ArcelorMittal Gent aka Sidmar is de grootse CO2-uitstoter van ons land. Het bedrijf start enkele proefprojecten die de netto CO2-uitstoot zullen verminderen, maar om tot een nuluitstoot tegen 2050 te komen en een toekomst te geven aan Sidmar zal meer nodig zijn. Vooral een sturend beleid vanuit de lokale overheid, zoals in de buurlanden, aldus Tycho Van Hauwaert van Bond Beter Leefmilieu.
Met negen miljoen ton per jaar stoot de fabriek in de Gentse havenzone bijna 10% uit van alle CO2 in het land. Terwijl CO2-uitstoot meestal het gevolg is van het gebruik van brandstoffen om warmte te leveren, is de uitstoot bij staalproductie het gevolg van het gebruik van fossiele grondstoffen om het ijzererts te ontdoen van zuurstof. De zuurstof wordt gebonden aan de koostofatomen en vormt CO2. Een alternatief is het gebruik van waterstof waardoor geen CO2 maar water (H2O) het bijproduct is.
“Als Vlaanderen achterblijft, zou de hoofdzetel van ArcelorMittal zich op den duur kunnen afvragen of investeren in de site in Gent nog wel de moeite loont.”
Het Steelanol-project in Gent onderzoekt hoe de geproduceerde CO2 kan omgezet worden tot ethanol (alkohol). Met het Torero-project wordt bekeken of het gebruik van steenkool(cokes) kan vermeden worden door afval en/of hout te gebruiken. Die initiatieven bestuderen dus het gebruik van meer circulaire voedingen of van het CO2 product, niet de structurele vermindering van de uitstoot door de installatie zelf. Van Houwaert: “De initiatieven zullen niet tot een nuluitstoot leiden in 2050. Het is de bedoeling om, toch in eerste instantie, het ethanol dat geproduceerd wordt te gebruiken als brandstof voor de transportsector, en dat stelt de uitstoot enkel uit.”
“Het is jammer dat we het pad niet volgen van ArcelorMittal Duinkerke of Zweden (Hybrit / H2 Green Steel), waar nagedacht wordt over waterstof. Andere Arcelor-sites doen dat wel (ook HIER). Hoe komt het dat die investeringen niet naar Gent gaan? Als Vlaanderen achterblijft, zou de hoofdzetel van ArcelorMittal zich op den duur kunnen afvragen of investeren in de site in Gent nog wel de moeite is. ”
Er wordt van langs om meer gesproken over ‘symbiose’ als oplossing. Daarbij zouden de CO2-producerende industrieën CO2 leveren aan de chemische industrie, die er producten mee gaat maken. Van Houwaert: ” We hebben vragen bij grootschalige symbioses tussen bijvoorbeeld staal (in Gent) en (de petrochemie in) Antwerpen. Er is nieuwe infrastructuur voor nodig, zoals pijplijnen, om dat mogelijk te maken, en de chemische industrie moet er ook klaar voor zijn. Wat we vragen is dat de overheid een kadert creëert dat plaats maakt voor de nodige infrastructuur, bijvoorbeeld om CO2 van Gent naar Antwerpen te sturen, zodat de symbiose kan gerealiseerd worden.”
De afgelopen week werd door lokale politici met veel enthousiasme aangekondigd dat er een een pijplijnsleuf zal komen van Antwerpen naar de industriezones in Duitsland en Hollands Limburg. Toch heeft BBL hier bedenkingen bij, omdat het niet de energietransitie is die het project drijft, maar de groei van de klassieke fossiele petrochemische industrie. VAn Houwaert: “De pijpleidingstraat is belangrijk voor de energietransitie, maar de Vlaamse regering vergeet dat er draagvlak voor gecreëerd moet worden. Er zijn niet alleen de (fossiele) gassen die er zullen doorgaan, er verdwijnt ook veel bos en natuur voor, en er zullen huizen voor worden onteigend. “
