Voorwaarts!? BioForum

Zo’n vijftien jaar geleden schaarde een aantal verenigingen uit de biosector zich onder de noemer BioForum, mede op aandringen van toenmalig landbouwminister Vera Dua, die graag één bio-aanspreekpunt voor de overheid wilde. In elk Europees land is er wel zo’n bio-koepel, maar uniek bij ons is dat daarin echt de hele sector vertegenwoordigd is, zowel producenten als distributeurs, horeca, consumenten, en zelfs controle-organisaties, onderzoeksinstellingen en grote spelers als de BBL, VELT en Vredeseilanden.
Na de regionalisering van het beleidsdomein landbouw splitste BioForum in twee afzonderlijke vzw’s voor Vlaanderen en Wallonië. Het valt sinds de regionalisering op dat Wallonië veel duidelijker de bio-kaart trekt: 8,1% van de boerenbedrijven doet het daar ecologisch, keurig boven het Europese gemiddelde van 5,7%, terwijl wij hier in Vlaanderen op een schamele 0,8% zitten. Bij ons verdwijnen bovendien – hallucinant – zo’n 25 boerderijen per week, in Europa één per drie minuten. Op Europees en ook op wereldwijd niveau lobbyt IFOAM (International Federation of Organic Agriculture ) tegen deze trend in, voor de overgang naar een kleinschalige, agro-ecologisch landbouw, waarmee de wereld op een duurzame manier gevoed zou kunnen worden. IFOAM stelde de vier basisprincipes hiervoor op. Daarin zitten ook eerlijke handel en respect voor lokale kennis vervat.
Hier bij ons biedt BioForum ondersteuning, contactwerking en nuttige informatie aan voor wie in de bio-sector actief is, zoals de reeks Bio en de wet, die de Europese regelgeving in begrijpelijke taal aanbiedt. Tijdens de bioweek in juni – dit jaar voor de laatste keer – kunnen geïnteresseerden zo’n honderd bio-bedrijven bezoeken. Dit jaar komen er natuurlijk allerlei activiteiten in het kader van het internationale jaar van de bodem.
Een jong initiatief dat vanuit BioForum groeide, is De Landgenoten. Deze vzw wil met private middelen collectief landbouwgrond aankopen en die dan in erfpacht geven aan bio-landbouwers. Het systeem werkt al elders zeer goed, o.a. in Wallonië.
In de studio voor deze special: Petra Tas, adjunct-directeur van BioForum Vlaanderen, en Adje Van Oekelen van De Dobbelhoeve en tevens bewegingsmedewerker van De Landgenoten.
Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje

Stadslandbouw in Antwerpen

Op dinsdag 20 januari was er een breed netwerkmoment rond het thema stadslandbouw in Antwerpen. Om te beginnen al een verduidelijking: het gaat daarbij dus niet noodzakelijk om landbouw IN de stad, wel om landbouw in en uiteraard vooral omheen de stad, die gericht is op de voedselvoorziening vàn die stad. De courgettes op uw balkon tellen bovendien niet mee, want er wordt een onderscheid gemaakt tussen recreatief telen voor eigen consumptie (stadstuinieren, heet dat dan) en professionele teelt voor de verkoop. Het idee van zelfvoorzienendheid staat centraal.
Op het netwerkmoment waren allerlei actoren uitgenodigd: producenten, distributeurs, iemand van de boerenbond, mensen van het stadslandbouw-initiatief in Gent … om samen na te denken over de invulling van een gemeenschappelijke koepel. Die zou de onderlinge samenwerking en inspiratie ten goede komen, en als centraal aanspreekpunt dienen voor het stadsbestuur.
Eerder viel het idee van stadslandbouw al in de prijzen bij Stadslab 2050, waar allerlei voor Antwerpen verduurzamende ideeën verzameld en ondersteund worden*. Het won toen een paar dagen professionele coaching om het plan duidelijker vorm te geven. Dat resulteerde in financiële steun om de koepel te profileren door middel van een degelijke website, die in juni gepubliceerd zal worden (de huidige website is een beetje een kopie van die van Gent, maar ze hebben het wel beleefd gevraagd).
Greet (Transitie Deurne) en Steve (Voedselcollectief De Beek) kwamen dit alles in onze studio uit de doeken doen.
* Tot nu zondag 1 februari kunt ook u trouwens nog in aanmerking komen voor financiële steun voor uw schitterend duurzaamheidsbevorderend idee.
PS Minuut 18: Bert spreekt zo vreemd nadrukkelijk omdat Joris teken bleef doen dat zijn stem niet goed doorkwam.

