Hoera! Enkele weken geleden stemden alle Vlaamse partijen (behalve Blok) met het nodig borstgeklop een wetgeving die aasgierfondsen aan banden legt. Geen chantage meer door graaiers die de laatste geleende cent willen terugzien van landen in crisis, zoals gebeurde met Argentinië…
Of toch wel? Want kort daarna stemden VLD, (mede indieners van de anti-aasgierfondsenwet), N-VA en CD&V in het Europees parlement voor een overeenkomst die de Amerikaanse aasgierfondsen zou kunnen toelaten om diezelfde Belgische wet aan te vechten. In een stemming over het TTIP verdrag met de VSA werd de omstreden VIP clausule die investeerders toelaat om overheden aan te klagen als die hun belangen in gevaar brengen aangepast en behouden. (Resultaat stemming HIER)
De Europese Commissie beweert dat TTIP de ‘integriteit van de financiële systemen zal behouden’ maar dat zal dus nog maar moeten blijken.
Het merendeel van de Europese sociaaldemocraten stemde ook mee vóór. Machinaties door de sociaal-democratische parlementsvoorzitter Schultz waren cruciaal om de stemming erdoor te krijgen. Alle Belgische PS en sp.a EU parlementariërs stemden echter tegen.
Het VN orgaan UNCTAD en nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz hebben kritiek op aanpak van staatsschulden door Europa. “De EU is niet consequent als ze via TTIP een juridische oplossing wil zoeken voor investeerders die problemen hebben met het gastland, maar niet voor landen die problemen hebben met hun schuldeisers.” Die worden overgelaten aan die schuldeisers waarbij het uitgansgpunt steeds is dat de schuld moet terugbetaald worden, los van hoe en wanneer ze tot stand kwam. Vorig jaar stemden het VK, Duistland, Tsjechië , ierland, Finland en Hongarije tegen een VN resulutie om internationaal een regling uit te werken voor ‘sovereign debt’ (staatsschulden).
En daarmee is dan ook de band gelegd met de Griekse schuld: In 2010 en 2012 werden de meeste speculanten in Griekse schuld met belastinggeld uitgekocht. Maar 13% van de 313miljard € Griekse schuld is toch nog in handen van private investeerders volgens Bloomberg. De Financial Times rapporteert dat 6 miljard van de schuld in handen is van aasgierfondsen.
De houding van Duitsland en Finland vertoont gelijkenissen met aasgierfondsen. Maar ook België lijkt nu onder leiding van de minister van financiën aan te sturen op een Grexit. Maar wat zal de houding zijn eens het zover is en het nog veel moeilijke wordt om de schuld terug te krijgen? Zeker als de ‘klassieke’ aasgieren hun stuk van de koek eerst gaan opeisen.
Wat de vraag doet rijzen wat het probleem is dat de Belgische stemmers van de wet hebben met de praktijken van de aasgierfondsen.
Het feit dat het onproductief (en onetisch) is om de laatste cent uit met schulden beladen landen probeert los te peuteren, of enkel het feit dat de aasgieren daarbij ook het geld van hun eigen bestuurders proberen aan te slaan? De Belgische wet kwam er namelijk nadat aasgierfondsen probeerden beslag te leggen op Belgisch ontwikkelingsgeld.
"Ik ken de Grieken vooral als opportunisten. Maar…"
Onze studiogast Bart Deschacht at en ademde ooit Griekenland. Zo was hij van 2000 tot 2006 tolk aan de Griekse ambassade in Brussel. Ondertussen is hij er al enkele jaren niet meer geweest, maar hij blijft de situatie volgen, ook via de Griekse media.
“Als je de Griekse en West-Europese media volgt, dan stel je vast dat er iets niet klopt. De boodschap is anders en er worden verhalen ‘gespind’ die dan door alle redacties overgenomen worden. Ook de Griekse media zijn gekleurd.”
Het artikel van apache.be dat de Griekse en internationale mediaberichtgeving rond de crisis doorlicht, bevestigt dit beeld.
