Voorwaarts!? Big Brother Watch

Big Brother Watch (fb) wordt vijf dit jaar. Deze Britse organisatie was een idee van Matthew Elliott, die hoe langer hoe meer onvrede bemerkte over afkavelende burgerrechten, zonder dat daar iets mee gebeurde. Intussen werken er in het bureau in Londen drie voltijdse krachten, gefinancierd door privé-donaties. Eén van hen, Emma Carr, vertelde foonsgewijs wat Big Brother Watch doet: niét standpunten innemen, wél informatie verzamelen, b.v. over hoeveel beveiligingscamera’s er nu eigenlijk zijn in het VK (6 miljoen!) en wat voor resultaten die boeken (geen aantoonbare!). Zo kan er een geïnformeerd debat gevoerd worden. BBW speelde recent ook een bemiddelende rol toen aangekondigd werd dat huisartsen medische gegevens met derden zouden gaan delen. Eind vorig jaar spanden ze samen met andere organisaties, ook elders in Europa, een proces aan bij het Europees Hof voor de Mensenrechten tegen de Britse staat vanwege de onthullingen van Snowden over de GCHQ (Government Communications Headquarters, hun equivalent van de NSA, met een keigraaf hoofdkantoor). Verder houden ze een ongerust oog op de voorspelbare zet van drone-producenten om, nu ze minder afzet hebben in oorlogssituaties, hun speelgoed voor ‘civiele’ doeleinden te gaan promoten. Onthutsend is het verhaal over het alledaags gebruik van vingerafdruk-identificatie in Britse scholen, waarvoor nu mede dankzij hun interpellatie tenminste voorafgaandelijke toestemming gevraagd dient te worden. Nog een mooie overwinning behaalden ze met Reclaim your DNA: de DNA-gegevens van lui die enkel voor ondervraging werden opgepakt (na een betoging b.v.), dienen nu weer allemaal verwijderd te worden. Luister naar het interview of bezoek hun website voor de andere verhalen, het eindigt heel mooi met een zonnig vrijheidsfeest aan de zee.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje

13e Alternatieve Boekenbeurs

Voor de dertiende keer al: de Alternatieve Boekenbeurs in Gent, waar u al de boeken en andere publicaties met sociaal-kritische inslag kunt gaan inslaan die u elders niet of moeizaam vindt. Door het grote en gevarieerde aanbod, met standhouders uit verschillende landen, is het evenement een jaarlijks internationaal trefpunt geworden. Die dag is er in De Centrale ook een lezingenprogramma, verzorgt door Infomania, dat in het Anarchistisch Centrum in Gent regelmatig informatieve activiteiten organiseert. Roel Steynen van Infomania bood ons al een blik achter de schermen.
Ook op facebook

Superdiversiteit en democratie in Fabriek Noord

Een paar jaar geleden kregen een paar daadkrachtige lui uit 2060 het achterpand ter beschikking van het huis van kunstenaarskoppel Christine Teller & Walter Goosens om precies te doen wat ze graag wilden: sociaal-cultureel bezig zijn in deze heerlijk multiculturele wijk. Sindsdien zijn er in Fabriek Noord (fb) volkswereldkeukens, film, toneel, dans, optredens … zowel voor de jonkheid als voor – eum – de rest. Coördinatrice Ikrame Kastit kwam er in onze studio meer over vertellen. Donderdagavond kunt u in Fabriek Noord naar de voorstelling (fb) komen van het boek Superdiversiteit en Democratie, waar de auteurs Ico Maly, Jan Blommaert, Joachim Ben Yakoub en Walter Lotens aanwezig zullen zijn. Daarna volgt een debat.