Meer nettoloon door verhogen dieselaccijnzen?

De aardolieprijzen zijn in vrije val waardoor ook de prijzen aan de pomp zakken. Diesel kost bij sommige pompen opnieuw minder dan één euro per liter. De milieuorganisatie Bond Beter Leefmilieu stelt voor om die daling (gedeeltelijk) ongedaan te maken door de accijnzen op diesel te verhogen tot het niveau van de accijnzen op  benzine. De extra inkomsten moeten gebruikt worden om de belastingen op de lonen te verlagen. Tax shift dus…
De reactie van sommigen die genieten van de lagere diesel-accijnzen liet niet op zich wachten: van “onnozelaars”,  “verstand van een garnaal” over “kortzichtig”  tot “nog meer geld uit onze portefeuille stelen” en “zakkenvullers”.
We vragen aan Mathias Bienstman van BBL om de logica achter de vraag uit de doeken te doen.
“De euro die geïnd wordt op diesel moet teruggegeven worden onder de vorm van een hoger nettoloon. Zo wordt er een stimulans gegeven om te kiezen voor minder autokilometers of voor minder vervuilende auto’s”.
De Europese ‘Energy Tax Directive‘ voorziet al jaren om de belastingen op de verschillende brandstoffen gelijk te schakelen, dus die op diesel te verhogen of die op benzine te verlagen. De wetgeving zit echter geblokkeerd omdat ze door alle staten moet goedgekeurd worden en bijvoorbeeld Luxemburg bang is om het pomptoerisme te verliezen.

EU/VSA handelsverdrag. Bart Staes: "Het besef groeit dat dit één van de balangrijkste dossiers is van 2015"

We bellen Groen Europarlementslid Bart Staes over het TTIP handelsvedrag dat de Europese Commissie met de VSA aan het onderhandelen is.
Het verdrag gaat niet over over het verlagen van invoertarieven, die zijn al laag, maar wel over het gelijkschakelen van regels en het opheffen van ‘handelsbarrieres’. Volgens Staes is er een risico voor volksgezondheid en milieu.
En dan is er ook nog de omstreden ISDS-clausule…

Volgende week legt Bart Staes in de EU parlementscommissie Milieu een motie voor waarin gevraagd wordt om een aantal zaken uit het verdrag te houden. We vragen wat het TTIP nu eigenlijk  inhoud en waarom hij er graten in ziet.
Bart Staes: “De EU en de VSA hebben een andere visie op bepaalde zaken. In Europa gaan we in principe geen voedsel op de markt brengen als we niet zeker zijn dat het veilig is. Dat voorzorgprincipe wordt door sommigen gezien als een belemmering van de handel en wil men dus afbouwen.”

“We willen wel over onderhandelen over alles en nog wat, maar we willen niet inleveren op de normen waarvoor we 15 jaar democratisch gestreden hebben.”

“Er wordt nu al druk op ons gezet om EU wetgeving af te bouwen. Zo vroeg de commissie ons om in het kader van het handelsvedrag het verbod op het behandelen van vlees met melkzuur op te heffen. Dat soort druk voelen we dagelijks, soms fijnzinnig, soms brutaal. Ik merk dat een aantal collega’s daar zeer vatbaar voor zijn.
“Maar dankzij de strijd die we het afgelopen anderhalf jaar gevoerd hebben is er wel al wat veranderd. In het begin van de  onderhandelingen werd het parlement buiten spel gehouden. Bijna alle parlementsleden hebben nu toegang tot de documenten die de commissie vrijgeeft  Niet alles wordt vrijgegeven maar het verschil met 18 maanden geleden is dag en nacht.”
“Het besef groeit ook dat dit één van de balangrijkste dossiers is van 2015. In mei wordt een standpunt over TTIP in de plenaire (=volledige) vergadering van het parlement gestemd. Dat zal aan de commissie duidelijk maken binnen welk kader ze kan verder onderhandelen. ”
Tenslotte hebben we het over de  ‘ISDS‘-clausule die de commissie in het handelsverdrag wil inlassen. Die maakt het mogelijk  voor een multinational om landen aan te klagen als ze meent dat de wetgeving van een staat haar belangen schaadt.
Staes: Het is zelfs erger dan je zou denken:

