Diepe waters op de Turnhoutsebaan

Voorstad, de middenstandsorganisatie van de Turnhoutsebaan,  veranderde deze week haar naam  in BoHo 2140, met als slogan ‘Waar winkelen werelds is’. Eerder in de week ontvingen we echter een persbericht van een aantal handelaars van de Turnhoutsebaan die kritisch staan tegenover Voorstad/ BoHo.
We hebben Moumen Chennouf, woordvoerder van de critici,  te gast in de studio. Hij verwijt Voorstad/BoHo een gebrek aan aandacht voor diversiteit en vooral een gebrek aan inspraak en openheid naar hun leden toe. “We zijn het paternalisme beu.”
Dat Alain Herremans, de vorige Voorstad-voorzitter, lokaal  zeer politiek actief is, was ook een punt van kritiek. Dat de nieuwe voorzitter niet politiek gekleurd lijkt, is voor Chennouf geen geruststelling, aangezien Herremans nog altijd mee BoHo bestuurt.
De lokale politica Fatima Bali vindt het goed dat anderen voor meer diversiteit pleiten, maar zegt dat Voorstad daar wel degelijk aan gewerkt heeft. “Voorstad/BoHo houdt wel degelijk rekening met de signalen die ze krijgt en is altijd vragende partij geweest naar inbreng van mensen van vreemde origine. Maar  Eer en Trots houden sommigen tegen om zich te engageren. Ik stel voor dat de ontevredenen in gesprek gaan met BoHo.”
Ook BoHo2140-voorzitter Joost Sierens weerlegt de kritiek als zou BoHo involdoende inspraak bieden: “De wetgeving rond vzw’s geeft het beslissingsrecht aan de bestuursleden. Leden moeten wettelijk gezien geen stemrecht krijgen, maar zij zijn welkom in het bestuur. Wij hebben iedereen uitgenodigd op de vergadering afgelopen donderdagavond, ook Moumen, maar ik werd niet uitgenodigd bij hen. Dat hij mij contacteert, iedereen is welkom, ik zal hem met open armen ontvangen.”
Moumen Chennouf neemt  geen voldoening met de respons van Sierens en dreigt ermee om een tweede middenstandsvereniging op te richten.

De fictie van de stijgende inkomensongelijkheid

In een interview met De Tijd van 26 januari ergerde Caroline Ven, gedelegeerd bestuurder van werkgeversorganisatie VKW  en voormalig hoofdeconome van premier Leterme, zich aan het feit dat sommigen beweren dat de inkomensongelijkheid stijgt.
“Ik kan mij enorm druk maken over de zogenaamde ‘sterk stijgende inkomensongelijkheid’. Wel, dat mij eens iemand met cijfers aantoont dat de ongelijkheid in België toeneemt.”
We vroegen Frederic Vanhauwaert van het Netwerk Tegen Armoede wat zijn mening is. Volgens hem is er wel degelijk sprake van een stijgende kloof en hij verwijst naar het Jaarboek Armoede dat door Antwerpse Universiteit samengesteld wordt. Daarin staat bijvoorbeeld dat het inkomen van de 10% rijkste Belgen in 2005 46 keer dat van de 10% armsten was, en dat die verhouding in 2009 gestegen was tot 62. “Maar dit is niet het enige: het aantal mensen dat medische zorgen uitstelt neemt toe, ook de wachtlijsten voor sociale woningen nemen toe, net zoals het aantal mensen dat beroep moet doen op voedselbedelingen.”
We hadden mevrouw Ven of VKW willen laten in debat gaan over de  ongelijkheidsdiscussie. Ven is econome, schreef onlangs een boek over economie,  en het VKW richtte ook denktank Matena op, met onder andere een hevig twitterende Geert Janssens. Gebrek aan kennis noch meningen dus.
VKW-woordvoerder Serge Huyghe wilde echter niet reageren “omdat dit een persoonlijk standpunt is van Caroline Ven dat alleen zijzelf kan toelichten.”  Op zijn aanraden vroegen we haar per e-mail om een respons.
Onze vraag bleef tot nu toe onbeantwoord.

