Zo’n vijf weken geleden startte vanuit Straatsburg een mars op Brussel (facebook) om daar actie te voeren tijdens de EU-top over politieke migratie op 26 en 27 juni. Deelnemers zijn politieke vluchtelingen en sympathisanten die van Europa een menselijker beleid vragen. De grensovergangen waren wat spannend: wie geen Europees onderdaan is en geen paspoort heeft, kan daar in principe opgepakt worden. Dat gebeurde niet. Het enige incident was er in Luxemburg, waar de groep een bijeenkomst van Europese ministers van binnenlandse zaken blokkeerde. De actie werd hardhandig weggewerkt, met 12 arrestaties. De Luxemburgse minister binnenlandse zaken gaf achteraf wel de opdracht die weer los te laten, en bood zijn excuses aan.
Vrijdag arriveerde de mars in Brussel. We belden zaterdag met deelnemer Gert-Jan Van de Vaate, die daarvoor even uit de algemene vergadering stapte waarin de acties van de week gepland werden. Daaronder een betoging op donderdag, waar ook u uiteraard welkom bent. Samenkomst vanaf 16u30, op de Begijnhofplaats, waar al heel wat acties van mensen zonder papieren doorgingen.
VN-verdrag over mensenrechtenschendingen door bedrijven
Deze week in Genève: allerhande acties van de Global Movement for a Binding Treaty, kortweg Treaty Alliance, een koepel van zo’n vijfhonderd middenveldorganisaties van overal ter wereld. Zij willen dat deze week, tijdens een sessie van de VN-mensenrechtenraad, het voorstel van Ecuador wordt aangenomen om een intergouvernementele werkgroep op te richten die eindelijk het debat opstart rond een bindend internationaal verdrag dat bedrijven aansprakelijk kan stellen voor mensenrechtenschendingen. Tot nog toe zijn er enkel vrijwillige richtlijnen, en tot nog toe werd de materie bovendien behandeld door expertengroepen die niet altijd onafhankelijk zijn (lees: waarin de bedrijven zelf het eigenlijk voor het zeggen hebben). Een bindend verdrag is nodig, omdat slachtoffers van mensenrechtenschendingen door een in het buitenland gevestigd bedrijf nu wettelijk niets kunnen ondernemen, zelfs niet als hun eigen land achter hun zaak staat.
Dit verdrag zou dus heerlijk rechtstreeks ingaan tegen de trend van de vrijhandelsakkoorden, waarbij bedrijven net hoe langer hoe meer boven de wet lijken te staan, en zelfs landen kunnen aanklagen als hun bedrijfsbelangen geschonden worden.
We spraken hierover met Ana Maria Suarez Franco van FIAN International, één van de koepelleden. Zij vindt het verontrustend dat EU-lidstaten zich in deze zo terughoudend opstellen, terwijl de beginselen van de EU net bol staan van de mensenrechten. Hier is toch enige incoherentie in het beleid te bespeuren.
Antwerpen krijgt eerste fietsstraat. Hoera?
Juicht, Antwerpen, juicht: we hebben een eerste fietsstraat! In de algemene raadscommissie van het district Antwerpen werd meegedeeld dat de Grote Hondstraat op Zurenborg vanaf de 2de week van september het decor is van een proefproject. Maar wat is een fietsstraat?
In een fietsstraat mogen de fietsers meer plaats in nemen en mogen de auto’s de fietsers niet inhalen.
“De Fietsersbond is blij met alle extra aandacht die het bestuur aan het fietsbeleid geeft”, zegt Renaat Van Hoof van de Antwerpse Fietsersbond.
“Maar wat nu voorgesteld als fietsstraat is symbolisch, heeft weinig te maken met fietsbeleid en heeft weinig meerwaarde.”
“Een fietsstraat is mooi, maar het is belangrijk dat de straten van en naar de fietsstraat ook fietsvriendelijk zijn en daar gaat het al verkeerd met de Grotehondstraat. De Cogels-Osylei ligt vol met kasseien en de Transvaalstraat heeft slechte fietspaden. Een mini-oase heeft weinig zin.
