Turkije valt Noord-Irak binnen

De vorige weken begon Turkije een nieuw lucht- en grondoffensief  in buurland Irak, operation ‘claw lock’. De NAVO, waarvan Turkije lid is, zwijgt over de militaire invallen.

“Turkije zegt dit te doen om een grote militaire actie van de Koerdische organisatie PKK te voorkomen”, aldus Ludo De Brabander (Vrede vzw). “Dit kadert binnen het neo-Ottomaans streven van president Tayyip Erdoğan, die refereert naar een pact van 1920 waarbij delen van Noord-Irak en Syrië beschouwd worden als Turks grondgebied. Turkije heeft verschillende militaire basissen op Iraaks grondgebied, een inbreuk op de Iraakse soevereiniteit.”
“Het gebied wordt bestuurd door Koerden, door de KDP, de partij van Masrour Barzani, die er met zijn clan een corrupt, niet echt democratisch systeem leidt. De Koerdische regionale regering doet zaken met Turkije en probeert met Turkije  de gasreserves te ontsluiten.”
“Turkije heeft het economisch moeilijk, met hoge inflatie en stijgende energieprijzen. Er zijn dus wederzijdse belangen, waardoor Barzani de militaire operaties in zijn gebied tolereert. De centrale regering in Bagdad protesteert echter wel. Die regering strijdt dan weer tegen een militaire groepering van Jezidi’s die banden heeft met de PKK. Een kluwen dus van conflicten die kunnen escaleren.”
“Er zijn al drie invasies geweest door Turkije in Noord-Syrië: in 2016, 2018 en 2019. Sindsdien bezet Turkije er grote zones, samen met extremistische islamistische  organisaties. De NAVO rept met geen woord over de Turkse invallen. Bij één gelegenheid is ooit door de NAVO gesteld dat Turkije het recht heeft om zich te verdedigen. Turkije werd helemaal niet bedreigd door het Koerdisch bestuur in noord Syrië.”

Buitenlandse Militaire Basissen: meer Amerikanen in België en Turken in Afrika

landen met VS-basissen, bron: wikipedia

Met Ludo De Brabander van Vrede vzw nemen we de problematiek door van de buitenlandse militaire basissen , die zich onttrekken aan de wetgeving van de landen waar ze gevestigd zijn. Dit geldt vooral voor de VSA, die mogelijk nieuwe basissen in België zullen openen. We kijken ook eens naar de plannen van Turkije.
Met bijna achthonderd basissen hebben we het nog altijd vooral over de VSA, maar ook anderen breiden hun militaire aanwezigheid buiten het eigen territorium uit. Zo belicht Ludo De Brabander ook de toenemende buitenlandse ambities van Turkije in Afrika, vooral om aan de stijgende nood aan energie te voldoen. Daarbij stijgt de spanning met Griekenland, en mogelijk meer nog met Egypte.
In Europa zal in Duitsland een aantal basissen ontruimd worden. De VSA trekken zich echter niet terug, maar verplaatsen hun militairen gewoon naar andere landen, waaronder België. Dat zal er mogelijk toe leiden dat hier nieuwe Amerikaanse basissen zullen geopend worden. Daarvoor werd geen toestemming gevraagd, en niemand lijkt ervan wakker te liggen.
Eén van de belangrijkste problemen met de militaire basissen is dat ze zich volledig onttrekken aan de regels van de landen waar ze gevestigd zijn. Dit brengt problemen mee van niet vervolgd seksueel geweld,  undercoveroperaties, folterpraktijken, ontvoering (‘rendition’) en illegale gevangenissen (Guantanamo). Meer recent werd ook duidelijk dat sommige militaire basissen zwaar vervuild zijn, bijvoorbeeld met PFAS, een hoog kankerverwekkend middel dat vroeger frequent gebruikt werd in brandweerschuim op vliegbasissen. In Okinawa krijgen de lokale autoriteiten zelfs geen toegang tot de basis om de vervuiling te onderzoeken.
 

Nagorno-Karabach: opnieuw oorlog in de Europese rand

brosn; wikipedia

We bellen met Francis Jorissen van vzw Vrede en Uitpers.be voor achtergrond bij de oorlog tussen Armenië en Azerbeidzjan over Nagorno-Karabach.

“Neen, het bestand dat overeengekomen is, zal niet stand houden.”

