Open ruimte en groen staan onder druk in Vlaanderen. Niet alleen in Antwerpen (Haven, Oosterweel), ook in Brugge is er een strijd over grondgebruik aan de gang.
Enerzijds zijn er verschillende dossiers van bomenkap. Anderzijds willen de Brugse voetbalfirma’s graag nieuwe stadia, liefst buiten de stad in poldergebied. Ook VOKA wil graag wat polders voor bedrijventerreinen. En de haven wil dan weer niet dat geraakt wordt aan 40 hectaren die er al tientallen jaren ongebruikt bijliggen.
We bellen met Erik Ver Eecke van de Brugse natuurvereniging Groen.
Bomenkap
Ver Eecke vindt dat het Brugs (sp.a /CD&V) stadsbestuur veel te gemakkelijk kapvergunningen aflevert. Ironisch genoeg ligt één van de gekapte reeks bomen naast het Lappersfort waar jarenlang voor het behoud van het bos gestreden is.
“De vergunningen voor de kap van bomen, zelfs al komt het initiatief niet van de stad, zullen het onmogelijk maken voor de stad om het engagement na te komen dat ze aangegaan is met de ondertekening van het Burgemeestersconvenant. Dat convenant bepaalt dat tegen 2020 en 2050 de CO2 uitstoot van de stad met respectievelijk 20 en 80% moet zakken.”
Voetbal: Grond, subsidies en Verhaeghe
Waar Antwerpen zijn haven-GRUP heeft, heeft Brugge de Afbakening van het Regionaalstedelijk Gebied dat de bestemming van de Brugse gronden vastlegt. Van dat plan werden delen geschrapt omdat bijvoorbeeld bij de voorziene inplanting van een nieuw voetbalstadion onvoldoende rekening gehouden werd met de milieu-impact. Ondertussen zijn de stadionplannen veranderd en wil Club Brugge een stuk landbouwgrond ten noorden van de stad inpalmen. Club Brugge is het bedrijf van de in Zwitserland residerende vastgoedontwikkelaar Continue reading “De strijd voor groen en grond in de Brugse rand”
Antwerp Pride
Sinds enkele jaren heeft ook Antwerpen zijn ‘Lesbian and Gay Pride’, bekend onder de naam ‘Antwerp Pride’. Het is een ‘homocultureel’ feest dat, dankzij een reeks omkaderende projecten, uitgegroeid is tot een negendaags festival.
Het festival liep dit jaar van 1 tot en met 9 augustus. Naast een heleboel fuiven was er uitgebreid aandacht voor cultuur. Het Queer Arts Festival zette dit jaar China in de kijker. In de galerie Verbeeck-Van Dyck liep een tentoonstelling van homoseksuele Chinese kunstenaars. Cinema Cartoon’s paste zijn programmatie aan door verschillende Chinese en andere Aziatische films met ‘queer’ als thema op de affiche te zetten. Er was een literaire avond, een performance met de danser Toni Rizzi. Daarnaast was er ook aandacht voor sociale thema’s, gesprekken over “Armoede en uitsluiting” En we vergeten er allicht nog een paar. Het festival werd op 9 augustus afgesloten met de ‘Closing Party’.
Onze gast in de studio Marcia Poelman, voorzitter van het Roze Huis, vertelt uitgebreid over het omkaderende ‘Queer Arts Festival’, maar antwoordt even goed op vragen over het commerciële aspect van de Pride en of het commerciële het inhoudelijke niet wegdrukt. Gebruiken de politici, die de jongste jaren maar wat graag meestappen in de Pride, die niet voor hun eigenbelang (om kiezers te paaien…) en om er dus zelf beter van te worden. En schurken de holebiorganisaties niet te dicht aan bij de politici? Hun werking wordt immers deels gefinancierd door subsidies die door de regerende partijen worden toegekend. Ze toont zich uitermate verheugd over de deelname van moslims aan deze parade: een doorbraak die hopelijk heel wat goede gevolgen zal hebben.
70 jaar Hirosima / Nagasaki
Op 6 en 9 augustus is het 70 jaar geleden dat de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki gedropt werden. De verjaardag is de gelegenheid voor Vredesoverleg Gent om een herdenkingsavond te organiseren met concerten in de Sint-Niklaaskerk en Korenlei op zondag 9 augustus. In Antwerpen kan men ’s namiddag al terecht in Filmhuis Klappei voor een vertoning van ‘The Bomb’, van Oliver Stone en Peter Kuznick, georganiseerd door het Vredescentrum. ‘The Bomb’ is deel 3 van de onvertelde geschiedenis van de VSA.