“Bedrijven dagen staten niet voor een internationale rechtbank maar voor een trio van drie privé rechters gekozen uit een groep van een twintigtal mensen, meestal zakenadvocaten, waarover geen controle uitgeoefend wordt. “

“Het model is de wereldhandelsorganisatie waar nu al in geval van dispuut een pannel wordt samengesteld van mensen uit de zakenwereld. Er zijn van langs om meer stemmen die zeggen dat we dit niet nodig hebben, zeker niet binnen de TTIP, want we mogen er toch vanuit gaan dat er een rechtstaat bestaat ind e VSA en de EU. ”
“Het ergste aan het ISDS mechanisme is dat dit ervoor zorgt dat bedrijven een staat kunnen laten beboeten omdat die bepaalde democratische besluiten genomen heeft. Zo heeft het Zweeds bedrijf Vattenval Duistland aangeklaagd omdat ze beslist heeft om uit de kernenergie te stappen. Dat is onaanvaardbaar want de uitstap werd democratisch  beslist in het parlement. Bovendien zet dit druk op landen om geen wetten in te voeren die volksgezondheid en milieu beschermen.”
Link: motie van Bart Staes over TTIP (zie p 4 en 5)

Geen bendevorming voor veldbevrijders

Vorige dinsdag werden, drie en een half jaar na de feiten, de elf beklaagde veldbevrijders van de op voorhand ruim aangekondigde anti-ggo-actie in Wetteren in beroep dan toch vrijgesproken van bendevorming. Verschillende middenveldorganisaties vragen intussen om een duidelijkere definitie daarvan, zodat de term niet meer misbruikt kan worden om sociaal verzet te criminaliseren.
Er kwam wel een geldstraf voor het beschadigen van hekwerk en ‘voortijdig rooien van aardappelplanten’. De veldbevrijders vragen het ILVO om die som te besteden aan onderzoek naar echt duurzame landbouw.
De aardappelruil-actie bracht, zoals bedoeld, eindelijk een wat een ruimer debat op gang over de pro’s en contra’s van gentechnologie, de toekomst van onze landbouw, en de rol van de wetenschap in de samenleving. De pogingen van het middenveld om deze onderwerpen op de politieke agenda te plaatsen, waren tot dan toe mislukt.
Aan de telefoon: Steven, die we een week vóór de actie, half mei 2011, al in de studio ontvingen voor een dubbelinterview met een VIB-medewerker.

Voorwaarts!? GAIA

Voor individuele gevallen van dierenmishandeling bestaat al sinds jaar en dag de dierenbescherming, maar Ann De Greef wilde ook iets ondernemen tegen georganiseerde dierenmishandeling: het als louter ge- of ver-bruiksvoorwerp behandelen van vee, proefdieren, pelsdieren, exotische gezelschapsdieren … Bij Greenpeace bleek daarvoor geen ruimte, dus ging ze eerst als vrijwilligster aan de slag bij Veeweyde. Al snel begon ze met de toenmalige pr-directeur Michel Vandenbosch buiten de klassieke thema’s van deze huisdieren-beschermings-organisatie te werken, zodat afsplitsen noodzakelijk werd. Een jaar lang bereidden ze zich voor, door o.a. een inspirerende reis naar de VSA, en in 1992 startten ze met GAIA, Global Action in the Interest of Animals.
GAIA ging in België van start met het aan de grote klok hangen van akelige toestanden in de foie gras-industrie en bij het onverdoofd castreren van biggen, en confronteert de consument ook nu nog met het lijden achter bepaalde producten. Het was van in het begin moeilijk opboksen tegen allerlei gevestigde belangen, maar toch kwamen er al snel resultaten, o.a. in de vorm van een strengere wetgeving: een betere behandeling van slachtvee, geen honden en katten meer op de markt, enkel nog wedstrijden met paarden, honden en duiven, een beperkende lijst van dieren die men mag houden, een verbod op wilde dieren in circussen,  alternatieve testmethodes in de cosmetica … Recent verbood de Waalse regering het kweken van pelsdieren, en ook het Brussels regeerakkoord voorziet daarin. In Vlaanderen zijn er nog zeventien nertsenkwekerijen. De bouw van een heel grote nieuwe in Wervik kon GAIA samen met Natuurpunt en de lokale bevolking alvast voorkomen.
In eigen land zetelt GAIA in officiële adviesorganen zoals het Raadgevend Comité van het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen en de Raad voor Dierenwelzijn, die binnenkort in drie regionale raden opgesplitst zal worden. Sinds juni hebben we trouwens voor het eerst een minister die expliciet dierenwelzijn in zijn titulatuur voert, er een heel behoorlijke beleidsnota over produceerde, en kabinetsmedewerkers heeft die zich uitsluitend met deze materie bezig houden.
Voor het noodzakelijke lobbywerk op het internationale niveau is GAIA actief binnen de Europese koepel Eurogroup for Animals, de Europese Coalitie voor de Beëindiging van Dierproeven (waarvan de wetenschappers gratis en ongesubsidieerd eigenlijk een overheidstaak uitvoeren door alle bij Europa ingediende aanvragen voor dierenproeven na te lopen en zo mogelijk bestaande alternatieven aan te reiken), Compassion in World Farming en de Fur Free Alliance.
De vzw houdt kantoor in Brussel met intussen negen voltijdse werkkrachten, de volledige werking subsidieloos gefinancierd door lidgelden, giften en legaten. Het team wordt binnenkort versterkt door o.a. iemand die de scholenwerking in Vlaanderen op zich zal nemen. De GAIA-kids-website en -facebookpagina worden dan ook in het Nederlands weer bijgewerkt.
Voelt u zich geïnspireerd? Neem dan deel aan één van de lopende petities of schrijfacties. Ann De Greef benadrukt dat die echt snel een verschil maken. Het brengt voor het dierenwelzijn dan belangrijke resultaten op als b.v. een supermarktketen beslist om geen kooieieren van legkippen meer te verhandelen. Die grote spelers zijn voor zo’n ethische maatregelen ook in toenemende mate aanspreekbaar. En op het menu van uw diervriendelijker kerstdiner staat natuurlijk de bijna overal verkrijgbare Faux Gras de GAIA.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
 