Bovendien is de Grotehondstraat zodanig smal dat auto’s nu eigenlijk al fietsers niet mogen inhalen. ”
“Het aanleggen van fietsstraten is één van de mogelijke instrumenten om fietsen in de stad aangenamer te maken. Maar het is belangrijk om de inplanning van fietsstraten in te passen in een ruimer beleid. En in zo’n ruimer beleid is het knippen en autoluw maken van straten veel belangrijker.”
“We vragen een beleid dat naar het geheel kijkt en niet alleen dient om zichzelf te verkopen.”
Fiets gestolen? Schuld van A! (update)
Donderdag waren we getuige van een massale fietsdiefstal in de Brederodewijk. Mannen vermomd als werknemers van de stad waren bezig met het opladen van tientallen fietsen. Dat dachten we altans...
Toen we de ‘dieven’ aanspraken claimden ze dat ze effectief stadspersoneel waren. Een legitimering kregen we niet te zien en voor verdere info moesten we maar naar de website gaan, of bellen naar de burgemeester, maar de kamion waarop de fietsen verdwenen was wel zeer mooi getooid met de stralende A.
Er een probleem met sluikstorten van fietsen volgens het stadsbestuur. Om de stad proper te houden worden fietsen die ‘achtergelaten’ zijn ‘gelabeld’ met een bandje, waarop staat dat de fiets zal verwijderd worden.
Bij een snelle check van wat opgeladen was bleek echter dat toch wat van de opgehaalde fietsen geen bandje hadden. Blijkbaar halen mensen de labels weg en vinden ze niet dat hun fiets rijp is voor het stort omdat een band plat staat of omdat er een paar spaken ontbreken. Zo ook een buurtbewoner die moest toekijken hoe zijn fiets, netjes gestald in een fietsrek, werd opgeladen. Protest mocht niet baten en de tweewieler werd afgevoerd.
DE KADUKKE CODEX
Bij nader onderzoek van de Antwerpse Politiecodex blijkt er toch wat te schorten aan de gang van zaken. En aan de Codex zelf trouwens ook. Continue reading “Fiets gestolen? Schuld van A! (update)”
De volksopstand in Irak
Via de media vernemen wij dat plotsklaps jihadistische milities in Irak aan een wonderbaarlijk snelle opmars bezig zouden zijn. Jarenlang hoorden we in diezelfde media echter niets van de massale vreedzame protesten in het land (foto: Samarra, januari vorig jaar). Redenen tot protest: 1) van enige wederopbouw is na al die jaren nog steeds geen sprake – ter vergelijking: een jaar na de eerste golfoorlog functioneerde de boel weer; en 2) Irak is nog nooit zo corrupt geweest. Dat vreedzaam protest werd onvreedzaam aangepakt, wat resulteerde in de nodige klachten bij en veroordelingen door de VN-commissie voor de mensenrechten. Ook hierover hoorden we niets op het nieuws. In december kondigde eerste minister Al-Maliki bovendien aan dat het met die betogingen maar eens uit moest zijn, zonder dat er aan de verzuchtingen des volks tegemoetgekomen was. Dirk Adriaensens van The BRussells Tribunal legt uit hoe het voormalige Irakese leger, dat in 2003 ontbonden werd, zich daarop sterk herorganiseerde, met als resultaat wat we nu zien: geen ISIL-interventie, maar een zorgvuldig voorbereide, door de bevolking gedragen, en daarom zeer snel vorderende militaire campagne.
Spanje: welke staatsvorm?
