Can Vies: Barceloons kraakpand wordt plein

Helaas: de Can Vieser die we aan de lijn kregen bleek de Engelse taal niet bijster te beheersen en Luis was net niet in de studio om in te springen als vertaler, dus werd het jammer genoeg een vrij oppervlakkig interview. Wat we begrepen: het Centro Social Autogestionado Can Vies (spreek uit: kan bie-ës) startte in 1997 en fungeerde als vergader- en conferentieruimte en als centrum voor gezinsplanning en vrouwendingers. Er was ook een café, en er woonden mensen. Can Vies en nog meer huizen in de buurt moesten afgebroken worden om een helling aan te leggen middels dewelke ook rolstoelen een nog aan te leggen hoger gelegen park zouden kunnen bereiken. Bijna niemand in de buurt had trek in deze plannen. Het hoofdgebouw van Can Vies is intussen afgebroken, en het bijgebouw zit vol gaten, maar dat kan heel misschien nog hersteld worden. De voormalige Can Vies-bewoners en buurtgenoten zijn nu samen bezig (vastberaden collectief arbeidzame geluiden op de achtergrond) met de aanleg van een plein met tuin als gedenkteken voor Can Vies, en als samen-plek waar weer vergaderd en geconfereerd kan worden. Moest u trek hebben om te gaan meehelpen: kinderanimatie en volkskeuken zijn voorzien. Er zijn geen onderhandelingen meer met de overheid, de mensen doen het gewoon helemaal zelf, met hun eigen architecten, en met financiële steun van sympathisanten. De politie komt nog weleens kijken, maar laat betijen. Rellen zijn er al dagen niet meer geweest.
Op facebook: alhier en alhier

Griekenland: de strijd om het water

Op 18 mei organiseerde een coalitie van lokale organisaties onder de naam Soste to Nero (red het water) een referendum in de regio Thessaloniki. Daaruit bleek dat 98% van de bevolking geen trek heeft in de privatisering van de watervoorziening. Gevreesd wordt voor prijsstijgingen, terwijl nu al 30% van de Grieken hun waterrekening niet kunnen betalen; mindere kwaliteit, terwijl zo veel mensen kraanwater drinken; en bovendien ziet men dat privé-bedrijven hun beloftes op het gebied van onderhoud van en investeringen in de infrastructuur vaak gewoon niet nakomen. De geïnteresseerde bedrijven komen ook deels van buiten het land zelf, wat de vrees nog groter maak dat ze, uit gebrek aan voeling met de lokale bevolking, de boel zullen mismeesteren. We belden hierover met Maria Kanellopoulou van het Initiative for the non privatization of water in Greece, dat als koepel van lokale initiatieven fungeert en specifiek zelf de bijzondere situatie in en omheen Athene opvolgt. Zij herinnerde ons ook aan het eerste succesvolle Europese burgerinitiatief, dat Europa net opriep om een degelijke publieke watervoorziening te garanderen. Desondanks blijft het beleid toch steeds opnieuw op privatisering aansturen. Kanellopoulou spreekt over het post-democratisch tijdperk in een door bedrijfsbelangen geregeerd Europa, waarin Griekenland een proefkonijn lijkt voor mogelijk ook elders door te voeren maatregelen. Europese burgersolidariteit is dus noodzakelijk.

