TTIP op een dood spoor?

Deze week werd TTIP, het dereguleringsverdrag tussen de EU en de VSA, afgeschreven door zowel Duitse als Franse toppolitici.
Volgens Marc Maes van 11.11.11 gebeuren de uitspraken echter om de verkeerde redenen.
“Het wijst op zenuwachtigheid. Deels vanwege het verzet tegen het akkoord, maar vooral om ze vinden dat de Amerikanen niet genoeg toegevingen doen. Iedereen maakt zich zorgen over de impact van TTIP op onze regelgeving, op de democratie en over het gebrek aan transparantie. Voor hen is het probleem blijkbaar de markttoegang (voor Europese multinationals).”
“Het ziet er dus naar uit dat het niet zal lukken om tegen het einde van het jaar een akkoord over TTIP te hebben, maar op 22 september wordt beslist of CETA, een gelijkaardig verdrag met Canada, in uitvoering treedt zonder dat de parlementen er hun zeg over gedaan hebben.”
Daarom is er op dinsdag om 20 september om 17uur een betoging gepland in de Brusselse Wetstraat. Meer info op stopceta.be.
Het zou kunnen dat de omstreden ISDS-clausule niet onmiddellijk in werking zal treden. Dat blijkt ook uit het verslag van de vergadering van het Comité Handelsbeleid van 15 juli. Die ISDS-clausule zou buitenlandse multinationals toelaten om Vlaamse en Belgische wetten aan te vechten via aparte rechtbanken en is discriminerend voor Vlaamse burgers en ondernemingen. Of dat betekent dat ISDS afgevoerd zou worden of later juist stilletjes in werking zou treden, is nog niet duidelijk.

Barroso naar Goldman Sachs

We bellen met Vicky Cann van CEO over de overstap van Europees Commissie-voorzitter José Manuel Barroso naar Goldman Sachs.
“De overstap naar Goldman Sachs is een schending van Artikel 245 van het EU Verdrag dat zegt dat leden van de Commissie ‘eerlijk en kies’ moeten zijn in het aanvaarden van bepaalde functies.”
Vicky Cann: “De VSA veroordeelde Goldman Sachs tot een boete van 5 miljard dollar voor het verlenen van de slechte hypothecaire kredieten die leidden tot de financiële crisis van 2007/2008. Goldman speelt ook een actieve rol bij het lobbyen van de financiële sector tegen voorstellen die de financiële sector willen reguleren om de EU te behoeden voor een nieuwe crisis. Goldman Sachs speelde ook een rol bij het vervalsen van de rekeningen toen het land lid van de Eurozone wilde worden.”
Een on-line petitie HIER roept de huidige Commissie-voorzitter Juncker op om overstappen zoals die van Barrosso in te perken en beter te controleren.
Er zijn regels die de draaideur van EU-commissarissen naar de private sector moeten inperken, maar die zijn slechts geldig tot 18 maanden na het einde van het mandaat. Voor EU-parlementsleden zijn er geen regels, en voor een overstap in omgekeerde richting vanuit de financiële sector naar een EU-mandaat al evenmin. CEO vindt dat de sperperiode voor EU-commissarissen tot 3 jaar verlengd moet worden en voor een commissievoorzitter eventueel tot 5 jaar. Het probleem is echter dat het de mensen zijn die nu profiteren van de draaideur, die de uitbreiding van de sperperiode zouden moeten goedkeuren. Vicky Cann heeft het over het probleem van ‘de kalkoenen die voor kerstmis moeten stemmen’.
“Aangezien de overstap een schending is van Artikel 45 kan de Raad beslissen op het pensioen van Barrosso te schrappen. De scherpe reactie van Frankrijk was toch opvallen. De komende maanden zal blijken of de verontwaardiging echt was. ”
Het is opvallend hoe Eurosceptische politici er in deze zaak het zwijgen toe deden. De aankondiging van de overstap van Barroso op 8 juli was Sander Loones van N-VA geen tweet waard.
Behalve Barroso kregen ook Karel De Gucht en Nelie Kroes onmiddellijk na het aflopen van de sperperiode een bestuursmandaat bij multinationals die ze tot anderhalf jaar daarvoor moesten reguleren (resp. ArcelorMittal en Uber). Hoeveel de jobs hen opleveren zal waarschijnlijk pas over minstens een jaar bekend worden, na de publicatie van de jaarverslagen.