Voorwaarts!? Law Enforcement Against Prohibition

Jack Cole was 26 jaar bij de politie, waarvan 14 jaar als ‘stille’ bij de drugsbrigade. Hij maakte de opstart mee van de ‘War on drugs’, en zag op den duur hoe contraproductief die was. Na zijn pensioen richtte hij met nog vier anderen LEAP op, dat uitgroeide tot een internationaal netwerk met meer dan 100.000 leden in 120 landen. Hun 165 sprekers hebben allemaal een professionele achtergrond in de drugsbestrijding, wat de geloofwaardigheid zeer ten goede komt. Carel Edwards bijvoorbeeld, van 2003 tot 2010 hoofd van de Drugscoördinatie-Eenheid van de Europese Commissie, was zo van hen onder de indruk dat hij lid werd van hun adviesraad. “Kijk naar het einde van de drooglegging in 1933”, zegt Cole: “Meteen viel het hele criminele circuit daarrond weg, en het gebruik daalde.” Maar er zijn belanghebbenden. Vóór 1970 werden in de VSA per jaar zo’n 65.000 mensen gearresteerd voor drugsovertredingen zonder geweld, tegen 2005 waren dat er maar liefst 1.900.000 per jaar. Intussen zit in ’the land of the free’ 1% van de bevolking in de gevangenis, allemaal heerlijk spotgoedkope arbeidskrachten. De (privé-)gevangenisuitbaters lobbyen dan ook sterk voor een zo repressief mogelijk beleid. En intussen heeft de politie duidelijk minder tijd voor andere zaken: het percentage opgeloste moordzaken e.d. zakte spectaculair.
Jim Gierach was een procureur die helemaal achter de harde aanpak van drugs stond. Toen hij inzag dat dat gewoon niet werkte, en het repressieve beleid bovendien zware maatschappelijke problemen veroorzaakte, begon hij daar lezingen over te geven. “Sommige zaken zijn té gevaarlijk om niét te reguleren. Kwaliteit van de drugs, waar en aan wie er verkocht wordt – zo’n beslissingen laten we nu de facto aan de drugcartels over.” De reden dat het overduidelijk falende beleid niet bijgestuurd wordt, is volgens hem dat er zo veel mensen, zowel drugsbarons als hun vervolgers, financieel belang bij hebben. Momenteel is er wel een tendens in de andere richting. Alles begint echter bij het herzien van de VN-verdragen ter zake, die een repressief beleid opleggen. Volgende week gaat Gierach naar een sessie van de VN-narcotica-commissie met een concreet voorstel: een benadering vanuit gezondheid, mensenrechten, en ‘harm reduction’. Vindt u dat een goed idee? Hierzie, een petitie.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje

Europa geregereerd door bedrijfsbelangen

David Cronin is een Ierse journalist / auteur die al 19 jaar in Brussel woont en er nauwlettend de Europese politiek in de gaten houdt. Zijn laatste boek gaat over hoe de grote bedrijven de facto het EU-beleid bepalen.
In onze studio vertelde Cronin eerst één en ander over het discreet in de maak zijnde Transatlantisch Vrijhandelsakkoord tussen de EU en de VSA (TTIP). Daarin wordt o.a. een arbitragetribunaal voorzien waar internationale bedrijven overheden kunnen aanklagen wanneer het in hun land gevoerde beleid de belangen van dat bedrijf schaadt. Zo eiste het Zweedse energiebedrijf Vattenfall b.v. voor het ICSID-tribunaal een enorme schadevergoeding van de Duitse overheid nadat die naar aanleiding van Fukushima besliste volledig met kernenergie te stoppen. De rechters bij zo’n tribunalen houden geen rekening met het algemeen belang.
De invloed van het bedrijfsleven op het Europees beleid loopt via verschillende kanalen. Er zijn de zogenaamde expertgroepen die door bedrijven gedomineerd worden, en er is het draaideur-effect: beleidsmensen stappen over naar het bedrijfsleven en vice versa, wat voor belangenconflicten zorgt.
Wat kunnen we hieraan doen? Bij de komende verkiezingen op de juiste mensen stemmen is volgens Cronin niet genoeg. Hij ziet wel een massabeweging ontstaan die de agenda van de EU volledig in vraag stelt, logischerwijze in de crisislanden (zie interview met Spanje vorige week), maar ook bij ons (zie de D19-20-actiedagen waarbij allerlei middenveld-organisasties mekaar vonden).
Dinsdagavond om 20u komt David Cronin over zijn nieuwe boek spreken in zaal De Stroming in de Nationalestraat 111.
Meer info – ook op fb