Van 1992 tot 1994 voerden de twee landen al een oorlog over het etnisch-Armeens gebied in Azerbeidzjan. Er kwam een wapenstilstand, maar nooit een vredesakkoord, waardoor het conflict bleef sluimeren.
Ondertussen versterkte vooral Azerbeidzjan haar leger, en recentelijk is de steun vanuit Turkije onder Erdogan voor Azerbeidzjan veel explicieter geworden. Er is zelfs sprake van de levering van Syrische huurlingen aan Azerbeidzjan door Turkije. Armenië wordt dan weer gesteund door Rusland, waarmee het samen in de militaire CSTO- alliantie zit. Dat Rusland anderzijds de grootste wapenleverancier was voor Azerbeidzjan toont de complexiteit van de allianties. Israël levert niet alleen drones aan het islamitische Azerbeidzjan, het heeft er ook een wapenfabriek, en het Israëlisch leger kan gebruik maken van Azerische militaire basissen. Dat Israël de aartsvijand steunt van het land dat het slachtoffer werd van een  genocide heeft ook te maken met het feit dat Iran historisch op gespannen voet leeft met Azerbeidzjan.
Gisteren werd een bestand overeengekomen tussen de partijen, maar volgens Jorissen is er weinig kans dat het nageleefd wordt.

Voorlopig weinig hulp van Coalitie voor door IS belegerde Koerdische regio

De onthoofding van westerlingen door de Islamitische Staat en de redding van de Jezidi bevolking werden door de VSA als reden opgegeven om opnieuw ten oorlog te trekken in het Midden Oosten.
Kristel Cuvelier van het Koerdisch Instituut  plaatst echter enkele belangrijke kanttekeningen bij dit reddingsverhaal.
Twee maanden ná het Jezidi-verhaal trekt Turkije nu ook mee ten strijde tegen de Islamitische staat. Opmerkelijk, want tot recent was de IS voor Turkije geen terroristische organisatie en lieten de Turkse autoriteiten de IS-soldaten ongestoord in beide richtingen de grens oversteken. Ondertussen is de toestand  kritiek in Kobani in Syrië, tegen de Turkse grens.

Veel hulp van de door de VSA opgezette anti-IS-coalitie heeft de bevolking in de streek tot nu toe echter nog niet gekregen. De humanitaire drijfveren worden in de praktijk  begrensd door geostrategische overwegingen.

Continue reading “Voorlopig weinig hulp van Coalitie voor door IS belegerde Koerdische regio”

Internetbeperkingen in Turkije

Atilla Filiz, een hier werkzame software-ingenieur uit Turkije, kwam in onze studio achtergrond & duiding verschaffen bij de berichten over een inperking van de internet-vrijheid in zijn thuisland. Die is er in ieder geval technisch op vooruit gegaan: in den beginne blokkeerde de overheid domweg heel YouTube als er ergens een in hun ogen aanstootgevend filmpje te bespeuren viel. Hoor meer over hoe de omgang met dit nieuwe medium doorheen de jaren evolueerde in dit ooit misschien wel Europees land.

ondertussen in Turkije

We bellen Duran Kutlu. Hij organiseert  op 10 november samen met een aantal progressieve organisaties een debat met Turkse activisten.  Rafa Grinfild die het debat in Brussel mee modereert is in de studio aanwezig.
Na een onrustig voorjaar lijkt de rust teruggekeerd te zijn in Turkije.  “Het ging niet alleen om ecologisch protest maar vooral over persoonlijke vrijheid, in het bijzonder van de stedelingen. De derde ambtstermijn heeft de regering verwend. Op 31 mei kwamen er  2,5 miljoen mensen op straat, maar de strijd van de jongeren gaat ondertussen door.” Continue reading “ondertussen in Turkije”

Persvrijheid in Turkije

We belden met Mehmet Ozer, Foreign News Editor bij Hayat TV. Zij zijn één van de weinige media die Het Protest uitbundig in de kijker zetten, en dat werd hen door de overheid niet in dank afgenomen. Hun uitzendingen werden geblokkeerd, met als officiële reden dat ze geen vergunning hadden. Onzin, want dat vergunningenstelsel is nog maar net door de Turkse media-regulator ingevoerd, en alle prompt aangevraagde vergunningen waren nog in behandeling. De blokkering is intussen opgeheven. Maar ook op straat heeft de pers het niet makkelijk. Regelmatig worden journalisten hardhandig aangepakt door de politie, en/of opgepakt.
Site waar het nieuws over het protest voortdurend wordt bijgewerkt

Occupy Antwerp: focus op Turkije

Occupy Antwerp focust vandaag op solidariteit met de bezetting van het Gezi-park en de algemene roep om meer inspraak van de bevolking in Turkije die daaruit voortvloeide. We praatten hierover (in het Engels) met Özge, een Istanboelese die in Antwerpen aan haar doktoraat werkt.

Wegens technische problemen is het inteview helaas niet herbeluisterbaar. U kunt wel het interview van vorige week over De Toestand in Turkije herbeluisteren