De spanning tussen de NAVO en Rusland rond Oekraїne loopt op.  Al enkele weken wordt in de westerse media gewezen op een troepenopbouw door Rusland aan de Oekraїense grens. “Een inval is imminent”.  De Russen, van hun kant, voelen zich bedreigd door het oprukken van de vijandige NAVO tot aan hun grens. Ludo De Brabander van Vrede pleit voor een deëscalatie.
Ludo De Brabander: “Rusland en de NAVO zijn beiden kernmachten. Een verdere escalatie kan leiden tot een confrontatie tussen twee grootmachten. Europa moet alles uit de kast halen om te zorgen dat het niet zover komt. De spanning gaat terug tot de eerste uitbreiding van de NAVO in 1997. Op de NAVO-top in 2008 werd dan de deur opengezet voor het NAVO-lidmaatschap van Oekraїne en Georgië. Niet toevallig dat de Russen kort daarna tussenkwamen toen Georgië een opstand van nationalisten in Zuid- Ossetië wilde onderdrukken.”
“Voor de Russen is er een rode lijn: een uitbreiding van de NAVO met Oekraїne ziet het als een rechtstreekse bedreiging voor haar veiligheid, want het zou betekenen dat er een directe grens van 3.200 kilometer komt tussen het Westers militair blok en Rusland.  De NAVO stelt dat elk land het recht heeft om zijn eigen veiligheidssysteem te kiezen. Stel je voor dat China een militair akkoord zou sluiten met Mexico en/of Canada…   Verder moeten we ook op de Monroe-doctrine wijzen, waarbij de VSA zich het recht toeëigenen om te interveniëren in Latijns-Amerika. De VSA heeft met de Cubacrisis heel duidelijk gemaakt dat ze geen troepen van andere grootmachten in hun hemisfeer dulden.” Continue reading “Oekraїne: "De Russische teksten kunnen dienen als basis voor een akkoord"” →