Europees beleid en de derde wereld

In 2005 publiceerde de Commissie van de EU de mededeling Samenhang in het ontwikkelingsbeleid. Daarin staat dat alle verschillende domeinen van het Europees beleid erop moeten letten niet tegen de doelstellingen van ontwikkelings-samenwerking in te gaan. Olivier De Schutter, Speciaal Rapporteur voor het Recht op Voedsel bij de VN, belicht een paar punten die wat dat betreft nog voor verbetering vatbaar zijn. In de eerste plaats is er het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB), dat dit jaar haar 50-jarig jubileum viert en waarvan een nieuwe versie bijna op punt gesteld is, maar tot dusver geen letter over die noodzaak tot coherentie. Dan is er het Europees beleid inzake biobrandstoffen, van de eerste, foute generatie nog wel. En dan is er de vraag of we al die soja en maïs voor ons vee moeten blijven halen uit landen waar onze vraag helaas tot landafpakkerij en giga-monoculturen leidt.
Eerdere Centraal-interviews over biobrandstoffen

Voorwaarts!? Global Footprint Network

We keuvelden (in het Engels) met Sebastian Winkler, directeur van het Europa-bureau van het Global Footprint Network, een uit de hand gelopen doktoraatsthesis – een internationale denktank rond duurzaamheid. Ze organiseren geen acties, voeren geen campagnes, doen niet aan lobbying, maar leveren de noodzakelijke grondstof waarmee anderen welonderbouwd aan de slag kunnen: cijfers, cijfers, cijfers … Op vraag adviseren ze regeringen: zo werkten ze twee jaar samen met de UAE (= d’Emiraten), die het toch maar niks vonden dat zij qua voetafdruk het allerhoogste scoorden. Daarnaast adviseren ze steden, en de EU-instellingen met alle denktanks en NGO’s die daaromheen zwermen. De vraag naar hun expertise  is in Europa sterk gestegen sinds Euro-commissaris voor het milieu Janez Potocnik het Resource Efficiency Flagship Initiative aankondigde. Verder publiceren ze allerlei onder de titels Footprint for Finance (welk land scoort er ’triple E’?) en Footprint for Business – wandel eens over hun website. Massa’s boeiend & aanschouwelijk gepresenteerd spul, waaronder b.v.:
Kies een land, en aanschouw de evolutie van de voetafdruk én de bio-capaciteit daarvan sinds 1960. Schrikken geblazen!
Schik alle landen volgens uw eigen keuze uit één of meerdere van zeven indicatoren, waaronder de drie klassiekers van de HDI & een paar extra’s.
Bent u meer een lezer, dan zult u vooral blij zijn met hun nieuwsbrievenarchief.
Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje

Mali update

Het MNLA, de seculiere Toeareg-organisatie die vorig jaar de onafhankelijkheidsstrijd in Mali in gang zette & later door islamisten onder de voet werd gelopen, liet maandag weten dat het de noordelijke stad Kidal islamisten-vrij had gemaakt. Het Franse leger vloog er een paar dagen later heen, zonder de Malinese overheid te raadplegen of te informeren, en zonder Malinese militairen mee te nemen. Er zijn immers berichten dat die zich niet altijd even correct gedragen. Bamako ging ermee akkoord enkel andere Afrikaanse troepen (momenteel uit Tsjaad) naar Kidal te sturen, en overleg op te starten met het MNLA om tot een duurzame politieke oplossing te komen. Vanuit Kidal vertrekken nu, met de onschatbare hulp van het MNLA, doelgerichte aanvallen op noordelijker gelegen basissen van Al Qayda.
Ons gesprek met Nina Wallet Intalou, bestuurslid van het MNLA, begon met een primeur: het vers opgerichte MIA, de facto bestaande uit 80% van het leeggestroomde Ansaar ed-Diin, zou zichzelf opgeheven hebben en zijn opgegaan in het strict seculiere MNLA. Geen sharia-opleggers meer in Kidal, dus. Nina verzekerde ons verder dat er in dit gebied traditionele procedures bestaan waarmee conflicten geweldloos bijgelegd kunnen worden, een absolute voorwaarde voor duurzame vredesopbouw. Ze spreekt het bericht tegen dat de sharia racistisch (enkel op ‘zwarten’) toegepast zou zijn. Een probleem zijn wel de in de jaren negentig opgerichte Songhoi- en Peul-milities, die nu de ‘blankere’ bevolkingsgroepen zouden viseren in de steden onder controle van het Malinese leger. De religieuze leiders in de Azawad zijn volgens haar allemaal voor religieuze verdraagzaamheid. In de sharia-rechtbanken zetelden heren van allerlei nationaliteiten, ook Pakistani.
Het MNLA wil nog steeds, al sinds zo’n tien jaar eigenlijk, hulp bij het wegjagen van Al Qayda. Zijzelf kennen het terrein als geen ander (‘chaque arbre’ is daarbij géén overdrijving), maar ondanks een decennium financiële en formatieve steun van de VSA (Operation Enduring Freedom) aan het Malinese leger werd er nooit echt ‘op het terrein’ iets tegen Al Qayda ondernomen.
Het MNLA wil ook dat er werk gemaakt wordt van een grotere autonomie voor ‘het noorden’, zoals trouwens beloofd na de vorige rebellie. Een federale staat is hun ideaal.
Tenslotte: de vluchtelingen! Als er nu ‘slechts’ een paar duizend inwoners uit het gebied weggevlucht zijn, is dat omdat er bijna geen meer over zijn: sinds vorig jaar al wonen honderdduizenden Malinezen in de buurlanden in tentenkampen. Deze Azawadiens zullen niet terug naar huis durven komen voordat er een definitieve politieke oplossing komt, uit angst voor represailles op de burgerbevolking door de milities en het Malinees leger.

Daadkracht nieuw Antwerps bestuur: inperken bevoegdheden gemeenteraad en schrappen plannen heraanleg Lemanstraat

Het nieuw college van Burgemeester en Schepenen  zette afgelopen week de toon van het nieuw mobiliteitsbeleid.
Zo vroeg het College aan de Gemeenteraad afgelopen maandag om haar bevoegdheid over lokale verkeersmaatregels over te dragen; om sneller kleine, lokale aanpassingen te kunnen doorvoeren. Toon Wassenberg (SP.a) interpeleerde tijdens de Gemeenteraad afgelopen maandag over dit voorstel en legt uit waarom hij het niet goed vindt.
We hadden ook de verantwoordelijke schepen Koen Kennis uitgenodigd voor een debat, maar die had geen tijd.
Verder schrapt het nieuw stadsbestuur ook de plannen van het oud stadsbestuur -waarin huidige bestuurspartijen ook zetelden- voor de heraanleg van de generaal Lemanstraat.
De Lemanstraat ligt binnen de singel in het verlengde van de E19. Momenteel is dit een viervaksbaan zonder fietspad door een dichtbevolkte woonwijk. Het plan was om  richting stad  één baanvak te schrappen, een fietspad aan te leggen en zo dit stuk stadsautosnelweg om te turnen tot stedelijke verkeersas die ook toegangkelijk zou zijn voor fietsers.
Verkeersmetingen hadden aangetoond dat het ook met één baanvak  richting stad kan, zegt Toon Wassenberg. Volgens schepen Koen Kennis zouden nieuwe verkeerscijfers echter  aantonen dat de er wél 2 baanvakken nodig zijn, maar vooralsnog heeft niemand die cijfers gezien.
Tenslotte hebben we het nog over buurtparkings.