Op naar ronde 3 in Spanje

Nadat de parlementsverkiezingen van 20 december 2015 geen regering opleverden, hebben ook de herkansingsverkiezingen van 26 juli geen soelaas gebracht. Conservatieven en liberaal-populisten proberen wel een regering te vormen, maar de positie van de sociaal-democraten is cruciaal: zonder hun onthouding geen minderheidskabinet voor Mariano Rajoy, uittredend premier, voorman van de Partido Popular en Gallego met een accent.
Vincent Scheltiens bespreekt met ons de politieke situatie in Spanje en evalueert het kartel tussen Podemos en Izquierda Unida. Daarnaast bespreken we ook de nakende verkiezingen in Spaans Baskenland en de terugkeer van Arnaldo Otegi, voormalig woordvoerder van Batasuna. Tot slot vertelt Scheltiens ook over Spaanse media, die marionetten lijken te zijn van de Spaanse machtspartijen.

Europa en de geflopte Haïtiaanse verkiezingen

Drie vertegenwoordigers van het Haïtiaanse middenveld ontmoetten in Brussel vertegenwoordigers van de Europese instanties. De houding van zowel de Europese Commissie als parlementairen was “schokkerend” vertellen ze aan Radio Centraal.
Toelichtingen in de studio door Joris Willems, die een doctoraatsonderzoek doet aan de Ugent rond de rol van de internationale gemeenschap in de Haïtaanse verkiezingen.
In 2015 werden in Haïti eindelijk verkiezingen georganiseerd. Dat was niets te vroeg. Lokale verkiezingen moesten reeds in 2011 georganiseerd worden, maar voormalig president Michel Martelly verkoos om per presidentieel decreet de burgemeesters te vervangen. Begin 2013 en begin 2015 moest telkens één derde van de Senaat vervangen zijn geweest na verkiezingen, maar ook die werden nooit georganiseerd. Ook begin 2015 moest het parlement vervangen worden door nieuwe verkozenen. Het gevolg was dat het land ontdaan was van parlement, van verkozen burgemeesters en twee derde van de senaat. De enige verkozenen die op nationaal niveau bleven opereren was een derde van de senaat en voormalig president Martelly.
Als de verkiezingen eindelijk georganiseerd werden in augustus en oktober 2015 waren die besmet door geweld, intimidatie en ernstige onregelmatigheden. Het Haïtiaanse middenveld, politieke partijen en zowat alle sectoren uit de maatschappij eisten een verificatie en spraken over een electorale staatsgreep door president Martelly. Continue reading “Europa en de geflopte Haïtiaanse verkiezingen” →

Parlementen mogen hun zeg doen over CETA. Maar zal er geluisterd worden?

Bij velen doet TTIP, het dereguleringsverdrag tussen de EU en de VSA, al een belletje rinkelen. Minder bekend is CETA, een gelijkaardig verdrag tussen de EU en Canada. Minder bekend maar momenteel minstens even belangrijk aangezien de invoering van CETA voor de deur staat. Op 22 september nemen de staten (via de Raad van ministers) een beslissing over CETA.
Op 5 juli erkende de Europese Commissie dat CETA wel degelijk geratificeerd moet worden door de nationale parlementen van de lidstaten. Aangezien er unanimiteit moet zijn is de kans groot dat het omstreden verdrag verworpen zal worden. “De ratifiëring door de parlementen is een goede zaak, zo lijkt het” aldus 11.11.11 in een persbericht, “ware het niet dat het akkoord al kan worden uitgevoerd VOOR de parlementen zich er over mogen buigen.”

“Met CETA installeert men een manifeste discriminatie van de eigen Vlaamse bedrijven en burgers tegenover de internationale bedrijven.”

We spreken met Marc Maes van 11.11.11 over CETA. 11.11.11.
Het ziet er naar uit dat Wallonië en Brussel tegen CETA zullen stemmen. De Vlaamse en National regering stemmen zo goed als zeker vóór, de leiding van N-VA is alvast zeer enthousiast over CETA en TTIP. Opmerkelijk want beide verdragen bevatten een zogenaamde ‘” ISDS” clausule, die multinatonals toelaat om Vlaamse wetten aan te vechten voor speciaal gecreëerde hoven bevolkt door een select groepje rechters of mogelijks zelfs zakenadvocaten. “Met ISDS installeert men een manifeste discriminatie van de eigen Vlaamse bedrijven en burgers tegenover de internationale bedrijven.” aldus Maes.
Op 20 september, 2 dagen vóór de bijeenkomst van de Raad van Ministers organiseert een coalitie tegen CETA en TTIP een betoging in Brussel.

