Openbaarheid van Bestuur? Peter Verhaeghe: "We zijn er nog niet"

Jarenlang beet Peter Verhaeghe van stRaten generaal zich vast in het Oosterweeldossier. Het was vooral hij die overheidsplannen technisch ontleedde en alternatieven uitwerkte.
In dat proces werd  hij onbedoeld ook ervaringsdeskundige in het opvragen van rapporten en verslagen aan de overheid. Een grondwettelijk recht dat niet altijd  even ernstig genomen wordt.
We hebben Peter Verhaeghe tegast voor een uitgebreid gesprek over Openbaarheid van Bestuur, de 22 jaar jonge Vierde Pijler van onze Democratie.


Deel 1:

Deel 2:


DEEL 1: Hannah Arendt, (Gebrek aan) Informatie en Extremisme

RC: Je was vroeger samen met Manu Claeys het gezicht van stRaten generaal maar tegenwoordig zien we hem publiek meer met anderen. Ben je nog aktief bij stRaten generaal?
Peter Verhaeghe: “Toen we startten met Oosterweel dachten we nooit dat dit de proporties zou aannemen die het aangenomen heeft. Ik was vooral technisch bezig en ben gaandeweg meer bezig geraakt met Openbaarheid van Bestuur. Openbaarheid van bestuur heeft in het Oosterweeldossier een belangrijke rol gespeeld in het teweegbrengen van de kentering. Het was toen Manu (Claeys) en ik beslisten dat het echt wel nodig was dat we de plannen van Oosterweel konden inkijken -in plaats van te blijven gissen- dat het keerpunt kwam. We hebben toen vastgesteld dat niemand in het Vlaams parlement de plannen ooit gezien had, niettegenstaande veel Vlaamse parlementsleden van oordeel waren dat ‘de tijd van de discussie voorbij was’. We hebben het altijd bevreemdend gevonden dat mensen kunnen oordelen dat een discussie voorbij is als ze nog niet eens de plannen gezien hebben.”
RC: Wanneer was dat?
PVh: “Dat moet in 2008 geweest zijn. We zijn met de plannen naar buiten gekomen en hebben toen gezien dat er veel pijnpunten waren. Vervolgens stelden we vast dat de intellectuele wereld in Vlaanderen die toen bezig was met ruimtelijke ordening en verkeerskunde de plannen óók niet kende en dat er weinigen waren die zich geroepen voelden om over de zaak publiekelijk een standpunt te gaan innemen. Een aantal mensen hebben dat dan wel gedaan en vervolgens heeft de Vlaamse regering beslist om opnieuw een alternatievenonderzoek uit te laten voeren door ARUP-SUM.“
RC: In 2008 ging Ademloos ook van start. Hun focus op de luchtkwaliteit kwam samen met jullie studiewerk en daardoor werd het verhaal dan opgepikt door de mainstream media. En daarna (18 oktober 2009) kwam de volksraadpleging…
Maar wat doe je nu nog voor stRaten generaal?

“We hebben het altijd bevreemdend gevonden dat mensen kunnen oordelen dat een discussie voorbij is als ze nog niet eens de plannen gezien hebben.”

PVh: “Nu zijn er veel anderen die de kar trekken in het Oosterweeldossier dus is er geen directe noodzaak meer voor mij om om de haverklap op de trein te springen van Diest naar Antwerpen. Ik kan me beter richten op de zaken waarin ik me ondertussen heb gespecialiseerd.
Continue reading “Openbaarheid van Bestuur? Peter Verhaeghe: "We zijn er nog niet"”

De Zweedse aanval op de werknemers

Het was een zeer interessante week: Minister van Werk Kris Peeters (CD&V, oftwel de linkse partij in de regering – vermaledijd!) lanceerde in het zog van de begrotingscontrole enkele maatregelen om tot werkbaar werk te komen. De meest in het oogspringende: de afschaffing van de 38-urenweek in het kader van ‘piek- en dalperiodes installeren in de werkweek’. Een regelrechte aanval op de werknemers, dat vindt Peter Veltmans (SAP, ACOD). Met hem praten we over deze maatregelen, over de aanval op alle werknemers. Tot slot praten we met Peter ook over de staking van de ACOD op 26 april. Een zeer interessant moment, omdat hier ook de nodige spinning door de media aan te pas komt. De Tijd bijvoorbeeld stelt dat de acties van de ACOD voortkomt uit een profileringsdrang van de socialistische centrale. Opmerkelijk, vindt ook Peter Veltmans, aangezien er bijna geen ACOD-centrales dit jaar sociale verkiezingen organiseren.
 

