Alle stroom zonder CO2 economisch haalbaar tegen 2050

Europa wil tegen 2050 de emissie van broeikasgassen met 80% verminderen. Dat is alleen mogelijk als de elektriciteitsproductie gebeurt zonder CO2-uitstoot. Momenteel vertegenwoordigt stroomproductie 40% van alle broeikasgasemissies van Europa.
In haar ‘Roadmap2050’-project bekeek de European Climate Foundation hoe een CO2-loze elektriciteitsproductie kan bewerkstelligd worden. Verschillende scenario’s werden onderzocht. Gaande van een situatie waarbij slechts 40% hernieuwbare energie gebruikt wordt (de rest nucleaire en klassieke centrales met CO2-opslag) tot een scenario met 100% groene stroom.
De studie concludeert dat de kost van elektriciteit in alle scenario’s gelijkaardig is. Het klopt niet dat groene stroom dure en/of onbetrouwbare stroom is. Wel zal in een groener scenario meer moeten geïnvesteerd worden. Dit leidt tot een iets hogere kost tot 2030 maar een lagere prijs daarna.
We bespreken de studie met Dries Acke van de ECF en laten onder andere ook Jean-Marie Dedecker op hem los.
Over-subsidiering van groene stroom moet vermeden worden. Zuid-Europa is bijvoorbeeld meer geschikt voor zonne-energie dan België. We moeten echter niet noodzakelijk alle stroom zelf willen produceren in België, nu importeren we ook gas en uranium. Een integratie van de Europese energiepolitiek is daarentegen wel cruciaal en er moet dringend geïnvesteerd worden in het uitbreiden van de elektriciteitsnetten.
Daar wringt het schoentje bij België, dat het EU voorzitterschap binnenkort overneemt en momenteel blijkbaar niet in staat is om de nodige beslissingen te nemen. Zo zorgt België voor problemen voor het “European Energy Infrastructure Package”-initiatief
Links:
– Roadmap 2050 ; Roadmap 2050 Rapporten
– korte samenvatting , uitgebreide samenvatting
– volledig rapport  (72MBytes!), Technisch rapport

De Euro-crisis

Alfred Kleinknecht (Universiteit Delft, Holland) waarschuwde in 1997 al dat de invoering van een eenheidsmunt zonder gemeenschappelijk beleid gevaarlijk was. Het economisch systeem van een aantal Zuid-Europese landen is structureel te zwak ten opzichte van de ‘kern’-landen. Zo verwacht hij over een aantal jaren ook problemen voor Italië. Hij pleit daarom voor aparte muntunies voor de sterkere en zwakkere Europese regio’s.
Hij waarschuwt voor overdreven bezuinigingen, omdat ze indirect de economie zullen verzwakken. Anderzijds vindt hij een regulering van de de financiële sector noodzakelijk, maar stelt hij vast dat de financiële lobby weer de politieke lijn begint te bepalen.
Hij is voorstander van een Europees Monetair Fonds, omdat het Internationaal Monetair Fonds teveel door Washington gedomineerd wordt.

Adopteer een boom

Niet alleen politici toveren konijnen uit hun hoed. Om aandacht te vestigen op de bossen die gekapt zullen worden in het kader van de Oosterweelverbinding (in het BAM-Noriant-tracé) start Ademloos een adoptiecampagne voor  bedreigde bomen. Voor € 5 kan je een boom adopteren.
Wim van Hees: “De Vlaamse overheid als eigenaar verwaarloost haar verantwoordelijkheid, dus nemen wij de taak over om de bossen te beschermen. De centen worden gestopt in de milieu-activiteiten van Ademloos.”
Uit verschillende hoeken krijgt het initiatief bijval. Ook vanuit de politiek, behalve van de Vlaamse regeringspartijen, van wie tot nu toe niemand, behalve Ludo Van Campenhout van VLD en Erik De Bruyn van SP-a (Rood), een boom heeft willen adopteren.

Nieuwe Amerikaanse klimaatwet: zwaar water bij de wijn

Senatoren Kerry en Lieberman stelden op 12 mei  een nieuwe klimaatwet voor. Het voorstel komt in de plaats van de Waxman/Markey-klimaatwet die door de kamer werd goedgekeurd, maar nog niet door de senaat geraakt was. Dat kwam  doordat de senaat bezig was met de hervorming van de gezondheidszorg, maar verder ook door het lobbywerk van vooral de steenkoolsector en  door de Republikeinen, die alle hervormingen van Obama proberen te torpederen.
Op papier ziet het nieuw plan er gelijkaardig uit als het voorgaand: een vermindering van de uitstoot van broeikasgassen met 17% in 2020 en 83% in 2050.
De daling van 17% ten opzichte van 2005 betekent echter een vermindering van slechts 4% ten opzichte van 1990. De 83% vermindering bestaat voor een groot deel uit betwistbare reducties die niet in de VS gerealiseerd worden, en uit boekhoudkundig gegoochel (zie ook onze bijdrage van november 2009, HIER). Toch ging dit blijkbaar te ver.
Om de tegenstanders over de streep te trekken, wordt in het nieuw plan royaal belastinggeld toebedeeld aan de nucleaire sector, en worden de kolencentrales grotendeels vrijgesteld van het betalen van enige vorm van belasting voor hun hoge CO2-uitstoot.
Continue reading “Nieuwe Amerikaanse klimaatwet: zwaar water bij de wijn” →

Free Gaza

Voor de derde keer wil de internationale organisatie Free Gaza per schip hulpgoederen naar Gaza brengen, waarvan Israël de aanvoer simpelweg verbiedt, waaronder schoolbenodigdheden (en, tout court, papier!), geneesmiddelen en bouwmaterialen. Via de internationale wateren zou zulks toch probleemloos moeten kunnen. Niet waar dus, zoals Free Gaza de afgelopen twee jaar mocht ervaren.
Dit jaar gaat er niet één schip, maar een vloot van acht. Het eerste vaartuig, een heus vrachtschip, vertrok gisterenavond 14 mei vanuit Ierland. Vanuit diverse andere havens zullen de anderen aansluiten. Aan boord een hele reeks burgers, waaronder nogal wat politici, die de internationale aandacht op de illegale blokkade van Gaza willen vestigen.
We spraken met mede-oprichtster Greta Berlin (VS), die we op 4 juli 2009 ook al aan de lijn hadden (hier te herbeluisteren).

Nee is – ja?

U vraagt zich af waarom u eigenlijk de moeite genomen hebt om aan dat referendum deel te nemen, waar zo stellig en vast helemaal rekening mee gehouden zou worden? U bent niet de enige. Wim Van Hees van Ademloos was op bezoek in onze studio met een heldere analyse van wat er na, en blijkbaar ook al vóór het referendum allemaal geëvolueerd en politiek geknutseld is. Straks willens nillens tóch die brug?
Welke uitkomst is eigenlijk van secundair belang voor Kris Peeters, zolang aannemersconsortium Noriant zijn miljardencontract maar krijgt. “Peeters doet iedereen rekeningrijden voor Noriant”.

Kernuitstap blijft na Europees bezwaar?

De regering was in 2008 overeengekomen om de kernuitstap terug te draaien. Daarna had ze een akkoord gesloten met GFD-Suez (Electrabel) waarin Electrabel jaarlijks 250 miljoen zou betalen om zijn centrales open te mogen houden. Maar aangezien het afvoeren van de uitstap nog niet aan het parlement was voorgelegd, is de wet niet afgevoerd.
We contacteerden het kabinet van Minister Magnette, maar daar kregen we te horen dat de minister ‘geen tijd’ heeft voor een gesprek over zijn belangrijkste dossier. We belden dan naar Jan Turf van de Bond Beter Leefmilieu. Hij stelt dat Europa ernstige vragen stelde bij het akkoord tussen Electrabel en de regering, en vermoedt dat de regering daarom haar akkoord niet durfde voorleggen aan het parlement.
Ondertussen maakt Electrabel minstens 1 miljard euro per jaar bijkomende winst met zijn afgeschreven kerncentrales. Volgens BBL gaat het over € 140 per gezin die jaarlijks naar de aandeelhouders in Parijs vloeit. Waarom ging de regering dan akkoord met amper een kwart van die winst? Jan Turf wijst op de verweving tussen Electrabel en de (lokale) politiek. “Sinds de jaren 70 stuurt Electrabel het energiebeleid dat de politici uitvoeren. Daardoor verliest de staat altijd bij alle contracten met Electrabel.” Een deel van de gemeentelijk inkomsten wordt niet via de belastingen, maar via de energiefactuur van b.v. Eandis geïnd. 30% van de winst van Eandis gaat echter naar Electrabel.
Jan Turf is tevreden met het behoud van de kernuitstap, maar er blijft onzekerheid. “Er staan genoeg investeringen ingepland om de sluiting van de eerste kerncentrales op te vangen. Maar de Electrabel-politici hebben de alternatieven afgeremd. Met het gevolg dat de investeerders twijfelen, en dat de investeringen ondertussen nog niet effectief gebeuren, en er dus ook geen werk gecreëerd wordt.”