Robrecht Vanderbeeken, vakbondsverantwoordelijke van de cultuurwerkers voor het ACOD:

“Er heersen 2 opvattingen rond cultuur: ‘kunst draagt verschillende zaken in zich en dient om ons te emanciperen’ versus ‘kunst en cultuur moeten entertainen’. Kunst moet in dat tweede geval vooral niet kritisch zijn op kosten van de belastingbetaler. Deze opvatting is gevaarlijk in een tijd waar kunst en cultuur onder vuur liggen door de vermarkting en het neoliberalisme.”

“De coronacrisis legt bloot hoe ver de liberalisering is doorgedrongen in de cultuursector. Freelancers en flexwerkers kwamen in vrije val. Dit is een structureel probleem. “

“In de visienota van Jambon lezen we de visie van de kunstenaar die ondernemer is heel duidelijk. De kunstenaar als ondernemer die flexwerkt, jobhopt, kortom het zelf moet doen en verantwoordelijk is voor zijn eigen slagen …  Er moet dringend een andere manier komen om de sector te organiseren, betere aanstellingen, betere contracten.”

“De sector is ontspoord: interimwerk is bedoeld voor tijdelijk werk, maar  in de realiteit ziet men dat Amplo, een interimbureau voor artiesten,  intussen de grootste werkgever in de sector is.”

“Vakbonden staan niet sterk in de sector. We kunnen ons verwachten aan een shockdoctrine van rechts. In de kerstperiode werd reeds gesteld door Jambon en Voka dat er moet kunnen worden onderhandeld met het Vlaams Belang. Het cultuurbeleid wordt zo een voorbereidende oefening voor 2024, wanneer de kaarten zullen herschud worden. Ook nu grijpen organisaties als Voka de kans om rechtse maatregelen door te voeren zoals onbetaalde overuren, opschorten van vakantie of fiscale vrijstellingen. Dit is een spel van machtsverhoudingen. Er is een hoge nood aan de herfinanciering van de sociale zekerheid, en die financiering gebeurt via solidariteit. Dat lukt alleen maar als er bijgedragen wordt, maar we  merken dat het grote geld net fiscale uitzonderingen krijgt, zich los zingt van het sociaal pact. Als we daar niet snel iets aan doen, zijn de centen op en valt er niets meer te herverdelen. Het is broodnodig voor ons sociaal pact dat langs alle kanten wordt geknepen en dat de sociale strijd gevoerd wordt. Jambon wil de factuur liefst presenteren aan de belastingbetaler.”

“Vermogensbelasting en het aanpakken van belastingparadijzen  worden in de huidige politieke constellatie haast als een taboe gezien. Dit terwijl het glashelder is dat het net vandaar is dat het geld moet komen om ons sociaal pact te behouden.”