Hoezo, geen vuiltje aan de lucht?

Ongeveer een jaar geleden berichtten we hier al over de als een feniks uit haar as verrijzende ‘luchthaven van Deurne’. Via een ingenieuze constructie waarin de Franse firma Egis de luchthaven exploiteert, en de overheid met uw en mijn centen de ontwikkeling van die luchthaven voor haar rekening neemt, zou de kwijnende ‘vliegplaain’ binnen de kortste keren 350.000 à 600.000 passagiers per jaar verwerken, waar dat vroeger een kleine 120.000 waren. Bij VATUV (de Verenigde Actiegroepen Tegen Uitbreiding Vliegveld) denken ze daar het hunne van en vrezen ze dat de ambitie van Egis véél verder rijkt. Sofie Blancke, districtsraadslid van PVDA in Berchem en huisarts bij Geneeskunde Voor Het Volk, deelt die vrees en ziet die ook bewaarheid worden, door het aantal geplande parkeerplaatsen (1400) te vergelijken met de parkeergelegenheid op Zaventem (12000) voor zo’n 22 miljoen passagiers per jaar. Zo kom je aan een 2,5 miljoen passagiers per jaar. Overigens stopt de overheid voor elke passagier nu nog 25 euro toe, en was ze ook niet te benauwd om 54 miljoen euro uit te geven aan de ondertunneling van de de landingsbaan kruisende Krijgsbaan.
Dat die honderdduizenden passagiers allemaal de lucht in schieten en weer neergedonderd komen in de onmiddellijke omgeving van een dichtbevolkte woonwijk, en de jets soms òp de Diksmuidelaan lijken te gaan landen, doet bij velen in de buurt de vraag rijzen : Pàst een luchthaven eigenlijk wel in een woonwijk?
Voor Sofie Blancke is het antwoord duidelijk neen. Ze wijst op de onder druk staande leefbaarheid van de wijk en de gezondheid van haar bewoners, en is met haar partij een petitie gestart om metingen mogelijk te maken, waarbij zowel geluid, fijn- en ultrafijn stof wordt onderzocht.
Meer informatie ook op de facebookgroep van ‘Een luchthaven past niet in een woonwijk’.
ACTIE
Op zaterdag 16 april huldigt de PVDA een eigen meetstation in in Berchem. Meer info: https://www.facebook.com/events/904523803000121/

"De sfeer was direct gezet"

Geert Cool van Blokbuster was op de wake afgelopen zondag voor de slachtoffers van de aanslagen van 23 maart toen 400 zwartgeklede mannen onder politiebegeleiding op het Beursplein in Brussel arriveerden
” Bij aankomst kreeg iemand slagen van een gekende neo-nazi. De sfeer was direct gezet.”
“De zaak wordt nu kapot gerelativeerd tot een kwajongensstreek. De reactie op de rellen van de dokwerkers tijdens de grote vakbondsbetoging van november 2014 was totaal anders. “

Het TTIP-debat in Vlaanderen: Karl Vanlouwe (N-VA) en Güler Turan (sp.a)

Op 1 maart wordt in de Commissie Buitenland van het  Vlaamse parlement gedebatteerd over TTIP, het handelsverdrag tussen de EU en de VSA. Er liggen twee voorstellen tot resolutie op tafel.
De parlementaire meerderheid (N-VA, CD&V, VLD) legt de nadruk op de economische groei die TTIP zou kunnen  meebrengen en vraagt vooral dat de Vlaamse regering TTIP zou blijven steunen.
De sp.a-resolutie trekt de economische basis van TTIP in twijfel en roept de regering op erop om toe te zien dat het handelsverdrag niet ten koste gaat van de Europese wetgeving inzake sociale, milieu- en consumentenzaken.
We bellen met Karl Vanlouwe (N-VA), mede-auteur van het meerderheidsvoorstel, en hebben Güler Turan in de studio die het sp.a-voorstel neerpende.

Karl Vanlouwe (N-VA): “De kritiek van de linkerzijde slaat op die domeinen die klaar en duidelijk uit het mandaat genomen werden.”