Eerder in de week op 6 augustus, de dag van het bombardement van Hiroshima, wordt Atomic Café vertoond in Dok Gent.
De 16.000 kernkoppen die wereldwijd nog altijd verspreid liggen houden de vernietiging van de de Japanse steden 70 jaar geleden relevant zegt Pieter Teirlinck van Vrede. De kernwapenarsenalen liggen vooral in landen die er zich nochtans via artikel 6 van het non-proliferatievedrag toe verbonden hebben om die af te bouwen.
Ook België heeft nog 20 kernbommen gestockeerd op haar grondgebied. “Er wordt door politici veel lippendienst bewezen voor het weghalen van de bommen. Ook in het regeerakkoord van de huidige regering staat het weghalen vermeld maar in de praktijk beweegt de regering totaal niet.”
Het probleem zit blijkbaar eerder bij de NAVO dan bij de Amerikanen zelf. “Moest het van Obama afhangen zouden de kernwapens hier al weg zijn maar onze lokale beleidsmakers denken blijkbaar dat ze dankzij de bommen op een hoger niveau kunnen meespelen. “
Algemeen Boerensyndicaat: "We moeten voorkomen dat gans de sector in handen komt van enkele sterke groepen”
De prijs die de boer krijgt voor van melk en vlees zijn gezakt tot onder de productiekost. Na Frankrijk kwamen ook in België de boeren de afgelopen week op straat. Het Algemeen Boerensyndicaat (ABS) nam het voortouw.
Volgens ABS voorzitter Hendrik Vandamme is één van de problemen dat de andere partijen in de keten tussen producent en consument met de winst gaan lopen. Er zal nu onderhandeld worden met de andere spelers in de voedselketen, de voedingsindstrie (Fevia) en de distributeurs (Comeos). ABS rekent erop om tegen eind augustus een betere prijs te kunnen onderhandelen. Dat zal dan wel nog de goedkeuring moeten krijgen van mededingingsautoriteiten.
Want er is meer: Het liberaliseringsmantra en het streven naar het inperken van het landbouwbudget hebben ertoe geleid dat Europa de marktondersteuning voor landbouwproducten heeft afgebouwd. Bovendien wordt de primaire sector niet beschermd door de wet op de handelspraktijken die verbiedt om met verlies te verkopen. Concreet betekent dit dat als de marktprijs onder de productiekost valt de afnemers van landbouwproducten niet verplicht kunnen worden om een hogere prijs te betalen.
Het Europees niveau (Commissie en Landbouwraad) zal in september aangesproken worden.
“Het ziet er niet goed uit met TTIP en we zouden dus wel eens kunnen vertrokken zijn voor een nieuwe grote discussie met Europa.”
ABS vindt dat de distributeurs veel over ethiek praten maar daarbij zedig zwijgen over een eerlijke verloning voor de boeren. Hendrik Vandamme: “Als men zich Belgisch wil profileren moet men ook Belgisch willen aankopen aan een prijs die de Belgische producent nodig heeft om te kunnen produceren”.
Op het gebied van regulering en vrijhandel is de houding van ABS toch wat Continue reading “Algemeen Boerensyndicaat: "We moeten voorkomen dat gans de sector in handen komt van enkele sterke groepen””
Voorwaarts!? Meters en Peters
Begin 2000 konden honderden nieuwkomerskinderen in Antwerpen niet terecht in een school. Toenmalig gemeenteraadslid Marleen Van Ouytsel nam het initiatief hen tijdens de vakantiemaanden vast kennis te laten maken met onze taal en cultuur, zodat ze het volgende schooljaar niet onvoorbereid zouden moeten starten. De betrokken vrijwilligers waren zo enthousiast, dat beslist werd het initiatief verder te zetten. De vzw Meters en Peters was geboren.
De doelgroep bleef dezelfde: kinderen van de lagere school-leeftijd die nog geen volledig schooljaar les hebben gevolgd in ons land. Dit jaar zijn dat er 120, van 28 verschillende nationaliteiten. Zij konden inschrijven op aanraden van de dienst inburgering, die ieder jaar een selectie maakt van de laatst aangekomenen met de minste voorkennis. Of ze arm zijn of rijk, legaal of illegaal, maakt daarbij niet uit. Per gezin kost de zomerschool € 25: niet veel, maar genoeg om de motivatie te stimuleren om de kinderen ook effectief zes weken lang iedere dag te laten komen. Iedere vrijdag is er voor de ouders een toonmoment, wat de betrokkenheid ten goede komt. Zo’n 90% van de kinderen doet dan ook de hele periode mee.