“De Griekse privé-media zijn in handen van de oligarchen en zijn sterk politiek gekleurd. De oligarchen hebben meer macht dan de politici. Bobolas, bijvoorbeeld, heeft naast de media ook veel belangen in vastgoed. Wat je ook deed als Griek, bijvoorbeeld bouwen, studeren of wat dan ook, je kwam altijd wel in aanraking met een bedrijf van de oligarchen.” (Zoon Leonidas Bobolas werd in april gearresteerd voor belastingsontduiking en fraude, nvdr) Continue reading “"Ik ken de Grieken vooral als opportunisten. Maar…"”
Museum van het Kapitalisme
Enkele jaren geleden mijmerde een heel diverse groep studenten (waaronder Olivier Vermeulen, die we opbelden) regelmatig bij pot & pint over De Wereld. Nadat één van hen in Praag een museum van het communisme gezien had, ontstond het idee om een museum van het kapitalisme in mekaar te steken, een plek waar ons huidig systeem kritisch tegen het licht gehouden wordt. Anderhalf jaar lang kwamen ze ongeveer een weekend per maand samen om alle gerelateerde thema’s door te nemen en zo de inhoud samen te stellen. Tegelijk dachten ze na over de presentatie naar het publiek toe, en hoe die dan praktisch uitgewerkt kon worden. Het inhoudelijk gedeelte lieten ze na afwerking nalezen door academici uit verschillende vakgebieden, waarna hun opmerkingen nog verwerkt werden.
Het resultaat: vier zalen: oorsprong, voordelen, nadelen, en alternatieven. Daarin vindt men voorwerpen, tekst, video, audio en zelf te bedienen installaties, om de droge theorie zo boeiend en dus toegankelijk mogelijk te maken. De bedoeling is om de gewone burger beter te informeren, zodat die kan meedoen aan het politiek debat.
De eerste opstelling kwam er vorig jaar in Namen, en in de zomer was die te bekijken op het festival Esperanzah. Dit jaar was het museum eerst een paar maanden te gast in Brussel. Momenteel is het in opbouw voor de Gentse feesten, met name op de Vrijdagmarkt. Daar zult u het van bij het begin van de feestperiode dagelijks kunnen bezoeken van 14u tot 19u, de laatste dag, vrijdag 24/7, tot 22u.
Het museum is bedoeld voor iedereen vanaf 15 jaar. U kunt het individueel bezoeken, maar met een groep en een gids erbij komt de discussie beter op gang. Als inkom wordt een vrije bijdrage gevraagd.
Er zijn nog plannen voor een stop in Luik, en het museum zou ook graag een vaste plek vinden. Uw suggesties zijn welkom!
Website – facebookpagina
Ringland: Is men wel geïnteresseerd in antwoorden?
Tijdens de gemeentelijke Ringlandzitting eergisteren argumenteerden de tegenstanders van de overkappingsplannen voor de Antwerpse ring dat er nog veel vragen gesteld kunnen worden rond de technische haalbaarheid van de Ringland-plannen.
Geen onterechte bezorgdheid, aangezien het Ringlandproject tot nu toe slechts op een relatief hoog niveau bekeken werd en nog niet in detail uitgewerkt is. In het kader van de verplichte MER rapportage van de R11 bis alternatieven wordt Ringland momenteel wel deels onderzocht, maar de Vlaamse en Antwerpse politieke overheden hebben geweigerd om de Ringland-voorstellen te onderzoeken en zijn bijgevolg slecht geplaatst om de zaak af te schieten op basis van technische onduidelijkheden. Bovendien is de afgelopen jaren vooral het verkrijgen van technische informatie over de regeringsplannen problematisch gebleken.
Gemeenteraadscommissies zijn een goede plaats om vragen te stellen over dossiers. In dit geval is de vraag echter vooral of het wel echt de bedoeling is om antwoorden te krijgen.
Het scenario dat zich begint te ontrollen in verband met Ringland lijkt verdacht veel op wat gebeurde met de ARUP-SUM-studie in 2009. Die studie onderzocht alternatieven voor het Oosterweelproject en concludeerde onder andere dat de plannen van de Vlaamse deelregering slecht waren voor de leefbaarheid van Antwerpen.
De screening en haalbaarheidsstudie van meer dan 1000 bladzijden suggereerde verder een alternatief ARUP-SUM tracé dat weggeschreven werd als ‘schets’ .