Güler Turan (sp.a): “Er is veel hypocrisie in dit dossier. N-VA is eurosceptisch maar heeft er geen probleem mee dat Vlaamse wetgeving door TTIP eerst zal moeten  goedgekeurd worden door niet-verkozen EU- en VS-ambtenaren.”

Continue reading “Het TTIP-debat in Vlaanderen: Karl Vanlouwe (N-VA) en Güler Turan (sp.a)”

Het Austeriteitsdebat op TV Centraal

Nieuw op TV Centraal, in kleur, met bewegende beelden èn geluid: Het Austeriteitsdebat!, van 30 oktober 2015,  in banen geleid door onze nerveuze moderator, recenseren geleerden en politici de nieuwe linkse bewegingen in Europa.
Met:
– Caroline Vanderschueren (Jongsocialisten, sp.a)
– Gil LizcanoJan (Podemos Bélgica)
Stephen Bouquin (Roodlinks)
– Kathleen Van Brempt (sp.a)

Vlinks: "We zijn politieke wezen"


De Vlaamse onderbuik bevat niet enkel rechtsdraaiende ingewanden: enkele maanden geleden kwam Vlinks ter linkerzijde uit de kast, een groep progressieve flaminganten die vond dat het tijd was om de krachten te bundelen.
We hebben Tom Garcia van Vlinks in de studio voor een uitgebreid gesprek. Van waar Vlinks komt, wie ze zijn, hun gedacht over onder andere defensie, staatshervormingen, TTIP en Europa.
Maar ook een verzoek aan ‘ander’ links…

“We vragen aan links om zich open te stellen. Waarom sluit je bij voorbaat al bepaalde mogelijkheden uit?”

en een mening over Vrechts…

“N-VA verdedigt de belangen van de Vlaamse ondernemers en het Vlaams grootkapitaal, niet van de Vlamingen.”

 
Continue reading “Vlinks: "We zijn politieke wezen"”

De zaak Jurgen Tack: wetenschap, leugens en politiek gemarchandeer

Begin december bracht Apache.be aan het licht dat Jurgen Tack, de nieuwe baas van het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek (FWO), zijn CV had opgefleurd met een niet-bestaande prijs die hij drie jaar geleden zou hebben ontvangen. Tack verdedigde zich in eerste instantie door te stellen dat hij  zelf het slachtoffer was  van bedrog, en de Raad van Bestuur haaste zich om achter Tack te gaan staan. Iets te snel, want kort daarna onthulde Apache dat Tack op zijn minst had meegewerkt aan de fraude door in de Brusselse Avenue Louise zijn eigen fictieve prijs te gaan kopen.
We spreken met Tom Cochez van Apache over deze onverkwikkelijke zaak met ook politieke kantjes. De Vlaamse bevoegdheden breiden zich uit, maar van een nieuwe politieke cultuur is nog niet echt sprake.

In Molenbeek: biografie van een wijk tegen de framing in

 
Recent verscheen ‘In Molenbeek’, een nieuw boek van Hans Vandecandelaere. Hij is historicus, gids en intussen schrijver die in Brussel resideert. In Molenbeek brengt het verhaal van de wijk Oud-Molenbeek, een wijk waar talloze vooroordelen over bestaan: je struikelt over de jihadisten, je kan er ’s avonds niet komen, het is er vuil, enz.
Vandecandelaere trok de wijk in en sprak met meer dan 150 inwoners. Hun relaas is de basis van het boek dat je het echte Molenbeek toont, een wijk die problemen kent maar ook bezig is aan een inhaalbeweging. Soms valt de vergelijking met Borgerhout niet te vermijden. Hoe dan ook, de uitdagingen van Molenbeek zijn die van het hele land.
Met Hans Vandecandelaere gaan we in gesprek.
‘In Molenbeek’ -Hans Vandecandelaere. Uitgegeven bij Uitgeverij EPO. isbn: 9789462670259 – paperback (12,5 x 20 cm) – 261p.
Naschrift
Ons gesprek kreeg een extra dimensie met de huiveringwekkende aanslagen in Parijs, een dag voor het gesprek. Later die avond kwamen deze telexen binnen: ‘grote politieactie aan de gang in Molenbeek – link met ons land -1 arrestatie in probleemwijk …’. Op Knack.be lazen we:

(…) We zijn in oorlog met IS, zegt minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon, die Molenbeek wil opkuisen. (…)

Stilte. Meer dan ooit is In Molenbeek verplicht leesvoer voor ieder van ons.