Hinkley Point C: commotie over nieuwe kerncentrale

In Hinkley Point komt er een derde kerncentrale bij. Deze kerncentrale kadert in een ruim plan om acht bijkomende kerncentrales te bouwen in het Verenigd Koninkrijk. Het initiatief voor deze centrale wordt genomen door EDF, alhoewel ze ook geld van de Britse overheid ontvangen. Intussen heeft de Europese commissie haar fiat gegeven aan de Britse overheid om EDF staatssteun te verlenen. De Oostenrijkse overheid heeft hierop aangekondigd om acties te ondernemen tegen de uitspraak.
Wij spreken met Roy Pumfrey van actiegroep Stop Hinkley.
Herbekijk de uitspraak van Europees Commisaris voor Mededinging Joaquin Almunia via deze link.

De Antwerpse Exxon-coker: milieuinvestering of -bedreiging?

Een paar weken geleden mochten hoogwaardigheidsbekleders de eerste spade in de grond steken van de bouw van wat verkeerdelijk aangekondigd werd als ‘de nieuwe raffinaderij van Exxon’. Het gaat over de bouw van een Delayed-Coker – eenheid in de bestaande raffinaderij. De coker zal het zwaarste produkt van de raffinaderij omzetten tot lichtere produkten zoals benzine en diesel enerzijds en een steenkool-achtig cokes-produkt anderzijds. Er is een investering van een miljard $ gemoeid met dit ANWERUP project.
Milieuverenigingen zijn ongerust en vrezen dat de coker zal gebruikt worden om bitumineuse teerzandoliën uit Canada te verwerken. De ontginning van die teerzandolie staat ter discussie want ze is vervuilend en verslindt ook zeer veel energie. Bovendien is de olie zwaar als asfalt en moet ze verdund worden met een licht produkt, of gekraakt worden wat dus typisch gebeurt in een coker zoals er nu één in Antwerpen gebouwd zal worden.
Maar misschien wordt de coker gebouwd om andere redenen: het ziet er namelijk naar uit dat de komende jaren strengere milieunormen (i.v.m. zwavel uitstoot) voor zware stookolie in voege zullen treden. Zware stookolie wordt gebruikt als brandstof voor zeeschepen en bestaat momenteel hoofdzakelijk uit die zware fractie die Exxon Antwerpen in de coker zou willen verwerken. Eens de strengere milieunormen in voege zal die zware fractie niet langer kunnen verwerkt worden als stookolie. De raffinaderij heeft er dus belang bij om dit zwaar produkt om te zetten naar produkten die ze wél nog kwijt zal kunnen.
Ook de buren bij Total zijn momenteel een miljard aan het investeren in hun olieraffinaderij. Zij gaan de zware stookolie niet omzetten in een delayed coker maar via een solvent- extractie eenheid.
We bellen met Toon Wassenberg, gemeenteraadslid sp.a en medewerker van EU parlementslid Kathleen Van Brempt. Hij zal volgende week havenschepen Marc Van Peel bevragen over de Exxon coker.

“Ik zou wel willen dat het gaat om een milieuinvestering ware het niet dat Exxon zelf aangeeft dat ze de installatie in Antwerpen ook wil gaan gebruiken om teerzanden te verwerken.”

Continue reading “De Antwerpse Exxon-coker: milieuinvestering of -bedreiging?” →

Opendeurdag bij Dokters van de Wereld – Antwerpen

Dokters van de Wereld is een medische NGO die van start ging toen een aantal Franse dokters zich afsplitsten van Artsen zonder Grenzen om hetzelfde op een wat andere manier te gaan doen. Zij willen medische zorg verstrekken waar die (nog) niet door de overheid voorzien wordt, maar de nadruk ligt sterker op het aanklagen van mensenrechtenschendingen en het zelfstandig maken van medische voorzieningen, en ze werken bovendien niet enkel in de derde wereld, maar ook in Europa. In België zijn er vier vestigingen, waarvan één in Antwerpen. Naast een medisch centrum heeft Dokters van de Wereld in onze stad ook zitdagen in centra voor daklozen. Alle zorgverstrekkers (artsen, maar ook sociaal assistenten, psychologen en andere specialisten, een tandarts …) zijn vrijwilligers. Het idee is daarbij steeds om mensen die uit de medische boot vallen, weer naar de reguliere sector toe te leiden, door b.v. hun ziekteverzekering weer in orde te helpen maken.
Vanwege het vijfjarig bestaan van de Antwerpse afdeling komt er op zaterdag 18 oktober een opendeurdag.
We belden met Kathleen Debruyne, coördinator van de Antwerpse projecten van Dokters van de Wereld.

