Categorie: Politiek nationaal, provinciaal, gewestelijk

Alle uitzendingen met betrekking tot nationale en gewestelijke politiek

BAM-tracé met 18-vaks ringenstelsel en viaduct in Berchem?

ringenstelsel (buitenlands voorbeeld)Met de aanleg van het Wapper-viaduct of de tunnel op het BAM-tracé dat aansluit ter hoogte van het sportpaleis komt er ook een uitbreiding van de Antwerpse ring. Er zal op het zuidelijk stuk een bijkomende autostrade, de zogenaamde ‘stedelijke ringweg’ (SRW), aangelegd worden naast de bestaande ring. Het is de bedoeling meer lokaal verkeer naar die SRW te leiden. Tot nu toe wilde de overheid geen plannen van het zuidelijk ringenstelsel bekendmaken omdat er nog geen zouden zijn. Recentelijk werd de Vlaamse overheid echter verplicht om de plannen van de zuidelijke ring bekend te maken (zie www.vlaanderen.be/dam). Nu blijken de plannen al in 2003 getekend te zijn, en tonen ze aan dat het over een gevoelige verbreding gaat ten opzichte van de bestaande ring.
StRaten Generaal, de actiegroep die met Forum 2020 pleit om het verkeer verder van het centrum van Antwerpen weg te trekken, leidt uit de plannen af dat ook bijna de volledige zuidelijke ring gemiddeld 18 vakken breed zal worden. Ze plakten de plannen van de Vlaamse overheid op googlemaps (copie HIER). Verder zou er een nieuw viaduct komen in Berchem van het postgebouw tot de Lode Van Berckenlaan.
We bellen  Peter Raats, districtsvoorzitter van Berchem (SP-a). Hij stelt formeel dat de ring binnen de huidige bermen blijft en dat er geen negatieve impact zal zijn op de leefbaarheid.
Manu Claeys van StRaten Generaal noemt de lokale politici die de Vlaamse regering op haar woord geloven naïef. “Een districtsraad heeft geen enkel gewicht bij de Vlaamse regering.”
Continue reading “BAM-tracé met 18-vaks ringenstelsel en viaduct in Berchem?” →

Vlaamse politici en Israël

Naar aanleiding van de slachtpartij door Israëlische militairen op de vredeactivisten van de Freegaza-vloot afgelopen maandag overlopen we met Ludo De Brabander van Vrede de houding onze politieke partijen tegenover Israël.
Eerst laten we hem de verklaring horen van buitenlandse zaken voor de weigering van België om in te stemmen met een onafhankelijk onderzoek naar de Israëlische aanval van maandag (zie verder). CD&V-minister Steven Vanackere wil niet tegen de karren rijden van de VSA en andere vrienden van Israël, en laat Israël dus de facto begaan. Het Antwerps CD&V-kopstuk  Philip Heylen weet ook wie hij te vriend wil houden.
Wat de liberalen betreft is sedert het  aantreden van Karel De Gucht (na Louis Michel) geen sprake meer van ‘parler vrai’, en was de prioriteit ook voor hen het volgen van de VSA. Vooral in Antwerpen trekken VLD-politici zoals Ludo Van Campenhout en  Annick De Ridder, uit vrees voor kritiek van activistische joods-zionistische organisaties,  de kaart van Tel Aviv. Voormalig  criticus van de Israëlische kolonisatie-politiek Vincent Van Quickenborne  zwijgt de laatste jaren vooral over het Midden-Oosten.
SP-a, Groen! en N-VA durven de Palestijnse zaak wel verdedigen. Binnen N-VA bestaat volgens De Brabander echter geen consensus omdat, er anti-islamisme heerst bij sommige leden. Het standpunt van Bart De Wever ter zake is niet duidelijk; hij praat liever over zaken die de landgrenzen niet overschrijden.
LDD is een speciaal geval: Jean-Marie Dedecker heeft de politiek van Israël in Palestina gezien en is dus kritisch, maar dat is niet de mening van alle leden. Zo zou voormalig VLD-er Stef Goris lid zijn van de pro-Israëlgroep Europen Friends of Israel. Een ander  Vlaams lid van die groep maakt ons artikel grotendeels overbodig met dit kiesadvies en  stelt verder dat de Israëlische commando’s geen vuurwapens droegen.
… en wie weet geeft het eindrapport van het intern onderzoek van de Israelische defensie hem nog gelijk ook.
Continue reading “Vlaamse politici en Israël” →

