Voorwaarts!? Payoke

In de jaren tachtig daalde in ons land de welvaart. Binnen de stuurgroep ‘Herwaarderingsgebied Sint Paulus’ nam Patsy Sörensen, toen leerkracht in het kunstonderwijs, in 1987 het initiatief om soep te gaan uitdelen aan behoeftigen uit de buurt. Op die manier kwam ze in contact met sekswerkers. Het jaar daarop startte ze samen met Yolande Grensson voor hen een initiatief, dat naar de beide oprichtsters Pa-yo-ke genoemd werd. Doel: praktische steun en belangenbehartiging. Prostitutie werd tot dan toe min of meer gedoogd, maar er was geen echt beleid.
Eerst was Payoke gevestigd bij Patsy thuis, in de Zirkstraat. De werking breidde snel uit. De stad stelde een verdieping van het (intussen afgebroken) badhuis aan de Burchtgracht ter beschikking. Er kwam specifieke hulpverlening voor wie in het milieu zat (de actieven) en voor wie eruit wilde (de stoppers). In het algemeen kader van sociaal werk in de wijk was er ook een initiatief voor randgroepjongeren uit de buurt, de Stratelys.
In 1992 startte de subgroep Saralek, rond vrouwenhandel. In dat jaar publiceerde Chris Stoop zijn boek Ze zijn zo lief, meneer, dat het debat rond mensenhandel stevig op gang bracht en aldus bijdroeg tot het ontstaan van een betere wetgeving. Payoke kreeg Koning Boudewijn op bezoek. Ook andere organisaties gingen zich met de problematiek bezig houden. Ghapro vzw, een samenwerkingsverband tussen de stad en de UA, nam de werking rond de actieven over, en CAW De Terp (intussen CAW Antwerpen) de Stratelys.
Payoke focust sindsdien op de slachtoffers van mensenhandel. Dat zijn niet enkel sekswerkers, maar b.v. ook buitenlanders die hier voor een armoedeloon en zonder enige sociale bescherming tewerkgesteld zijn. Zij kunnen terecht in een opvanghuis op een geheim adres, waar ze zo’n drie maanden tot rust kunnen komen, psychosociale begeleiding krijgen, een medisch onderzoek, juridische en administratieve bijstand … Wie terug wil naar het land van herkomst, krijgt hulp bij het maken van concrete plannen. De anderen krijgen hulp bij de hele administratieve procedure (verblijfsvergunning, ocmw, mutualiteit, opleiding, tewerkstelling …) en bij het vinden van een eigen woonst. Na de residentiële periode is er nog ambulante begeleiding.
In België zijn er nog twee erkende onthaalcentra voor slachtoffers van mensenhandel die zowel residentieel als ambulant werken: Pag-Asa in Brussel en Sürya in Luik.
Daarnaast doet Payoke al van in het begin aan sensibiliserend werk en beleidsbeïnvloeding. Er kwam o.a. door hun impuls zowel in België als op Europees niveau duidelijke wetgeving. Maar dit werk blijft noodzakelijk, want door het strenger wettelijk kader dook het illegale circuit verder onder de radar. Sommige situaties, zoals die met loverboys, zijn zelfs voor de slachtoffers zelf maar moeizaam als uitbuiting herkenbaar. Voor het aanpakken van de mensenhandel ontwikkelde Payoke een multidisciplinaire aanpak, met een goede samenwerking tussen allerlei actoren: sociale organisaties, politionele diensten, sociale inspectie, de dienst vreemdelingenzaken …
Ook over de grenzen heen is het natuurlijk nodig om acties op mekaar af te stemmen, tot zelfs in de vaak verre landen van herkomst van de slachtoffers. Omdat er in verschillende landen verschillende procedures bestaan, loopt dat niet altijd even vlot. Payoke is in het kader daarvan o.a. betrokken bij het Europese RAVOT-project, wat staat voor Referral and Assistance for Victims of Human Trafficking.
Verder is het ook belangrijk dat wie in aanraking komt met slachtoffers van mensenhandel, hen als dusdanig kan herkennen, om hen zo mogelijk uit de uitbuitingssituatie te helpen en de uitbuiters te kunnen vervolgen. Daarvoor startte Payoke in samenwerking met de UA het Europees project EU Guidelines for the establishment of national focal points for the comprehensive integrated medical support of THB* victims (nvdr: THB = trafficking in human beings). De bedoeling daarvan is dat specifiek medisch professionelen signaalgevoeliger worden en weten waarheen ze kunnen doorverwijzen. Om artsen wereldwijd op het probleem te attenderen, maakte Payoke dit filmpje.
In onze studio was Anthony Verhasselt te gast, psychosociaal begeleider en één van de zes werknemers van Payoke. Hij vertelde helemaal op het einde nog dat, tot onze grote verbazing, Payoke geen structurele subsidies ontvangt, en volledig bestaat van giften en tijdelijke projectsubsidies.
Voor uw agenda: op 18 oktober, de Europese Dag tegen Mensenhandel, start de door Payoke georganiseerde actieweek Strijd tegen Mensenhandel.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje

De Afkoopwet: "Defaitisme, chaos en discriminatie"

In 2011 werd de wetgeving die toelaat om bepaalde overtredingen te regelen door middel van een schikking in plaats van met een rechtszaak uitgebreid tot wat de ‘Afkoopwet’ genoemd wordt. De wet wordt vooral gebruikt om fraudeurs hun straf te laten afkopen.
Justitiewatcher en vrederechter op rust Jan Nolf nam twee onlangs verschenen rapporten over de Afkoopwet door en zag dat het niet goed was.
Jan Nolf: “Veel politici vergelijken de Afkoopwet met de minnelijke schikkingen die getroffen worden voor kleine verkeersovertredingen. Al sedert de jaren 30 bestaat er wetgeving die minnelijke schikkingen regelt en met de tijd werden er meer en meer minnelijke schikkingen getroffen. Maar in 2011 kwam er met de ‘Afkoopwet’ plots een vrij dramatische wijziging in de rechtspraak: die wet laat in principe minnelijke schikkingen toe voor álle misdrijven die tot 20 jaar opsluiting kunnen leiden.  Het gaat hier dus niet om verkeerd parkeren of andere pekelzonden maar over zware misdrijven die afgekocht kunnen worden en op geen enkel strafregister komen, terwijl verkeersovertredingen die via een minnelijke schikking geregeld worden wél tijdelijk op een strafblad komen.”
“Nadat die wet gestemd was, heeft het Parket Generaal in 2012 dan toch een selectie gemaakt van wat in aanmerking komt voor een minnelijke schikking. Zwaar fysiek geweld staat niet op de lijst maar omkoping wel, valsheid in geschrifte ook. Zo heeft de ‘Koning van de Verkeersborden’ (Glen Janssens, nvdr)  onlangs zijn proces wegens omkoping in Mechelen afgekocht.
Je kan dus mensen eerst omkopen en daarna betalen om je strafregister blank te houden. Dat staat toch helemaal haaks op het elementair rechtsgevoel. Het gaat over zeer zware misdrijven. Wat moet de gewone burger daar van denken? Dat is de basis van mijn kritiek.
In het rapport dat ik doornam zie je hoe de wet in de praktijk toegepast wordt en dat bleek nog erger dan ik me had voorgesteld.”
Continue reading “De Afkoopwet: "Defaitisme, chaos en discriminatie"”

Masterclass: hoe word je president van de VS? – deel 2

Democraten en Republikeinen scherpen messen, Donald Trump (en zijn haar) lanceert een exploratory committee, vlaggetjes worden bijgedrukt en iedereen drukt snel badges: de presidentsverkiezingen in de VS van A zijn volledig gelanceerd. Geen enkele verkiezingen krijgt zoveel aandacht in de pers als deze van de VS, maar snappen we de procedure wel? Hoe kan iemand kandidaat zijn? Wat zijn Super PAC’s, Primary, Caucus en Delegates? En kan ik ook president worden?
Deel II van ons gesprek met onze huispoliticoloog Wolf van Tulden over wat er voorafgaat aan de verkiezingen. Wat zijn Super PAC’s? Hoeveel geld zit erin en wie kan kandidaat zijn? En wie is die Bernie Sanders? En moet je veel geld of zeer zeer zéér veel geld hebben om een geloofwaardige kandidaat te zijn?

Fietsersenquête 2015: en hoe is dat, fietsen in 't Stad?