Hart boven Hard

In de studio: Lebuïn d’Haese, geëngageerd kunstenaar, en één van de op dit moment meer dan 10.000 individuën die zich naast honderden organisaties al schaarden achter het burgerinitiatief Hart boven Hard. Oorzaak: verontwaardigd over het geplande, louter vanuit de economische hoek beredeneerde beleid van onze regeringen. De bal ging aan het rollen door enkele kunstenaars die de artistieke subsidies alsmaar verder zagen zakken, maar wel breder keken dan hun eigen winkel, en dus “niet willen dat de een voor zichzelf uit de brand sleept wat de ander dan extra moet ophoesten.” Verder nog uit hun alternatieve septemberverklaring: “Een economie staat in dienst van mens en samenleving, en niet omgekeerd”, “Als de economie niet goed draait en je begint te besparen, maak je het alleen maar erger”, “De essentie van de sociale zekerheid en van het sociale weefsel is niet de liefdadigheid uit de tijd van priester Daens” … En, tot onze verbazing: “De overheidsinvesteringen zijn de laatste 20 jaar gehalveerd.”
De afgelopen week werden de organisatoren behoorlijk overrompeld door het snelle succes. Ze plannen nu snel met een concrete agenda naar buiten te komen.

Helaas was er een technisch defect in de studio, waardoor het gesprek niet opgenomen werden.

Gezondheidsdag Free Clinic

Na de eerste, zeer geslaagde editie van vorig jaar, komt er donderdagnamiddag op het De Coninckplein een tweede gezondheidsdag van Free Clinic, in samenwerking met verschillende andere hulpverlenende organisaties. Die bestaat uit een kleine beurs rond allerlei aspecten van de goede gezondheid: voeding, beweging … Niet enkel interessant dus voor de doelgroepen van de organisatoren.

People's Climate March: een stem uit de Bronx

Morgen, zondag 21 september, worden in New York honderdduizenden mensen verwacht voor een gigantische klimaatmars naar aanleiding van de VN-klimaattop aldaar op dinsdag. Daarover belden we met Harry Bubbins van South Bronx Unite, een coalitie van meer dan vijftig organisaties uit deze buurt.
De grote strijdzaak in de Zuid-Bronx draait rond een terrein van acht hectare, het laatste groene, overwoekerde stukje aan het water van een gebied van zo’n veertig hectare helemaal in het uiterste zuiderste puntje van de Bronx, waar allerlei industrie huist die vooral veel zwaar luchtvervuilend vrachtwagenverkeer met zich meebrengt. Naar dat laatste stukje wil de firma FreshDirect verhuizen, en omdat dat lokale jobs zou creëren, is hen daarvoor ook een subsidie van $ 130 miljoen beloofd. De Bronxieten hebben hier absoluut geen zin in. De vestiging zou immers nog eens duizend vrachtwagens extra per dag de buurt in en uit sturen, en als er al jobs komen, zijn die bij deze firma toch onderbetaald, ondanks de vorig jaar gestemde Fair Wages for New Yorkers Act. Wat de buurt wil: inspraak begot, en op die acht hectare iets wat voor hen een meerwaarde creëert.
Vandaag al organiseerde South Bronx Unite een evenement in hun eigen wijk. Morgenvroeg verzamelen ze eerst voor een persconferentie, om dan gezamelijk naar het centrum te vertrekken en hun plaats in te nemen in het eerste van de zes thema-blokken van de grote mars, dat van de ‘frontline communities’.
Werelwijd zijn er meer dan 2800 evenementen gepland in zo’n 160 landen. De Brusselse klimaatmars start om 10u30 aan de Poelaertplaats (hier op fb). Let op: het is morgen in Brussel autoloze zondag, dus met de auto naar een klimaatbetoging zit er deze keer écht niet in.