Joris Giebens (Groen), Toon Wassenberg (sp.a) over Antwerpen en de campagne

We hebben de 2 Antwerpse gemeenteraadsleden in de studio voor een gesprek over de afgelopen campagne en voor een stand van zaken van de Antwerpse gemeenteraad. Wassenberg kwam zelf niet op maar voerde campagne voor Kathleen Van Brempt, terwijl Giebens  op een onverkiesbare tiende plaats stond van de Vlaamse lijst maar wel de campagne in Antwerpen leidde.
Wassenberg: “Ik vond de sp.a campagne tegen PVDA persoonlijk geen goed idee en ben meer voor samenwerking. Het is dus goed dat op het einde van de campagne sp.a van strategie veranderd is.”
Giebens: “Veel kiezers zijn in het verleden al bedrogen uitgekomen met de sp.a oproepen om strategisch ‘nuttig’ voor hen te stemmen. Kijk maar wat met de Stadslijst gebeurd is in 2012. ”
Als het over het stedelijk beleid gaat moet vooral schepen Rob Van de Velde het ontgelden voor Giebens: “Hij hield het advies van Natuur en Bos over de Middenvijver achter. Al vlug bleek waarom: het advies was vernietigend voor festivals op de Middenvijver. We hebben andere locaties voorgesteld maar Van de Velde zit ondertussen in een mood waarin hij  positieve voorstellen gewoon weglacht.”
Wassenberg: “Op gebied van stadsontwikkeling zijn er de afgelopen 500 dagen dingen gebeurd die onomkeerbare schade veroorzaken en ik vrees dat dit niet zal stoppen. Ook wat de omgang betreft is de polarisatie toegenomen. Het is heel moeilijk om documenten te krijgen en documenten worden voor de gemeenteraad niet ter beschikking gesteld … Onder Janssens was het toch niet zo dat telkens als stukken van de dossiers ontbraken dat er dan moeite moest gedaan worden om de ontbrekende documenten te krijgen.”
Giebens: “Van de Velde is meester in het afsluiten van Participatiecharters maar als je de mening van een buurtcomité en actiegroepen vraagt  dan blijkt het windowdressing te zijn. Hij verkoopt praatjes en doet beloftes maar bedient vooral zijn beste vrienden. Projectontwikkelaars hebben in het stadhuis nu toch wel een heel groot voetje voor om heel snel zaken te realiseren terwijl Stadsontwikkeling ervoor moet zorgen dat de zaak duurzaam is en van kwaliteit is.
Wassenberg: “Onder het vorig bestuur eisten we van projectontwikkelaars dat die ook iets teruggaven, bijvb. sociale woningen, de aanleg van publiek domein, de kwaliteit van de bouw. Dat was een ommekeer van de gangbare praktijk in de jaren 60-70. Nu gaat men opnieuw ontwikkelingen toelaten waaraan de mensen in de buurt weinig hebben. Dat kan je achteraf heel moeilijk corrigeren. In verband met Nieuw Zuid zien we dat er 300 woningen geschrapt zijn. Dat levert meer winst op voor de projectontwikkelaar. Bovendien zien we dat niet alleen AG Vespa met de ontwikkelaar onderhandelt, maar ook de schepen zelf.”
“Men vindt de financiële winst van de projectontwikkelaar blijkbaar belangrijker dan de maatschappelijke winst. Op die manier is het wel mogelijk om sneller projecten van de grond te krijgen, maar de vraag is wat het resultaat is en of het resultaat wel ten goede komt aan gans de stad.”
Over de vele interpellaties in de gemeenteraad door de oppositie zegt burgemeester de Wever dat sp.a, Groen en PVDA elkaar proberen de loef af te steken.
Wassenberg: “We zitten met 3 linkse oppositiepartijen die elk spreekrecht hebben. Dat resulteert soms in lange gemeenteraden maar dat is ook omdat we ons werk moeten doen. En als Bart De Wever dat ambetant vindt dan is dat maar zo. We krijgen vaak negatieve reacties over het feit dat er twee avonden gemeenteraad is. ‘Dat kost de belastingbetaler geld’. Maar we zitten wel met 4 oppositiepartijen en proberen ons werk te doen en het is niet omdat Bart De Wever niet graag veel interpellaties heeft dat wij er minder moeten indienen.”
Giebens: “Ik wilde tijdens de commissie een vraag stellen over de Middenvijver. Maar Van de Velde heeft een backbencher van de meerderheid een vraag tot interpellatie laten indienen en daardoor is het college erin geslaagd de zaak te doen uitstellen tot na de verkiezingen.”
“Wij zijn voorstander van een Participatieve Democratie en niet van een Vertegenwoordigende Democratie. Ik had gehoopt dat N-VA participatie wat meer genegen zou zijn in Antwerpen maar na anderhalf jaar blijkt niet alleen dat ze de participatieve democratie niet genegen is, maar ook dat ze de decentralisatie naar de districten niet genegen is.”
In verband met de Europese verkiezingen:
Wassenberg: “Die krijgen te weinig aandacht, maar nu toch meer dan in het verleden. Met de kandidaturen voor de post van commissievoorzitter heeft de Europese campagne meer zichtbaarheid gekregen.”
“N-VA heeft absoluut niet duidelijk gemaakt bij welke fractie ze wil horen en dat is schandelijk. Als je voor de N-VA gestemd hebt weet je niet eens in welke groep de verkozenen gaan terecht komen. Bij de EVP met de CD&V, of bij de liberalen met Guy Verhofstadt, of bij de ethisch zeer conservatieve ECR met de Britse conservatieven? Het is alleen duidelijk dat ze niet bij de sociaal democraten en bij de groenen zullen terecht komen.”