 
Na een fietsrapport in 2010 en in 2012 te hebben uitgebracht, vond de Fietsersbond van de stad Antwerpen het de hoogste tijd om de Antwerpenaar weer te bevragen over de fiets. Laat u gaan via deze link. Wie nog een zetje in de rug wil: Renaat Van Hoof (voorzitter van de fietsersbond) legt even uit waarom u toch even de tijd moet nemen om uw mening te geven over tweewielers.

Voorwaarts!? YWCA-IVCA

YWCA, the Young Women Christian Association, heeft uitzonderlijk diepe wortels. De organisatie ontstond in het Engeland van halfweg de negentiende eeuw, en telt intussen zo’n 25 miljoen leden in meer dan 120 landen, waar overal de actieve participatie van meisjes en vrouwen in de samenleving gepromoot wordt. Het hoofdkwartier is sinds 1930 in Genève gevestigd, toen dicht bij de Volkenbond, voorloper van de VN.
Tijdens WO I raakten uitgeweken Belgische dames geïnspireerd door het werk van YWCA in Frankrijk. In 1919 richtten zij een eigen afdeling op. Die was van in het begin principieel pluralistisch, uitzonderlijk in de toen rotsvast verzuilde maatschappij. In dat eerste jaar startten een werking in Brussel en één in Antwerpen. Van de ooit meerdere YWCA-centra in ons land bestaat vandaag naast de Antwerpse afdeling enkel nog YWCA Louette-Saint-Pierre, oorspronkelijk een terrein voor zomerkampen voor vrouwen, vandaag een ecologisch domein voor jeugdbewegingen e.d.
De continuïteit in Antwerpen was mede te danken aan het huis in de Paleisstraat, in 1919 door één van de oprichtsters geschonken, waar YWCA tot op de dag van vandaag gevestigd is. Maar de Antwerpse afdeling evolueerde ook steeds met haar tijd mee. De werking begon, zoals overal ter wereld, met een ‘foyer’: een logement als veilige, degelijke thuishaven voor jonge vrouwen die in de stad kwamen werken. In 1922 al startte een hulpprogramma voor migranten die in de haven van Antwerpen passeerden. In 1924 kwam er een jeugdbeweging voor meisjes bij, dan een buurtwerking, en in de jaren ’50 waren er de legendarische dansavonden waar de jeunesse dorée onder het strenge toezicht van madame Demeure zich kwam amuseren. In de jaren ’70 werd YWCA het eerste erkende jeugdhuis in Vlaanderen (met die grote J, weet u nog wel). Later was er een voetbalclub voor Marokkaanse en Turkse jongens.
In de jaren tachtig schoof het accent terug naar vrouwen, met name pas in ons land aangekomen migrantenvrouwen. Dit stuk van de werking kreeg in 2010 de toegankelijkere naam IVCA, voor Internationaal Vrouwencentrum Antwerpen. Er is de basiswerking, met laagdrempelige ontmoetingsmogelijkheden en lessen Nederlands voor vrouwen die (nog) niet in het reguliere circuit terecht kunnen. Kan dat later wél, dan blijven ze vaak toch over de vloer komen, voor de sport- of computerles, voor de lessen Frans, Engels of Arabisch, als lid van de wandel- of uitstapclub, of om educatieve workshops te geven (yoga door een Indische, b.v.). Vrouwen die hun weg hier gevonden hebben, komen zo in contact met nieuwkomers, wat voor die laatsten inspirerend werkt. Ook de mix aan nationaliteiten (meer dan veertig) creëert een belangrijke dynamiek. Daarbij wordt steeds uitgegaan van ‘wat ons verbindt’. Op basis van dat principe ontstond ook een koepel van 22 vrouwenorganisaties, waarvan YWCA dan weer lid is, en die in het huis van YWCA eigen ruimte krijgt. Met al die verschillende activiteiten in huis komen er wekelijks zo’n 150 vrouwen over de vloer, en zo’n 120 vrijwilligers.
In 2012 werd de steun van de stad aan YWCA voorwaardelijk: een deel van de werking zou moeten samengaan met het CAW. Dat werd dan de basiswerking van IVCA. Deze samensmelting bracht logistieke voordelen mee: een klusjesman, boekhouding, personeelsdienst … en het interessante gegeven in een groot netwerk te zitten waarbinnen men vlot kan doorverwijzen. IVCA-CAW publiceerde net een nieuwe website, met prachtige foto’s uit eigen huis. Visueel aantrekkelijk is ook de jaarlijkse afsluitavond eind juni, met allerlei presentaties, buffet, kinderkoor en een wervelende modeshow.
Naast IVCA zijn er in YWCA nog een paar andere clubs actief: Girls in the City, jonge vrouwen van diverse origine die allerlei activiteiten voor zichzelf organiseren; De Antwerpse Vlinders, vrouwen die de basiswerking ontgroeiden en samen met hun kinderen België verkennen; en dan nog twee clubs van oudere YWCA-dames, die o.a. sprekers uitnodigen.
Het politiek lobbywerk op Vlaams niveau gebeurt in samenwerking met de Nederlandstalige Vrouwenraad en het VOK. Er is een Europese YWCA-koepel, die o.a. leadership-trainingen voor jonge vrouwen uit heel Europa organiseert. En alle landelijke YWCA-afdelingen blijven onderling voeling houden, onder andere middels een vierjaarlijks YWCA-wereldcongres, dit najaar in Thailand. Daar zal YWCA-Antwerpen dan trots de documentaire-met-methodieke-gids over partnergeweld voorstellen, gemaakt door een Peruviaanse vrijwilligster aan de hand van getuigenissen van vrouwen uit de IVCA-basiswerking.
DRIE OPROEPEN:
Over een paar jaar bestaat YWCA België een eeuw. Hebt u ooit iets met YWCA te maken gehad, en wilt u uw oude foto’s opsturen of gewoon mee komen feesten, neem dan zeker contact op. YWCA zoekt ook een student die een eindwerk wil maken over de pioniersrol van YWCA, en mensen die daarvoor, of algemeen in het kader van de feestelijkheden, (vroegere) vrijwilligers willen interviewen.
Naar onze studio kwamen Kristien de Boodt, lid raad van bestuur van YWCA en voormalig voorzitter van YWCA Antwerpen, en Isabel Ceballos,  projectverantwoordelijke voor de basiswerking van IVCA-CAW Antwerpen.