Oplossingen voor de winterse stroomtekorten en nucleaire dromen

Met de gebarsten reactorvaten en de beschadigde stoomturbine ligt de helft van het Belgisch nucleair park buiten strijd tot na de winter. 3000MW weggevallen productiecapaciteit kan ervoor zorgen dat niet aan de vraag voldaan kan worden tijdens de winterpieken.
Er is al sprake van het afschakelen van dorpen om te voorkomen dat het systeem omver valt, maar volgens Sara Van Dijck van Bond Beter Leefmilieu moet ingezet worden op elektriciteitsbesparing. “Zo kunnen we meer elektriciteit uitsparen dan wat de kernreactor van Doel 3 kan opwekken”. Maar lukt dat wel op tijd?
Ondertussen maken de tegenstanders van de kernuitstap gebruik van de crisis om te pleiten voor het langer open houden van kerncentrales, en zelfs voor de bouw van een nieuwe Thoriumreactor.
Van Dijck: “Daar zal geen geld voor zijn. Zonder overheidssteun kan die nooit gebouwd worden. In Engeland wil men nu een kerncentrale bouwen maar zal men die centrale veel meer moeten steunen dan de hernieuwbare energie. Bovendien loopt de bouw van de nieuwe centrales door technische problemen jaren vertraging op”.
Het ziet er inderdaad naar uit dat, om het rendement voor de investeerders in de geplande Britse kerncentrale te garanderen, de Britse regering met zeer veel belastingsgeld over de brug zal komen (zie Reuters en Fin.Times).
De prijs van de Finse centrale in aanbouw is ondertussen inderdaad gestegen van 3miljard naar bijna 9 miljard € en de voorziene opstartdatum is van 2010 verschoven naar 2018-2020. Een gelijkaardig verhaal voor de Franse Flammanville 3 reactor.

Voorwaarts!? Sea Shepherd

In 1977 stapte Paul Watson op bij Greenpeace, waarvan hij één van de oprichters was. Met drie anderen richtte hij in Canada de Earthforce Environmental Society op. Hun eerste campagne richtte zich tegen de ivoor-stroperij, maar al snel verschoof de focus naar zeezoogdieren, later naar al het leven in de zee. In 1981 werd dan officieel de Sea Shepherd Conservation Society opgericht.
Het eerste schip, aangeschaft in 1978, heette namelijk de Sea Shepherd. Daarmee trokken Paul Watson en consoorten er in 1979 op uit om zo veel mogelijk bejaagbare jonge zeehondjes van een flinke lik verf te voorzien, zodat hun pels waardeloos werd. Datzelfde jaar ramde het schip de beruchte piratenwalvisvaarder de Sierra, die volkomen illegaal op jacht ging in het gebied rond Antartica. Ondanks allerlei mooie internationale verdragen en afspraken om het leven in de oceanen te beschermen, kunnen zo’n piraten namelijk rustig hun gang gaan, want een instantie die het naleven van de verdragen opvolgt, is er niet. Sea Shepherd riep zichzelf daarom uit tot Sea Cops, en beroept zich op dat internationaal recht om de bescherming van de oceanen en het zeeleven op zich te nemen: “We are sea cops operating legally under the guidelines of the United Nation’s World Charter for Nature, which allow for the enforcement of international conservation law by non-governmental organizations in international jurisdictions”
Wegens de vaak nogal felle actiemodellen, met de nodige burgerlijke ongehoorzaamheid (lees: op morele gronden gepleegde wetsovertredingen) en door sommigen als geweld opgevatte materiële schade, krijgen ze ook wel het label van eco-terroristen opgeplakt. Zo waren er de confrontaties bij de Faeröer-eilanden, bekend om hun jaarlijkse traditionele slachtpartij van bruinvissen (ook nu aan de gang). Het schip van Sea Shepherd werd daar op een moment zelfs onder vuur genomen, en beantwoordde dat met een kanonsalvo chocolade- en citroen-taartvulling. Andere inventieve strategieën zijn b.v. boterzuur op het dek van een walvisvaarder gooien (dat stinkt ondragelijk, en bederft het vlees), of iets vreselijk glads (zodat men daar niet meer kan lopen / werken), of zorgen dat een kabel in de schroef verstrikt raakt. De diverse campagnes tegen de walvisvaart brachten recent een overwinning op tegen de Japanse zogezegd wetenschappelijke expedities naar de Zuidelijke Oceaan.
Naast de inspanningen voor de bescherming van (het leven in) de zee is Sea Shepherd sinds 2000 sterk aanwezig op en omheen de Galápagos-eilanden, om het unieke, maar fel bedreigde ecosysteem daar te beschermen. Daarbij worden zelfs politiehonden ingezet om dierlijke smokkelwaar op te speuren.
Intussen is Sea Shepherd een wereldwijd netwerk, met een hoofdkantoor in Washington en lokale afdelingen in heel wat landen, ook in België. Sea Shepherd België neemt uiteraard deel aan de internationale campagnes, en pakt daarnaast ook lokale problemen aan. Zo is er momenteel de campagne voor een verbod op het recreatieve gebruik van kieuw- en warrelnetten aan de Belgische kust. Dat mag sowieso niet van de EU, maar in België wordt die regelgeving gewoon genegeerd. In die netten raken vaak beschermde zeezoogdieren zoals bruinvissen verstrikt, waarna ze stikken. Deze campagne krijgt ook de steun van Natuurpunt, Sea First, en BlueShark. Hier vind je terug waar je de mensen van Sea Shepherd België op campagnemomenten kunt ontmoeten.
We belden met Anne Van Ingelgem en Katrien Vandevelde, respectievelijk directeur en PR-verantwoordelijken van Sea Shepherd België. Helaas bleek door een oververhitte computer de uitzending niet opgenomen te zijn, zodat er geen audio-file beschikbaar is. Hopelijk vinden we op een later tijdstip nog de tijd om voor nieuwe audio te zorgen.
Mooi om zien: de documentaire van Discovery Channel over de acties van Sea Shepherd in 2008 en 2009, in de serie Whale Wars.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
nbsp;