De Klimaatzaak: Recht als breekijzer voor falende Politiek

Vorige week stuurden een aantal BV’s via vzw Klimaatzaak een Ingebrekestelling naar de Belgische overheden omdat die onvoldoende ondernemen tegen de opwarming van de aarde. Het initiatief spruit voort uit het boek “Revolutie Met Recht” van de Nederlandse advocaat Roger Cox die stelt dat de rechterlijke macht moet ingrijpen omdat de Politiek er niet in slaagt om de klimaatopwarming echt aan te pakken.
We bellen met Roger Cox en leggen hem de argumenten voor die afgelopen week verantwoordelijk minister Schauvliege en anderen aanbrachten om het initiatief van tafel te vegen.
Schauvliege vindt dat Vlaanderen met 20 miljoen per jaar wel al een inspanning doet voor het klimaat. De minister zei ook dat de overheid niet alles kan doen en dat het nu ook aan de burger is om een inspanning te doen.
Cox: “Deze rechtszaak gaat niet over wat men wel al doet maar over wat men niet doet. De Belgische autoriteiten weten dat er onvoldoende gebeurt en hebben dat erkend.” 
“De burger moet inderdaad ook een inspanning doen. Maar het is een vals argument want het suggereert dat  individuele burgers een energietransformatie kunnen verwezenlijken en dat is niet zo. Nationale energieinfrastructuren zijn wereldwijd altijd met een leidende rol van overheden gecreëerd.”
En wat dan met het argument dat het aanklagen van de staat in inbreuk zou zijn op de scheiding der machten?
Het slotpleidooi van de Hollandse zaak gaat door op 14 april 2015 in Den Haag en daarna zal de rechtbank nog een aantal maanden nodig hebben om tot een vonnis te komen.
Continue reading “De Klimaatzaak: Recht als breekijzer voor falende Politiek”

