Vredesactie onderzocht de financiële steun die onze overheden geven aan lokale wapenproducenten. Daarbij valt het bedrijf SABCA op, dat onderdelen maakt voor militaire vliegtuigen die betrokken zijn bij de oorlogen in Libië en Jemen. MR en N-VA hebben hun pionnen neergezet in de raden van bestuur van de betrokken wapenbedrijven en -holdings.
De nationale investeringsmaatschappij FIPM redde SABCA toen Dassault het te koop zette nadat België besliste om niet de Franse Rafale te kopen. Vooral de Waalse, maar ook de nationale investeringsmaatschappij subsidieert de wapenfabrikanten.
Ook Vlaanderen heeft boter op het hoofd. Eén van de SABCA-fabrieken is gevestigd in Limburg, en Vlaanderen moet exportvergunningen afleveren. Deelpremier Jan Jambon praat de Vlaamse de leveringen van wapens aan Turkije en Saoedi-Arabië goed door te verwijzen naar de leveringen van andere landen.
Infuus
Bram Vrancken van Vredesactie: “We zien dat de federale overheid zich inkoopt in allerlei militaire luchtvaartbedrijven en kwistig omspringt met subsidies. Die militaire luchtvaartsector hangt steeds meer aan het overheidsinfuus. Wij vragen ons af wat de overheid doet om te voorkomen dat de activiteiten van die bedrijven leiden tot schendingen van het internationaal humanitair recht. De schijn wordt gecreëerd dat we te doen hebben met succesvolle private bedrijven, en dan wordt gesteld dat de overheden geen verantwoordelijk hebben over wat er gebeurt met de wapens die geproduceerd worden door de bedrijven waarin ze participeren.”
Reynders /Vanovertveldt
De investeringsmaatschappijen worden bemand door politici die er geplaatst zijn om de belangen van de partijen te vertegenwoordigen. Vooral MR- politicus Didier Reynders heeft zijn machtspositie gebruikt om pionnen als Koen Van Loo, Pascal Lizin en Olivier Henin neer te zetten in het bestuur van de FIPM, maar ook van de ‘onafhankelijke private bedrijven’ Sabca en Sabena Aerospace.
Ook N-VA heeft haar regeringsmandaat gebruikt: Tom Feys (N-VA Beersel) zat voor minister Johan Van Overtveldt (N-VA) in het Comité Financiële Diensten van de EU vanaf juli 2015, toen de Europese lidstaten beslisten om Griekenland een besparings- en belastingregime op te leggen. Nu is Feys voorzitter van de raden van bestuur van Sabena Aerospace, SABCA en Bleuberry en zit hij ook in de raad van bestuur van de luchthaven van Zaventem.
Link: het SABCA dosier van Vredesactie
Categorie: Politiek nationaal, provinciaal, gewestelijk
Alle uitzendingen met betrekking tot nationale en gewestelijke politiek
(De normalisering van) extreemrechts gefileerd door Scheltiens en Verlaeckt
Vincent Scheltiens (UA) en Bruno Verlaeckt (ABVV) schreven samen een boek over Extreemrechts .
Verlaeckt: “Omdat de stellingname uit syndicale hoek nog ontbrak.”
Scheltiens: “Omdat een halt toegeroepen moet worden aan de normalisering van de praatjes van extreemrechts.”
Vlaamse regering kapt burgerinspraak
De Vlaamse regering wil het moeilijker maken om bezwaren aan te tekenen tegen projecten die milieuschade aanrichten. Na de milieubewegingen trekken nu ook de Antwerpse burgerbewegingen aan de alarmbel. Toch werd het voorstel tot decreet de afgelopen week in het deelparlement gestemd.
Manu Claeys van stRaten Generaal: “Dit decreet wil de rechtstoegang voor burgers bemoeilijken bij milieuzaken. De bedoeling is om een investeringsvriendelijker klimaat te creëren, maar dit decreet is geen goede zaak voor natuur en milieu. Eerder heeft milieuminister Joke Schauvliege ook al iets dergelijks geprobeerd. We zijn toen naar het Grondwettelijk Hof gestapt en dat heeft dat tegengehouden. Vermoedelijk zullen we dat nu opnieuw moeten doen.”
