“Ik ben meer een toeschouwer geweest dan een participant” zegt Wim van Hees (Ademloos) als we hem vragen wat mei ’68 en Flower Power voor hem betekenden. “Ik ben te jong getrouwd want was op mijn 23ste al vader. Ik had toen al twee kinderen en iets later een derde op komst. Ik werkte in de reclame-industrie en werd relatief slecht betaald. Ik verdiende 7000 frank netto en de bus kostte 500 frank. Met de rest moesten we met vier rondkomen. We hadden het dus eigenlijk wel moeilijk. We wisten niet waar de beenhouwer woonde. Alle twee weken kwam mijn schoonvader uit Eindhoven langs met volle zakken eten. Die toestand klopt niet met het beeld dat men heeft van die tijd.”
RC: Maar je bent wel geïnteresseerd in 1968, want je komt hier binnen met het boek van Paul Goossens over ’68.
WvH: “In mei 1968 woonde ik een jaar in Kortenberg. Na verloop van tijd bleek dat al de mensen met wie we spraken in ons lokaal café Volksuniërs waren. Ik begon me in de Volksunie te interesseren, ook al omdat ik in Brussel werkte. Rond die tijd werd het FDF gesticht. Ik zie de affiches nog: ‘Brussel Vlaams Jamais’. Ik begreep niet wat er aan de hand was. Zonder enige opzet was ik verantwoordelijk voor de eerste taalrel in het bureau waar ik werkte. Continue reading “De Vlaamse strijd van Wim van Hees”