Aanpak plastiek zwerfvuil: divergentie en bevoegdheidsconficten

Een Europese richtlijn legt op dat alle lidstaten tegen 2018 plastic zakjes moeten betalend maken of helemaal verbieden. In België voelen 4 verschillende ministers zich verantwoordelijk voor de zaak maar minder geneigd om afspraken met elkaar te maken. Het resultaat is dat Wallonië en Brussel de zakjes gaan verbieden (maar vanaf een verschillende datum), en dat Vlaanderen nog niets beslist heeft en zegt te willen overleggen met de andere regio’s. Begin deze week verklaarde nationaal minister Marghem dan dat ze de zakjes niet wil verbieden maar betalend wil maken, en dat het niet alleen moet gaan over plastieken, maar ook over papieren zakken.

“Papieren zakken meer vervuilend als het gaat over giftige stoffen of klimaatimpact.”

Rob Buurman van de Bond Beter Leefmilieu: “Een aanpak van de plastiek zakken is nodig, maar het zou verkeerd zijn moest er een verschuiving komen van plastiek naar papieren zakken, die meer vervuilend zijn als het gaat over giftige stoffen of klimaatimpact. ”
“In Holland beginnen de modeketens over te schakelen op papieren zakken om aan de heffing op plastiek zakken te ontsnappen.”
“In België ligt de bevoegdheid op gebied van productcriteria op het federaal niveau (dus bij Marghem) maar de milieuwetgeving zit op het gewestelijk niveau. ’t Hangt dus af van hoe je het bekijkt, en nu komen de ministers met elkaar in conflict. We hopen dat ze dat probleem op een ambitieuze manier oplossen en ook naar de papieren wegwerpzakken kijken.”
Ook wat betreft blikjes was er sprake van een heffing, “maar die invoering van statiegeld is door de industrie afgekocht eerder dit jaar”, zegt Rob Buurman. “Ze hebben 16 miljoen € op tafel gelegd en gaan die spenderen aan sensibilisering . In 2018 zal geëvalueerd worden of dat iets uitgehaald heeft. We zijn sceptisch en hebben weinig vertrouwen in de evaluatiemethodiek.”

Intertheatrale uitwisseling

Nest is een driejarig theatertraject voor jongeren, een project dat zich mocht nestelen 🙂 in kunstenaarshuis deFENIKS van muziektheater Walpurgis. De Nest-jongeren kregen deze week bezoek van Le Groupe des 15, iets gelijkaardigs uit Marseille, jongeren die in La Gare Franche een tweejarig traject volgen op initiatief van Cie Vol Plané. Kwamen het uitleggen in onze studio: Samuel en Arevik = twee Nesters, Benjamin en Fiona = twee jongelui van die Groupe des 15, Soraya Rademaker = artistieke leiding Nest, Judith Vindevogel = artistieke leiding Walpurgis, plus Marin van Radio Grenouille, een ‘radio associative’ uit Marseille, die een reportage maakte van heel de reis en uiteraard de passage bij Antwerpens vrije radio zeker niet wilde missen.
De avond na dit interview was er een gemeenschappelijk geproduceerd toonmoment in het Fort van Mortsel, waar u uiteraard niet meer naar toe kunt. Wel kunt u komende zaterdag naar de open Nest-dag, zeker als u een jongere tussen de 14 en de 21 bent of hebt die eventueel volgend jaar zou willen meespelen.