Tijdens een presentatie in het Vlaams Parlement op 25 augustus 2009 werden tientallen technische vragen gesteld aan ARUP-SUM door kritische parlementsleden. Niet al die vragen werden onmiddelijk beantwoord, waarna, onder andere door Annick De Ridder (toen open-VLD) en Bart De Wever, luid gecommuniceerd werd dat “ARUP-SUM veel vragen niet beantwoord had”.
Wat ze er toen niet bij vertelden was dat ARUP-SUM twee weken tijd had om de vragen te beantwoorden. Toen die antwoorden er dan enkele dagen later kwamen, werden ze genegeerd door De Ridder.
Dus wat was de bedoeling? Het bekomen van de nodige informatie over het ARUP-SUM-voorstel? Of was het doel vooral twijfel te zaaien over het gesuggereerd alternatief voor de overheidsplannen waarover een politiek akkoord bestond?
Het lijkt er dus op dat de geschiedenis zich nu 6 jaar later aan het herhalen is in de Oosterweel-saga.
Link: De antwoorden van ARUP-SUM
Duizenden deportaties na 'denationalisering' door Dominikaanse Republiek
De Dominikaanse Republiek, die samen met Haïti het eiland Hispaniola vormt, is begonnen met het uitwijzen van duizenden ‘illegaal’ in het land verblijvende Haïtianen.
In 2013 besliste het Dominikaans grondwettelijk hof om retroactief de nationaliteit van tienduizenden mensen af te nemen, de meesten van Haïtiaanse komaf.
Iedereen die geboren wordt in het land krijgt de Dominikaanse nationaliteit. De beslissing van het Grondwettelijk Hof beperkt dit nu door te stellen dat iedere Dominikaan geboren na de grondswetherziening van 1929(!) wiens ouders op het moment van geboorte niet legaal in het land verbleven de nationaliteit moeten ontnomen worden. Dit betekent dat 200.000 mensen de Dominikaanse nationaliteit kunnen verliezen. Velen van hen hebben echter geen andere nationaliteit. De regering liet daarna een wet stemmen die een regularisatie zou moeten regelen maar (volgens onder andere Human Rights Watch,) nog altijd op arbitraire wijze mensen hun nationaliteit ontzegt.
De uitzetttingen zijn in juni begonnen en duizenden zijn al de grens met buurland Haïti overgezet. We bellen Joris Willems die in de Haïtiaanse hoofstad Port-Au-Prince zit.
Volgens hem gaat het niet louter over een wettelijk complicatie maar is er in de Dominikaanse Republiek een probleem met racisme. In februari werd nog een zwarte schoenpoetser na een racistisch betoging publiek gelyncht.
Voor de Haïtiaanse overheid is het geen prioriteit. “Er zijn overlegmomenten geweest maar de Dominikaanse overheid bleek krachtiger dan de Haïtiaanse die de denationalisering van de Dominikanen aanvaard heeft. Wat de relaties met de Dominikaanse Republiek betreft is de Haïtiaanse regering vooral bezig met handel. De trafiek van handel in eieren en salami is blijkbaar prioritair.”
Links:
– Beslissing Dominikaans Grondwettelijk Hof
– rapport Human Rights Watch
Trekt Electrabel zelf de stekker uit Doel1/2?
Met Mathieu Soete van Greenpeace overlopen we de vaudeville van de afgelopen maand rond de oude kernreactoren van Doel die minister Marghem kost wat kost wil openhouden.
Zo legt Marghem de adviezen van de Raad van State naast zich neer. Die vraagt dat er een milieueffectenrapport opgesteld wordt vooraleer de uitbatingsvergunning met 10 jaar verlengd wordt.
Verder liet ze een extern advies opstellen maar presenteerde alleen wat in haar plannen paste aan het parlement.
Aangezien de regering het Beslist Beleid om de twee oude kernreactoren te sluiten afvoert wordt ze zelf vragende partij bij Electrabel en moet er opnieuw onderhandeld worden met de uitbater. Er werd vorig jaar al een overeenkomst afgesloten met Electrabel en EDF over de Tihange 1, die ook moest sluiten, maar de minister weigert die overeenkomst openbaar te maken. “Het contract lekte uit in de pers en is verontrustend” aldus Mathieu Soete. “Moest toch besloten worden om de centrale te sluiten, bijvoorbeeld wegens het Milieueffectenrapport, dan moet Electrabel volledig vergoed worden voor alle gemaakte investeringen.”