Voorwaarts!? PROTOS

Het fenomeen van de maatschappelijk geëngageerde jong-gepensioneerde is niet nieuw. Toen zakenman Antoon De Pesseroey (° 1917) in 1976 door een fusie zijn burgemeesterschap van Deurle beëindigd zag, ging hij zich inzetten voor een aantal door paters geleide projecten in Haïti door aan onze universiteiten technische ondersteuning voor hen te zoeken. Heel wat bijna of pas afgestudeerden trokken zo een tijd naar Haïti.
De Pesseroey sponsorde eerst alles uit eigen zak, maar besefte wel dat dat op lange termijn niet haalbaar zou blijven. Daarom werd begin 1977 al een vereniging opgericht, PROTOS (Projectgroep voor Technische Ontwikkelingssamenwerking), die datzelfde jaar ook als NGO erkend werd. De afkorting bleef als naam behouden, maar het accent verschoof wel heel erg, van het technische aspect naar capaciteitsversterking van lokale actoren. Die verschuiving kwam er door de ervaring, met scha & schande, dat een sterke lokale beheerstructuur absoluut noodzakelijk is voor de duurzaamheid van een project. Hiermee sloot PROTOS ook aan op de trend tot decentralisatie in veel landen in het zuiden. Ze begeleidden al heel wat kersverse plaatselijke overheden bij het opnemen van hun verantwoordelijkheid, specifiek op het gebied van watervoorziening. Want ook dat veranderde: waar PROTOS oorspronkelijk de technische kant van allerlei projecten op zich nam (ook visteelt, huizenbouw, herbebossing …), ging de NGO zich rond de millenniumwisseling helemaal toespitsen op water en sanitatie. Door hun erkende expertise in deze materie breidde hun actieradius zich mettertijd geografisch uit.
Momenteel is PROTOS in negen landen actief. De bouwheer van elk project is steeds een lokale entiteit, een boerenvereniging of meestal een gemeente. Die werkt een lange termijn-planning uit voor de water- en sanitaire voorzieningen in hun gemeenschap, laat een lastenboek maken, en kiest uit de zich kandidaat gestelde lokale aannemers. Het regionaal PROTOS-kantoor begeleidt dit proces, zorgt voor vorming voor de doelgroep en de bij het project betrokken partijen (ook weer door een lokale vormingsinstelling), en doet aan beleidsbeïnvloeding.
Hier in België is er dan het hoofdkantoor in Gent voor de coördinatie van de zuidwerking en voor de noordwerking. Die noordwerking bestaat uit vormingswerk, pleidooiwerk (ook op internationaal niveau, b.v. input bij het tot stand komen van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen), en het steeds verder uitbouwen van een netwerk met alle mogelijk actoren die met water te maken hebben: publieke en privé-bedrijven, studiebureaus, de academische wereld … Partners uit dit netwerk kijken soms de voorstudies van een project na, opgesteld door een studiebureau in het land in het zuiden. Dat is voor beide partijen altijd een interessante en leerrijke ervaring. PROTOS stelt zijn ervaring via de website en persoonlijk advies ter beschikking van wie daar behoefte aan heeft, b.v. aan 4de pijler-organisaties.
Aan het woord kwamen Vincent Volckaert, algemeen directeur van PROTOS, en Marc Despiegelaere, coördinator van de noordwerking.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
 

Dinsdag het waarschijnlijk finale patatten-proces

Telefoontje met boer Tijs, één van de landbouwers die achter de veldbevrijders staan, van die actie in Wetteren in mei 2011 waarbij gentech-aardappelplanten door bio-aardappelplanten vervangen zouden worden. Het proces ging tot nog toe louter over het criminele gehalte van de actie, voor enige inhoudelijke duiding was geen plaats. Tijs: “Het heeft geen zin activisten te veroordelen zonder de reden van hun actie aan bod te laten komen. In dit geval was het doel het opentrekken van het debat, want tot dan toe hoorden we enkel de stem van de gentech-lobbyisten.” Eerst was gezegd dat deze keer wel ruimte zou zijn voor kadering, met getuigen als anti-gentech-wetenschappers en, heel belangrijk, specialisten van de bioveiligheidsraad die de oorspronkelijke toelating voor het aardappel-experiment juridisch betwistbaar vinden. Een biologische aardappelboer zou uitleggen hoe het perfect zonder gentech of zelfs chemische bestrijdingsmiddelen kan. Intussen is blijkbaar beslist dat voor deze getuigenissen geen tijd is, en dat daarvoor mogelijk een extra procesdag komt.
Het is dinsdag vooral belangrijk dat de aanklacht voor bendevorming geschrapt wordt. Het ging hier om een vooraf aangekondigde actie, dus de term lijkt sowieso misplaatst. Een veroordeling zou een gevaarlijk precedent scheppen voor repressie tegen sociale protest.
Net zoals op de eerste actiedag was er bij de verschillende procesdagen altijd een boerenmarktje. Dat zal dinsdag ook zo zijn, met ontbijt voor- en soep achteraf, zeven boerenstands, info, muziek en kinderanimatie.
Meer info —- op facebook