Aan de lijn: een Spanjaard, met name Miguel Ongil. Hij woont al een aantal jaren in Brussel, waar hij ook mee de ontvangst organiseerde van de indignados die daar in oktober 2011 te voet vanuit Madrid aankwamen. Hij bleef verder ook betrokken bij de 15-mei-beweging, genoemd naar die dag in 2011 toen de indignados voor het eerst sterk in beeld kwamen. Binnen deze beweging groeit al lang de vraag of een overheid die de burgers in de kou laat staan, wel legitiem is. Los daarvan was er de pijlsnel verdampende populariteit van het met centen smossende koningshuis. Prompt na de aankondiging dat koning Juan Carlos zou gaan aftreden, kwamen er dan ook betogingen om een referendum te eisen, niet enkel in 135 Spaanse steden, maar ook in 35 grote steden over de hele wereld, waaronder Brussel. De Spaanse diaspora is de laatste vier jaar dan ook met zo’n 700.000 geëmigreerde Spanjaarden aangegroeid, en blijkbaar blijven die dus wereldwijd op een indrukwekkend efficiënte manier met mekaar in contact. Het referendum gaat niet zozeer om ‘Wij willen een republiek’, maar vooral om ‘Wij willen dat het volk zelf bepaalt welke staatsvorm ons land heeft’, en ‘Wij willen echte democratie in plaats van politieke partijen die een beleid voeren waar de grote meerderheid van de bevolking vreselijk onder te lijden heeft’. Bij de laatste verkiezingen zijn die partijen daar trouwens zeer zwaar op afgestraft. Vandaar waarschijnlijk dat de koningswissel er nu komt, omdat de meer conservatieven nu nog met genoeg zijn in het parlement om de wet op de troonswissel aan te nemen, waarvoor een 2/3 meerderheid nodig is. Door de vraag om een referendum te negeren, wordt de kloof tussen de overheid en de Spaanse bevolking weer wat scherper.
Facebookpagina van de Brusselse referendum-kern
Elektriciteitsprijs stijgt: Electrabel en Co toch recht in hun schoenen?
Recentelijk werd het BTW tarief op elektriciteit verlaagd van 21 naar 6%, een daling van de rekening werd dus verwacht.
De stroomfactuur kreeg deze week media-aandacht toen ‘financieel analyst’ Pascal Paepen zijn beklag deed over het feit dat de elektriciteitsprijs die Electrabel hem aanrekent met 9 tot 14% zal stijgen.
Maar over welke stijging spreken we eigenlijk? Van de totale factuur, of van een stukje ervan?
‘Nutteloze maatregel’
Volgens Paepen steken de leveranciers de BTW verlaging in eigen zak, wat in eerste instantie ook aan hem bevestigd werd door de Energielijn van Electrabel die stelde dat de prijsstijging diende ‘om de verlaging van de BTW te compenseren’.
De beursman schuift de zwarte piet door naar de overheid: “De prijsverhogingen bij elektriciteitsleveranciers ter ‘compensatie’ van de btw-verlaging is nog een extra reden om ons vragen te stellen bij het nut van die fiscale maatregel.”
Als Paepen gelijk heeft en de leveranciers de BTW daling incasseren, dan betekent dit echter vooral dat de vrijgemaakte elektriciteitsmarkt niet werkt, een conclusie die intellectueel moeilijk ligt voor een beursspecialist.
Maar toch blijft de vraag of dit wel zo is. Het is namelijk zo dat de prijs van de elektriciteit slechts 30-40% uitmaakt van de totale factuur. Dus gaat de 10-14% stijging over de totale rekening of alleen de stroomcomponent? Daarover is Paepen niet helemaal duidelijk. Hij insinueert dat het over een stuk gaat want ‘zelfs na de verhoging zal ik overdag 4% minder betalen’, maar zijn rekening rammelt….
PVDA’s Appels en Peren
We bellen met Electrabel woordvoerster Anne-Sophie Hugé. Ze excuseert zich voor de gaffe van de Energielijn. “Het is absoluut niet correct dat de verhoogde factuur er kwam om de verlaagde BTW te compenseren en we bieden onze excuses aan als dat zo begrepen of uitgelegd werd .