Naast de adviezen van de Raad van State en de nucleaire regulator FANC slaat de minister ook de verdragen van Espoo en Aarhus in wind die ook de Milieueffectenrapportage eisen. “Electrabel zal moeten beslissen om 600-700miljoen te investeren maar de kans zit erin dat de wet die de uitbatingsvergunning verlengt uiteindelijk toch weer ingetrokken wordt. ”
Het zou er uiteindelijk dus kunnen op uitdraaien dat de uitbaters zelf het juridisch risico te hoog vinden en de stekker uit Doel 1 en 2 zullen trekken.
“Plan B ligt al maanden op tafel: De verbinding met Nederland, waar men met een overschot aan capaciteit zit, kan versterkt worden. Volgens Dominique Woitrin, de ex baas van de regulator CREG, kan dit nog vóór de winter gerealiseerd worden. Een tweede piste is om de geplande sluiting van enkele gascentrales uit stellen. Er zijn tal van alternatieven, maar de minister heeft blijkbaar beslist dat Doel 1 en 2 heropgestart moeten worden. Maar als ze in oktober dan toch voor het blok gesteld wordt en de oude kernreactoren zijn niet beschikbaar, dan is het natuurlijk heel laat om naar een alternatief te beginnen kijken.”
Borgerhout TTIP-vrij!
Vanavond boog de Borgerhoutse districtsraad zich over een voorstel om van Borgerhout een TTIP-vrije zone te maken. Een meerderheid – toevallig ook dé meerderheid – stemde voor het voorstel waardoor postcode 2140 de eerste Vlaamse TTIP-vrije zone wordt.
Tom Claessens (PVDA+) is het districtsraadslid achter dit voorstel. Met hem spraken we op zaterdag over het wat van het TTIP, de impact op de Borgerhoutenaar en waarom protest belangrijk kan zijn.
De Griekse redding van de Europese banken
In een opmerkelijk stuk doet Jean Vanempten, Senior Writer bij De tijd, uit de doeken wat er gebeurde met al dat geld dat ‘in Griekenland gepompt werd’.
RC: Hoe ging die Europese redding in zijn werk?
Jean Vanempten: “De Griekse staatsschuld was voor ongeveer de helft in handen van Griekse banken, de rest zat bij buitenlandse banken. Van dat deel was de helft in handen van Franse en Duitse banken. Toen er terugbetalingsproblemen kwamen voor Griekenland is een eerste reddingsplan opgesteld dat mogelijk gemaakt heeft voor veel buitenlandse banken/investeerders om uit de Griekse schuld te stappen. Er is geld geïnjecteerd en dat maakte het voor de buitenlandse obligatiehouders mogelijk om hun geld te recupereren. Op het einde van het verhaal waren de private schuldeisers uit de Griekse schuld gestapt en was de schuld overgeheveld naar de overheden, de Eurolanden, de ECB en het IMF.”
“Er wordt gezegd dat er Europese solidariteit geweest is met Griekenland maar dat het nu geld terugbetaald moet worden, maar de waarheid is dat slechts 10-11% van het geld bij de Griekse staat zélf terecht is gekomen. En ondertussen was die schuld geëxplodeerd, omdat die andere schuldeisers uitgekocht waren, en als je iemand uitkoop moet je daarvoor geld geven. Dat geld werd bijgezet op de Griekse schuldrekening. De schuld is op die manier kunstmatig gestegen. ”
RC: Hoe werkt dat precies?
JVE: “Als bijvoorbeeld 10 miljard moet terugbetaald worden en dat lukt niet, dan eindig je met een veel hogere schuld, want je geeft 10 miljard om de eerste schuldeiser uit te kopen maar moet bijkomende schulden aangaan bij een andere partij en de oorspronkelijke put is niet verdwenen. Men heeft dus schuld bijgecreëerd om die private schuld weg te halen en slechts een klein deel is naar de Griekse staat gegaan.”