Voorwaarts!? = uw tweewekelijkse dosis maatschappelijk engagement, zondag 17u
Alle Voorwaarts-uitzendingen op een rijtje

Caroline Copers (ABVV) over de Stand van het Land

© Vlaams ABVV

Viert feest, maar zeer sober: een jaar geleden stemde Vlaanderen voor een rechts beleid. Zowel in het Vlaams Parlement als op het federale niveau zwaaien N-VA, de liberalen en de CD&V de plak. Hun beleid van besparingen en soberheidsmaatregelen, zoals de indexsprong, pensioenhervorming maar ook 1-euromaaltijden, werden door de straat beantwoord: grootse betogingen, stakingen, acties, enz. Het middenveld verenigde zich in Hart Boven Hard en de vakbonden
We praten over dit bewogen jaar met Caroline Copers, al tien jaar algemeen secretaris van het Vlaamse ABVV. Met haar gaan we dieper in op besparingen, een rechtse politiek, het verzet en de rol van de vakbond.

Hoera een nieuw park?

Het college van burgemeester en schepenen keurde vandaag het ‘voorontwerp voor de inrichting van de Konijnenwei’ in Antwerpen Zuid goed.
Na het schrappen van de Konijnenwei en omliggende zone als parkgebied  heerste er lang  onduidelijkheid over wat er zou gebeuren met het gebied rond de zuidelijke spaghettiknoop. Het enige dat vaststond was de nieuwe  intentie om er een parking voor 150 a 200 auto’s aan te leggen.
Nu wordt dus beslist dat er 250,000€ zal geinvesteerd worden in de inrichting en de toegangkelijk van het stuk groen dat ingesloten ligt in de zuidelijke spaghettiknoop. Het gaat over het plaatsen van een speelzone, struiken, een hondenwei en kiezelpaden. Een deel van het geld wordt niet gespendeerd in het park zelf maar in een geluidsmuur voor de afrit van de autosnelweg aan de noordelijke rand.
Verder komt er dus wel degelijk een parking al wordt die omgedoopt tot ‘pocketparking’ wat bedoeld is om de indruk te wekken dat het aantal parkeerplaatsen ingeperkt wordt. Onterecht want de schets toont nog altijd meer dan 150 parkeerplaatsen op de konijnenparking, zoals eerder voorzien in de herziene plannen.
Alhoewel een deel van het groengebied dus aan een parking opgegeven wordt is het initiatief mogelijks toch een vooruitgang ten op zichte van de huidige situatie. Het stadbestuur bevestigt met het besluit ook de intentie om het stuk groen van ongeveer 6 hectaren te behouden.
Koppen als  ‘Nieuw park aan het Antwerps zuid’  zijn echter voorbarig. Het gaat over opwaardering van een bestaand parkgebied van 6 hectare en het is allesbehalve zeker of de oorspronkelijke geplande 15 hectaren parkgebied er zullen komen.  Schepen Van de Velde   heeft het bij ATV nu wel over ‘Park Zuid’  die ‘de groene long van het zuid’ zal worden.  Wat dit in de praktijk  betekent moet later blijken maar het feit dat  hijzelf het gebied in en rond de spaghettiknoop liet schrappen als parkzone laat toch vermoeden dat de ambities in de praktijk  zullen neerkomen op het afknijpen op gepland parkgebied, eerder dan op een verdere uitbreiding bovenop wat door zijn voorgangers al voorzien was.
Op de lange termijn is dé vraag vooral wat gaat gebeuren met de spaghettiknoop. In het verleden werd opgeroepen om de spaghettiknoop heraan te leggen zodanig dat de bereikbaarheid van het park beter zou worden. En daarbij  moet gezegd zijn dat in de voorziene 15 hectare groen het stuk asfalt van de huidige spaghettiknoop dat de zone doorklieft ook bijgerekend zat.  Maar in de eerste plannen zoals te vinden in  de Masterplan 2020-brochure van de Vlaamse regering (kopie HIER, p24) werd  inderdaad voorzien in een compactere knoop ten zuiden van het park, al blijft de afrit naar de Bolivartunnel nog altijd door de 15 hectare-zone lopen.
En dan is er de onvermijdelijke band met het Oosterweeldossier.
Enerzijds wordt er niet gecommuniceerd wat de Vlaamse en Antwerpse Oosterweelplannen betekenen voor deze zone, maar het schrappen van het ‘nieuw park’ als parkgebied was vooral bedoeld om bij de heraanleg van de spaghettiknoop voor de Oosterweelplannen de handen vrij te hebben en niet gehinderd te zijn door groenszones.
Anderzijds is deze zone exemplarisch voor wat Ringland zou kunnen betekenen voor Antwerpen. De twee tekening hieronder tonen het verschil tussen de huidige en een overkapte spaghettiknoop.

Wouter Van Besien: "Ben Weyts vertelt leugentjes over Ringland-Intendant"

Niet de Vlaamse regering, ’t Stad of BAM   komen met informatie naar buiten over hoe de heraangelegde ring er in hun plannen uitziet maar wel oppositiepartij Groen. Gisteren presenteerde de partij op een persconferentie een aantal slides die weergeven hoe breed de ring zal worden in het noord-oostelijk deel.
Wouter Van Besien: “We hebben die kaarten in stukjes kunnen bijeenpuzzelen. De regering weet ook wel dat de plannen niet op gejuich zullen gehaald worden en daarom proberen ze ze uit het oog te houden. Ook het Antwerps stadsbestuur zit niet te wachten op informatiedeling en is helemaal niet tuk op overleg. Rond het mobiliteitsplan voor Antwerpen deed schepen en BAM-bestuurder Koen Kennis  de historische uitspraak dat ‘het mobiliteitsplan te moeilijk is voor de Antwerpenaars’ en dat dus alleen met experts moest overlegd worden. ”
“De plannen tonen vooral aan dat de ring overal verbreed zal worden. Tot 27 baanvakken aan het containerpark van Borgerhout, dat wisten we  al, maar ook bijvoorbeeld van 10 naar 16 baanvakken in Merksem, en ook 8 vakken erbij in Borgerhout, vlak naast appartementsgebouwen waar veel volk woont.  Daardoor komt de ring ook veel dichter bij de bewoning, tot 60 meter aan de sportballon, 120 meter aan Den Dam. En er verdwijnt ook veel groen, zoals Het Schijntje. Als alles volgens plan  verloopt beginnen de werken op de ring vermoedelijk in 2018 of 2019.”
LINK: Presentatie Groen Plannen Hollandse Knoop, 22 mei: HIER
Continue reading “Wouter Van Besien: "Ben Weyts vertelt leugentjes over Ringland-Intendant"”

Den Dam: Participatiecharter ondertekend


Bijna 10 jaar nadat het slachthuis in de Antwerpse Dam-buurt failliet ging staat het terrein nog altijd te verkommeren, maar er komt schot in de zaak: het stadsbestuur heeft een parcours uitgestippeld om de site te ‘herontwikkelen’.
Het is echter nog niet duidelijk duidelijk wat er nu precies met de terreinen gaat gebeuren. “Daarom zal er eerst een Masterplan opgesteld worden voor de site en dat moet over 9 maanden af zijn” zegt Wouter Van Mol van  het Dam-comité, de bewonersgroep uit de buurt. Het staat wel al vast dat het project de bevolking van Den Dam (momenteel 4500) substantieel zal uitbreiden.
Onder het motto ‘Beter eerst vragen dan achteraf klagen’ zette het Dam-Comité het stadbestuur de afgelopen  jaren onder druk om in overleg te gaan met de buurt. Dit mondde uit in de ondertekening afgelopen dinsdag van een participatiecharter waarin de betrokken partijen zich engageren om de ontwikkeling van de site in overleg met alkaar te doen. De bewonersgroep is zeer tevreden met het charter.
Naast de stad Antwerpen en de bewoners zijn natuurlijk ook de eigenaars van de terreinen belangrijke spelers. Opvallend is dat naast CFE niemand minder dan  de LandInvest Group van Marc Schaling de voornaamste eigenaar is. In 2013 kwam LandInvest in opspraak door de dubbele verkoop van de Renaultsite aan de Tunnelplaats (zie Apache.be). Bovendien bleek dat de toenmalige Operationeel Directeur van LandInvest, Joeri Dillen, daarna anderhalf jaar als  kabinetchef actief was voor Antwerps burgemeester De Wever (zie ook HIER). Schaling is er nu dus ook in geslaagd om de hand te leggen op de een stuk van de Slachthuissite.
Behalve de herontwikkeling van de Slachthuissite zullen ook de Oosterweelplannen van de Vlaamse regering een grote impact hebben op de buurt. Op een persconferentie bracht Groen aan het licht dat de ‘sleuf’  waarin de heraangelegde Antwerpse ring volgens het BAM-tracé zou ‘verdwijnen’ in werkelijkheid aan Den Dam  bijna 2 meter boven de grond uitsteekt alvorens de tunnel van het Albertkanaal in te duiken. 
“Er komen ook zes rijstroken bij, we krijgen er eigenlijk een kleine Berlijnse muur” , aldus Wouter Van Mol. “Maar die ligt wel achter een dok dus er staat niet echt een muur tegen de buurt. Toch is het een jammere zaak want we zullen het verkeer misschien wel niet meer zien,  maar toch wel nog  horen en inademen.”
“Het Slachthuisdossier en Oosterweel zijn op zich verschillende zaken. Maar in  onze adviezen in verband met het Masterplan en de projectdefinitie staat wel duidelijk dat een bovengrondse ring een hypotheek legt op de mogelijkheid om het  Lobroekdok te ontwikkelen tot een aangename plek in de buurt zoals ook de de stad het destijds wilde.”

Doel op de Radar: actie op 7 juni

 
Op 11 maart 2015 werd de 11 maartbeweging boven het doopvont gehouden. De 11 maart-beweging is een Antwerps samenwerkingsverband tegen kernenergie, voor hernieuwbare energie en voor toekomstgerichte tewerkstelling. Organisaties zoals Greenpeace Antwerpen, Climaxi Antwerpen, UAct en Ecokot maken er deel van uit. De naam verwijst naar 11 maart 2011, de dag dat de kerncentrale in Fukushima ontplofte. Daarom waarschuwt de 11 maartbeweging ook voor een ontploffende kerncentrale in Doel . Hun verzet tegen Doel richt zich ook op kernenergie an sich: er zijn genoeg alternatieven.
Na een vorige actie op 11 maart vindt op zondag 7 juni de volgende actie plaats: Doel op de Radar, een boottocht door de Antwerpse haven langs Doel, met sprekers, muzikanten en experts. Wiebe Eekman (PVDA studiedienst milieu en energie) spreekt op de actie over de haven van Antwerpen. Hij maakt ons alvast warm voor de actie.
>> het Facebookevent.