Europees klimaatbeleid de afgrond ingeduwd

Het CO2 emissiehandsysteem, de belangrijkste poot van het Europees klimaatbeleid, staat aan de rand van de afgrond en kreeg op 16 april van, onder andere, de Europese Volkspartij (EVP/EPP) een duw in de rug door een reddingsplan weg te stemmen.
De EVP is de parlementaire fractie met daarin CD&V leden Ivo Belet, J-L De Haene, Wilfried Martens en Marianne Thysssen. Uiteindelijk zijn de Belgische CD&V/EVP Europarlementairen niet meegegaan met de rest van de fractie en hebben ze de hervorming van het systeem wél gesteund. Annemie Neyts (VLD), Philip Claeys, Frank Vanhecke (Blok/ ex Blok), DJ Eppink  (LDD) en Mark Demesmaeker  (N-VA) daarentegen stemden tegen het reddingsplan (uitslag HIER). Continue reading “Europees klimaatbeleid de afgrond ingeduwd”

EU/VSA conflict in de maak over emissiehandel

Deze week stemde de senaatscommissie handel van de VSA een wet die Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen verbiedt om deel te nemen aan het Europees emissiehandelssysteem. Europese wetgeving verplicht echter  alle luchtvaartmaatschappijen, ook de niet-Europese,  die Europese luchthavens aan doen om deel te nemen en hun uitstoot aan te geven.
De volgende stap naar het escaleren tot een handelsconflict kan later dit jaar gebeuren als de wet aan de voltallige senaat voorgelegd wordt.

Europese CO2 emissiehandel doorgelicht

Europa wil zijn uitstoot van broeikasgassen tegen 2020 met 20%, en misschien zelfs 30%, verminderen ten opzichte van 1990. Het belangrijkste middel om die doelstelling te behalen is het  zogenaamd Europees Emissiehandelssysteem voor broeikasgassen.
We bellen met Rob Elsworth van Sandbag, een NGO die het Europees emissiehandelssysteem van dicht opvolgt. Vorige maand publiceerde Sandbag een rapport over het systeem (kopie HIER).
Ze vinden emissiehandel in principe een goede manier om tot CO2 reducties te komen. Maar anderzijds stellen ze vast dat onder druk van de industrie nogal veel uitstootrechten gratis uitgedeeld zijn. Bovendien mogen de bedrijven  emissiereducties in ontwikkelingslanden laten gelden als Europese uitstootrechten. Een groot deel van die uitstootrechten zijn echter afkomstig van projecten die zwaar ter discussie staan.
Continue reading “Europese CO2 emissiehandel doorgelicht”

Europa: toch ambitieuzere klimaatdoelstelling?

Europa nam zich voor om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen met 20% ten opzichte van 1990. Onder andere door de crisis blijkt dat die doelstelling veel gemakkelijker bereikt zal worden dan enkele jaren geleden voorgerekend. Daarom overweegt de Europese commissie om voor te stellen de reductie-doelstelling toch op trekken naar 30%, ondanks het feit dat andere landen nog geen echt engagement genomen hebben.  De commissie liet de impact van een reductie met 30% onderzoeken en kwam donderdag naar buiten met de resultaten: een vermindering van de broeikasgasuitstoot met 30% vereist 81 miljard euro per jaar aan investeringen, 11 miljard meer dan wat in 2007 ingeschat werd als nodig om 20% te halen.
Persbericht HIER; meer details HIER Continue reading “Europa: toch ambitieuzere klimaatdoelstelling?”

De Amerikaanse klimaatplannen

President Obama zal aanwezig zijn op de klimaatconferentie in Kopenhagen. Daar gaat hij de intentie bekend maken om de uitstoot van broeikasgassen door zijn land met ongeveer 17% te verminderen.
Maar hij krijgt zijn klimaatplannen niet door het parlement en stapt dus eigenlijk met lege handen naar de klimaattop. Dat betekent niet noodzakelijk dat er helemaal niets gaat gebeuren in de VS.
Een stand van zaken.
Continue reading “De Amerikaanse klimaatplannen”

Alleen handel in lucht, of toch echt minder CO2?

België heeft, in het kader van het verdrag van Kioto, zich ertoe verbonden haar broeikasgas emissies tegen 2012  met 7.5% te verminderen ten opzichte van 1990. Wallonië, Vlaanderen en Brussel hebben moeten hun emissies met respectievelijk 7.5; 5.2 en 3.5% verminderen.  Het gemiddelde van die bijdrages is minder dan 7.5%, dus zal België een deel uitstootrechten moeten bijkopen. Het gaat over 12.3miljoen ton CO2 voor de periode 2008-2012.
Dit kan op verschillende manieren gebeuren. Eén manier is om uitstootrechten te gaan opkopen van (Oost-Europese) landen die onder hun Kioto limiet blijven en dus met een overschot zitten. De overheid engageert zich er echter toe om ervoor te zorgen dat het niet bij handel in hete lucht blijft, maar dat de landen van wie we de emissierechten kopen het geld dat ze voor die rechten krijgen investeren in bijkomende reductie van CO2 uitstoot.
Griet De Cort onderzocht met twee andere jonge journalisten voor MO-magazine of dat ook effectief gebeurt en stelde vast dat één en ander niet helemaal loopt zoals het moet. De Hongaren van wie we de hete lucht kopen gebruiken het geld blijkbaar voor investeringen die ze toch al van plan waren om te doen; er worden in dat geval dan ook geen bijkomende reducties van CO2 uitstoot gerealiseerd.
“Het was beter geweest om meer te investeren in reducties in eigen land” zegt Griet De Cort. “Dat zou misschien duurder zijn, maar effectief tot een lagere CO2 uitstoot geleid hebben”.