Van 3 tot 14 december gaat de jaarlijkse VN klimaatconferentie door in Bali (Indonesie) . We blikken vooruit op en bespreken het belang van de conferentie met Peter Wittoeck van de Cel Klimaatverandering van het Federaal Ministerie voor Leefmilieu en met Bram Claeys van de Bond Beter Leefmilieu (BBL).
De conferentie is belangrijk omdat, na het verschijnen van de IPCC rapporten, er konkreet zal gesproken worden over wat er moet gebeuren ná Kioto (2012). Peter Wittoeck is eerder optimistisch:” De kans dat de conferentie een volledige mislukking wordt is zeer klein. De situatie is veel beter dan in het verleden en de signalen vanuit de VS zijn veel positiever.”
Bram Claeys zegt dat het essentieel is dat Europa toont dat het menens is met de CO2 reducties en doet een oproep om naar de klimaatmanifestatie van 8 December in Brussel te komen.
We hebben het met hem ook over het klimaat- en milieuakkoord van de regeringsonderhadelaars: ” Het akkoord is een voorbeeld van goede kommunikatie, maar heeft weinig inhoud. Wij houden ons hart vast als deze ploeg ons zal moeten vertegenwoordigen op internationaal vlak. Etienne Schouppe geeft blijk van gebrek aan inzicht in de materie.”
De onderhandelingen op de conferentie gebeuren op twee niveau’s: Enerzijds spreken de landen die nu al, door Kioto, hun uitstoot aan broeikasgassen moeten beperken over wat er ná Kioto (2012) moet gebeuren. Anderzijds gaat er ook gesproken worden over hoe men tot reducties kan komen met de landen die momenteel geen CO2-emissielimiet hebben.
De Bond Beter Leefmilieu verwacht niet dat de klimaatconferentie een konkreet akkoord oplevert over CO2 emissiereducties van de afzonderlijke landen, maar wel dat de uitgangspunten vastgelegd worden voor een dergelijk akkoord. Bijvoorbeeld dat overeengekomen wordt dat de temperatuur maximaal met 2 graden mag stijgen, wat dan weer een daling zal opleggen van de mondiale emissies van broeikasgassen.
Bram Claeys stelt dat er tegen 2009 een meer gedetailleerd akkoord zou moeten zijn over de te nemen maatregels. Als we daar niet in slagen zullen we die niet kunnen implementeren tegen 2012 als Kioto afloopt, en dat moet zeker vermeden worden.
Het allerbelangrijkste voor Europa, aldus Claeys, is dat Europa toont dat het menens is met de CO2 reducties, anders gaan we de Chinezen niet over de streep kunnen trekken. Hij merkt ook op dat er door de rijke landen te weinig geinvesteerd wordt in groene projekten in de derde wereld.
Veder hebben we het over het sociaal aspect van de klimaatproblematiek. Enerzijds op Belgisch niveau, waar de armeren de CO2 kosten moeilijk kunnen dragen. Anderzijds op mondiaal niveau, waar de klimaathandel grote internationale geldstromen op gang brengt naar (sommige) landen in ontwikkeling.
Tenslotte praten we over het klimaat- en milieuakkoord van de regeringsonderhadelaars. Bram Claeys vindt dat er wel stappen gezet worden in de goede richting, maar dat die eerder symbolisch zijn. En over de belangrijke dossiers worden verkeerde signalen gegeven (kernenergie) of niets gezegd (windmolenparken, fiscaliteit).
In verband met de heffing op woekerwinsten uit goedkoop geproduceerde stroom uit kerncentrales is BBL tevreden dat die ter sprake komt in het akkoord dat op tafel ligt van de regeringsonderhandelaars. Opnieuw is het echter vaagheid troef, aldus BBL. De heffing zal te laag zijn en zou ze moeten, gebaseerd op CREG cijfers, minimum 11miljard euros bedragen (tot 2025). Bovendien vreest BBL dat de taks slecht aangewend zal worden en misschien zelfs gedeeltelijk zal terugvloeien naar de nucleaire sector.
