Opmerkelijk op het Wereldeconomisch Forum in Davos dit jaar was het co-voorzitterschap door Oxfam, in de persoon van directeur Winnie Byanyima. Zij kon zo het thema van de problematisch groeiende ongelijkheid opnieuw sterk op de voorgrond plaatsen. In functie daarvan publiceerde Oxfam net als vorig jaar cijfermateriaal dat de zich steeds verder concentrerende rijkdom duidelijk aantoont, een feit dat erkend wordt door internationale instellingen als de Wereldbank, het IMF en de OESO. Het probleem is niet louter moreel, maar ook praktisch economisch: hoe groter de ongelijkheid, hoe minder groei.
Dat de grootste multinationals nog amper belasting betalen, is trouwens ook een doorn in het oog van de rest van de bedrijfswereld. Bij de aldus ontdoken of ‘ontweken’ belastingen gaat het niet, zoals sommigen beweren, om te verwaarlozen sommen. Enkel in Europa lopen de overheden zo jaarlijks 1000 miljard dollar mis, en heel wat ontwikkelingslanden zouden hun afhankelijkheid van buitenlandse steun vaarwel kunnen zeggen als ze correct belastingen zouden kunnen innen.
Wereldwijd geldende belastingsregels zouden een grote stap vooruit betekenen. Binnen de OESO wordt daar aan gewerkt, maar daar zitten te veel spelers aan tafel die de regels graag opgesteld zien in het belang van de multinationale ondernemingen. De OESO is namelijk een studiekring van voornamelijk rijke lidstaten, het zuiden zit daar niet mee aan tafel. Oxfam vraagt om een VN-belastings-top, waar alle belanghebbenden een gelijke stem hebben. Enkel de politieke wil voor zo’n internationaal transparant belastingssysteem moet sterker worden. Precies om die te verhogen was de aanwezigheid in Davos van belang.
Dit alles hoorden wij van Xavier Declercq, beleidsdirecteur bij Oxfam België.
One thought on “Oxfam in Davos”