“De regering is niet in overleg gegaan. We trekken dus naar het Grondwettelijk Hof, dat het decreet waarschijnlijk zal verwerpen”
“Het komt erop neer dat de overheid hindernissen opwerpt voor milieuverenigingen om naar de rechtbank te stappen wanneer ze denken dat het milieu bedreigd wordt. In de toekomst zou je persoonlijk nadeel moeten aantonen, je zou dus bijna in een natuurgebied moeten wonen om protest te kunnen aanteken (tegen projecten die het natuurgebied schaden). Het algemeen belang verdwijnt dus als geldig argument. Maar dat is niet alles: als je dan toch naar de rechtbank stapt, zal je moeten bewijzen dat je bij eerdere procedures ook al stappen ondernomen hebt.”
Continue reading “Vlaamse regering kapt burgerinspraak”
Vicky Reynaert (Vooruit): "Ook een democratie kan niet ongestraft het internationaal recht schenden."
Vicky Reynaert, parlementslid voor Vooruit, stelt voor om Israël sancties op te leggen voor de inbreuken tegen het international recht.
“De huidige escalatie is het gevolg van de uitzetting van vier Palestijnse gezinnen uit Oost-Jeruzalem (dat geen deel uitmaakt van Israël) door de Israëlische overheid. Het gaat hier over een land dat een illegale bezetting uitvoert en daarmee het internationaal recht met de voeten treedt.”
“We vragen dat het regeerakkoord gerespecteerd wordt. Dat stelt dat de regering Europese bondgenoten zal zoeken om een lijst uit te werken met tegenmaatregelen, om de annexatie te stoppen, en te werken aan een Palestijnse staat.”
Concreet moet buitenlandminister Sophie Wilmès sancties op tafel leggen binnen de raad van Europese collega-ministers. Vorig jaar hadden elf lidstaten al aan de Hoge Vertegenwoordiger van de EU gevraagd om een lijst op te stellen, maar daar is nog niets mee gebeurd. De minister blijft heel voorzichtig. Wij vragen om gewoon het regeerakkoord uit te voeren.”
Vicky Reynaert: “In het parlement zijn PS, ME en Groen/Ecolo al tussengekomen over de zaak, maar van de N-VA hebben we niets gehoord. Op de sociale media lijken ze de Israëlische kaart te trekken. In De Afspraak stelde (N-VA-voorzitter) Bart De Wever dat Israël de enige democratische staat is in het Midden-Oosten. Democratische staat of niet, het land schendt het internationaal recht en de mensenrechten. Het gaat niet over een conflict van gelijken. Hoe lang gaan we nog wachten om daar tegen op te treden op internationaal niveau?”
“We gaan druk blijven zetten op minister Wilmès om die lijst met maatregelen op te stellen en de differentiatiepolitiek ten aanzien van Israël door te voeren. Daarnaast ligt er nog een resolutie op tafel (55K1912) waarin we vragen druk te zetten om de blokkade van Gaza te doen beëindigen en sancties in te stellen als dat niet gebeurt.”
GoiA
Naar aanleiding van internationale vrouwendag en het debat rond zelfbeschikkingsrecht praten we met Diane Slootmans van GoiA. GoiA (Gezinnen onder invloed Antwerpen), is een deelwerking van Free Clinic vzw i.s.m. Jeugdzorg Zorgbedrijf Antwerpen die zich richt op gezinnen met jonge kinderen waarbij één of beide ouders kampt met een drugprobleem.
Zelfbeschikkingsrecht voor het ongeboren kind versus zelfbeschikkingsrecht voor de zwangere vrouw. Is een tweedeling nodig of polariseert dit vooral een complexe kwestie waarover best met de nodige zin voor nuance een open debat wordt gevoerd? Valeria Van Peel (NVA) en John Crombez (SPa) komen wederom met een wetsvoorstel waarvoor ze nog een meerderheid zoeken. Ze willen de justitiële bevoegdheid vergroten om zwangere vrouwen in een penibele situatie (bijvoorbeeld door prostitutie of verslaving) gedwongen te laten opnemen, plaatsen of afkicken. Ze bedachten daarvoor een driestappenplan: gedwongen plaatsing of opname van de moeder; de mogelijkheid het kind te plaatsen in een pleeggezin nog voor de geboorte; en als derde instantie een gezinsvoogd die de moeder ‘bijstaat’. Of zulk voorstel haalbaar is met de huidige wachtlijsten in de hulpverlening is nog maar de – praktische – vraag. Men kan zich ook afvragen of zo’n wet wel wenselijk is. Zal het er niet toe leiden dat men te snel automatisch hierop zal teruggrijpen in plaats van echt alle mogelijke pistes uit te proberen voor het welzijn van moeder én kind?
GoiA spreekt ouders met een drugprobleem in eerste instantie aan op hun ouderrol en bekijkt van daaruit samen met de ouder welke zaken binnen het gezin de ontplooiingskansen van het kind in de weg staan. GoiA stelt het belang van het kind centraal, maar ziet de ouder hierbij als belangrijkste gesprekspartner.
Nelly Maes, Vlaamse Voorvrouw, is 80
Internationale vrouwendag: aanleiding om een boegbeeld van de vrouwenemancipatie en de Vlaamse beweging op te bellen. Vijftig jaar geleden deed Nelly Maes haar intrede in het parlement, waar haar strijd in de eerste jaren vooral over respect ging.
Radio Centraal: Hoe is uw engagement begonnen?
Nelly Maes: “Zolang ik thuis was mocht ik niet aan politiek doen, maar ik had wel politieke belangstelling. Van in mijn jongste jaren zat ik aan de radio gekluisterd om verkiezingsuitslagen te volgen, waarbij ik mezelf altijd identifieerde met een partij. Ik wist toen niets af van die partijen maar kwam snel tot de conclusie dat als ik de wereld wilde veranderen, dat moest gebeuren via een nieuwe partij, en dat was de Volksunie. Ik mocht niet van mijn ouders, die hadden de oorlog meegemaakt en de toestanden daarna en waren bang voor de politiek. Maar ik had er zin in en trouwde met iemand met dezelfde politieke belangstelling.”
“In de jaren ’70 was de toestand absoluut ondraaglijk.”
RC: U had het niet van uw ouders, van waar dan wel?
Nelly Maes: “Mijn betovergrootvader was burgemeester van het dorp en ik heb ook nog een neef die in de politiek gezeten heeft, dus het zat wel een beetje in de familie om zich te engageren voor de gemeenschap. Ik kan niet zeggen dat ik het niet van mijn ouders had, maar mijn ouders hadden schrik. Mijn moeder was Vlaamsgezind, ik ben opgevoed met de gedichten van Gezelle en Alice Nahon. Ik kende bijvoorbeeld zes strofen van ‘Het ruisen van het ranke riet‘. Mijn vader vond altijd dat ik moest doen wat ik wilde, maar geen politiek. Mijn vader was evenzeer geboeid door politiek maar ze wilden niet dat hun dochter zich daarmee ging bezighouden.”
“Ik was ook al feminist in mijn kindertijd, en bijvoorbeeld jaloers op de pastoor die daar op de preekstoel mocht staan en zeggen wat wij moesten doen zonder dat we iets terug mochten zeggen. Met dat niet-mogen-terugzeggen heb ik het altijd moeilijk gehad. Op internaat voelde ik me een gevangene. Daar ben ik flamingant geworden, want toen had je daar nog echte franskiljonse nonnen, die zeer machtig waren.”
Continue reading “Nelly Maes, Vlaamse Voorvrouw, is 80”
Wapenexports: de juridische truks van Di Rupo en de boter op het hoofd van Jambon
De Waalse regering blijft gerechtelijke uitspraken via juridische spitsvondigheden naast zich neerleggen om zo wapens naar Saoedi-Arabië te kunnen blijven exporteren. Maar ook Vlaanderen heeft boter op het hoofd.
We bellen met Stefanie van Vredesactie, dat de wapentransporten probeert tegen te houden: “De Waalse overheid verleent exportlicenties voor wapenleveringen aan de Saoedische Nationale Garde met het argument dat die niet actief is in Jemen. Maar in februari bracht Vredesactie een rapport uit waaruit bleek dat de Nationale Garde wel degelijk nog altijd oorlog voert in Jemen. De Raad van State schorste de exportvergunningen maar de regering Di Rupo trok die vergunningen in en schreef gewoon nieuwe vergunningen uit voor export van dezelfde wapens met dezelfde bestemming.