Nuit debout – ook chez nous

Nieuwe wetsvoorstellen dreigen zo’n kleine eeuw sociale verworvenheden af te breken, langzaamaan verdwijnt de middenklasse. De verontwaardiging neemt toe, ook vanwege het schrijnende contrast met de vrijstelling en ontduiking van belastingen bij de grote spelers.
In Parijs verzamelen zich sinds de betoging van 31 maart (met 1,2 miljoen betogers) iedere avond jongeren op de Place de la République om tijdens een Nuit Debout hun ongenoegen te uiten en over alternatieven te discussiëren. In heel wat Europese steden kwam er al snel een gelijkaardig initiatief.
De beweging heeft geen gecentraliseerde communicatieverantwoordelijke, maar laat naar buiten toe diverse mensen aan het woord die de zaak elk uitdrukkelijk op hun eigen manier beleven en niet noodzakelijk een gemeenschappelijk standpunt vertegenwoordigen. Wij belden (heel Belgisch in het Nederlands met wat Frans erdoorheen) naar Paul Bossu, ambtenaar en woonachtig in Brussel. Hij circuleert nu zo’n vijf jaar in het alternatieve circuit, dus sinds de periode van de indignados en occupy. Alhoewel die bewegingen in de ogen van de goegemeente gewoon weggedeemsterd zijn, zag Paul sindsdien wel degelijk een grote uitbreiding van economische alternatieven: groepsaankopen, coöperatieven, samentuinen, (internationale) tijdsbanken, repair cafés, weggeefwinkels, LETS-groepen … In september opent trouwens de eerste coöperatieve supermarkt in ons land, Bees Coop, enkel toegankelijk voor coöperanten, wier verplichte bijdrage bestaat uit vier uur werk per maand voor de coöperatieve.
U kunt onder andere in Brussel, Antwerpen of Gent een Nuit Debout-achtige avond bijwonen. In Vlaanderen lijkt het idee her en der versmolten met de eerder al gelanceerde Burger Opstaand-woensdagavonden (“Je gaat er naartoe of je bent er geweest!”). De avonden in Brussel zijn ook online te volgen. O.a. de juiste link daarvoor, de agenda voor de komende avonden in Brussel en een kaart met alle Europese gelijkaardige initiatieven zijn alhier terug te vinden.

Het TTIP-debat in Vlaanderen: Karl Vanlouwe (N-VA) en Güler Turan (sp.a)

Op 1 maart wordt in de Commissie Buitenland van het Vlaamse parlement gedebatteerd over TTIP, het handelsverdrag tussen de EU en de VSA. Er liggen twee voorstellen tot resolutie op tafel.
De parlementaire meerderheid (N-VA, CD&V, VLD) legt de nadruk op de economische groei die TTIP zou kunnen meebrengen en vraagt vooral dat de Vlaamse regering TTIP zou blijven steunen.
De sp.a-resolutie trekt de economische basis van TTIP in twijfel en roept de regering op erop om toe te zien dat het handelsverdrag niet ten koste gaat van de Europese wetgeving inzake sociale, milieu- en consumentenzaken.
We bellen met Karl Vanlouwe (N-VA), mede-auteur van het meerderheidsvoorstel, en hebben Güler Turan in de studio die het sp.a-voorstel neerpende.

Karl Vanlouwe (N-VA): “De kritiek van de linkerzijde slaat op die domeinen die klaar en duidelijk uit het mandaat genomen werden.”

Güler Turan (sp.a): “Er is veel hypocrisie in dit dossier. N-VA is eurosceptisch maar heeft er geen probleem mee dat Vlaamse wetgeving door TTIP eerst zal moeten goedgekeurd worden door niet-verkozen EU- en VS-ambtenaren.”

Continue reading “Het TTIP-debat in Vlaanderen: Karl Vanlouwe (N-VA) en Güler Turan (sp.a)” →

Fair Transport Europe

De European Transport Workers’ Federation vertegenwoordigt 231 transport-afdelingen van vakbonden in 41 Europese landen, waaronder alle 28 EU-lidstaten. Binnen die EU is zo’n 5% van alle werknemers, een 11 miljoen personen, tewerkgesteld in de transportsector. De ETWF lanceerde in september een Europees Burgerinitiatief, u weet nog wel, dat inspraak-kanaal voor EU-burgers. Men dient dan in minstens 7 EU-lidstaten in de loop van 1 jaar minstens 1 miljoen handtekeningen te verzamelen voor een bepaald voorsteld, en als dat lukt, dient de Europese Commissie daar dan iets mee te doen.
Waar gaat het voorstel in dit geval om? Wel, binnen de EU wordt er allerlei geharmoniseerd om vrij verkeer van goederen en diensten te garanderen, maar de lonen en arbeidsvoorwaarden komen daar dan minder harmonieus uit. De ETWF maakte een lijstje met zeven voorstellen om in de transportsector sociale dumping tegen te gaan, een einde te stellen aan de woekerende postbus-bedrijven, een gecoördineerde Europese inspectiedienst op te zetten, enzovoort. De bedoeling is om naar aanleiding van het initiatief ook het publiek en politiek debat op nationaal niveau weer aan te zwengelen.
Veronique De Roeck, propagandist bij de Belgische Transportbond van de ABVV, kwam in onze studio één en ander verder toelichten.
Nog tot begin september kunt u online ondertekenen op de website van het initiatief. U vindt er ook uitgebreide achtergrondinformatie.