Zaaigoed in Colombia na het vrijhandelsverdrag

Alma De Walsche van MO* komt dinsdagavond in Antwerpen om een ontmoeting te modereren met een delegatie van Colombiaanse boeren. Die zijn in Europa om aandacht te vragen voor één van de gevolgen van het vrijhandelsakkoord van hun land met de VSA. Daardoor kwam er een wet die stelt dat alle zaaigoed gecertificeerd dient te zijn, en daarvoor is een dure en niet zo evidente procedure nodig. Op deze manier is hun eigen zaaigoed illegaal geworden: tienduizenden tonnen werden, vaak onder politiebegeleiding, vernietigd. De landbouwers in Colombia zijn nu afhankelijk van de grote zaaigoedmultinationals. Het zaad dat ze daar kopen, is niet, zoals hun eigen zaad, aangepast aan de specifieke biotoop van hun eigen grond en omgeving. Het is bovendien afhankelijk van enkel door diezelfde producent aangeboden meststoffen en pesticiden. Belangrijke materie, want ook in Europa probeert de sterke lobby van de zadenindustrie de wetgeving te beïnvloeden. Onlangs nog werd een voorstel van de Europese Commissie in die zin door het Europees Parlement zowel in de werkgroep landbouw als in de werkgroep milieu tegengehouden. Bovendien is er ook tussen Europa en de VSA een vrijhandelsakkoord in de maak, waardoor de rijkdom en autonomie van de Europese landbouw onder druk kunnen komen te staan. Bekijk de trailer van de documentaire ‘9.70’, vernoemd naar de Colombiaanse wet die niet-gecertificeerd zaaigoed verbiedt, en hoor Obama zeggen: “Our workers are the most productive on earth, and if the plain field is level, America will always win”. Welja! De docu staat ook volledig online.
Dinsdag 1 april – 20u – CoSta, Sint-Andriesplaats 24: ontmoeting met de Colombiaanse delegatie, gemodereerd door Alma de Walsche. Hier op facebook.

Obama komt!

Marc-Antoon De Schryver van Intal gaf een woordje uitleg bij de geplande betoging komende woensdag naar aanleiding van het bezoek van president Obama aan de EU. De ontmoeting tussen deze twee winnaars van de Nobelprijs voor de vrede ziet hij als een mooie gelegenheid om hen te wijzen op hun toch niet zo vreedzaam beleid, en hoe ze die militaire budgetten op een nobelere manier zouden kunnen inzetten. Ook het transatlantisch handelsverdrag wordt met argwaan gemonsterd. Om de wereldwijde tegenstand tegen het beleid van de VSA en de EU te symboliseren, kan men bij het inschrijven een vlag van een land kiezen, waarin Intal dan ter plaatse voorziet. Inschrijven of het facebook-event in de gaten houden is sowieso een goed idee, want doordat de aanrijroute van Obama nog niet vast ligt, bestaat de kans dat de manifestatie niet zoals aangekondigd op het Luxemburgplein kan doorgaan. Voor een overzicht van alle deelnemende organisaties (34!) verwees Marc-Antoon ons naar de website van de Franse koepel CNAPD. Daar vonden we nog de aankondiging van een die-in, ook in schattig Nederlands: “Wanneer het lucht alarm weerklinkt, STERFT IEDEREEN EN LEGT ZICH OP DE GROND!”

