Itinera en het verloren aura van onafhankelijkheid

De denktank Itinera werd de afgelopen jaren  dagelijks gemiddeld twee keer geparafraseerd ergens op radio, TV of in de krant. De vzw heeft zich dus opgewerkt tot een belangrijke speler in het maatschappelijk debat, met Marc De Vos en Ivan Van de Cloot als bekendste Itinera-opiniemakers. 
Eind vorig jaar begonnen enkelen echter vragen te stellen bij het label “onafhankelijk” dat Itinera zichzelf opkleeft.
Diepgaander onderzoek door Tom Cochez van Apache lijkt nu te bevestigen dat de steun die Itinera ontvangt, in tegenstelling tot wat de vzw zelf beweert,  inderdaad niet valt onder de  noemer “mecenaat” en dat er nog zaken zijn die doen vermoeden dat de denktank eerder Liberaal dan Onafhankelijk is: De ontvangen giften vertegenwoordigen nog geen percent van de werkingskosten, en oprichters en finaciers moeten gezocht worden in kringen van bouwondernemers en industriëlen.
Volledige klaarheid rond Itinera is er echter nog altijd niet omdat de organisatie weigert bekend te maken wat ze van wie ontvangt. Ondertussen blijft het instituut  het kwaliteitslabel “onafhankelijk”wel gebruiken.
Maar bovendien blijkt er ook fiscaal iets niet te kloppen aan het verhaal:  steun die gegeven wordt aan Itinera wordt door de betalers waarschijnlijk in mindering gebracht voor de fiscus en dat mag alleen maar als voor die steun een tegenprestatie geleverd wordt die in het voordeel is van de “schenker”. Met andere woorden: als er geen sprake is van onafhankelijkheid.
Links: *Itinera-dossier van Apache
*Volledige redactie- uitzending van 10 maart

het Teerzand-debat kan beginnen

Vorige week boog een committee van EU diplomaten zich over een voorstel om olie afkomstig uit Teerzanden te bestempelen als meer vervuilend dan “gewone”  aardolie. Teerzanden zijn mengsels van teer en zand die vooral in Canada aangetroffen worden. Het opdelven en/of verwerken van die teerzandolien vraagt veel energie en veroorzaakt dus extra CO2 uitstoot.
Europa heeft zich via de  Richtlijn betreffende Kwaliteit van Brandstoffen (Fuel Quality Directive) er echter juist toe verbonden om de gemiddelde CO2 uitstoot van brandstoffen te doen dalen.   
Intens gelobby van Canada en bepaalde spelers uit de olie en steenkoolsectoren zorgden ervoor dat het voorstel niet aangenomen werd. De tegenstand was echter onvoldoende om het voorstel definitief te verwerpen, dus wordt het doorgesluist naar minsterieel niveau. En “dat is niet slecht omdat het debat nu niet langer in achterkamers zal gevoerd worden”, zegt Bart Staes, EU parlementslid voor Groen!.
Links:
* EU webpagina ivm Brandstofrichtlijn
* Stanford studie over CO2 uitstoot door teerzanden  HIER
* volledige Redactie-uitzending van 3 maart

Fraude in de diamantsector – Diamantgate

 Apache  liet haar licht schijnen op de minder koosjere kant van de Antwerpse diamentsector: al decennia lang  duiken er fraudezaken op, met regelmatig dezelfde spelers,  en toch slaagt de Belgische justitie er niet in om de een eind te stellen aan de massale fraude: er wordt momenteel een oorlog binnen de Antwerpse justitie uitgevochten, waarbij Procureur Generaal Yves Liégeois de schijn wekt frauderende diamantairs terwille te zijn door Substituut Peter Van Calster te dwardbomen en in achterkamers te onderhandelen met advocaten van de diamantsector.   
Maar ook het grootste deel van de parlementaire politieke klasse geeft niet de indruk om in deze het algemeen belang na te streven: door de diamantsector betaalde advocaten, Verstraeten en Haelterman, houden de pen vast  bij het opstellen van mogelijks ongrondwettelijk afkoopwetten, die  een aparte justitie creeren voor grote  fraudeurs, door ze niet te straffen (door toe te laten de fraude quasi zonder boete af te kopen). Politici presteerden het zelf om zelf openlijk lobbyist te spelen door een  “Diamantclub” te stichten.
Text en uitleg door George Timmerman van Apache. ” In deze tijden van bezuiniging stemt het tot nadenken dat er in Antwerpen binnen justitie  een open conflict bestaat over de aanpak  terwijl er  voor miljarden € gefraudeerd wordt in de diamantsector.”

Sweet Micky maakt het bont

Michel “Sweet Micky” Martelly werd in mei 2011 aangesteld als president President van Haïti. Hij interpreteert zijn ambt nogal ruim en neemt het daarbij niet al te nauw met de grondwet; met bijvoorbeeld de arrestatie van parlementsleden en de afzetting van burgemeesters… Maar bovendien zou hij een Amerikaans paspoort hebben, waardoor hij grondwettelijk gezien geen president kan zijn.
Ondertussen wordt ex-president Aristide aangeklaagd voor verduistering en drugshandel. Die aanpak contrasteert met de behandeling van ex-dictator Jean-Claude “Baby Doc” Duvalier. De klachten tegen hem in verband met mensenrechten schendingen werden onontvankelijk verklaard.
We spreken met Joris Willems die in de hoofdstad Port-au-Prince zit. Hij heeft het verder nog over  ex militairen die zich in niet officiële milities organiseren, onder het mom van het heroprichten van het leger. De overheid gedoogt, wat aangeeft dat het over sympathisanten van Duvalier gaat, met wie de nieuwe president blijkbaar niet slecht overeenkomt.