In mei 2015 werd met het nodig tromgeroffel een investering van bijna 4 miljard € in de Antwerpse haven aangekondigd, het grootste industrieel project in decennia. Maar het ERS-project, waarbij afval zou omgezet worden naar chemicaliën, zit in zwaar vaarwater. Eerst bleek één van de investeerders banden te hebben met financiers van terrorisme.
En blijkt dat het project, in tegenstelling tot wat eerst beweerd werd, wel degelijk CO² uitstoot, en geen klein beetje.
Een gesprek met Bart Martens (sp.a) die het dossier indook. Volgens hem is de uitstoot dusdanig hoog dat het ofwel voor de investeerders, ofwel voor Vlaanderen onbetaalbaar is.
“Ik hoop dat overheid, haven en investeerders gaan uitzoeken of dat de CO² uitstoot onder het emissiehandelsysteem valt of niet. Ofwel valt het eronder en is het economisch onrendabel, ofwel valt het er niet onder en wordt het voor Vlaanderen onmogelijk om de Europese CO²-doelstellingen te halen.”
Het project zou 3,5 miljoen ton afval per jaar verwerken tot ammoniak en ureum. Om de fabriek draaiend te houden zal afval moeten geïmporteerd worden aangezien Vlaanderen jaarlijks slechts 1 miljoen ton afval produceert, dit terwijl het verwerken van plastic tot chemicaliën een optie van tweede zou keus moeten zijn, aldus Martens.
Bart Martens: “Alle analyses wijzen uit dat het veel beter is om plastiek mechanisch opnieuw tot plastiek te verwerken, niet chemisch. Dat spaart veel meer grondstoffen en energie uit. De Ellen Macarthur Foundation publiceerde onlangs een studie waarin gesteld wordt dat het vergassen een oplossing is voor zeer moeilijk te verwerken soorten plastiek.(kopie HIER) Maar die hoeveelheid neemt af dankzij de verbeterde scheidingstechnieken van gemengd plastiek afval die mechanisch verwerkbare zuivere plastieksoorten oplevert. ” Continue reading “ERS project: Luchtkasteel met een zeer dikke schoorsteen?”