Eerdere interviews over de patatisten, waarvan het eerste een dubbelinterview met een veldbevrijder en iemand van het Vlaams Instituut voor Biotechnologie vlak vóór de actiedag

Voorwaarts!? Dokters van de Wereld

In 1979 dobberden talloze Vietnamese bootvluchtelingen rond op de Chinese zee. Onder de dokters van Artsen zonder Grenzen die hen te hulp kwamen, ontstond een fundamentele discussie: journalisten mee aan boord om de wereld te laten zien wat daar gebeurde, of niet? Mede-oprichter Bernard Kouchner vond van wel, en startte daarom een nieuwe NGO, Dokters van de Wereld, die de focus naast verzorgen ook meer wilde leggen op getuigen. Daarnaast kwam er aandacht voor het duurzaam verankeren van de inspanningen ter plaatse, door samenwerking met lokale organisaties en/of overheden die dan na een paar jaar zelfstandig verder kunnen. Bovendien wil Dokters van de Wereld ook ‘bij ons’ medische zorg verstrekken aan wie daar (nog) geen toegang tot heeft, altijd met het oog op een (re)ïntegratie van de patiënt in de reguliere gezondheidszorg.
Intussen zijn er in vijftien landen afdelingen, elk met een sterke kern van vrijwillige medici allerhande: artsen, tandartsen, diëtisten, kinesisten … maar ook sociaal assistenten en psychologen. Sinds De Crisis merken zij en sterke verschuiving naar in armoede verzeild rakende ‘autochtonen’. Zo deelt Dokters van de Wereld Griekenland tegenwoordig zelfs voedselpakketten uit aan verkommerende bejaarden.
Elke nationale afdeling functioneert onafhankelijk. Voor hun werking in het buitenland coördineren ze uiteraard wie wat doet, eventueel in samenwerking met mekaar. Er zijn daartoe internationale bijeenkomsten en werkbezoeken over en weer voor overleg en onderlinge inspiratie. Samenwerking in het buitenland is er uiteraard bij noodhulp na een ramp, zoals na de aardbeving in Haïti, waar dan sowieso meerdere NGO’s bij betrokken zijn. Dokters van de Wereld was en is ook werkzaam in conflictgebieden, nu o.a. in Syrië, maar ook tijdens de Balkanoorlog. In die regio lopen nog steeds lokale projecten, waaronder een aantal met de daar sterk gemarginaliseerde Roma.
Een Europees project, dat feiten en cijfers verzamelt over de situatie van de gezondheidszorg in onze unie met de bedoeling druk uit te oefenen op het Europees beleid, wordt wel centraal vanuit Parijs aangestuurd. Ook bij de VN wordt de expertise van Dokters van de Wereld geapprecieerd, wat hen een consultatieve status opleverde bij de economische en sociale raad. Dit jaar loopt op dat niveau de campagne Names not Numbers, om de aandacht te vestigen op het belang van gezinsplanning.
In België werkt Dokters van de Wereld sinds 1993. Het begon met zorgcentra in Brussel en in Antwerpen. Voor elke patiënt bekijkt men daar hoe die toegang kan krijgen tot het reguliere zorgnet. Er wordt een medisch profiel opgemaakt, waarna de arts de klachten behandelt. Zo’n consult duurt heel wat langer dan gebruikelijk, want mensen die in overlevingsmodus staan, stellen een doktersbezoek vaak lang uit, en leggen dan meteen een hele waslijst mankementen op tafel. Bovendien spreken veel patiënten een taal die een tolk noodzakelijk maakt. Op het medisch overlegmoment bespreekt het team dan nog of bepaalde patiënten misschien niet eerder psychologische steun nodig hebben. Omdat niet iedereen de weg vindt naar het zorgcentrum, houdt Dokters van de Wereld Antwerpen in de winter ook zitdagen in de centra voor daklozenopvang.
Recent kwamen er twee zorgcentra bij in ons land: één in La Louvière en één in Oostende, dat in samenwerking met het Oostendse CAW specifiek voor transitvluchtelingen zorgt. Er is voor het opvolgen van hun dossiers ook contact met Dokters van de Wereld Engeland.
Dit alles en meer (luister naar de audio) kwamen Jeroen Janssens, verantwoordelijke evenementen en fondsenwerving, en Kathleen Debruyne, coördinator van de Antwerpse projecten, in onze studio vertellen.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje