Portugal: Quo vadis?

Portugal moet van Europa de buikriem nog strakker aantrekken. In die mate dat het hakbeleid van financie- minister Victor  Gaspar  zelfs voor sommigen binnen de conservatieve regering te ver ging. Zo nam buitenland-minister Paulo Portas (CDS PP) ontslag . De regeringspartijen kwamen daarna tot een akkoord.  Maar toen strooide  de Portugese president Cavaco Silva  roet in het eten.
Jan Van Criekinge doet het uit de doeken.

8ste editie van het 2.Dh5-festival (Amsterdam)

Volgend weekend, van 23 tot 25 november: 2.Dh5, een festival met lezingen, debatten en workshops over activisme. De organisatoren stellen in de meer noordelijke Europese landen een apathische reactie vast op de besparingwoede die ook hier haar sporen trekt. De hoogste tijd dat daar iets aan gedaan wordt, vonden ze. Daarom wordt onder het thema ‘De Vlam in de Pan’ geprobeerd het bewustzijn aan te wakkeren.  We bellen Daan Weyler van 2.Dh5.

Karel Lannoo over Kredietbeoordelaars en Dexia

Karel Lannoo, PDG van denktank CEPS, erkent dat de kredietbeoordelaars  te veel invloed hebben.
“Bovendien zijn ze niet aansprakelijk voor de gevolgen van hun adviezen. Het feit dat ze betaald worden door de bedrijven die ze beoordelen is een enorm belangenconflict en verzwakt gans het systeem. Men werkt erop, maar het systeem is in se nog niet veranderd.”
In verband met Griekenland is hij geen voorstander van Euro-obligaties en vindt hij dat de Grieken zelf maar moeten opdraaien voor de hoge kost “zolang ze niet bewezen hebben dat ze de schuld kunnen beheren”.
Over de problematiek van Dexia: “We dragen 60% van het risico omdat we ook 60% van de aandelen van de restbank in bezit hebben. Maar men heeft veel te weinig de schuldigen durven aanwijzen van het slecht beheer.”
Lannoo pleit voor een regulering van de banken op Europees niveau, in plaats van per staat. “Dat is ook de beslissing die genomen is eind juni door de Europese Raad.”  Maar dat is blijkbaar ook geen garantie aangezien de centrale regulator in de VSA daar niet heeft voorkomen dat de zaken ontspoorden.
Alhoewel in de periode tot de deregulering van de jaren ’90 het bancair van systeemschokken gespaard bleef lijkt Lannoo tegen de herinvoering van een scheiding tussen zakenbanken en investeringsbanken.  “Een spaarbank is niet noodzakelijk minder riskant dan een  bank die ook meer ‘marktgerichte’ activiteiten uitoefent. Kijk maar naar het Spaanse Bankia, dat had veel te veel belegd in 1 product, namelijk hypotheken,  waarmee het dan mis ging.”

DE VUILBAK EN DE TAART: Peter Mertens, PVDA, over de Dexia-crisis

Het ziet ernaar uit dat de Belgische Dexia-bank zal worden genationaliseerd. Toch is Peter Mertens van de linkse PVDA allesbehalve in zijn nopjes over hoe de overheid de nieuwe crisis aanpakt. Volgens hem zal die gezonde, winstgevende,  tak van Dexia opnieuw verkocht worden aan de private sector terwijl de overheid zal achterblijven met de rommel. Hij vindt dat de “vuilbak en de taart” moeten samengehouden worden in een openbare bank; en dat dat ook moet gebeuren met de drie andere grote banken.
“In plaats van over te gaan tot een ‘bad bank’ pleiten we voor een openbare ‘good bank’ op federaal niveau, niet op Vlaams  niveau.”
Voor hem hebben vooral de Duitse banken schuld aan de huidige malaise aangezien ze de Grieken maar al te graag aan leningen hielpen waarmee die dan Duitse produkten konden kopen.
Verder is hij niet te spreken over het feit dat de verantwoordelijken voor de crisis uit de privé sector nu postjes krijgen bij overheidsinstellingen om de crisis op te lossen (Zie bijvoorbeeld de aanstelling  van de nieuwe ECB voorzitter Draghi, nvdr) .
De financiële – en politieke elites zijn één pot nat. Dat is geen slogan of demagogie maar realiteit.

De geheime agenda van de kredietbeoordelaars

[object]De credit-rating agentschappen zijn, samen met hypotheekverschaffers, de hoofdverantwoordelijken voor de financiële crisis die sedert oktober 2008 de wereld in de ban houdt. Zij gaven, tot de bom barste, een heel goede score aan de beleggingsproducten naar waar de slechte hypotheken waren doorgesluisd.
De financiële hervorming die president Obama en de meerderheid van Democraten in het Amerikaans parlement vorig jaar vóór de verkiezingsnederlaag goedkeurde voorziet ook in een scherpere controle op de kredietbeoordelaars en in het beperken van hun macht.
Volgens Michael Hudson, professor economie aan de universiteit van Missouri, is dit de echte reden waarom de kredietbeoordelaars de Amerikaanse kredietwaardigheid nu (dreigen te) verlagen.

De Euro-crisis

Alfred Kleinknecht (Universiteit Delft, Holland) waarschuwde in 1997 al dat de invoering van een eenheidsmunt zonder gemeenschappelijk beleid gevaarlijk was. Het economisch systeem van een aantal Zuid-Europese landen is structureel te zwak ten opzichte van de ‘kern’-landen. Zo verwacht hij over een aantal jaren ook problemen voor Italië. Hij pleit daarom voor aparte muntunies voor de sterkere en zwakkere Europese regio’s.
Hij waarschuwt voor overdreven bezuinigingen, omdat ze indirect de economie zullen verzwakken. Anderzijds vindt hij een regulering van de de financiële sector noodzakelijk, maar stelt hij vast dat de financiële lobby weer de politieke lijn begint te bepalen.
Hij is voorstander van een Europees Monetair Fonds, omdat het Internationaal Monetair Fonds teveel door Washington gedomineerd wordt.