Toch werken de acties remmend, want de wapenexport naar Saoedi-Arabië is vorig jaar sterk afgenomen in vergelijking met het jaar ervoor.”
“Het Waals regeerakkoord voorziet een adviescommissie voor nieuwe vergunningen, maar dat werkt niet: die commissie adviseert positief voor de vergunningen die de Raad van State dan illegaal verklaart.”
In Vlaanderen wordt graag gewezen naar de Waalse wapenexport, maar ook Vlaanderen heeft boter op het hoofd, zegt Vredesactie. Daarom maakte Vredesactie een deep-fake filmpje waarin deelpremier Jambon uitlegt welke wapens Vlaanderen allemaal naar Turkije, Saoedi-Arabië en de Emiraten exporteert die ze dan inzetten in oorlogsgebied. “De regering geeft al jaren vergunningen voor wapenexport maar controleert amper waar die wapens terecht komen. Behalve voor Israël moet in Vlaamse exportvergunningen de eindbestemming niet opgenomen worden. De Vlaamse regering kijkt weg en dit moet veranderen.”
Studie: Jaarlijks 600 overlijdens in Antwerpen door luchtvervuiling
Een studie concludeert dat Antwerpen de tweede meest vervuilde stad van Europa is als het over stikstofoxides gaat. Moest de lucht zo zuiver zijn als die van de properste steden dan zouden in Antwerpen jaarlijks 600 doden minder sterven. Ook andere Belgische steden doen het slecht.
Greenpeace bekritiseert het Waalse Gewest omdat het de luchtvervuiling niet op een representatieve manier meet. Voornamelijk in steden, waar de vaste meetstations zich bevinden op plaatsen met weinig verkeer, geven de officiële resultaten een vertekend beeld, aldus Greenpeace. De milieuorganisatie haalde echter onlangs bakzeil met haar klacht tegen de Waalse overheid. “We aanvaarden het vonnis van de rechter maar bekijken met onze advocaat wat de volgende stappen zijn”, zegt Joeri Thijs van Greenpeace.
Continue reading “Studie: Jaarlijks 600 overlijdens in Antwerpen door luchtvervuiling”
'Logisch' dat de poetshulpen meer loon vragen, maar waarom komt er dan geen loonsverhoging?
Gerda Jennis (57), delegee van de poetshulpen met dienstencheques vertelt ons er alles over.
Hilde Crevits, Vlaams minister economie, innovatie, werk, sociale economie en landbouw (Cd&v) ziet de
VVSG: "Bouwshift/betonstop Onbetaalbaar"
We hebben het nogmaals over het politiek akkoord rond de bouwshift/betonstop, met Nathalie Debast van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (vvsg).
Het akkoord dat de politieke meerderheid bereikte op Vlaams niveau bestaat er in essentie in dat de grondbezitters door de gemeenten veel ruimer zullen vergoed worden als die zouden beslissen om bouwen niet langer toe te laten.
Nathalie Debast (vvsg): “Het is logisch dat de mensen een schadevergoeding ontvangen, maar de vergoeding die nu afgesproken is, is zodanig hoog dat ze voor de gemeenten onbetaalbaar is en er dus niets zal veranderen.”
“We hebben als steden en gemeenten het dossier alleen maar zien evolueren in de zin dat het duurder werd voor ons, en nu dus onbetaalbaar. Een aantal gemeenten hebben intussen gemeld dat ze hun plannen voor de aanleg van parken en natuurgebied al terug in de koelkast gestoken hebben.”
“Tom Coppens van de universiteit van Antwerpen heeft uitgerekend dat dit plan de gemeenten 31 miljard extra zal kosten. “
Debast ontkent dat de gemeenten zichzelf financieren door open ruimte te laten verkavelen: ” Studies tonen aan dat een gemeente niet rijk wordt door te verkavelen. Onze focus ligt ook elders: op klimaatdoelstellingen en verdichting. We beseffen dat dat een mentaliteitswijziging vergt bij de burgers, die vaak nog altijd willen wonen in een losstaande woning op en grote lap grond.”
“We vragen aan de Vlaamse overheid om dat samen met ons te herbekijken. Het decreet (dat de uitwerking is van het akkoord) ligt nu bij het parlement, waar het goedgekeurd moet worden.”