Internationale vrouwendag: aanleiding om een boegbeeld van de vrouwenemancipatie en de Vlaamse beweging op te bellen. Vijftig jaar geleden deed Nelly Maes haar intrede in het parlement, waar haar strijd in de eerste jaren vooral over respect ging.
Radio Centraal: Hoe is uw engagement begonnen?
Nelly Maes: “Zolang ik thuis was mocht ik niet aan politiek doen, maar ik had wel politieke belangstelling. Van in mijn jongste jaren zat ik aan de radio gekluisterd om verkiezingsuitslagen te volgen, waarbij ik mezelf altijd identifieerde met een partij. Ik wist toen niets af van die partijen maar kwam snel tot de conclusie dat als ik de wereld wilde veranderen, dat moest gebeuren via een nieuwe partij, en dat was de Volksunie. Ik mocht niet van mijn ouders, die hadden de oorlog meegemaakt en de toestanden daarna en waren bang voor de politiek. Maar ik had er zin in en trouwde met iemand met dezelfde politieke belangstelling.”

“In de jaren ’70 was de toestand absoluut ondraaglijk.”

RC: U had het niet van uw ouders, van waar dan wel?
Nelly Maes: “Mijn betovergrootvader was burgemeester van het dorp en ik heb ook nog een neef die in de politiek gezeten heeft, dus het zat wel een beetje in de familie om zich te engageren voor de gemeenschap. Ik kan niet zeggen dat ik het niet van mijn ouders had, maar mijn ouders hadden schrik. Mijn moeder was Vlaamsgezind, ik ben opgevoed met de gedichten van Gezelle en Alice Nahon. Ik kende bijvoorbeeld zes strofen van ‘Het ruisen van het ranke riet‘. Mijn vader vond altijd dat ik moest doen wat ik wilde, maar geen politiek. Mijn vader was evenzeer geboeid door politiek maar ze wilden niet dat hun dochter zich daarmee ging bezighouden.”
“Ik was ook al feminist in mijn kindertijd, en bijvoorbeeld jaloers op de pastoor die daar op de preekstoel mocht staan en zeggen wat wij moesten doen zonder dat we iets terug mochten zeggen. Met dat niet-mogen-terugzeggen heb ik het altijd moeilijk gehad. Op internaat voelde ik me een gevangene. Daar ben ik flamingant geworden, want toen had je daar nog echte franskiljonse nonnen, die zeer machtig waren.”
Continue reading “Nelly Maes, Vlaamse Voorvrouw, is 80” →