“De Haircut van 2012 voor de Griekse schuldeisers oogt spectaculairder dan ze was, vooral omdat ze voor Griekenland de schuld niet verminderde.”
“De schuldherschikking is in twee stappen gebeurd. In 2010 heeft men een eerste keer een exit aangeboden aan de privé-investeerders, en daarna in 2012-2013 een tweede keer voor degene die toen nog met Grieks papier zaten. Toen is de grote doorschuifoperatie gebeurd. Daarbij hebben ze iets moeten inleveren, maar ze zijn wel kunnen vertrekken. Er is dus een verschuiving geweest van de schuld van de privé-schuldeisers naar de landen en internationale instellingen, en door die operatie is de schuld voor Griekenland enorm toegenomen. Nu zit Griekenland met een zodanig grote schuld, meer dan 175% van het BBP, dat ze die nooit zal kunnen terugbetalen. Zeker nu het economisch zo slecht gaat en de economie enorm gekrompen is. Continue reading “De Griekse redding van de Europese banken”
Oman, de onbekende eend in de bijt
‘Oman’ doet weinig belletjes rinkelen. Het is minder fundamentalistisch dan Saoedie-Arabië, minder chaotisch dan Jemen, heeft minder spektakelprojecten dan Doebai en Kataar en minder petroleum dan Koeweit.
Maar met haar ligging aan de straat van Hormoes naast Iran, Saoedie Arabië en Jemen blijft Oman strategisch zeer belangrijk. En al is het een dictatuur van Sultan en religie net zoals de andere landen in de regio, toch neemt het land een aparte plaats in. Door haar lange traditie als handelsplaats maar ook doordat de overheersende religie niet de Soenitische- of Shiïtische- islam maar Ibadi-islam is. Oman is ook geen lid van OPEC, onderhoudt relatief goede relaties met Iran, en maakt geen deel uit van de Saoedische as van Arabische staten en de VSA die momenteel Jemen aanvalt.
Maar net zoals bij de kleinere staten in de buurt draait de economie grotendeels op onderbetaalde buitenlandse arbeidskrachten, en net zoals de buurlanden wil het daar iets aan doen.
NewB betaalkaart
Het valt NewB, de coöperatieve bank in wording, niet makkelijk een licentie te krijgen van de Nationale Bank. Om niet bij de pakken te blijven zitten, bieden ze hun intussen 48.000 coöperanten nu al een product aan: GoodPay, een betaalkaart met MasterCard-functie, waarmee men dus in winkels, op het internet, in het buitenland … kan betalen, of waarmee men geld kan afhalen. Alhoewel NewB dus nog geen bank is, konden ze dankzij een samenwerking met een Brits bedrijf de kaart nu al op de markt brengen.
GoodPay heeft een paar originele trekjes. De overconsumptie-stimulans inherent aan andere kaarten ontbreekt, want u kunt er niet mee in het rood gaan. Bovendien kunt u bepaalde handelszaken uitsluiten, om b.v. uw nachtwinkelverslaving aan banden te leggen, of de betaalmogelijkheden voor uw kotstudenten-kroost in te perken. Verder kunt u tot € 1000 anoniem aankopen – dat wil zeggen: anoniem voor de verkoper, niet voor de bank. Per uitgevoerde betaling gaat € 0,05 naar een goed doel, zijnde één van de intussen 133 bij NewB aangesloten organisaties, door uzelf ingesteld. En, last but not least, het is de eerste kaart in België die niet van plastic, maar van maïs gemaakt is. Hij smelt niet weg in de wasmachine, maar kan wel bij het GFT.
Praktisch: u kunt nu intekenen voor de kaart, die in het najaar beschikbaar wordt, op voorwaarde dan wel dat u coöperant bent, d.w.z. minstens één aandeel van € 20 van NewB hebt aangekocht. Alle informatie over GoodPay is in de tien in België het meest gesproken talen beschikbaar. Als u de kaart minstens drie keer per trimester gebruikt, is hij gratis, en anders zit hij nog bij goedkoopste helft van de betaalkaarten in ons land.
Dit alles hoorden wij van NewB-woordvoerder Marc Bontemps.