Betoging in Madrid

Vandaag was de grote dag, nadat de afgelopen weken vanuit heel Spanje marsen van de waardigheid naar de hoofdstad stapten. Op 1 maart belden we daarover al met Alex, die vanuit Valencia aan het vertrekken was. Vandaag kregen we op dat nummer ene Robert aan de lijn. Hij stapte met zo’n 350 mensen 350 km in 15 dagen, en bevond zich nu in een buitenwijk van Madrid, met, zover hij kon zien, meerdere duizenden stappers (later sprak men van ’tienduizenden’ tot ’twee miljoen’) die zich klaarmaakten om naar het centrum op te trekken, waar het om 17u verzamelen was voor een betoging. Een nieuwe regering willen ze, want de huidige voert een beleid dat heel anders is dan aangekondigd, namelijk één van wilde besparingen. Robert: “Die schuld is niet ónze schuld”. Bij een volgende verkiezing zouden volgens hem meer mensen, en beter ingelichte mensen, gaan stemmen, en dat kan een volksvriendelijkere regering opleveren. Luis vroeg nog of het niet noodzakelijk is het monopolie van de twee grote partijen, die het allebei al verkorven hebben, te breken: maar ach, toen kwam er geen antwoord meer van de andere kant.
Morgen komen er volksvergaderingen, en de daaropvolgende dagen zijn er ook nog activiteiten ingepland.
Interview van 1 maarthun facebookpaginaeen verslagje met video in El País

Na Banken en Bonussen ook Boekhoudregels aan strengere overheidscontrole toe

Gesjoemel met de boekhouding leidde in het verleden al tot wereldwijde schokgolven, denk maar aan ENRON. Des te belangrijker dus dat goede internationale boekhoudregels opgesteld worden. Dat gebeurt door onbekende 4- of 5-letter-organisaties zoals IFRS, EFRAG en PIOB.
Toen EU-parlementslid Saïd El Khadraoui (sp.a) onlangs gevraagd werd door de Europese Commissie om miljoenenfondsen voor die organisaties goed te keuren, bleek er genoeg reden te zijn om dat niet zomaar te doen, en hij legt uit waarom.
De bewuste  instellingen schrikken er niet voor terug om zich te vestigen in belastingparadijzen en zijn ook niet vies van belangenvermenging. ”
Of hoe de grote boekhoudmultinationals zelf de regels proberen op te stellen.
Terwijl we hem aan de lijn hebben, vragen we wat de houding is van de socialistische fractie over het gecontesteerd vrijhandelsakkoord dat momenteel door Europa achter de schermen met de VSA , en bedrijfslobbyisten, onderhandeld wordt (TAFTA / TTIP). “We hebben ons akkoord verklaard met de start van de onderhandelingen, maar hebben een lijst met voorwaarden gegeven in verband met milieu en sociale standaarden. Het parlement kan het eindakkoord alleen goed- of afkeuren, want we zijn niet bij de onderhandelingen betrokken. We hebben wel kunnen bekomen dat we geïnformeerd worden. Maar op het einde van de rit zal dus moeten blijken of het akkoord aanvaardbaar is of niet en we zullen een strenge houding aannemen.”