Boodschap van algemeen belang: inspraak!

Een VN-verdrag dat voor wakkere burgers handig van pas kan komen: de Aarhus-conventie, in 1998 ondertekend in de Deense stad Aarhus in het kader van de United Nations Economic Commission for Europe, en sinds 2003 door een kleine vijftig landen, ook België, geratificeerd. De conventie bepaalt dat in milieu-gerelateerde zaken de bevolking grondig op voorhand geïnformeerd moet worden en inspraak in het beleid moet krijgen, en voorziet een klachtenprocedure voor wanneer dat niet het geval is, ook over de grens heen (b.v. Belgische gemeenten die vlak bij het in Nederland voorziene fracking-gebied liggen). Zo’n klacht kan een veroordeling opleveren die het publieke debat behoorlijk kan beïnvloeden, en in een verder stadium mogelijk een geldelijke sanctie van het Europees Gerechtshof. Het opstellen van een klachtendossier is wel een hele klus: vandaar misschien dat er vanuit het uitgeputte Griekenland, waar de Troika niet bepaald democratisch bezig is, helaas niet met dit instrument gewerkt lijkt te worden.
Nick Meynen (Communication Officer bij het European Environmental Bureau) was een paar weken geleden bij de vijfde Aarhusbijeenkomst, en kwam zo enthousiast terug dat hij meteen klacht gaat indienen tegen de Belgische overheid over een dossier waarin heel wat inbreuken tegen deze conventie voorkomen, met name dat van de Oosterweelverbinding.
Een tip: gaat u nog bezwaar indienen tegen het GRUP (kan nog tot 14 augustus), dan hoeft u zich daarbij dus helemaal niet te houden aan de door de BAM opgelegde beperking om niet naar alternatieve tracés te verwijzen, want dat gaat nu net helemaal tegen de Aarhus-principes in.

Binnenkort Schaliegasboringen in de Grensstreek

Nederland plant om binnenkort exploratie naar schaliegas te laten starten door o.a. de firma Cuadrilla. We bellen met David Dessers van milieuorganisatie Climaxi.
De grenszone in Noord-Brabant zou kunnen een hot-spot worden van schalieboringen (zie kaart links). Volgens Desser zou het kunnen gaan over niet minder dan 300 boorputten. De burgemeesters van de grensgemeenten aan de Belgische kant hebben bezorgdheid geuit en hun ongenoegen laten blijken over het feit dat ze niet betrokken werden bij de procedure. Voorlopig lijkt het er echter niet op dat Vlaanderen protest gaat aantekenen bij Europa.
Vlaanderen moet voorlopig niet weten van schaliegasboringen, maar heeft wel een vergunning gegeven voor de exploratie van gas uit oude steenkoollagen.
Links:
– Onze vorige uitzendingen over schaliegas en -olie: HIER
– Eerste Gasland-documentaire van Josh Fox: HIER