De Strijd, vroeger en nu

40 jaar geleden barstte de strijd los voor het open houden van de Oosterschelde. Na de overstromingsramp van 1953 had de Nederlandse overheid beslist dat ook dat  zeegat toe moest. Dat zou niet alleen het einde van de lokale visserij betekenen maar geleidelijk bleek ook dat de biotoop achter de dijk zwaar zou aangetast worden. Journalist Paul de Schipper schreef een boek over de strijd voor het openhouden van de Oosterschelde.
Het verhaal van de Oosterschelde vertoont treffende gelijkenissen met de bekende Vlaamse infrastructuurdossiers. Daarom nodigden we naast Paul de Schipper ook Frie Lauwers van Doel 2020, Guy Plasschaert van ‘t Groot Gedelf en Wim van Hees van Ademloos uit voor een gesprek over het actievoeren tegen mega-overheidsprojecten, vroeger en nu.
Eerst achtergrond bij de Oosterschelde, daarna over de rol en houding van de overheid. In het derde deel bespreken we de manieren van actievoeren, destijds en nu. Onze gasten vermoeden dat de schelmachtige acties van de groep ‘Oosterschelde Open’ uit jaren ’70 nu de kop zouden ingedrukt worden.
De politieke partijen komen er in deel 4 niet mooi uit. CD&V blijkt echter in alle dossiers een hoofdrol te spelen als actor die zonder verdere inspraak de infrastructuurprojecten wil doordrukken, ook als ondertussen blijkt dat ze niet de beste oplossing voorstaan. In de Doel- en Wapper dossiers had N-VA initieel wel oor voor alternatieven en kritiek maar daar blijft weinig van over.
We eindigen met de rol van pers en aannemers. De aannemers waren de echte winnaars van de Slag van de Oosterschelde.
Volledig:

Deel 1

Deel 2

Deel 3

Deel 4

Deel 5

Nee is – ja?

U vraagt zich af waarom u eigenlijk de moeite genomen hebt om aan dat referendum deel te nemen, waar zo stellig en vast helemaal rekening mee gehouden zou worden? U bent niet de enige. Wim Van Hees van Ademloos was op bezoek in onze studio met een heldere analyse van wat er na, en blijkbaar ook al vóór het referendum allemaal geëvolueerd en politiek geknutseld is. Straks willens nillens tóch die brug?
Welke uitkomst is eigenlijk van secundair belang voor Kris Peeters, zolang aannemersconsortium Noriant zijn miljardencontract maar krijgt. “Peeters doet iedereen rekeningrijden voor Noriant”.

Kernuitstap blijft na Europees bezwaar?

De regering was in 2008 overeengekomen om de kernuitstap terug te draaien. Daarna had ze een akkoord gesloten met GFD-Suez (Electrabel) waarin Electrabel jaarlijks 250 miljoen zou betalen om zijn centrales open te mogen houden. Maar aangezien het afvoeren van de uitstap nog niet aan het parlement was voorgelegd, is de wet niet afgevoerd.
We contacteerden het kabinet van Minister Magnette, maar daar kregen we te horen dat de minister ‘geen tijd’ heeft voor een gesprek over zijn belangrijkste dossier. We belden dan naar Jan Turf van de Bond Beter Leefmilieu. Hij stelt dat Europa ernstige vragen stelde bij het akkoord tussen Electrabel en de regering, en vermoedt dat de regering daarom haar akkoord niet durfde voorleggen aan het parlement.
Ondertussen maakt Electrabel minstens 1 miljard euro per jaar bijkomende winst met zijn afgeschreven kerncentrales. Volgens BBL gaat het over € 140 per gezin die jaarlijks naar de aandeelhouders in Parijs vloeit. Waarom ging de regering dan akkoord met amper een kwart van die winst? Jan Turf wijst op de verweving tussen Electrabel en de (lokale) politiek. “Sinds de jaren 70 stuurt Electrabel het energiebeleid dat de politici uitvoeren. Daardoor verliest de staat altijd bij alle contracten met Electrabel.” Een deel van de gemeentelijk inkomsten wordt niet via de belastingen, maar via de energiefactuur van b.v. Eandis geïnd. 30% van de winst van Eandis gaat echter naar Electrabel.
Jan Turf is tevreden met het behoud van de kernuitstap, maar er blijft onzekerheid. “Er staan genoeg investeringen ingepland om de sluiting van de eerste kerncentrales op te vangen. Maar de Electrabel-politici hebben de alternatieven afgeremd. Met het gevolg dat de investeerders twijfelen, en dat de investeringen ondertussen nog niet effectief gebeuren, en er dus ook geen werk gecreëerd wordt.”