Tom De Meester van PVDA+ stelde in een persbericht dat de prijsstijging van de ‘Easy’ Electrabel basiscontracten met 9 tot 15% niet kan verklaard worden door schommelingen op de elektriciteitsmarkt omdat de zogenaamde EPI index die gebruikt wordt om de marktprijzen te verrekenen op zijn laagste niveau staat in 2 jaar. Continue reading “Elektriciteitsprijs stijgt: Electrabel en Co toch recht in hun schoenen?”
Can Vies: Barceloons kraakpand wordt plein
Helaas: de Can Vieser die we aan de lijn kregen bleek de Engelse taal niet bijster te beheersen en Luis was net niet in de studio om in te springen als vertaler, dus werd het jammer genoeg een vrij oppervlakkig interview. Wat we begrepen: het Centro Social Autogestionado Can Vies (spreek uit: kan bie-ës) startte in 1997 en fungeerde als vergader- en conferentieruimte en als centrum voor gezinsplanning en vrouwendingers. Er was ook een café, en er woonden mensen. Can Vies en nog meer huizen in de buurt moesten afgebroken worden om een helling aan te leggen middels dewelke ook rolstoelen een nog aan te leggen hoger gelegen park zouden kunnen bereiken. Bijna niemand in de buurt had trek in deze plannen. Het hoofdgebouw van Can Vies is intussen afgebroken, en het bijgebouw zit vol gaten, maar dat kan heel misschien nog hersteld worden. De voormalige Can Vies-bewoners en buurtgenoten zijn nu samen bezig (vastberaden collectief arbeidzame geluiden op de achtergrond) met de aanleg van een plein met tuin als gedenkteken voor Can Vies, en als samen-plek waar weer vergaderd en geconfereerd kan worden. Moest u trek hebben om te gaan meehelpen: kinderanimatie en volkskeuken zijn voorzien. Er zijn geen onderhandelingen meer met de overheid, de mensen doen het gewoon helemaal zelf, met hun eigen architecten, en met financiële steun van sympathisanten. De politie komt nog weleens kijken, maar laat betijen. Rellen zijn er al dagen niet meer geweest.
Op facebook: alhier en alhier
Ubuntu, de opvolger van Mano Mundo
In onze studio: Peter De Ridder, voorzitter van Theater aan Twater (vrijdag 20 juni), en Kyo De Fraeye, voorzitter van het Ubuntu-festival (zaterdag 21 juni), allebei in hartje Boom, en allebei helemaal gratis. Het eerste evenement is al aan de negende editie toe en brengt bijzonder straattheater naar de wandelesplanade ‘met zicht op zee’. Het tweede evenement is een initiatief van een aantal medewerkers van Mano Mundo, dat wegens het wegvallen van de nodige subsidies vorig jaar voor de twintigste en laatste keer gevierd werd. Zowel Kyo als Peter waren vele jaren Mano Mundo-betrokkenen. Vanuit hun ervaringen daar, en ook steunend op de ervaringen van Theater aan Twater, bouwden ze een heel nieuw wereldmuziekgebeuren met horeca, markt en kinderanimatie uit.
Voorwaarts!? Convoi Exceptionel
Op de voorlaatste zondag waarop men ’s avonds op ‘den boot’ van stemmig omkaderde voedselvoorziening & geassorteerde muziek kan genieten: een (donderdag opgenomen) interview met Gerda Goris. Wij kuierden met de vzw Convoi Exceptionel, een Forum voor Experimentele Zaken van Diverse Aard, doorheen de voorgeschiedenis, van bij de ontbijtbus in 1997 via kraakpand Villa Delphia en recyclage-café de Campine richting Tenace, een woonboot die een ponton kaapte. De rode draad doorheen dit alles: kansen geven aan allerhande artiesten van overal om hun ding te doen.
Op 15 juni vertrekt het schip voor een toer van twee jaar doorheen België, op verkenning naar de onderstromen in ons land, waarbij er iedere zondagavond ook weer open keuken gehouden zal worden. Op zondag 8 juni is er een bijzonder afscheidsevenement.
Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje