Met het opzij zetten van het parlement en de manipulatie van de presidentsverkiezingen hebben Nicolás Maduro en zijn entourage hun legitimiteit om Venezuela verder te leiden verspeeld. Anderzijds stelt de vraag zich of de claim op het presidentschap van Juan Guaidó wél gerechtvaardigd is.
We bellen Alma De Walsche van MO: “Er waren twee oppositiepartijen die niet mochten meedoen aan de afgelopen verkiezingen en oppositieleider Leopoldo Lopéz kreeg al enkele jaren geleden huisarrest opgelegd. Mensen werden onder druk gezet om te gaan stemmen. Zo werd gedreigd dat voedselbedelingen zouden stoppen als men niet zou gaan stemmen. Maduro had twee tegenkandidaten. Enerzijds de centrumlinkse Henri Falcon, een voormalige aanhanger van Hugo Chávéz, en anderzijds Javier Bertucci een voormalig protestantse predicant met een pro-VS agenda.”
“De oppositie is uitermate verdeeld en heeft zich niet kunnen verenigen voor een alternatief en heeft geen maatschappelijk project. Juan Guaidó heeft ook geen echte legitimiteit om het presidentschap te claimen. De claim op het presidentschap van Guaidó en de erkenning door de VSA en een aantal andere Amerikaanse landen is toch een soort zachte staatsgreep. Dit doet denken wat er met Zelaya in Honduras gebeurd is in 2009, met Fernando Lugo in Paraguay, met Dilma Rousseff on Brazilië . De afzettingsprocedure van Rousseff was helemaal niet transparant en er is dan ook sprake van een zachte staatsgreep. In die zin is het presidenstchap van Guaidó dus niet legitiem, maar Maduro heeft anderzijds ook een aantal illegale truuks gebruikt om de macht te behouden.”
“Vervroegde verkiezingen zijn de beste optie omdat het alternatief tot geweld zal leiden. Moesten er verkiezingen komen dan kan verwacht worden dat de VSA die gaan proberen te beïnvloeden om Javier Bertucci te doen winnen. Ik denk dat verkiezingen dus een marionet van de VSA aan de macht zullen brengen, zoals in Honduras, Guatemala en ook Brazilië.”
“De vraag is nu vooral wat het leger gaat doen. Maar de Russen zijn nu blijkbaar ook aanwezig en er zijn ook paramilitaire groepen actief. We zitten in een negatieve spiraal. De meest positieve momenteel lijkt de uitweg die de VS probeert te forceren, maar dat blijkt een retour naar de toestanden van de jaren zestig en zeventig.” Tenslotte kijkt China, dat tientallen miljarden heeft geleend aan Venezuela, ongetwijfeld ook scherp toe op de inmenging van andere machten.
Tag: Venezuela
Hugo Chávez: einde van de laatste caudillo
Moeilijk om iemand te vinden die genuanceerd op het beleid van Hugo Chávez kan terugkijken. Van beate bewonderaars, over het “linkse populist”van onze media tot de fanatieke haters… Niemand lijkt over de man te kunnen spreken zonder superlatieven boven te halen.
Of toch? Alma De Walsche doet een poging een poging in haar artikel op MO.be.
Voor haar is Chavez de man die de olierijkdom van het land -die in de zakken van een kleine elite verdween- eindelijk is beginnen herverdelen. Verder heeft hij zijn status in de regio te danken aan het feit dat hij de eerste frontaal het imperialisme van de VSA aangevallen heeft.
Anderzijds is het economisch palmares van Chávez niet indrukwekkend. Het land is er niet in geslaagd om zijn olie-afhankelijkheid te verminderen. De herverdeling van de petrodollars heeft tot een spectaculaire daling van honger en armoede geleid, maar niet tot een nieuw economisch systeem, laat staan een economische relance. Verder is de toestand van de infrastructuur van het land niet om over naar huis te schrijven en blijft het moordcijfer in Caracas indrukwekkend. Chávez bond ook de mensen teveel aan zich via cliëntelisme. Dat maakte hem dan toch een traditionele caudillo, eerder dan een nieuwe leider, aldus Alma de Walche.
Of het systeem van Chávez de man zal overleven is niet zeker, maar volgens De Walsche is de bevolking niet bereid om terug te keren naar de toestand van vóór de Bolivariaanse revolutie.