaan maken. Heel misschien verhuist het project dan nog naar een andere locatie. Verder zal er voor de rest van 2016 elke vrijdag om 14u10 bij Brabo een wandeling naar het Noordkasteel vertrekken.
In onze studio waren Filip Vanderbeek van PSC Open Huis; Achiel, die vroeger in het domein kwam als werknemer van de stadsreinigingsdienst en er in zijn vrije tijd als redder optrad; en Lore Suls, die de artistieke begeleiding van het project verzorgt.