Europa geregereerd door bedrijfsbelangen

David Cronin is een Ierse journalist / auteur die al 19 jaar in Brussel woont en er nauwlettend de Europese politiek in de gaten houdt. Zijn laatste boek gaat over hoe de grote bedrijven de facto het EU-beleid bepalen.
In onze studio vertelde Cronin eerst één en ander over het discreet in de maak zijnde  Transatlantisch Vrijhandelsakkoord  tussen de EU en de VSA (TTIP). Daarin wordt o.a. een arbitragetribunaal voorzien waar internationale bedrijven overheden kunnen aanklagen wanneer het in hun land gevoerde beleid de belangen van dat bedrijf schaadt. Zo eiste het Zweedse energiebedrijf Vattenfall b.v. voor het ICSID-tribunaal een enorme schadevergoeding van de Duitse overheid nadat die naar aanleiding van Fukushima besliste volledig met kernenergie te stoppen. De rechters bij zo’n tribunalen houden geen rekening met het algemeen belang.
De invloed van het bedrijfsleven op het Europees beleid loopt via verschillende kanalen. Er zijn de zogenaamde expertgroepen die door bedrijven gedomineerd worden, en er is het draaideur-effect: beleidsmensen stappen over naar het bedrijfsleven en vice versa, wat voor belangenconflicten zorgt.
Wat kunnen we hieraan doen? Bij de komende verkiezingen op de juiste mensen stemmen is volgens Cronin niet genoeg. Hij ziet wel een massabeweging ontstaan die de agenda van de EU volledig in vraag stelt, logischerwijze in de crisislanden (zie interview met Spanje vorige week), maar ook bij ons (zie de D19-20-actiedagen waarbij allerlei middenveld-organisasties mekaar vonden).
Dinsdagavond om 20u komt David Cronin over zijn nieuwe boek spreken in zaal De Stroming in de Nationalestraat 111.
Meer infoook op fb

Haïti: straffeloosheid heerst terwijl Europa zoete broodjes bakt met regime

Op 8 februari werden Daniel Dorsinvil en zijn echtgenote Gerldy Larêche op klaarlichte dag in maffiastijl neergekogeld. Dorsinvil was coördinator van de koepel van Haïtiaanse mensenrechtenorganisaties POHDH, Larêche werkte als verpleegster voor Artsen Zonder Grenzen.
De politieke overheid was er als de kippen bij om aan te geven dat het waarschijnlijk om een roofmoord ging.  Joris Willems sprak met Antoine Mortime, directeur van POHDH, die vermoedt dat er politieke motieven in het spel zijn en hoopt dat het gerechtelijk apparaat de zaak ordentelijk afhandelt. Mortime is er echter niet gerust in, want politie en justitie werken amateuristisch en zijn niet onafhankelijk.
Voor Joris Willems illustreert het voorval de straffeloosheid die heerst in het land. “De heersende klasse wordt van langs om meer arrogant. Er is wel een oppositie, maar die is verdeeld en bovendien heeft de bevolking het geloof in de politieke elite  helemaal verloren. Het is een feit dat de economische en politieke macht de natie leegperst,  en als er dan toch geprotesteerd wordt, dan worden traangas en matrakken snel bovengehaald. ”
De internationale gemeenschap faalt op een miserabele manier om het land er weer bovenop te helpen. Willems: “Het is de norm geworden om te doen alsof onze neus bloedt en alle uitwassen door de vingers te zien. Dus dan verschijnen er ook geen kritische rapporten over het regime, omdat dan de indruk onstaat dat  ons werk niet goed was. Maar natuurlijk is het werk van de internationale gemeenschap niet goed! Het systeem is gecorrumpeerd en wordt actief ondersteund door de internationale gemeenschap. President Martelly kreeg afgelopen week felicitaties van Herman Van Rompuy voor het goede werk dat hij verricht heeft. Maar over welk werk gaat het dan? Alleszins niet over wat hij in Haïti heeft gepresteerd.”
Europa moet stoppen met mensen te feliciteren die ondertussen een regime aan het uitbouwen zijn dat niets, maar dan ook niets, democratisch meer heeft. En er moet veel kritischer omgegaan worden met de hulpgelden.”
Raadsvoorzitter Herman Van Rompuy zal Haïti bezoeken in juli.
Links:
– Verklaring Herman Van Rumpuy n.a.v. het bezoek van president Martelly:  1) Tekst 2) Beeld+Audio   3) Audio: zie verder
Haïti in cijfers, 4 jaar na de aarbeving