Het aanbod is heel gevarieerd, met iedere week een thema, waar dan uitstappen aan gekoppeld worden: dieren = de zoo, er is een bezoek bij de politie, verkeerseducatie, fietslessen, ICT, een tandarts op bezoek …
Verschillende musea zijn bij het project betrokken. Toen Koninklijk Museum voor Schone Kunsten (het KMSK) in 2005 als eerste benaderd werd, zagen ze meteen de meerwaarde in, want voor hun educatieve werking was extra ervaring met een multiculturele groep zeer welkom. Na grondig beraad koos men ervoor om rond portretten te werken, een zeer dankbaar onderwerp, omdat daaraan allerei thema’s en creatieve activiteiten gekoppeld kunnen worden. Nu het KMSK zelf in verbouwing is, gaan de kinderen naar gastlocaties van het KMSKA en naar andere musea, die gaandeweg ook interesse kregen voor het project.
Vanuit de zomerschool zijn een aantal projecten gegroeid die buiten de vakantie lopen. Zo is er sinds 2008 het voorleesproject De Boekentoren. In september en oktober gaan vrijwilligers bij zo’n 50 zomerschool-kinderen thuis elke week een uurtje voorlezen. Soms gaan ze hier jaren mee door. In de bibliotheek zijn de kinderen in de zomer al ingeschreven. Aansluitend daarop kunnen deze kinderen in november en december een aantal voorstellingen in HetPaleis meemaken.
Ook het kinderkoor Zing Zang Zong ontstond uit de zomerschool. Heel het jaar door repeteren de kinderen op woensdagnamiddag. Hun ouders volgen intussen een conversatieles Nederlands. Omdat die ouders zelf ook wel wilden zingen, kwamen er op zaterdag zangrepetities voor de volwassenen.
Vrijwilligers vinden voor al deze activiteiten is geen evidentie, maar het lukt altijd wel. Dit jaar startte een samenwerking met de lerarenopleiding van Artesis-Plantijn. Een aantal studenten loopt één à twee weken stage in de zomerschool, en/of gaat voorlezen in het najaar. Drie jaar geleden al startte een samenwerking met de opleiding kleuteronderwijs.
De overheid financiert het project gedeeltelijk, en stelt in de zomer schoollokalen ter beschikking. Dan is er nog een hele reeks privé-sponsoren: serviceclubs, bedrijven …
Vier betrokkenen kwamen voor dit verhaal naar onze studio: de huidige voorzitter Flip Voets, al sinds de oprichting bij de vzw betrokken; secretaris Christiane Hozay, die de zomerschool coördineert; Nelleke Lijphart, medewerkster van het eerste uur en medecoordinator van de Boekentoren en de Paleisbezoeken; en Babette Cooijmans, educatief medewerker van het KMSK.
Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
TTIP, de draaideur van Karel De Gucht
De onderhandelingen over het Amerikaans/ Europees TTIP handelsverdrag draaien in de praktijk uit op een reeks koffiekransjes met lobbyisten van grote bedrijven.
Logisch dat de bedrijven wier handel onder het akkoord zal vallen betrokken worden bij de onderhandelingen, maar de situatie is helemaal scheef getrokken.
“Er worden tien maal meer gesprekken gevoerd met vertegenwoordigers van bedrijfsbelangen dan met vertegenwoordigers van publieke belangen” aldus Lora Verheecke van CEO.
Het gaat zelfs zover dat publieke (consumenten-, milieu-, en werknemer-) belangengroepen bewust buiten de gesprekken gehouden worden. Het gevolg zou kunnen zijn dat bij de gelijkschakeling van normen en regels voor TTIP telkens de zwakste standaard overgenomen wordt. Zo zouden 1000 chemische stoffen die in Europa niet in cosmetica mogen gebruikt worden nu toch kunnen omdat ze volgens de Amerikaanse regels toegelaten zijn. Omgekeerd zou de Amerikaanse bankregulering afgezwakt worden tot op het Europees niveau.