Voorwaarts!? Anti-Fascistisch Front

Na de staatsgreep van Pinochet in 1973 waren er in Antwerpen maar liefst drie betogingen om daartegen te protesteren. Dat bracht het besef teweeg dat men voor bepaalde thema’s toch beter kon samenwerken. Zo ontstond in 1974 het Anti-Fascistisch Front, een koepel waar oorspronkelijk ook grotere spelers als de vakbonden in meedraaiden. Eerst richtte het AFF zich op organisaties als de VMO en Were Di, en vanaf 1978 uiteraard ook op het Vlaams Blok. In los verband werd en wordt er samengewerkt met gelijkgezinden, zoals Hand in Hand of Charta 91. Er kwamen heel wat betogingen, en verder info-avonden, een tijdschrift dat intussen tot een bij vriend en vijand hoog aangeschreven blog evolueerde, en zowaar een antifascistische stadswandeling. Het AFF is uiteraard ook betrokken bij de vandaag van start gaande Week tegen Rascisme en Fascisme aan de universiteit van Gent. Verder in ’t kort op de agenda: deze woensdag een lezing in Antwerpen, De actualiteit van het fascisme; en binnenkort, op 20 maart, de jaarlijkse NSV-betoging, dit jaar in Antwerpen, met bijbehorende (en meestal uitgebreidere) tegenbetoging.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje

Route Oriental & L'Art sur L'eau

In de studio: Mohammed Kadouri van vzw Steunpunt, die al lang bezig waren met het oprichten van een coöperatieve in hun streek van herkomst in Marokko, omdat dat productiever leek dan dat eindeloos uitzichtloos geld sturen; Katrien Leemen van de Dienst Ontwikkelingssamenwerking van Antwerpen, waar jaren geleden de voorlopig unieke beleidskeuze gemaakt werd om met zo’n diaspora-initiatieven te gaan samenwerken en die ook te koppelen aan de welbefaamde Antwerpse kennisinstellingen zoals ’t unif en het Tropisch Instituut; en fotograaf Roel Hendrickx, die de resultaten van dit alles goedkeurend in zijn lens ging vangen.
Route Oriental & L’Art sur L’eau is met andere woorden een beestig interessante tentoonstelling, die op donderdag 27 februari om 19u30 in Atlas opent, daar blijft tot 31 maart, en dan nog her en der in & buiten de stad in het rond migreert 🙂

Blijven inzetten op stadsvernieuwing is een noodzaak, geen optie

Vlaams Bouwmeester Peter Swinnen schreef in De Standaard het artikel Suburbia aan de Schelde. Daarin betreurt hij dat het Antwerps beleid momenteel de stadsvernieuwing als niet-prioriteit beschouwt. Vooral de zo-goed-als-afschaffing van de AG Stadsplanning en de op handen zijnde drastische inkrimping van het team van de Antwerpse stadsbouwmeester dreigen de mooie inspanningen van de laatste decennia teniet te doen. Want stadsvernieuwing is een blijvend proces, geen overbodige luxe. Het gaat daarbij niet enkel om het neerzetten van individuele gebouwen, maar ook om het bevorderen van de sociale cohesie, mobiliteit … Aangezien er steeds meer mensen in steden wonen, wordt het goede beheer daarvan steeds belangrijker.

Newspeak in opmars

Professor Jan Blommaert onderzoekt de taal als levend en sociaal gegeven: wie gebruikt welke termen waarom? Vanuit dat standpunt analyseert hij voor ons de huidige, heel specifieke en enge invulling van woorden als ‘groei’ en ‘de economie’, als in: “De economie is aan het groeien, maar de werkeloosheid zal nog een tijd toenemen”. Verder overloopt hij nog een paar rare termen als ‘loonlast’, ‘loonhandicap’, ‘werkgever’, en ‘vrijmaken van de markt’, waaruit blijkt dat het courante taalgebruik steeds uitgaat vanuit het helemaal niet zo neutrale standpunt van één bepaalde belangengroep binnen onze samenleving. Zo verwordt de informatie in de media de facto tot propaganda voor een specifieke maatschappelijke ideologie. Zelfs het IMF waarschuwt al een paar jaar voor de politieke instabiliteit waartoe die leiden kan.
Lees hier het artikel dat de aanleiding was voor dit interview.

Tewerkstellingstrajecten lopen uit de hand

NuWe belden met Bob Wester van het Nederlandse actiecomite Dwangarbeid Nee, dat ageert tegen steeds verder doorgedreven tewerkstellignsmaatregelen bij onze noorderburen, die op den duur toch wel erg veel gaan lijken op volwaardige edoch onbetaalde jobs. Door dit toenemend aanbod aan gratis werkkrachten verdwijnen er ook betaalde arbeidsplaatsen, wat de kansen op werk voor werklozen nog meer doet afnemen.