BHV

Dave Sinardet (UA, VUB, Fac. Saint-Louis) helpt ons BHV enigzins uit te benen.
Eerste de juridische achtergrond, hoe het begon in 2002.
Verder over hoe het BHV lijk met de verkiezingen in 2004 uit de kast werd geduwd.
Daarna  waarom de splitsing niet gestemd geraakt in het parlement.
Dan legt Dave Sinardet uit dat het eigenlijk gaat over een verschuiving van de machtsverhoudingen tussen de verschillende franstalige partijen; en dat ook bij de vlaamse partijen vooral politiek-strategisch denken telt.
Tenslotte een pleidooi voor een federale kieskring.

Masterplan 2020 brengt compromis maar geen echte oplossing

We hadden ons graag van het tegendeel laten overtuigen door (iemand van het kabinet) Peeters. Maar ondanks de beloftes vorige week is het na het rondje interviews midden deze week blijkbaar weer gedaan met de communicatie over het project van de eeuw.
De kopie van het plan dat het kabinet ons nog doorstuurde (HIER 6MBytes, 39pp) bevat zeker interessante elementen, maar is niet meer dan een zeer onvolledige opsomming van intenties. Zo bevat het plan zelfs geen schets van de fameuze tunnel of de heraangelegde ring.
Maar bovendien ziet het ernaar uit dat het oost/west-verkeer nog altijd door Antwerpen over de ring zal denderen, in plaats van errond. Op pagina 32 van het plan wordt trouwens eufemistisch toegegeven dat “verder onderzoek naar de aanpak van de filevorming op de volledige E313 tussen Ranst en Antwerpen nodig zal blijven”.
We vonden het ook opvallend dat er rekening mee gehouden wordt dat de Kennedytunnel in de verdere toekomst toch opnieuw opengesteld wordt voor vrachtvervoer (p21). Dat toekomstig verbod voor vrachtvervoer in de Kennedytunnel was de belangrijkste randvoorwaarde die door premier Peeters was opgelegd, en daarna als argument gebruikt werd om alternatieven als onhaalbaar voor te stellen.
Bovendien probeert de overheid momenteel het vrijgeven van de voorspellingen van de verwachte verkeersstromen in de verschillende scenario’s (Masterplan2020 versus Meccano) tegen te houden.
En last but not least: het viaduct van Merksem verdwijnt misschien wel, maar door de nieuwe aansluiting ter hoogte van Merksem wordt ook de mogelijkheid verspeeld om de ring zelf ooit volledig onder de grond te stoppen.
Het plan lijkt dus vooral een compromis, dat waarschijnlijk komaf maakt met het doembeeld van een bijkomend viaduct over de stad, maar geen gegarandeerde oplossing is voor de verkeersknoop.
Bij gebrek aan Peeters of de auteurs van het plan gaan we te rade bij Dave Sinardet (politicoloog, UA) voor een politieke analyse en laten we Wim van Hees (Ademloos) los op het plan. Continue reading “Masterplan 2020 brengt compromis maar geen echte oplossing” →