De toestand is (deels?) het gevolg is van de incestueuse verhouding tussen de Europese instellingen en de bedrijven die ze verondersteld zijn te reguleren. Er is een stroom van EU-ambtenaren en politici naar bedrijven, waar ze hun ervaring gebruiken om lobbywerk te doen. De regels om belangenvermenging te voorkomen werken niet volgens CEO. Lora Verheecke: “Een EU-commissaris kan 6 maanden na het beëindigen van zijn politiek mandaat gaan werken in een bedrijf. Bovendien zijn er EU-parlementairen die drie of vier jobs hebben, en dit is illegaal. Het argument dat het zonde zou zijn als die mensen hun ervaring niet mogen gebruiken gaat niet op. Die ervaring hebben ze verkregen door hun werk voor het algemeen belang, en dat gaan ze dan gebruiken voor private belangen. ”
Het bekendste voorbeeld van deze schuifdeurpolitiek is voormalig EU-Commisaris voor handel, en groot voorstander van TTIP, Karel De Gucht. Anderhalf jaar na het beëindigen van zijn politiek mandaat wordt hij waarschijnlijk bestuurder bij Belgacom/Proximus (de Europese Commissie heeft al haar toestemming gegeven). De telecom-sector, waartoe het bedrijf hoort, is de op twee naar grootste TTIP-lobbyist, aldus CEO. “Eerst heeft hij TTIP onderhandeld met hen, en nu gaat hij ervoor werken”
Een minder in het oog lopende Belg die van de draaideur gebruik maakt, is de voormalige topdiplomaat Jean De Ruyt, die na zijn pensionering als EU-ambtenaar zijn diensten nu verkoopt aan advocatenkantoor Covington & Burling. In de New York Times schept De Ruyt op dat het toch wel voldoening schept om het Systeem te kunnen gebruiken om zaken gedaan te krijgen (voor zijn klant), en dat hij (met zijn ervaring in de publieke dienst) exact weet hoe dat moet.
Links:
Philippe de Backer over TTIP
Bart Staes over TTIP
"Er is helemaal geen maatschappelijke consensus over het Saeftinghedok"
Dennis Malcorps van bewonersgroep Doel 2020 is minder enthousiast dan havenbestuurder Eddy Bruyninckx over het groen licht van de Vlaamse regering voor de bouw van het Saeftinghedok. De aanleg van het dok zou het einde zou betekenen van Doel.
“Er is geen tekort aan ruimte voor containeroverslag en de vooropgestelde groeicijfers zijn te optimistisch. De groei die Antwerpen dit jaar heeft gerealiseerd is er gekomen ten koste van Zeebrugge waar de containeroverslag met 30% is verminderd. Goed voor Antwerpen maar voor de Vlaamse belastingbetaler is dit een ‘zero sum game’.”
Volgens Malcorps is het niet de nood aan containeroverslag maar de druk van de grootste containerreder MSC op de haven om goedkoper en op één plaats te kunnen werken die de haven ertoe drijft om het dok te bouwen. Voorbarig volgens hem want “MSC zal de activiteiten die het over 40 jaar in Antwerpen heeft ontwikkeld niet zomaar verhuizen.”
Continue reading “"Er is helemaal geen maatschappelijke consensus over het Saeftinghedok"”
Eddy Bruyninckx: "Fernand Huts is een groot ondernemer maar niet nauwgezet in het rekenen"
Vorige week gaf de regering groen licht voor de bouw van het Saeftinghedok. Tijd voor een gesprek met Eddy Bruyninckx, gedelegeerd bestuurder van het Antwerps Havenbedrijf en tevreden met de beslissing.
“Zonder het dok gaan we de voordelen missen van de containertrafiek maar wel de nadelen ervan ondervinden.”
RC: Had de regering niet al lang geleden groen ligt gegeven voor de bouw van het Saeftinghedok?
Eddy Bruyninckx: “Dat klopt en het staat ook in het bestuursakkoord van de regering. De goedkeuring is het afsluiten van de fase waar ook de Maatschappelijke Kosten Bate Analyse (MKBA) een onderdeel van is. (Kopie MKBA HIER, nvdr). Nu moeten de financiering met de Vlaamse regering afgesproken worden, er moet een onteigeningsplan opgesteld worden en men heeft op 17 juli dus beslist om dat te doen. De beslissing is één stap in een complexe reeks van beslissingen die er hopenlijk toe zal leiden dat er in 2021 uiteindelijk schepen zullen aanmeren aan een stuk van het Saeftinghedok. Een Stuk, want we gaan niet meer bouwen dan wat we kunnen overzien. Er zijn 1070 hectaren beschikbaar voor de haven om te groeien en daarop kunnen drie soorten aktiviteiten ontwikkeld worden: 1) containeroverslag, 2) logistieke activiteiten en 3) industriële vestigingen. Met een verwachte gematigde groei van de containertrafiek van 3 a 4% de volgende jaren denken we dat we een dok met twee maal 1300meter kaailengte nodig te hebben. Daarna kunnen we zien hoe het verder evolueert en een verdere uitbouw hangt af van de groei van economie en haven.”
RC: U bent tevreden. Waarom is dit zo belangrijk voor Antwerpen?
EB: “We moeten allemaal tevreden zijn. Ten eerste omdat de haven het heel goed doet in vergelijking met andere havens in Noord-West Europa. Dan heb ik het niet over de andere Vlaamse havens maar vooral over bijvoorbeeld Rotterdam. We hebben een uitstekend eerste semester achter de rug met 9,5% groei in de 20-voet containers. We plukken nu de vruchten van de vroegere inspanningen, namelijk de uitdieping van de Schelde en de bouw van het Deurganckdok. Gelukkig maar, want dat laat ons vandaag toe om de overheveling van de MSC terminal van rechter-naar linkerover mogelijk te maken. We moeten verder kijken dan vandaag en met en bescheiden groei van 3 á 4% hebben we tegen 2021 de nieuwe capaciteit nodig om de economische motor van Vlaanderen te zijn. Dat is heel belangrijk. Antwerpen wordt in speeches and fora dikwijls vernoemd als economische motot van Vlaanderen. Welnu, willen we die motor draaiende houden dan hebben we af en toe behoefte aan infrastructuur. “
Noot van de redactie: Zeebrugge meldt een daling van de containertrafiek over de zelfde periode met 26%. Gezien het verschil in schaal van de containertrafiek tussen Zeebrugge en Antwerpen (2 miljoen versus 9 miljoen verhandelde containers respectievelijk) kan de stijging voor Antwerpen waarschijnlijk niet volledig verklaard worden door de daling in Zeebrugge, maar het is duidelijk dat de 9.5% groei geen representatief cijfer is voor wat kan verwacht worden in de toekomst.
Continue reading “Eddy Bruyninckx: "Fernand Huts is een groot ondernemer maar niet nauwgezet in het rekenen"”
Een Griekse tragedie: balans van enkele bewogen weken
Op 13 juli ontwaakten verschillende Europeanen met een kater: zij zagen hoe de Europese Raad Griekenland verbrijzelde met een dictaat waarmee de Grieken de facto hun soevereiniteit opgaven. Het was het sluitstuk van een zeer boeiende fase in de geschiedenis, die begon met de verkiezingsoverwinning van Syriza en eindigde met de onmacht/het verlies/de capitulatie/het verraad(*) van Tsipras. Met Peter Veltmans bespreken we deze periode en welke lessen de linkerzijde hier al uit kan trekken.
Peter Veltmans schreef op de site van SAP enkele stukjes waarin hij dieper ingaat op onderwerpen die we aanraakten tijdens het gesprek. Hier vind je artikel één, hier vind je artikel twee.
Oneerlijke concurrentie in de bouwsector
Bij Holcim brak enkele weken geleden een spontane staking uit nadat voor de zoveelste keer een betonmixerchauffeur betrapt was uit het buitenland, ditmaal uit Nederland. Deze chauffeurs zijn meestal niet in orde met hun opleiding, hebben weinig ervaring in de sector en betekenen hierdoor een gevaar voor zichzelf en de weg. Ze zijn niet verzekerd, hebben geen sociale rechten en moeten meestal in erbarmelijke levensomstandigheden (over)leven. De vaste betonmixerchauffeurs moeten lijdzaam toezien hoe de oneerlijke concurrentie de markt overspoelt. Alleen de werkgever wint: zij betalen voor deze buitenlandse krachten veel minder en eisen van alle werknemers in de bouwsector een hyperflexibiliteit.
In de studio: Jeroen Boone, zelf betonmixer Chauffeur bij Holcim en vakbondsafgevaardigde ABVV. Hij overloopt voor ons de problemen uit de sector en schetst een beeld van een sector die zwaar onder druk staat.